پاورپوینت کامل دیوان نجیب کاشانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیوان نجیب کاشانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیوان نجیب کاشانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیوان نجیب کاشانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

دیوان نجیب کاشانی، مجموعه اشعار نورالدین محمد شریف کاشانی، متخلص به «نجیب» یا «جیبا» است که به کوشش احمد کرمی گردآوری شده است.

ساختار

کتاب با دو مقدمه از گردآورنده و صائم کاشانی (رئیس انجمن ادبی سخن)، آغاز و اشعار، در چهار بخش غزلیات، رباعیات، پراکنده‌ها (غزلیات ناتمام و تک‌بیتی‌ها) و یک‌بیتی‌های منتخب سامان‌دهی شده است.

دو نوشته نیز از خباز کاشانی و فیضی کاشانی در انتهای کتاب، آمده است.

گزارش محتوا

در مقدمه گردآورنده، ضمن اشاره به برخی ویژگی‌های کتاب، به شرح حال نجیب کاشانی، پرداخته شده است[۱].

صائم کاشانی در مقدمه خود بر کتاب، نجیب کاشانی را غزل‌سرایی دانسته است که غزالان غزل را با ذوقی دل‌نشین رام و شعرشناسان راستین را با کلامی موزون و نغمه‌هایی آتشین، شیفته و دلباخته خود ساخته است[۲].

شاعر دیوان حاضر، شاعری‌ خوش‌‌سخن و فرهیخته است که اگر از قله‌های ادب پارسی، یعنی فردوسی، سعدی و نظامی و حافظ و مولانا چشم فروپوشیم و به‌ سراغ‌ دیگر شاعران برویم، بی‌گمان وی در شمار شاعرانی قرار می‌گیرد که به‌راستی شاعرند و فرهیخته و سخنشان به دل می‌نشیند و ما این فرهیختگی و دل‌نشین‌گویی را در بسیاری از شعرهایش احساس می‌‌کنیم‌. او شاعر عصر صفوی است؛ عصر شاه سلیمان و شاه سلطان‌حسین و طبعا به‌خاطر خط مشی و رویه ذوق و فکری آن دو، با مشکلات و مضایقی نیز رودررو بوده است. با توجه‌ به‌ شرایط‌ تاریخی و اجتماعی کشور در آن‌ دوران‌ که‌ می‌توان آن را به‌طور عمومی عصر انحطاط ادبی ایران محسوب داشت و در واقع خرابی‌های دوران مغول و تیموریان تأثیرات عمده خود را‌ در‌ علم‌ و ادب به‌جا گذاشت، نه‌تنها این دوره از‌ وجود‌ گویندگان بزرگ خالی بود، بلکه موضوع مهم نظم پیشینیان، یعنی غزل و شعر عرفانی متروک گردید؛ زیرا شاهان صفوی از‌ هر‌ دو‌ اعراض داشتند. نظم و نثر فارسی تنزل صریحی نمود. سخن فارسی‌ بقیه لطافت و بساطت قبل از مغول را باخت و عبارت‌پردازی و زیور و زینت‌های زائد لفظی بیشتر استعمال شد و مضامین مبتذل‌ و نازک‌کاری‌های‌ زننده‌ در شعر معمول گردیده و در اغلب احوال شاعر و نویسنده، همّ خود‌ را‌ به تشبیهات، جناس، ایهام و استعاره مصروف و نظرش را به افکار غریب و معانی عجیب معطوف داشت. صدها‌ شاعر‌ و نثر‌نویس و مؤلف در ایران و هندوستان ظهور کرده و از این سبک – ‌که آن‌ را‌ سبک‌ هندی نام داده‌اند – ‌پیروی نمودند و توان گفت سخن‌پردازان هندی در این طرز، بیشتر از گویندگان‌ ایران‌ غلو‌ کردند و به زینت و طنطنه الفاظ و باریکی و پیچاپیچی معانی پرداختند[۳].

بااین‌حال سبک هندی در‌ برهه‌هایی‌ از زمان و توسط شاعرانی فحل و توانا نمودهای دلپذیر و ماندگاری داشته است؛ کما‌ اینکه در دیوان حاضر که متعلق به این عهد و عصر و دارای‌ خصوصیات‌ این‌ طرز و سبک است، اشعاری منطبق با معیارهای شعر خوب و سخته و پخته و دل‌نشین‌ به‌‌فراوانی می‌یابیم[۴].

شاعر این دیوان، بااینکه طبق مندرجات کتاب – ‌مستند به نمونه‌هایی از ابیات و اشارات خود او – ‌به‌ شغل‌ بزازی اشتغال داشته، ولی به‌طور کلی نمی‌توان او را جزء «محترفه» دانست‌؛ چراکه او شاعری است که به‌اقتضای‌ زمان‌ و شرایط‌ اقتصادی و اجتماعی آن عهد، حرفه‌ای نیز‌ داشته است‌. او شاعری است که در کنار دل‌مشغولی بزرگش، یعنی شاعری، برای امرار معاش‌ به‌ شغل بزازی اشتغال داشته، نه‌ اینکه‌ بزازی بوده‌ که‌ ضمنا‌ شعر هم می‌گفته است[۵].

اصولا یکی از خصوصیات‌ شاعران‌ این عهد و این سبک، اشتغال آن‌ها‌ به مشاغل و حرفه‌های عادی‌ متعارف‌ آن زمان است. آسودگی و رفاه‌ شاعران‌ عهد سامانی و غزنوی در سایه شاهان شعردوست و درعین‌حال خ