پاورپوینت کامل فلسفه التربیه الاسلامیه ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فلسفه التربیه الاسلامیه ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فلسفه التربیه الاسلامیه ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فلسفه التربیه الاسلامیه ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

فلسفه التربیه الاسلامیه تالیف عمر محمد التومى الشیبانى است که این اثر، حاصل نه سخنرانى در دانشکد علوم تربیتى دانشگاه طرابلس است و در آن کوشش شده است در عین بسط سخن از پرداخت به اختلاف‌نظر فیلسوفان و متکلمان پرهیز شود و بیشتر از آنچه دانشمندان مسلمان بر آن همداستانند سخن رود، همچنین تلاش شده است ضمن خوددارى از رویکرد تاریخى به مسائل از متون تربیتى مسلمان و نیز آثار نونگاشت اسلامى دربار تربیت یاد شود(ص ۷-۸). مطالب کتاب در نه فصل گرد آمده است.

در فصل اول، فلسف اسلامى را تعریف مى‌کند. از نسبت آن به حکمت مى‌گوید.

مؤلفه‌ها و عناصر پنجگان حکمت را برمى‌شمارد و از برخى ویژگیها فیلسوف و حکیم یاد مى‌کند و اشاره مى‌کند به اینکه بسیارى از اندیشمندان از جمله مربیان و فیلسوفان تربیتى از ویژگی هاى فیلسوف و حکیم به معناى عام بى‌نیاز نیستند. آنگاه به برخى ویژگی هاى مشترک فیلسوف و حکیم به معناى عام با فیلسوف تربیتى مى‌پردازد. فیلسوف تربیتى را معرفى مى‌کند و چند تعریف از فلسفه تربیت مى‌آورد.

پس از این، به اهمیت بناى فلسف هاى اسلامى براى تعلیم و تربیت مى‌پردازد و مهمترین فواید تعیین چنین فلسف هاى را شرح و شماره مى‌کند و اسلام و فرهنگ اسلامى را آبشخور اصلى فلسف تربیتى اسلام مى‌خواند و پار هاى منابع فرعى فلسف تربیتى اسلام را شرح مى‌دهد و به اهمیت و لزوم کار گروهى براى تدوین فلسف تربیتى اسلام بر اساس منابع یاد شده اشاره مى‌کند. سپس برخى ویژگی هاى فلسف تربیتى اسلام را بدین شرح یادآور مى‌شود؛ باید از هر جهت با روح و مفاهیم اسلام سازگار باشد، شئون گوناگون فرهنگى، اجتماعى، سیاسى و اقتصادى جامعه و نیز خواست مردم و نیاز هاى آنها را لحاظ کند، به پذیرش فرهنگ و تجارب بشرى روى خوش نشان دهد، همه مسائل و نیاز هاى تربیتى و آموزشى را دربر گیرد، از آنجا که منابع فلسف تربیتى اسلام فراوان و گوناگون است لازم است گزینشى عمل شود و آنچه را ضرورى و مهم است و با روح اسلام‌ساز مى‌آید منبع قرار داد، میان مبانى و اجزاى این فلسفه نباید ناسازگارى و تناقض باشد، شکل نهایى این فلسفه باید برآیند تعامل و همکارى گروهى شمار بزرگى از خبرگان و دست‌اندرکاران تعلیم و تربیت و فلسفه و دیگر دانشهایى باشد که با فلسفه تربیتى پیوندى دارند، همچنین لازم است پویا و انعطاف‌پذیر باشد تا با شرایط گوناگون زمانى و مکانى موافق افتد و بتواند زمین آموزش هاى گوناگون شود.

فصل دوم. مبانى هستى‌شناختى[فلسفه تربیتى]اسلام: فیلسوف تربیتى بسان فیلسوف به معناى عام باید رویکرد هاى هستى‌شناختى خود را معلوم دارد زیرا این رویکردها آثار تربیتى دارند چه، همه جوانب تربیت با هستى سروکار دارد. بر این اساس است که در این فصل پار هاى مبانى هستى‌شناختى فلسفه تربیتى اسلام را این‌گونه شرح مى‌دهد: ۱-مربى مسلمان ایمان دارد که تربیت از راه تعامل فرد با پدیده‌ها و محیط عام زندگى دست مى‌دهد بنابراین، تربیت و اخلاق آدمى، تنها متأثر از محیط اجتماعى او نیست، بل از محیط طبیعى هم اثر مى‌پذیرد؛ ۲-مراد از هستى، ماسوى اللّه است که همه چیز را-به معناى منطقى کلام-دربر مى‌گیرد. این پدیده هاى مادى و معنوى از سویى کلى را تشکیل مى‌دهند که با هم ارتباطى عام دارند و در چهارچوبى کلى و عام در حرکتند و از سویى دیگر در چهارچوب همین ارتباط عام، هریک از اجزاى هستى، وجود و شخصیت مستقل و قوانین ویژه دارد که گاه هیچ ارتباطى با قوانین دیگر اجزا و پدیده‌ها ندارد؛ بنابراین، چنین نیست که هر پدید هاى به الزام با دیگر پدیده هاى هستى پیوند داشته باشد آنچه مهم است ارتباط عام میان پدیده‌هاست. از این گزاره برمى‌آید که درست نیست گفته شود هر پدید هاى چنان است که حوادث و پدیده هاى محیط بر آن، اقتضا مى‌کنند زیرا پدیده‌ها آن‌گونه‌اند که ماهیتشان اقتضا مى‌کند؛ ۳-اگر ماتریالیستها مى‌گویند غیر از ماده، چیزى وجود ندارد و ایده‌آلیستها برآنند که وجود، سراسر روح است و جز روح و عقل در آن نباشد مسلمان مى‌گوید وجود، مادى و معنوى است و به جهان غیبت و شهادت باور دارد؛ ۴-هستى با هم مظاهرش براساس سنن و غایات الهى در حرکت است و این حرکت چنانکه نظریات دیالکتیکى مى‌گوید نیست؛ یعنى، روندى از بد به خوب و از خوب به خوبتر نمى‌باشد، بل ممکن است روندى قهقرائى و منفى باشد، حرکت پدیدهها-برخلاف نظر داروین و انگلس-به معناى تغییر ماهیت و دگرگونى ذاتى آنها نیست؛ ۵-تمام اجزا و نمود هاى هستى براساس سنن و قوانینى معین، دقیق و عام در حرکتند و با یکدیگر روابطى منظم دارند که بر وحدت تدبیر و نظام در هستى دلالت مى‌کند و این دلالت خود وحدت مدبر را مى‌رساند؛ ۶-بین اسباب و مسبباب رابط هاى ثابت و استوار برقرار است(اصل علیت)، بنابراین انسان مسئول رفتار اختیارى خویش است با این همه مسلمان به علل غیرمادى و غیرمباشر هم باور دارد و بر آن است که همه علل و اسباب سرانجام به علت حقیقى؛ یعنى، خدا بازمى‌گردد ارتباط میان پدیده‌ها ارتباطى جایز است و ضرورت عقلى ندارد شاهد این ادعا تخلفات فراوان در قاعد علیت است؛ ۷-طبیعت، دشمن آدمى و مانع پیشرفت او نیست و زمین تبعیدگاه بشر نمى‌باشد برعکس طبیعت بهترین وسیله براى تعالى آدمى است؛ ۸-هرچه در جهان هست، حادث است و جز خداوند چیزى قدیم نیست؛ ۹-از پدیده بودن عالم پى به پدیدآورند آن مى‌بریم؛ یعنى، خداوندى که خارج از جهان، محیط بر آن و ادامه‌دهند وجود آن است؛ ۱۰-خداوند که پدیدآورند هستى است آراسته به هر کمال و پیراسته از هر کاستى است برخى صفات کمالیه که واجب است در خداوند وجود داشته باشد عبارتند از: وجود، قدم، بقا، قیام به نفس، وحدت، قدرت، اراده، علم، حیات، سمع، بصر و کلام. بنابراین خداوند قادر، مرید، عالم، زنده، سمیع، بصیر و گویاست و از ضد این صفات پاک است. شرح هریک از صفات ثبوتیه بارى فراز فرجامین این فصل است.

فصل سوم. مبانى انسان‌شناختى[فلسفه تربیتى]اسلام: هر فلسف هاى به‌طور عام و فلسفه تربیت به‌طور خاص باید موضعش را نسبت به انسان معلوم دارد. برخى از مهمترین مبانى انسان‌شناختى که با روح اسلام همساز است و از نصوص و تعالیم اسلامى برگرفتنى است چنین است: ۱-انسان اشرف مخلوقات و محور حیات است پیامبرى ویژ اوست و در تاریخ فلسفه و اندیش انسانى پیوسته مورد اهتمام بوده است.

در قرآن کریم-مستقیم و غیرمستقیم-بارها از انسان و برترى او بر دیگر پدیده‌ها سخن رفته است؛ ۲-کرامت انسان و برترى او بر دیگر مخلوقات ربطى به جنس، رنگ، نژاد، زیبایى، ثروت، موقعیت اجتماعى و این دست امور ندارد، بل به تقوا، ایمان، اخلاص، خرد، عمل و دیگر ویژگی هاى انسانى بازمى‌گردد. قرآن کریم و احادیث شریف بر این نکات تأکید دارند؛ ۳-انسان را چندین گونه تعریف کرده‌اند؛ رایجترین این تعریفها تعریف فیلسوفان است. آنها انسان را«حیوان ناطق»خوانده‌اند. این تعریف، کوتاه اما اعم از دیگر تعریفهاست و براساس آن انسان داراى ویژگی هاى زیر است: مى‌تواند سخن بگوید، بیاموزد، و با دیگران ارتباط گفتارى برقرار کند و پدیده‌ها را از راه نامگذارى از یکدیگر بازشناسد، به فطرت، دین‌گراست و پرستش نیاز سرشتى اوست، داراى گرایش اخلاقى است و میل به زندگى اجتماعى دارد. اسلام هم این میلها را پذیرفته و براى آنها دستورهایى دارد؛ ۴-انسان داراى سه بعد جسمى، روحى و عقلى است، اینها ابعاد زیرساختى شخصیت اوست و سعادت و تکامل و پیشرفت او بستگى به میزان هماهنگى این سه بعد دارد؛ ۵-انسان حاصل وراثت و محیط است و از لحظه انعقاد نطفه تا پایان حیات متأثر از این دو عامل است؛ ۶-انسان داراى انگیزه‌ها و میلها و نیاز هاى فطرى و ارثى و اکتسابى است که از عناصر محیطى بدو مى‌رسد، اسلام انگیزه هاى فطرى و اکتسابى را محترم مى‌شمارد و به تهذیب و هدایت آنها مى‌خواند تا انسان به حکمت و خیر دست یازد؛ ۷-درست است که انسانها از بسیارى جهات به هم مى‌مانند؛ اما از بسیارى جهات هم با یکدیگر فرق دارند این تفاوتها یا ارثى است و یا ریشه در محیط دارد، اسلام به تفاوت هاى فردى کاملا توجه دارد؛ ۸-انسان طبیعتى دگرگون‌پذیر دارد و مى‌تواند همواره از راه تعلیم و تربیت جز آنچه هست باشد قرآن و سنت این نکته را تأیید مى‌کنند مگر نسبت به برخى ویژگی هاى سرشتى که با آنها زاده مى‌شویم مانند غریز حب بقا.

فصل چهارم. مبانى اجتماعى[فلسفه تربیتى]اسلام: تربیت پیش از هرچیز کارى اجتماعى است و پیشرفت اجتماعى و تبدیل اجتماع به وجه بهتر، از هدف هاى برجست تربیت است. اسلام دینى اجتماعى است و برخى رویکرد هاى اجتماعى آن که در فلسفه تربیتى اسلام مؤثر افتاده است این‌گونه است: ۱-جامعه در ساده‌ترین معنایش گروهى از افراد و گروه‌هاست که وحدت سرزمین، فرهنگ و دین آنها را به هم مى‌پیوندد. در منابع نخستین اسلام جامعه تعریف نشده است؛ اما اسلام دینى کامل است و هیچ‌یک از نیاز هاى آدمى را فرونگذاشته است اسلام در پى برپایى جامع هاى برتر است که در آن کرامت انسان محفوظ است و عدالت در شکل هاى گوناگون آن رعایت مى‌شود و تعاون و دوستى در آن حاکم است؛ ۲-جامعه اسلامى هویت خاص و ویژگیهایى دارد و جامع هاى نمونه و شایست تقل