پاورپوینت کامل عبدالله بن عمر بیضاوی شافعی ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عبدالله بن عمر بیضاوی شافعی ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عبدالله بن عمر بیضاوی شافعی ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عبدالله بن عمر بیضاوی شافعی ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

بیضاوی، عبدالله بن عمر

نام
بیضاوی، عبدالله بن عمر

نام‎های دیگر

قاضی بیضاوی

بیضاوی، ناصرالدین عبدالله بن محمد

بیضاوی، نصیرالدین ابوالخیر

نام پدر

عمر

متولد

محل تولد

بیضاء فارس

رحلت

۶۸۵ ق یا ۱۲۸۶ م

اساتید

پدرش عمر بن محمد

شرف‌الدین عمر بن‌ زکی بوشکانی

برخی آثار

أنوار التنزیل و أسرار التأویل (تفسیر البیضاوی)

حاشیه القونوی علی تفسیر الإمام البیضاوی

نظام التواریخ

طوالع الأنوار من مطالع الأنظار

کد مؤلف

AUTHORCODE02775AUTHORCODE

ناصرالدین‌ عبدالله‌ بن‌ عمر بن محمد بیضاوی شیرازی (متوفای ۶۹۵یا ۶۹۱- تبریز)، مکنّی به ابوالخیر و ابوسعید و ملقب به ناصرالدین، قاضی، فقیه شافعی، مفسر و متکلم اشعری در سده‌های ۷ و ۸ ق/۱۳ و ۱۴م، است. با گرایش کلامی اشعری که به ویژه ارزشمندی برخی آثار او در زمینه‌های تفسیر اصول فقه و کلام، اسباب اشتهار او را فراهم آورده است.

او از آن جهت بیضاوى گویند که اهل بیضا واقع در حوالى شیراز بوده و تاریخ نویسان و دانشمندان علم انساب وى را از نژاد فارس مى‌دانند نه عرب. شاید مهارت وى در زبان فارسی این مطلب را تقویت نماید زیرا همانگونه که همگان مى‌دانند ایشان در ادبیات فارسی تسلط فوق العاده‌اى داشته و فارسی را بخوبى مى‌نوشته و سخنرانى مى‌کرده و گاهى نیز به فارسی شعر مى‌سروده است.

لقب و کنیه

وى به لقب «ناصر‌الدین» شهرت داشته و این لقب را شاگردان وى براى ایشان انتخاب نموده‌اند و بیشتر تاریخ نویسان وى را بدین لقب بیان کرده‌اند.البته باید دانست که این لقب (ناصر‌الدین) بیشتر بر پادشاهان، حاکمان و زمامداران اطلاق مى‌شده ولى دانشمندان این لقب را براى خود انتخاب نمى‌نموده‌اند بلکه شاگردان و پیروان آنان این لقب را براى آنان بر مى‌گزیدند.

کنی وی «ابوالخیر» و به قول بعضی «ابوسعید» است و البته لازم نیست وى را فرزندى بدین نام باشد تا کنیه وى قرار گیرد.

ولادت و زندگى

تاریخ ولادت وى معلوم نیست زیرا تاریخ نویسان و شرح حال نگاران اهتمام زیادى در ثبت تاریخ وفات دارند.به همین خاطر در تذکره‌ها و تراجم سال میلاد وى مجهول است حتى بصورت تقریبى هم بیان نشده است.

زندگى وى در بیضا محل تولدش بوده است.این شهر یکى از شهرهاى استان فارس در جنوب ایران نزدیک به خلیج فارس است.

شیراز و دیگر شهرهاى ایران بعد از پذیرش اسلام همواره مهد علم و دانش بوده و دانشمندان اسلامى در این دیار رشد نموده‌اند و این مطلب از منابع و تراجم به خوبى استفاده می‌شود حتى در این زمینه شهرها و روستاهاى ایران بر شهرهاى مهم اسلامى عراق، شام، حجاز، مصر و غیره…پیشى گرفت.

به خاطر این جو علمى از طرفى و به خاطر استعداد فطرى ذهنى، عقلى و روحى از طرف دیگر، بیضاوى از جوانى نبوغ بزرگى از خود نشان داد و در مدت کوتاهى در شمار دانشمندان بزرگ اسلامى قرار گرفت و در بیضا و شیراز شهرت بسزایى یافت.

وى در اصول عقاید اشعرى و در فروع شافعى مى‌باشد.

اساتید

آن‌چنان که بیضاوی خود در مقدم الغایه القصوی آورده، فقه را نزد پدرش (که اصلی‌ترین استاد او بوده) آموخته. همچنین نام شرف‌الدین عمر بن‌ زکی بوشکانی (د۶۸۰ق/۱۲۸۱م)، در میان استادان او به چشم می‌خورد که بیضاوی از شاگردان طراز اول او بود، و گفته شده که وی مبنا و اصل بسیاری از آثارش را از این شیخ کسب کرده بوده است. 

رودانی بدون آن‌که از شخصی به خصوص نام برد، یادآور شده که او نزد شماری از شاگردان تاج‌الدین ارموی و نیز صفی‌الدین ارموی (از عالمان منطق آذربایجان) دانش آموخته بوده است. 

اینکه برخی شهاب‌الدین سهروردی (د۶۳۲ق) و نصیرالدین طوسی (د۶۷۲ق) را از استادان او شمرده‌اند. در مورد نخست ناپذیرفتنی، و در مورد اخیر تأیید نشده است.

برخی نام تنی چند از استادان و شاگردان احتمالی او را آورده‌اند، 

 اما این گفته کازرونی در سلّم السموات که «بیضاوی صحبت خواجه نصیر ط