پاورپوینت کامل جلوه‌های بلاغت در نهج‌البلاغه ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلوه‌های بلاغت در نهج‌البلاغه ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلوه‌های بلاغت در نهج‌البلاغه ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلوه‌های بلاغت در نهج‌البلاغه ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

جلوه‌های بلاغت در نهج‌البلاغه، نوشته استاد دانشگاه اصفهان، محمد خاقانی (متولد ۱۳۳۷ش)، پژوهشی همراه با نوآوری است که ۲ علم بلاغی (بیان و بدیع) را با شواهدی از کلام امام علی(ع) در نهج‌البلاغه آموزش می‌دهد.

ساختار و مباحث

این کتاب از ۲ بخش (علم بیان و علم بدیع) تشکیل شده است. نویسنده در بخش اول، بعد از تعریف علم بلاغت و ارکان آن، به تعریف علم بیان پرداخته و بعد، وارد بحث تشبیه و انواع آن شده و سرانجام این بخش را با بحث تعریف و اقسام و اغراض کنایه پایان داده است. او بخش دوم را با تعریف علم بدیع و محسنات معنوی آغاز کرده و با «حذف» و خطبه مونقه امام علی(ع) تمام کرده است.

هدف

نویسنده با یادآوری اینکه بى‌توجهى به نهج‌البلاغه براى تعلیم و تعلّم بلاغت در ادب عربى، به‌ویژه براى جهان تشیع قابل توجیه نیست، هدف از نگارش این کتاب را، «آشنایى با علم بلاغت با تکیه بر نهج‌ البلاغه» دانسته است[۱].

روش

به گفته نویسنده، نکته‌های ذیل از نظر روشی در این کتاب مراعات شده است:

برخى از علماى بلاغت، ابواب معانى، بیان و بدیع را ارکان سه‌گانه این علم دانسته‌اند و بعضى دیگر معانى و بیان را دو رکن علم بلاغت و بدیع را جزو توابع علم بلاغت شمرده‌اند. درهرحال دستور کار این کتاب منحصر به دو علم بیان و بدیع است. علت عدم ورود به علم معانى، علاوه بر برخوردارى از شمول بیش از اندازه بحث این کتاب، به‌ویژه ازاین‌روست که یکى از دو هدف اصلى علم معانى، انطباق کلام با جان شنوندگان و رعایت مقتضاى حال و مقام است و هرچند خطبه‌ها و نامه‌هاى حضرت امام علی(ع) سخنى با همه انسان‌ها در تمامى قرون و اعصار است، اما تحلیل میزان تأثیر آن‌ها بر مخاطبان حاضر در هنگام القاى سخن یا افرادى که نامه‌هاى حضرت در وهله اول، آنان را مخاطب قرار داده، کارى گسترده است و نیازمند مباحث تاریخى، روان‌شناختى و جامعه‌شناختى مى‌باشد که در این مختصر نمى‌گنجد.
یکى از مشکلات و پیچیدگى‌هاى کار، به‌ویژه در بخش بدیع، اختلاف شدید آرا و تشتت‌هاى فراوان بین ارباب علم بلاغت است. این اختلافات گاهى بر سر تعدد عناوین براى طرح یک موضوع است، تا آنجا که در پاره‌اى موارد، یک صنعت بدیعى به پنج یا شش نام مختلف نام‌گذارى و مورد بحث قرار گرفته است که این یا به‌خاطر اختلاف تعاریف براى یک عنوان یا تداخل عناوین ابواب بدیع و حتى تداخل بعضى ابواب بدیع با ابواب علم بیان یا علم معانى است؛ تا آنجا که برخى مثال‌ها مصداق عناوینى معرفى شده‌اند که اختلافشان صرفاً در نام‌گذارى نیست، بلکه متناقض و مانعه‌الجمعند. بنابراین به دلیل تداخل وجوه مختلف، گاه، تشخیص مصادیق بیانى، امرى دشوار و براى هر تألیفى در این زمینه، مشکل‌آفرین است.
مبناى کار در این کتاب، رعایت اختصار در بیان تعاریف و نقل توضیحاتى است که نوعاً در کتب بلاغى یافت مى‌شود و بیشترین تأکید بر دستیابى به مصادیق مناسب آن‌ها از نهج‌ البلاغه است.
علت عمده حذف بعضى از صنایع بدیعى، اختصاص آن‌ها به شعر و کلام منظوم، از قبیل حل و عقد در مبحث سرقات شعریه، بوده است که در اینجا سالبه به انتفاى موضوع است.
در کتب تدوین‌شده در علم بدیع معمولاً صنایع مختلف بدون ارتباط با یکدیگر در کنار هم قرار گرفته‌اند. کوشش سیروس شمیسا در کتاب نگاهى تازه به بدیع براى ارائه یک دسته‌بندى منظم و موسیقایى از صنایع بدیعى کوشش نسبتاً موفقى بوده است، ولذا محور تنظیم صنایع بدیعى در این کتاب، بر اساس روش پیشنهادى ایشان با مقدارى دخل و تصرف است.
اکثر کتب بلاغى براى ارائه مثال به یک جمله و گاهى نیمى از یک جمله اکتفا کرده‌اند که در این نوشته براى ارائه زیبایى معنا در کنار جمال تعبیر، جمله‌ها به‌صورت کامل و در مورد لزوم همراه با ذکر جمله قبل از آن آمده است.
براى استفاده بیشتر خوانندگان پس از ذکر مثال‌ها، ترجمه فارسى آن‌ها نیز آورده شده است و براى رعایت هماهنگى منبع نقل ترجمه‌ها، ترجمه دل‌نشین و خوش‌آهنگ سید جعفر شهیدى مورد استفاده قرار گرفته است.
هرچند ذکر منابع و مراجع هر بحث، به‌ویژه در بخش بدیع مناسبت داشت، اما انجام این کار در پاورقى‌هاى دکتر میرلوحى بر کتاب بدیع القرآن «ابن ابى‌الاصبع مصرى» کافى مى‌نمود.
در بین شروح متعدد نهج‌البلاغه، سه شرح از «ابن ابى‌الحدید معتزلى»، «ابن میثم بحرانى» و «میرزا حبیب‌الله خویى» بیشتر مورد استفاده قرار گرفته است[۲].

جنبه‌های بلاغی نهج‌البلاغه

نظر نویسنده درباره میزان اهتمام شارحان نهج‌ البلاغه به افق‌های بلاغت در کلام امام علی(ع) به این شرح است:

شرح ابن ابى‌الحدید، شرحى تاریخى و کلامى است، اما گه‌گاه به‌مناسبتِ مصداقى زیبا و شایان توجه از یکى از مسائل علم بیان یا بدیع، بابى تحت آن عنوان گشوده و به ذکر مثال‌هاى متعددى از قرآن، حدیث، شعر و کتب ادبى مى‌پردازد.
شرح نهج‌البلاغه ابن میثم بحرانى، نمودارى از تبحّر او در تمام فنون اسلامى و ادبى و حکمى و اسرار عرفانى است. ابن میثم در مقدمه شرح خود از بیان ابواب مختلف بلاغت صرفاً در مجاز و استعاره بحث کرده که بحثى مستقل از نهج‌البلاغه است و به سخنان امام نیز