پاورپوینت کامل برگشتن امام جماعت به سمت نمازگزاران بعد از نماز ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برگشتن امام جماعت به سمت نمازگزاران بعد از نماز ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برگشتن امام جماعت به سمت نمازگزاران بعد از نماز ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل برگشتن امام جماعت به سمت نمازگزاران بعد از نماز ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

برگشتن امام جماعت به سمت نمازگزاران بعد از نماز

کلیدواژه: سلام، امام جماعت، نماز جماعت، قبله، مأموم، نمازگزران.

پرسش: آیا مستحب است امام جماعت بعد از پایان نماز فوراً صورت خود را به طرف نمازگزاران کند؟ آیا پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) چنین عمل می‌کرد؟

پاسخ: روایت صریحی دال بر استحباب رو گرداندن امام جماعت به سمت نمازگزاران از سوی اهل‌بیت (علیه‌السّلام) نرسیده و فقهای شیعه نیز متعرض این موضوع نشدند؛ اما با توجه به نقل اهل‌سنت از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و رد نشدن آن از سوی اهل‌بیت (علیه‌السّلام) و با توجه به آثار خوب این عمل برای نمازگزاران، می‌توان این عمل را پسندیده دانست.

فهرست مندرجات

۱ – استناد به روایت
۲ – گزارش‌های دیگر
۳ – پانویس
۴ – منبع

استناد به روایت

یکی از سنت‌ها و آداب نماز جماعت نزد اهل‌سنت این است که امام جماعت بعد از سلام و پایان نماز روی خود را به طرف نمازگزاران برمی‌گرداند. آنان با استناد به روایاتی معتقدند که این سنت از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به آنها رسیده است:
«کان رسول الله اذا صلی صلاهً اقبل علینا بوجهه».
در میان شیعیان اما چنین سنتی مشاهده نمی‌شود، و از فقهای شیعه فتوایی بر استحباب آن یافت نمی‌شود. البته شیخ طوسی روایتی از امام کاظم (علیه‌السّلام) نقل کرده است که شاید بتوان آن‌را مرتبط با این موضوع دانست:
«یونُسَ بْنِ یعْقُوبَ قَالَ: قُلْتُ لِاَبِی الْحَسَنِ الْاَوَّلِ عَلَیهِ السَّلَامُ: صَلَّیتُ بِقَوْمِی صَلَاهً فَقُمْتُ وَ لَمْ اُسَلِّمْ عَلَیهِمْ، نَسِیتُ، فَقَالُوا: مَا سَلَّمْتَ عَلَینَا.قَالَ: «اَ لَمْ تُسَلِّمْ وَ اَنْتَ جَالِسٌ؟» قُلْتُ: بَلَی.قَالَ: «فَلَا شَی‌ءَ عَلَیک، وَ لَوْ شِئْتَ حِینَ قَالُوا لَکَ اسْتَقْبَلْتَهُمْ بِوَجْهِک فَقُلْتَ: السَّلَامُ عَلَیکمْ؛ یونس بن یعقوب به امام کاظم (علیه‌السّلام) گفت: همراه با قوم خودم نماز خواندم (ظاهرا ایشان امام جماعت بود) و بعد از نماز بلند شدم و فراموش کردم که به مردم سلام دهم. مردم معترض شدند که چرا به ما سلام ندادی؟! امام (علیه‌السّلام) از او پرسید: آیا زمانی که نشسته بودی