پاورپوینت کامل تفسیر من وحی القرآن (کتاب) ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر من وحی القرآن (کتاب) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر من وحی القرآن (کتاب) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر من وحی القرآن (کتاب) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مؤلف
۲ انگیزه تألیف
۳ روش تفسیر
۴ ترجمه و چاپ تفسیر
۵ منابع

مؤلف

سید محمدحسین فضل‌الله (۱۳۱۴-۱۳۸۹ ش)، از مراجع تقلید شیعه در لبنان و از شاگردان سید ابوالقاسم خویى بود. وی منادی وحدت و بیدارى اسلامی بود، به فضاى پیرامون و اوضاع زمانه توجه داشت و خدمات و فعالیت‌هاى علمى، فرهنگى و اجتماعى گسترده‌اى را انجام داد.

تفسیر من وحى القرآن، الحوار فى القرآن، اسلوب الدعوه فى القرآن، المسائل الفقهیه، فقه الحیا‌ه، خطوات على طریق الاسلام، خطاب الاسلامیین المستقبل، از جمله آثار مشهور اوست.

شخصیت علمى، اجتماعى، سیاسى مصنف که از اوان تحصیل با مسائل روز مسلمانان درگیر و آشنا بوده، هجرت او به لبنان و خطیب جمعه بودن نیز که بیش از پیش او را با مسائل اجتماعى و فکرى مسلمانان پیوند زد، جو لبنان و درگیرى‌هاى فکرى، فرهنگى، سیاسى بین ادیان، اقوام و ملیت‌هاى مختلف، و انگیزه مصنف در ایجاد حرکتى جهت زنده کردن روح حیات بخشى قرآنى و استمداد از آن در مسائل و مشکلات زندگى انسانى، این تفسیر را به تفسیرى زنده و امروزى با در نظر گرفتن مقتضیات زمانى و مکانى، جهت هدایت انسان حاضر، تبدیل کرده است.

انگیزه تألیف

سید محمدحسین فضل اللّه در مقدمه چاپ اول مى‌نویسد: این کتاب به عنوان تفسیر قرآن نگاشته نشد، بلکه به شکل مباحثى قرآنى، جهت ایجاد روح بیدارى در جامعه اسلامى، مطرح شده، و از آنجا که فرهنگ قرآن، عنصر اساسى در عمل بر مبناى اسلام است و قرآن منبع معصوم این فرهنگ، مبادرت به این بحثها نمودم.

مؤلف در مقدمه خود بر چاپ دوم این تفسیر مى‌نویسد: «در این تفسیر تلاش کردم که با عقل، قلب و حیاتم با قرآن زندگى کنم و در فهم آیات و استنباط افکار قرآنى و جریان دادن آن در تمام زوایاى فکرى و عملى زندگى، در مسیر مستقیم سعادت انسانى، تلاش مستمرى داشته باشم و چاره این کار را، این یافتم که مفاهیم قرآن را به روش نظریه و تطبیق مطرح کنم تا بتوانم در مشکلات و مسائل امروز زندگى بشرى از او پاسخ دریافت کنم.»

روش تفسیر

این تفسیر شامل همه آیات قرآن مى‌باشد و طبق ترتیب سور قرآنى به پیش رفته است.
در ابتداى سوره‌ها، با ذکر نام سوره و احیانا معنا و وجه تسمیه آن آغاز مى‌کند، مکى یا مدنى بودن را به همراه تعداد آیات، به دنبال آن ذکر مى‌نماید.

در ابتداى تفسیر فصلى به نام «فى اجواء السوره» باز نموده که در توضیح خطوط کلى که آیات سوره بر آن دلالت دارند، مى‌باشد. سپس به تفسیر دسته آیات مى‌پردازد. در این بخش، بحثى اجمالى حول برخى مفردات آیات، بحثى بعنوان «مناسبه النزول» در شأن نزول آیات نموده و سپس به تفسیر آیات مى‌پردازد، در انتها نیز نتیجه‌گیرى از آیات را در قالب «استیحاء» یا «ایحاءات» مطرح مى‌کند، که غالبا نتیجه‌گیرى تربیتى و یا اجتماعى است که متناسب با شرایط روز مسلمانان مى‌باشد.

رنگ تربیتى بر تفسیر غلبه دارد و توجه خاص به جایگاه انسان در حالات مختلف دارد و سعى وافرى در تبیین تعامل انسان با محیط طبیعى و اجتماعى او از خود نشان مى‌دهد.

مفسر در فهم مدلول کلام، بهترین و نزدیکترین راه را که اعتماد به ظواهر الفاظ مى‌باشد، انتخاب کرده و آن را طریق عقلایى براى این منظور مى‌داند. وی مى‌نویسد: «روشى که تفسیرم را بر آن استوار کرده‌ام، عمل به ظاهر قرآن مى‌باشد که در این مورد، فهم معنایى است که طبیعت کلمه آن را بیان مى‌کند و لفظ براى آن وضع شده است، یا فهم معنا با کمک قرائنى که لفظ را احاطه کرده‌اند، مگر اینکه دلیلى عقلى یا نقلى خلاف آن را ثابت کند.»

از جمله امور قابل توجه در این تفسیر، ذکر شبهاتى که در مورد برخى آیات قرآن مطرح شده و رد آنها با بیانى مناسب است، مانند، ایمان به غیب، انکار عقل، اعتماد بر تجربه و برخى سؤالات دیگر.
مصنف در تقریب به ذهن نظریه خود از قضایاى عقلى، اخلاقى، آراء محموده و بیانات مختلف استفاده کرده است.

در بحثهاى خود آراء مفسرین دیگر را نیز ذکر مى‌کند، گاهى براى توضیح مطلب و نظریه‌اى آنها را نقل مى‌کند و گاهى براى نقد و پاسخ به آنها، به همین جهت از تفسیر «البیان» آیت اللّه خویى، «تفسیر المیزان» علامه طباطبائى، تفسیر مجمع البیان، کشاف زمخشرى، تفسیر طبرى، اسباب النزول واحدى، درالمنثور سیوطى، تفسیر البرهان، تفسیر «فى ظلال القرآن» و تفاسیر دیگر مطالبى را بازگو مى‌کند. در این بین نسبت به تفسیر «المیزان» توجه خاصى از خود نشان داده و حتى اضافات در تفسیر خود را در چاپ سوّم بر مبناى تفسیر «المیزان» قرار داده و تا اوائل سوره اعراف پیش رفته، وعده تکمیل را در چاپهاى بعدى داده است. به عقیده ایشان تفسیر المیزان از بهترین تفاسیر جدید از جهت غناء، تنوع فکرى و تفسیر آیات، مى‌باشد. به همین جهت ملاحظات و مناقشاتى نیز بر تفسیر المیزان، مطرح مى‌نماید.

از وجوه دیگر این تفسیر تحلیلى بودن آن است، بیان مطالب همواره با تحلیل همراه است، به همین رو، در نقل