پاورپوینت کامل باری (اسم الله) ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل باری (اسم الله) ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل باری (اسم الله) ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل باری (اسم الله) ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

«بارىء»، از اسماء و صفات خدای تعالی، به معنای پدیدآورنده آفریدگان به صورت متمایز از یکدیگر است. واژه «باریء» دو بار در آیه ۵۴ سوره بقره «و اِذ قالَ موسى لِقَومِهِ یقَومِ اِنَّکم ظَلَمتُم اَنفُسَکم بِاتِّخاذِکمُ العِجلَ فَتوبوا اِلى بارِئِکم فَاقتُلوا اَنفُسَکم ذلِکم خَیرٌ لَکم عِندَ بارِئِکم فَتابَ عَلَیکم اِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحیم» و یک بار در آیه ۲۴ سوره حشر «هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى» وارد شده است. در آیه ۲۲ سوره حدید، نیز فعل (نبرأ) که معناى همین اسم را افاده مى‌کند بکار رفته‌ است: «ما اَصابَ مِن مُصیبَه فِى الاَرضِ ولا فى اَنفُسِکم اِلاّ فى کتب مِن قَبلِ اَن نَبرَاَها اِنَّ ذلِک عَلَى اللّهِ یسیر».

«بارى» (در اصل بارىء[۱] به همزه آخر) در لغت از ریشه «ب ـ ر ـ ء»[۲] به معناى آفریدن بدون نمونه پیشین‌ است.[۳] ابن فارس مى گوید: «برء» در لغت عرب دو ریشه بیش ندارد، یکى آفرینش و دیگرى دورى، مى گویند: «برء اللّه الخلق»، خدا مردم را آفرید.[۴] و راغب در مفردات مى گوید: «بارى» از اسماى مخصوص خدا است و «برئ» به معنى خلق کردن است.

ابن منظور در لسان العرب تفاوت «بارى» و «خالق» را چنین بیان مى کند: «برئ در موردى به کار مى رود که آفرینش کاملاً بى سابقه بوده و الگویى پیشین نداشته باشد، در حالى که خالق معنى گسترده تر از آن دارد چنان که مى فرماید: «…أَخْلُقُ لَکمْ مِنَ الطِّینِ کهِیئَهِ الطَّیر…». (سوره آل عمران، ۴۹) براى شما از گل شکل مرغى خلق مى کنم. ولى نمى توان به جاى آن لفظ «ابرء» به کار برد. غالباً «بارى» در مورد آفرینش حیوانات به کار مى رود، و اگر در آیه ۲۴ سوره حشر خدا با این دو وصف یک جا توصیف شده است (الخالق البارئ)، به خاطر تفاوتى است که در مفهوم آنها وجود دارد».

اسم بارى به معناى پدیدآورنده مخلوقات است، به نحوى که هیچ یک به دیگرى مشتبه‌ نشده، از یکدیگر متمایز باشند؛[۵] به عبارت دیگر، بارى جداسازنده و متمایزکننده مخلوقات از یکدیگر از طریق بخشیدن صورت هاى گوناگون به آنهاست،[۶] زیرا خداوند انسان را از زمین (خاک) جدا مى‌سازد[۷] یا اشیا را (از عالم عقول متمایز مى‌کند و) به عالم نفوس تنزل مى‌دهد[۸] یا به عقیده برخى، موجودات را از عدم جدا مى‌سازد.[۹]

پیوند بین معناى بارى به عنوان اسم خداوند و معناى لغوى آن از این جهت است که معناى آفریدن و پدیدآوردن به نوعى در اسم بارى لحاظ شده و شاید با توجه به همین ارتباط است که برخى اسم بارى را به معناى آفریدگار نخستین و پدیدآورنده اشیا بدون نمونه پیشین دانسته‌اند.[۱۰] گفتنى است که برخى، اساساً بارى را از ریشه «براء» (جداسازى) و به معناى جداسازنده دانسته‌اند.[۱۱]

اسم بارى در آیه «هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى» (سوره حشر، ۲۴) بین‌ دو اسم خالق و مصوّر واقع شده است. از نظر محققان،[۱۲] بارى به مرتبه ویژه‌اى از آفرینش موجودات بدست خداوند اشاره دارد که پس از مرتبه خلق و پیش از تصویر است، از این‌ رو ترتیب این نام ها در آیه یاد شده برخلاف پندار برخى مبنى بر ترادف آنها، از پیوند منطقى آنها حکایت دارد زیرا هر آنچه که از عدم به سوى وجود خارج مى‌شود در مرحله نخست نیازمند تقدیر و تعیین اندازه‌ها و حد و حدود و خصوصیات گوناگون و در مرحله دوم نیازمند پدیدآوردن بر طبق اندازه‌ها و خصوصیات معین شده پیشین و در مرحله سوم نیازمند صورتگرى و شکل‌دهى است و خداوند متعالى از آن حیث که مقدِّر و تعیین کننده حدود و خصوصیات