توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یوم حنین ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یوم حنین ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل یوم حنین ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

غزوه حنین

غزوه حنین، از غزوات پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با مشرکان قبیله هوازن و ثقیف، در سال هشتم هجری که بعد از فتح مکه در منطقه حنین رخ داد.
درباره علت غزوه حنین گفته شده، اشراف قبیله هوازن و ثقیف از بیم آن‌که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) پس از فتح مکه به جنگ با آنان اقدام کند تصمیم گرفتند پیش از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) به جنگ اقدام کنند و بنا به روایتی زمانی که رسول خدا برای فتح مکه، از مدینه حرکت کرد، هوازن و ثقیف به خیال این‌که پیامبر قصد آنان را دارد، تجمع کردند و تصمیم به جنگ با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) گرفتند؛ پیامبر نیز وقتی از تصمیم آنها باخبر شد برای رویاروی با آنها به حنین رفته و در آنجا جنگ آغاز شد. در آغاز جنگ، بر اثر شبیخون مشرکان و وجود مسلمانانی که تازه در فتح مکه مسلمان شده بودند، سپاه اسلام متزلزل شد، به گونه که عده بسیاری فرار کردند و حتی جان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به خطر افتاد، اما با تدابیر پیامبر و بازگشت مسلمان به جنگ، سرانجام به پیروزی رسیدند و غنائم بسیاری به دست آوردند. پیامبر در تقسیم غنائم، نخست به اشراف قریش و قبایل عرب سهم بیشتری داد تا دل‌های آنان و قومشان را به اسلام متمایل سازد، که موجب نارضایتی انصار گردید و پیامبر در خطبه‌ای از آنان دلجویی کرد.

فهرست مندرجات

۱ – زمان و نام‌های غزوه
۲ – موقعیت حنین
۳ – علت وقوع غزوه
۴ – وقایع قبل از جنگ
۴.۱ – تعداد مشرکین
۴.۲ – اقدامات مالک بن عوف
۴.۳ – اقدامات پیامبر
۴.۴ – تعداد سپاهیان اسلام
۴.۵ – جانشین پیامبر در مکه
۴.۶ – روایتی از نشان غرور
۴.۷ – زمان حضور مسلمانان در حنین
۴.۸ – صف‌آرایی دو سپاه
۵ – وقایع غزوه
۵.۱ – شروع جنگ
۵.۲ – حامیان پیامبر و فراریان از جنگ
۵.۳ – راهکار پیامبر برای برگرداندن فراریان
۵.۴ – دلاوری امام علی
۵.۵ – حضور زنان در جنگ
۵.۶ – سبب هزیمت دشمن
۵.۷ – تعداد اسرا و کشته‌شدگان مشرکان
۶ – وقایع بعد از غزوه
۷ – اقدامات مشرکان و سرنوشت آنها
۷.۱ – رفتار پیامبر با خواهر رضاعی خود
۷.۲ – آزادی اسرا
۷.۳ – تقسیم غنائم
۷.۴ – بازگشت به مدینه
۸ – فهرست منابع
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – زمان و نام‌های غزوه

‌غزوه در اصطلاح به جنگی گفته می‌شود که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) خود فرماندهی آن‌را به عهده داشت. غزوه «حنین» از غزوات پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با مشرکان هوازن، در سال هشتم هجرت بود.

[۱] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره النبویه، ج۴، ص۸۸۹.

اسامی غزوه حنین، یَوم حنین،

[۲] توبه/سوره۹، آیه۲۵.

[۳] ابن حزم، علی بن احمد، جوامع السیره، و خمس رسائل اخری، ج۱، ص۲۴۱.

وقعه حنین،

[۴] یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۶۲.

غزاه حنین،

[۵] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۸۲.

غزوه هوازِن

[۶] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۱۴.

[۷] مسعودی، علی بن حسین، التنبیه والإشراف، ج۱، ص۲۳۴.

و وقعه هوازن

[۸] ابن حزم، علی بن احمد، جوامع السیره، و خمس رسائل اخری، ج۱، ص۲۴۱.

نیز نامیده‌اند.
درباره تاریخ غزوه حنین گفته‌اند وقتی رسول خدا در روز جمعه، ده روز مانده از رمضان سال هشتم مکه را فتح کرد، پانزده شب در مکه ماند و سپس شنبه ششم شوال روانه حنین شد.

[۹] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۸۹.

[۱۰] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۳۷.

[۱۱] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۵۰.

[۱۲] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۳۹.

[۱۳] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۴۳.

[۱۴] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۶۴.

۲ – موقعیت حنین

حنین دره‌ای است در شمال شرقی مکه، میان وادی الشرایع و وادی یدعان (جدعان امروزی).

[۱۵] فؤاد حمزه، قلب جزیره العرب، ج۱، ص۲۷۶.

حنین که در منطقه طائف است، با مکه ده میل و اندی

[۱۶] بکری، عبداللّه بن عبدالعزیز، معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، ج۲، ص۴۷۱.

یا سه شب راه

[۱۷] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۴۹.

فاصله داشت.
حنین دارای آبی بود، که به دستور زُبَیْده همسر هارون‌الرشید و مادر امین از آن‌جا جوی‌هایی تا مکه کشیده شد. در این ناحیه عثمان باغ‌هایی داشت.

[۱۸] مسعودی، على بن حسین، مروج الذهب، ج۳، ص۷۶.

[۱۹] بکری، عبداللّه بن عبدالعزیز، معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، ج۱، ص۲۱۲.

[۲۰] ازرقی، محمد بن عبداللّه، اخبار مکه و ما جاء فی‌ها من الآثار، ج۲، ص۲۳۱.

۳ – علت وقوع غزوه

سبب غزوه حنین آن بود که اشراف قبیله هوازن و قبیله ثقیف از بیم آن‌که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) پس از فتح مکه به جنگ با آنان اقدام کند تصمیم گرفتند پیش از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) به جنگ اقدام کنند.

[۲۱] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۸۵.

[۲۲] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۶۴.

به روایتی نیز چون رسول خدا برای فتح مکه، از مدینه حرکت کرد، هوازن و ثقیف به خیال این‌که پیامبر قصد آنان را دارد، تجمع کردند و پس از فتح مکه در حنین فرود آمدند و تصمیم به جنگ با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) گرفتند.

[۲۳] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۳، ص۷۰.

۴ – وقایع قبل از جنگ

وقایعی اتفاق افتاد که منجر به جنگ حنین شد.

۴.۱ – تعداد مشرکین

بیش‌تر تیره‌های هوازن، از جمله نصر، جُشَم، سعد بن بَکر و گروهی از بنی هلال به سرکردگی مالک بن عَوف نَصری گرد آمدند، اما برخی از تیره‌های صاحب‌نام هوازن، مانند کَعب و کِلاب و بنی نُمَیر حضور نیافتند.
تمام قبایل هم پیمان ثقیف نیز به رهبری قارب بن اَسوَد و ذوالخِمار سُبَیع بن حارث و برادرش احمر بن حارث (از بنی مالک) به آنان پیوستند.

[۲۴] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۸۵.

[۲۵] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره النبویه، ج۴، ص۸۸۹.

[۲۶] مسعودی، علی بن حسین، التنبیه والإشراف، ج۱، ص۲۳۵.

۴.۲ – اقدامات مالک بن عوف

بعد از فتح مکه طایفه هوازن به فرماندهی جوانی سی ساله به نام “مالک بن عوف نصری”

[۲۷] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره النبویه، ج۴، ص۸۸۹.

به جمع‌آوری نیرو پرداخت تا در پرتو آن بتواند با مسلمانان مقابله کند. از این‌رو به جمع‌آوری ده هزار جنگجو اقدام کرد که به وسیله شتران و گوسفندان فراوان پشتیبانی می‌شد.

[۲۸] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۹۵.

مالک بن عوف نصری که بر خلاف نظر شیوخ قبیله دست به چنین کاری زده بود، دستور داد تا همه سپاهیان، زنان و کودکان و نیز شتران و گاوان و گوسفندان خود را به همراه بیاورند، چرا که این اقدام باعث خواهد شد، جنگجویان در دفاع از مال، جان و ناموس خود محکم‌تر باشند.

[۲۹] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۸۷.

وقتی به اَوطاس ــ که زمینی سخت و هموار و میدانی مناسب برای جولان اسب‌ها بود ــ رسید، دُرَید بن صِمَّه، پیرمرد نابینای جُشَمی که صاحب رأی و جنگ آزموده بود، گفت اگر این جنگ مایه سربلندی بود، مردان شجاع کعب و کلاب در آن شرکت می‌کردند. از این‌رو به مالک بن عوف توصیه کرد فقط با مردان به جنگ رود که اگر پیروز شود، دیگران نیز به وی بپیوندند و اگر شکست بخورد، زنان و کودکان آسیب نبینند، اما مالک بن عوف از سر تکبر به سخن وی توجه نکرد و او را تحقیر نمود.

[۳۰] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره النبویه، ج۴، ص۸۸۹.

در اوطاس کمک‌هایی از هر ناحیه به آنان می‌رسید.

[۳۱] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۸۶۸۸۷.

۴.۳ – اقدامات پیامبر

پیامبر چون خبر لشکرکشی مشرکان را شنید، عبداللّه بن ابی حَدْرَد اَسْلَمی را فرستاد تا به صورت ناشناس به میان آنان برود و کسب اطلاع کند. وی نیز خبر آورد که مشرکان برای جنگ با مسلمانان همدست شده‌اند.

[۳۲] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره النبویه، ج۴، ص۸۹۱.

به روایت ابن اسحاق از امام باقر (علیه‌السلام)، چون رسول خدا تصمیم گرفت به جنگ هوازن برود، کسی نزد صَفوان بن اُمَیّه (از سران قریش که هنوز مشرک بود) فرستاد و از وی خواست زره‌ها و سلاح‌هایی که دارد به پیامبر و مسلمانان، عاریه مضمونه (تضمینِ بازگرداندن عین امانت) دهد. صفوان قبول کرد و یکصد زره داد.

[۳۳] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۳۴۶.

[۳۴] شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیرالعباد، ج۵، ص۳۱۲.

۴.۴ – تعداد سپاهیان اسلام

پیامبر همراه ده هزار تن از یارانش که در فتح مکه با وی بودند و دو هزار نفر از تازه مسلمانان مکه، برای جنگ با هوازن از مکه بیرون رفت و عازم حنین شد.

[۳۵] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۵۰.

[۳۶] یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۶۲.

[۳۷] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۶۵.

در این غزوه، که اولین غزوه بعد از فتح مکه به شمار می‌رفت، مردم مکه و انبوهی از مشرکان سابق، از جمله سران آنها، مانند “صفوان بن امیه”، “ابوسفیان” و بسیاری دیگر هم حضور داشتند، اما آنان چندان مایل به پیروزی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نبودند، بلکه بیشتر برای دیدن نتیجه جنگ و بهره‌مندی از غنایم، همراه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شده بودند.

[۳۸] ابن عقبه، محمد بن موسی، المغازی النبویه، ص۳۶۷.

[۳۹] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۹۴۸۹۵.

مسلمانان دویست اسب همراه داشتند.

[۴۰] مسعودی، علی بن حسین، التنبیه والإشراف، ج۱، ص۲۳۴.

۴.۵ – جانشین پیامبر در مکه

رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) عَتّاب بن اَسید بن ابی‌العیص را به عنوان امیر مکه تعیین کرد. معاذ بن جبل را نیز در آن‌جا گمارد تا به مردم احکام اسلامی را بیاموزد.

[۴۱] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۳۷.

[۴۲] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۶۵.

[۴۳] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره النبویه، ج۴، ص۹۳۶.

۴.۶ – روایتی از نشان غرور

به روایت واقدی،

[۴۴] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۹۰.

هنگام حرکت، ابوبکر که عده بسیار مسلمانان را دید، گفت امروز از کمیِ عدّه مغلوب نمی‌شویم. واقدی در جای دیگر، این سخن را به یکی از اصحاب و در روایتی دیگر به پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) نسبت داده است

[۴۵] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۵۰.

[۴۶] شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیرالعباد، ج۵، ص۳۱۷.

(که روایت اخیر را نادرست دانسته است).

۴.۷ – زمان حضور مسلمانان در حنین

پیامبر مردان قبیله بنی سُلَیم را به فرماندهی خالد بن ولید، به منزله پیشاهنگ فرستاد.

[۴۷] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۹۷.

[۴۸] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۵۰.

رسول خدا و مسلمانان و مردان قریش، که هنوز شماری از آنان مشرک بودند، غروب شب سه‌شنبه دهم شوال سال هشتم به حنین رسیدند.

[۴۹] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۹۲.

[۵۰] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۵۰.

[۵۱] ابن حزم، علی بن احمد، جوامع السیره، و خمس رسائل اخری، ص۲۴۱.

۴.۸ – صف‌آرایی دو سپاه

مالک بن عوف سه نفر فرستاد تا از مسلمانان خبری آورند.

[۵۲] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۱۴.

آنان در حالی‌که از مشاهده سپاه مسلمانان سخت مرعوب شده بودند، بازگشتند. با وجود این، مالک بن عوف شبانه یارانش را در وادی حنین مستقر کرد تا یکباره بر مسلمانان هجوم برند.
رسول خدا نیز سحرگاه صفوف یاران خود را آراست و پرچم‌ها را به پرچمداران سپرد؛ لوای مهاجران به دست علی (علیه‌السلام)، لوای خزرج به دست حُباب بن مُنذر (و به قولى به دست سعد بن عُباده) و اَوس به دست اسید بن حضیر بود.
تیره های قبایل اوس و خزرج و قبایل عرب نیز هر یک پرچمی داشتند.

۵ – وقایع غزوه

در طول جنگ وقایعی اتفاق افتاده که به شرح آن می‌پردازیم.

۵.۱ – شروع جنگ

رسول‌خدا در حالی‌که لباس رزم پوشیده بود، از صفوف لشکریان بازدید کرد و آنان را به جنگ و شکیبایی برانگیخت و مژده پیروزی داد. آنگاه در تاریکی صبح همراه مسلمانان از دره حنین به زیر آمد.

[۵۳] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۹۵۸۹۷.

[۵۴] ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۵۰-۱۵۱.

مشرکان هوازن و ثقیف که در شکاف‌های دره و اطراف آن کمین کرده بودند، یکباره به مسلمانان حمله کردند. نخست سواران بنی سُلَیم و سپس مکیان و سایر مردم پراکنده و منهزم شدند. به گونه‌ای که هیچ کسی پشت سر خود را نگاه نمی‌کرد.

[۵۵] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۸۹۷.

[۵۶] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره النبویه، ج۴، ص۸۹۳.

پیامبر به لشکریانش می‌گفت به سوی من آیید، من رسول خدا، محمد پسر عبداللّه هستم، اما مردم پراکنده شدند و فقط عده‌ای اندک با پیامبر ماندند.

[۵۷] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره النبویه، ج۴، ص۸۹۳.

۵.۲ – حامیان پیامبر و فراریان از جنگ

منابع درباره شمار کسانی که در کنار پیامبر ثابت قدم ماندند، اختلاف دارند. پاره‌ای روایات از چهار نفر یاد کرده اند: علی (علیه‌السلام)، عباس بن عبدالمطلب و ابوسفیان بن حارث بن عبدالمطلب که از بنی‌هاشم بودند، و ابن مسعود.

[۵۸] ابن ابی شیبه، المصنَّف فی الاحادیث و الآثار، ج۸، ص۵۵۲-۵۵۳.

[۵۹] شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیرالعباد، ج۵، ص۳۲۹.

به روایت دیگر فقط ده یا نه نفر از بنی‌هاشم، از جمله سه تن یاد شده و یک نفر از غیر بنی‌هاشم یعنی اَیْمَن بن ‌ام ایمن -که بعداً به شهادت رسید- با پیامب