پاورپوینت کامل ولادت رسول خدا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل ولادت رسول خدا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ولادت رسول خدا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل ولادت رسول خدا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :
ولادت پیامبر اسلام
حضرت محمد بن عبدالله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)، مشهور به محمد امین، آخرین پیامبر الهی و از نسل حضرت ابراهیم (علیهالسّلام) که در ۴۰ سالگی به پیامبری مبعوث شده و بعد از ۲۳ سال رسالت و نبوت در ۶۳ سالگی وفات نمود.
درباره زمان و مکان دقیق ولادت آن حضرت بین مورخان اختلاف وجود دارد ولی بنابر قول مشهور، در فجر روز جمعه ۱۷ ربیع الاول سال عامالفیل برابر با سال ۵۷۰ میلادی در شهر مکه به دنیا آمد و با تولد آن حضرت تغییرات شگرفی در سراسر عالم پدیدار گشت.
فهرست مندرجات
۱ – مقدمه
۲ – نسب
۲.۱ – نسب پدری
۲.۲ – نسب مادری
۳ – ایمان اجداد پیامبر
۳.۱ – استشهاد به قرآن
۳.۲ – استشهاد به اخبار
۳.۳ – اجماع علمای شیعه
۴ – نذر عبدالمطلب
۴.۱ – ماجرای ذبح عبدالله
۴.۲ – نقد و بررسی
۵ – ازدواج عبدالله و آمنه
۶ – تقاضای ازدواج زنان با عبدالله
۷ – بارداری آمنه
۸ – مکان ولادت
۹ – زمان ولادت
۱۰ – حوادث مقارن ولادت
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع
۱ – مقدمه
به شهادت تاریخ، پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در یکی از تاریکترین اعصار بشریت، عصری که آدمیان جز شرک و بتپرستی، ستم به زیردستان و بردگان نمیشناختند و مورخین نام آنرا «عصر جاهلی» گذاردهاند، به دنیا آمدند.
امام علی (علیهالسّلام) درباره اوضاع اعراب در عصر جاهلیت چنین میفرماید: خداوند پیغمبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) را به رسالت مبعوث ساخت، که جهانیان را بیم دهد، و امین آیات وى باشد، در حالى که شما ملّت عرب بدترین دین و آیین را داشتید، و در بدترین سرزمینها زندگى مىنمودید، در میان سنگهاى خشن و مارهایى که فاقد شنوایى بودند (و به همین جهت از هیچ چیز نمىترسیدند!) آبهاى آلوده را مىنوشیدید، و غذاهاى ناگوار را مىخوردید، خون یکدیگر را مىریختید، و پیوند خویشاوندى را قطع مىنمودید، بتها در میان شما برپا بود (و پرستش بت شیوه و آیین شما) و گناهان سراسر وجود شما را فرا گرفته بود.
[۱] امام علی (علیهالسّلام)، نهج البلاغه، ترجمه مکارم شیرازی، خ۲۶، ج۱، ص۷۲.
آن حضرت در روز جمعه ۱۷ ربیع الاول «عام الفیل» یعنی سالی که قوم فیل برای تخریب خانه کعبه و اشغال مکه به حجاز آمدند، در شهر مکه بعد از طلوع فجر، در میان چنین قومی به دنیا آمدند و حامل رسالتی گردیدند که عصاره تمام ادیان الهی قبل از خود و خاتم تمامی انبیا و رسولان الهی گردیدند.
۲ – نسب
نسب پیامبر مکرم اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از جانب پدر بدین قرار است: عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصی بن کلاب بن مره بن کعب بـن لوئی بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانه بن خزیمه بن مدرکه بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان و مادر ایشان «آمنه» دختر «وهب بـن عبدمناف بن زهره بن کلاب» بود که پس از واقعه حفر زمزم، و پس از آنکه «عبدالمطلب» برای رهایی عبدالله از کشتهشدن صد شتر فدیه داد به عقد عبدالله درآمد.
۲.۱ – نسب پدری
نبی مکرم اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از نسل حضرت ابراهیم و آدم ابوالبشر (علیهماالسّلام) است. ابنبابویه به سند معتبر از جابر بن عبدالله انصاری روایت کرده است که حضرت رسول (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) فرمودند: من شبیهترین مردم به حضرت آدم (علیهالسّلام) و حضرت ابراهیم (علیهالسّلام) شبیهترین مردم بود به من در خلقت و خلق.
[۲] صدوق، محمد بن علی، الخصال، ج۱، ص۴۲۵.
[۳] صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، ج۱، ص۱۲۸.
[۴] فیض کاشانی، ملامحسن، المحجه البیضاء، ج۴، ص۱۵۷.
اجداد رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) تا ابراهیم (علیهالسّلام) حدود ۳۰ نفر و تا حضرت نوح (علیهالسّلام) قریب ۴۰ نفر و تا حضرت آدم ابوالبشر (علیهالسّلام) ۴۹ نفر میباشند؛
[۵] ابنشهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب (علیهمالسّلام)، ج۱، ص۱۳۵.
[۶] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۰۷.
که از «عدنان» به بالا، هم در اسامی آنها و هم در عدد آنان اختلاف زیادی است.
[۷] ابنشهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابیطالب (علیهمالسّلام)، ج۱، ص۱۳۵.
[۸] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۰۵.
[۹] ابنهشام، عبدالملک بن هشام، السیره النبویه، ج۱، ص۲.
[۱۰] مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲ ص۲۷۲.
[۱۱] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۲۸.
«عدنان» بیستمین جد آن بزرگوار است که مورخین بدون اختلاف، نسب آن حضرت را تا به وی اینگونه ذکر کردهاند: محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصی بن کلاب بن مره بن کعب بن لوی بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانه بن خزیمه بن مدرکه بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان…. پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در روایتی به اجدادشان اشاره کرده و میفرمایند: «اذا بلغ نسبی الی عدنان فامسکوا» یعنی هرگاه نسب من به عدنان رسید متوقف شوید و از ذکر اجداد جلوتر خودداری کنید.
[۱۲] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۰۵.
[۱۳] ابنشهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابیطالب (علیهمالسّلام)، ج۱ ص۱۳۴.
لذا اکثر مورخین هم، اجداد پیامبر (صلیاللهعلیهوالهوسلّم) را از عدنان، جد بیستم رسول اکرم (صلیاللهعلیهوالهوسلّم) ضبط کردهاند.
[۱۴] ابنکثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۲، ص۲۴۷.
مسعودی در «التنبیه و الاشراف» مینویسد: «اینکه نسب پیامبر (صلیاللهعلیهوالهوسلّم) را از معد بن عدنان جلوتر نبردیم برای این است پیامبر از این کار نهی کرده و فرموده نسبشناسان دروغ گفتهاند. همچنین از معد تا اسماعیل بن ابراهیم در شمار و نام کسان اختلاف بسیار است و آنچه مسلم و بیخلاف است نسب ایشان تا معد بن عدنان است.»
[۱۵] مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ص۱۹۶.
بنابراین از عدنان به بالا تا برسد به حضرت آدم ابوالبشر (علیهالسّلام)، هم در عدد و هم در نام اجداد پیامبر اختلاف فراوانی در روایات و تواریخ دیده میشود و شاید یکی از جهاتی هم که سبب شده تا رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) دستور دادهاند از ذکر بقیه آنها خودداری شود همین جهت باشد. در حدیثی از آن حضرت نقل شده که فرمودند: «کذب النسابون؛ نسبشناسان دروغ گفتهاند.»
[۱۶] ابنشهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابیطالب (علیهمالسّلام)، ج۱ ص۱۳۴.
[۱۷] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۰۵.
[۱۸] ابنکثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۲، ص۲۴۶.
و بدینترتیب آن حضرت در مقام تکذیب اهل انساب بر آمدهاند.
از ام سلمه همسر پیمغبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) روایت شده که از پیمغبر خدا شنیدم که فرمود عدنان پسر ادد بن زند بن یری بن اعراق الثری بوده است. در ادامه حدیث چنین آمده است که: زند همان همیسع و یری همان نبت و اعراق الثری همان اسماعیل پسر ابراهیم (علیهماالسّلام) است.
[۱۹] ابنشهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابیطالب (علیهمالسّلام)، ج۱، ص۱۳۵.
[۲۰] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۲۸.
[۲۱] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۰۵.
[۲۲] ابنکثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۲، ص۲۴۵.
۲.۲ – نسب مادری
نسب پیامبر از طرف مادر بدینشرح است: آمنه بنت وهب بن عبد مناف بن زهره بن کلاب از تیره بنیزهره و از قبیله قریش.
[۲۳] ابنسعد بغدادی، محمد بن سعد، طبقات الکبری، ج۱، ص۴۹.
[۲۴] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۹۱.
نسب پدری و مادری پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در عبد مناف جد سوم و کلاب جد پنجم ایشان به هم میپیوندد. پدر آمنه یعنی وهب بن عبدمناف بن زهره، رئیس و سرور بنی زهره بود و
[۲۵] ابنکثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۲، ص۳۰۷.
[۲۶] شمس شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی والرشاد فی سیره خیر العباد، ج۱، ص۳۲۶.
[۲۷] ابنهشام، عبدالملک بن هشام، السیره النبویه، ج۱، ص۱۱۰.
[۲۸] ابنسعد بغدادی، محمد بن سعد، طبقات الکبری، ج۱، ص۴۹.
مادرش بُرّه دختر عبدالعزی از خاندان بنیعبدالدار بود.
[۲۹] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۹۱.
[۳۰] ابنهشام، عبدالملک بن هشام، السیره النبویه، ج۱، ص۱۱۰.
[۳۱] ابنسعد بغدادی، محمد بن سعد، طبقات الکبری، ج۱، ص۴۹.
[۳۲] مقریزی، احمد بن علی، امتاع الاسماع، ج۶، ص۱۹۳.
[۳۳] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۲۲، ص۲۴۷.
[۳۴] ابنشهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابیطالب (علیهمالسّلام)، ج۱، ص۱۳۵.
آمنه به لحاظ شرف و پاکدامنی، سالار زنان بنی زهره بود بهطوری که او را برترین عقیله قریش دانستهاند.
[۳۵] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۵.
[۳۶] ابنکثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۲، ص۳۲۲.
[۳۷] ابنهشام، عبدالملک بن هشام، السیره النبویه، ج۱، ص۱۵۶.
گفتهاند آنگاه که داشتن دختر برای اعراب مایه ننگ و شرمساری بود، آمنه در میان قوم و خاندان خود احترام ویژهای داشت.
[۳۸] ابنکثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۲، ص۳۰۷.
۳ – ایمان اجداد پیامبر
پدر، مادر، اجداد و جدات پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) همه و همه مسلمان و مومن بوده و نطفه نورانی وی در هیچ صلب و رحم مشترک میان کفر و اسلام و ایمان و شرک قرار نگرفته است. پیامبر اعظم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از نسل اسماعیل ذبیح و فرزند ابراهیم خلیل و از سلاله حضرت آدم ابوالبشر است.
۳.۱ – استشهاد به قرآن
خداوند متعال در آیاتی از سوره شعرا میفرماید: «وَ تَوَکَّلْ عَلَی الْعَزیزِ الرَّحیمِ• الَّذی یَراکَ حینَ تَقُومُ• وَ تَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدینَ• اِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیم؛
[۳۹] شعرا/سوره۲۶، آیه۲۱۷.
[۴۰] شعرا/سوره۲۶، آیه۲۱۸.
[۴۱] شعرا/سوره۲۶، آیه۲۱۹.
[۴۲] شعرا/سوره۲۶، آیه۲۲۰.
و بر خداوند عزیز و رحیم توکّل کن! • همان کسی که تو را به هنگامی که (برای عبادت) برمیخیزی میبیند • و (نیز) حرکت تو را در میان سجدهکنندگان! • اوست خدای شنوا و دانا.»
بر اساس برخی از روایات و تفاسیر، مقصود از «و تقلّبک فی السّاجدین» این است که پیشینیان حضرت رسول (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) پیدرپی و پشت در پشت، سجدهگزار، نیایشکننده و موحّد بودهاند.
[۴۳] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۱۸.
چنانکه علامه مجلسی در ذیل این آیه به نقل از شیخ طبرسی مینویسد: مراد از سّاجدین، در آیه موحّدین است؛ یعنی نطفه نورانی نبی مکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از نبیای به نبی دیگری منتقل میگشت.
[۴۴] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۶، ص۲۰۴.
آیتالله مکارم شیرازی در تفسیر این آیه چنین مینویسد: منظور از «تقلّبک فی السّاجدین» این است که نقل و انتقال رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در صلب پیامبران از آدم تا عبداللَّه همه تحت نظر لطف پروردگار صورت گرفته، یعنی هنگامی که نطفه پاک تو از پیامبر موحد و ساجدی به پیامبر دیگری منتقل میشد، خدا از همه آگاه بود. در تفسیر علی بن ابراهیم از امام باقر (علیهالسّلام) در تفسیر این آیه چنین آمده است: «فی اصلاب النبیین صلوات اللَّه علیهم؛ در صلب پیامبران که درود خدا بر آنها باد.»
[۴۵] قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۲، ص۱۲۵.
و در تفسیر مجمع البیان در توضیح همین جمله از امام باقر (علیهالسّلام) و امام صادق (علیهالسّلام) چنین آمده است: «فی اصلاب النبیین نبی بعد نبی، حتی اخرجه من صلب ابیه عن نکاح غیر سفاح من لدن آدم؛ در صلب پیامبران قرار داشت، پیامبری بعد از پیامبر دیگر، تا اینکه خداوند او را از صلب پدرش از ازدواجی پاک، و دور از هرگونه ناپاکی از زمان آدم به بعد، بیرون فرستاد.»
[۴۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۵۸.
[۴۷] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۳۷۱.
امام علی (علیهالسّلام) درباره اجداد پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) میفرماید: «اختاره من شجره الانبیاء و مشکاه الضّیاء و ذؤابه العـلیاء و سـرّه البطحاء و مصابیح الظّلمه و ینابیع الحکمه؛ خداوند، محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) را از دودمان پیامبران و چراغدان نورگستر و خاندان سرآمد و از سرزمین بطحا و از مـیان چراغهای ظلمت و چشمههای حکمت برگزید.»
[۴۸] امام علی (علیهالسّلام)، نهج البلاغه، ترجمه مکارم شیرازی، خ۱۰۸، ج۱، ص۲۲۸.
۳.۲ – استشهاد به اخبار
از روایات مختلف اسلامی میتوان به موحد و مومنبودن تمام اجداد پیامبر پی برد، زیرا در حدیث معروفی از پیغمبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) نقل شده که فرمودند: «لم یزل ینقلنی اللَّه من اصلاب الطاهرین الی ارحام المطهرات حتی اخرجنی فی عالمکم هذا لم یدنسنی بدنس الجاهلیه؛ همواره خداوند مرا از صلب پدران پاک به رحم مادران پاک منتقل میساخت، و هرگز مرا به آلودگیهای دوران جاهلیت آلوده نساخت.» این روایت را بسیاری از مفسران شیعه و اهلتسنن مانند مرحوم طبرسی در مجمع البیان و نیشابوری در تفسیر غرائب القرآن و فخر رازی در تفسیر کبیر و آلوسی در تفسیر روح المعانی نقل کردهاند.
[۴۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۹۰.
[۵۰] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۱۸.
[۵۱] نظام الدین نیشابوری، حسن بن محمد قمی، تفسیر غرائب القرآن، ج۳، ص۱۰۳.
[۵۲] فخر رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب (تفسیر الکبیر)، ج۱۳، ص۳۳.
[۵۳] آلوسی، شهابالدین، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج۴، ص۱۸۴.
بدون شک یکی از بارزترین مصادیق آلودگی، شرک و بتپرستی است؛ چنانکه خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید: «اِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ؛
[۵۴] توبه/سوره۹، آیه۲۸.
مشرکان آلوده و ناپاکند.» سیوطی دانشمند معروف سنی در کتاب مسالک الحنفاء میگوید: پدر و مادر و اجداد پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) هیچگاه مشرک نبودند و به حدیثی که در بالا از پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) نقل کردیم استدلال نموده است و اضافه میکند که ما میتوانیم این حقیقت را با توجه به دو دسته از روایات اسلامی اثبات کنیم نخست روایاتی که میگوید: پدران و اجداد پیامبر تا آدم هر کدام بهترین فرد زمان خود بودهاند. دوم روایاتی که میگوید: در هر عصر و زمانی افراد موحد و خداپرست وجود داشته است با ضمیمه کردن این دو دسته روایات ثابت میشود اجداد پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از جمله (پدر ابراهیم) حتما موحد بودهاند.
[۵۵] سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر، مسالک الحنفاء، ص۷۳.
[۵۶] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۳۰۶.
شیخ طبرسی (رحمهاللهعلیه) در مجمع البیان در مورد «آزر»که در قرآن بعنوان پدر ابراهیم ذکر گردیده گوید: آزر جد مادری ابراهیم (علیهالسّلام) و یا عموی آن حضرت میباشد.
[۵۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴ ص۹۰.
طبری که از دانشمندان اهلسنت است در تفسیر جامع البیان صریحا میگوید: آزر پدر ابراهیم نبود.
[۵۸] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۱، ص۴۶۶.
آلوسی در ذیل همین آیه میگوید: آنها که میگویند: اعتقاد به اینکه آزر پدر ابراهیم نبود مخصوص شیعه هست از کم اطلاعی آنها است زیرا بسیاری از دانشمندان معتقدند که آزر اسم عموی ابراهیم بود.
[۵۹] آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج۴، ص۱۸۴.
۳.۳ – اجماع علمای شیعه
شیخ طبرسی (رحمهاللهعلیه) در مجمع البیان درباره اعتقاد شیعه به ایمان اجداد پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) ادعای اجماع کرده است و مینویسد: این مطلب ثابت شده که پدران رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) تا آدم همگی موحد بودهاند، و طائفه شیعه بر این مطلب اجماع دارند…
[۶۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴ ص۹۰.
شیخ صدوق از امام صادق (علیهالسّلام) نقل کرده که پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) به علی (علیهالسّلام) فرمودند: «عبدالمطلب هیچگاه قمار بازی نکرد و بت نپرستید و…و میگفت: من بر دین پدرم، ابراهیم، هستم.»
[۶۱] صدوق، محمد بن علی، الخصال، ج۱، ص۳۱۳.
علامه محمدباقر مجلسی (رحمهاللهعلیه) نیز در بحار الانوار فرموده است: شیعه امامیه متفقا معتقدند که پدر و مادر رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و همه اجداد آن بزرگوار تا به آدم ابوالبشر (علیهالسّلام) همگی مسلمان (و معتقد به خدای یکتا) بوده و بلکه از «صدیقین»بودهاند که یا پیامبر مرسل و یا از اوصیاء و معصومین بودهاند و شاید برخی از ایشان بخاطر تقیه یا مصالح دیگری اسلام خود را اظهار نکردهاند.
[۶۲] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۱۷.
امام صادق (علیهالسّلام) در روایتی میفرمایند: «جبرئیل بر پیامبر نازل شد و فرمود: ای محمد خداوند تو را سلام میرساند و میفرماید: من آتش را حرام کردم بر صلبی که تو از آن بودهای و بر بطنی که تو را حمل نمود و بر کسانی که تو را سرپرستی نمودند. پیامبر به جبرئیل عرضه داشت: این مطلب را برایم واضح کن. سپس جبرئیل فرمود: اما منظور از صلبی که تو از آن بودهای عبدالله بن عبدالمطلب است و منظور از بطنی که تو را حمل نمود آمنه بنت وهب است و منظور از کسانی که تو را سرپرستی نمودند ابوطالب بن عبدالمطلب و فاطمه بنت اسد است. علامه مجلسی در ادامه حدیث در بیانی میفرماید: «هذا الخبر یدل علی ایمان هؤلاء…؛ این حدیث بر ایمان این افراد دلالت میکند.»
[۶۳] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۰۸.
بر اساس روایتی از امیرالمومنین امام علی (علیهالسّلام) ابوطالب، عبدالمطلب، هاشم و عبدمناف پیرو دین ابراهیم (علیهالسّلام) بودند و هرگز بتها را پرستش ننمودند.
[۶۴] صدوق، محمد بن علی، کمال الدّین وتمام النّعمه، ج۱، ص۱۷۴.
ولی در میان علماء اهلسنت در اینباره اختلاف زیادی وجود دارد؛ جمعی از آنها مانند سیوطی همانند شیعه عقیده دارند که پدر و مادر رسول خدا و اجداد آن حضرت همگی موحد بودهاند،
[۶۵] سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر، مسالک الحنفاء، ص۷۳.
و جمعی نیز آنها را و حتی عبدالله پدر آن حضرت را کافر و مشرک دانستهاند.
[۶۶] نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۱، ص۱۹۱.
۴ – نذر عبدالمطلب
از جمله مطالبی که در مورد اجداد رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در منابع تاریخی و روایی آمده است، داستان نذر عبدالمطلب و ذبح عبدالله و حدیث «انا ابنالذبیحین»است. منظور از ذبیح اول حضرت اسماعیل (علیهالسّلام) و منظور از «ذبیح» دوم «عبدالله» پدر رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) بوده است. حدیث «انا ابنالذبیحین» در بسیاری از کتابهای محدثین و مفسرین شیعه و اهلسنت از رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) نقل شده است.
[۶۷] حاکم نیسابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، ج۲، ص۶۰۹.
[۶۸] حاکم نیسابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، ج۲، ص۶۰۴.
[۶۹] فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۲۶، ص۳۴۷.
[۷۰] زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص۵۶.
[۷۱] صدوق، محمد بن علی، الخصال، ج۱، ص۵۶.
[۷۲] قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۲، ص۲۲۶.
[۷۳] صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا (علیهالسّلام)، ج۲، ص۱۸۹.
[۷۴] حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، ج۴، ص۴۳۰.
داستان ذبح عبدالله را نیز بسیاری از اهل حدیث و تاریخ و سیرهنویسان با مختصر اختلافی در کتابهای خود آوردهاند.
[۷۵] ابنهشام، عبدالملک بن هشام، السیره النبویه، ج۱ ص۱۵۱-۱۵۵.
[۷۶] طوسی، محمد بن حسن، الامالی، ص۴۵۷.
۴.۱ – ماجرای ذبح عبدالله
بر اساس آنچه در منابع تاریخی و روایی آمده است، با تولد یافتن حمزه و عباس عدد پسران عبدالمطلب به ده تن رسید، و عبدالمطلب برای ادای نذر از بین فرزندان قرعه انداخت و قرعه به نام عبدالله درآمد، در این هنگام عبدالمطلب، عبدالله را به جایگاه قربانی آورد تا در راه خدا قربانی نموده و به نذر خود عمل کند. مردم مکه و قریش و فرزندان دیگر عبدالمطلب و داییهای عبدالله پیش آمده و خواستند بوسیلهای جلوی عبدالمطلب را بگیرند، تا بالاخره پس از گفتگوی زیاد قرار بر این شد که میان شتران عبدالمطلب و عبدالله قرعه بزنند و اگر قرعه بنام شتران در آمد آنها را بجای عبدالله قربانی کنند و اگر باز بنام عبدالله در آمد به عدد شتران بیافزایند و قرعه را تجدید کنند و همچنان به عدد آنها بیفزایند تا وقتی که بنام شتران در آید، وقتی که عدد شتران به صد شتر رسید قرعه بنام شتران در آمد که در آن هنگام صدای هلهله زنان و مردان مکه به شادی بلند شد و همگی خوشحال شدند، اما عبدالمطلب قبول نکرده و دو بار دیگر قرعه زد و چون دو بار دیگر نیز قرعه بنام شتران در آمد؛ عبدالمطلب یقین کرد که خداوند به این فدیه راضی شده و عبدالله را رها کرد و سپس دستور داد شتران را قربانی کرده گوشت آنها را میان مردم مکه تقسیم کنند.
شیخ صدوق (رحمهاللهعلیه) این داستان را در کتاب عیون و خصال به تفصیل از امام صادق (علیهالسّلام) روایت کرده،
[۷۷] صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا (علیهالسّلام)، ج۲، ص۱۸۹.
[۷۸] صدوق، محمد بن علی، الخصال، ج۱، ص۵۶.
و در کتاب من لا یحضره الفقیه نیز از امام باقر (علیهالسّلام) اجمال آنرا در باب احکام قرعه روایت کرده است.
[۷۹] صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۸۹.
۴.۲ –
راهنمای خرید:
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
مهسا فایل |
سایت دانلود فایل 