توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمدباقر بن محمد تقی مجلسی ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمدباقر بن محمد تقی مجلسی ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمدباقر بن محمد تقی مجلسی ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

علامه مجلسی

دیگر کاربردها: محمدباقر مجلسی (ابهام‌زدایی).

دیگر کاربردها: مجلسی (ابهام‌زدایی).

مقالات مرتبط: علامه مجلسی (مقالات مرتبط).

علامه مجلسی با نام کامل محمدباقر بن محمدتقی مجلسی (۱۰۳۷-۱۱۱۱ق)، معروف به علامه و مجلسی دوم، از فقها و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم و دوازدهم هجری قمری بود.
وی از شاگردان عبدالله شوشتری، شیخ عبدالله بن جابر آملی، شیخ علی جبل عاملی و ملا محسن فیض کاشانی بود و از ملاصدرا اجازه روایت داشت. او در علم صرف و نحو، معانی و بیان، لغت، ریاضی، تاریخ، فلسفه، حدیث، رجال، درایه، اصول، فقه و کلام، به درجه استادی رسید و در بعضی از این دانش‌ها کتاب‌های سودمندی به رشته تحریر در آورد که مهم‌ترین و معروف‌ترین کتاب وی، بحار الانوار که گاه به دائره المعارف‌ بزرگ‌ احادیث‌ شیعه‌ لقب گرفته و مجموعه‌ای گسترده‌ از احادیث‌ امامیه‌ می‌باشد. او با تربیت شاگردان و تالیف کتاب‌های متعدد بر اساس نیاز مردم زمان خود خدمت بزرگی به فرهنگ شیعه داشت. علامه بعد از محمدباقر سبزواری به منصب شیخ الاسلامی رسید و خدمات بسیاری را در مقوله‌های گوناگون سیاسی و اجتماعی به ایران و تشیع نمود که بزرگ‌ترین کارش مبارزه با صوفیان بود.

فهرست مندرجات

۱ – تاریخ ولادت
۲ – نیاکان
۳ – تحصیلات
۴ – اساتید
۵ – تدریس
۶ – شاگردان
۷ – مطالعه در روایات
۸ – تألیفات
۸.۱ – آثار عربی
۸.۱.۱ – بحارالانوار
۸.۱.۲ – کتب دیگر
۸.۲ – آثار فارسی
۹ – درایت و سیاست علامه
۱۰ – فعالیت‌های سیاسی
۱۱ – وفات و مدفن
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

۱ – تاریخ ولادت

«علامه محمدباقر مجلسی به سال ۱۰۳۷ هجری مساوی با عدد ابجدی جمله «جامع کتاب بحار الانوار» چشم به جهان گشود».

[۱] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۵، ص۱۹۶.

پدرش مولا محمدتقی مجلسی از شاگردان بزرگ شیخ بهایی و در علوم اسلامی از سر‌آمدان روزگار خود به شمار می‌رفت. وی دارای تألیفات بسیاری از جمله «احیاء الاحادیث فی شرح تهذیب الحدیث» است. «مادرش دختر صدرالدین محمد عاشوری»

[۲] آقا بزرگ تهرانی، الذریعه‌ الی تصانیف الشیعه، ج۱، ص۱۵۱.

است که خود از پرورش یافتگان خاندان علم و فضیلت بود.

۲ – نیاکان

خاندان علامه مجلسی، در اصل اهل جبل عامل، منطقه‌ای در لبنان می‌باشند، که با هجرت بزرگ علمای آن دیار، به سمت ایران، این خاندان نیز وارد ایران شدند، اما وجه نام‌گذاری این خاندان به مجلسی به این دلیل بود، که پدربزرگ علامه مجلسی بنام «ملا مقصود» از دانشمندان با تقوا از مروجین مذهب تشیع بود، ولی به خاطر کلام زیبا و اشعار دلنشین و رفتار و گفتار نیکو در محافل و مجالس به «مجلسی» لقب یافت و خاندان آنان نیز به این نام، شهرت یافتند.

[۳] آقا بزرگ تهرانی، الذریعه‌ الی تصانیف الشیعه، ج۹، ص۹۶۶.

[۴] عطایی خراسانی، علی‌اصغرکارنامه علامه مجلسی، ص۱۴۵.

[۵] مهدوی، سید مصلح‌الدین، زندگینامه علامه مجلسی، ج۱، ص۵۳.

۳ – تحصیلات

علامه مجلسی، درس و بحث را از چهارده سالگی آغاز کرد، هوش سرشار و شگفت‌آور او به حدی بود که در چهارده سالگی از فیلسوف بزرگ اسلام ملاصدرا، اجازه روایت گرفت. علامه مجلسی که به دانستن عشق می‌ورزید، در اندک زمانی در علوم گوناگون حوزه درسی آن زمان، مثل صرف و نحو، معانی و بیان، لغت و ریاضی، تاریخ و فلسفه، حدیث و رجال، درایه و اصول، و نیز فقه و کلام، به درجه استادی رسید. و در بعضی از این دانش‌ها کتاب‌های سودمندی به رشته تحریر در آورد. علامه در دوران جوانی خود از محضر دانشمندان و عالمانی همچون: ملا عبدالله شوشتری، شیخ عبدالله بن جابر آملی، شیخ علی جبل عاملی و سایر بزرگان دین به ویژه فقیه و حکیم و محدث نامی ملا محسن فیض کاشانی (که در سفری به اصفهان آمده و در آن دیار ماندگار شده بود) بهره‌های کافی می‌برد.

[۶] سبحانی، جعفر، موسوعه طبقات الفقها، ج۱۲، ص۳۵۱.

علامه مجلسی که در مدرسه ملا عبدالله به اقامه نماز و تدریس اشتغال داشت، بعد از رحلت پدر بزرگوارش در مسجد جامع اصفهان به اقامه نماز و تدریس مشغول گشت. میرزا عبدالله اصفهانی در کتاب «ریاض العلما» می‌گوید: بیش از هزار نفر در پای درس علامه حاضر می‌شدند.

۴ – اساتید

۱. محمدتقی مجلسی :درس و بحث را در چهار سالگی نزد پدر آغاز کرد.

[۷] مهدوی، سید مصلح‌الدین، زندگینامه علامه مجلسی، ج۱، ص۵۵.

۲. ملاصدرا: نبوغ سرشار او به حدی بود «که در چهارده سالگی از فیلسوف بزرگ اسلام ملاصدرا اجازه روایت گرفت».

[۸] مهدوی، سید مصلح‌الدین، زندگینامه علامه مجلسی، ج۱، ص۴۲۶.

۳. علامه حسن‌علی شوشتری،
۴. امیر محمد مؤمن استرآبادی،
۵. میرزای جزایری،
۶. شیخ حر عاملی،
۷. ملا محسن استرآبادی،
۸. ملا محسن فیض کاشانی،
۹. ملا صالح مازندرانی.

[۹] یادنامه علامه مجلسی، ص۵.

۵ – تدریس

مجلسی که در مدرسه ملا عبدالله به اقامه نماز و تدریس اشتغال داشت بعد از رحلت پدرش در مسجد جامع اصفهان به اقامه نماز و درس دادن مشغول گشت.

[۱۰] یادنامه علامه مجلسی، ص۵.

در پای درس او بیش از هزار طلبه می‌نشستند. سید نعمت‌الله جزایری که نامی‌ترین شاگرد اوست، می‌گوید:
«با آنکه در سن جوانی به سر می‌برد چنان در علوم تتبع کرده بود که احدی از علمای زمانش به آن پایه نرسیده بودند».

[۱۱] جزایری، سید نعمت‌الله، نابغه فقه و حدیث، ص۱۴۸.

«هنگامی که در مسجد جامع اصفهان مردم را موعظه می‌کرد هیچ‌کس فصیح‌تر و خوش کلام‌تر از او ندیدیم. حدیثی که شب مطالعه می‌کردم چون صبح از او می‌شنیدم چنان بیان می‌کرد که گویی هرگز آن‌را نشنیده‌ام.»

[۱۲] مهدوی، سید مصلح‌الدین، زندگینامه علامه مجلسی، ج۱، ص۱۴۸.

تواضع و بزرگ‌منشی او چنان بود که بسیاری از بزرگان حوزه برای نشان دادن ارادت خود به او و شناساندن ارزش علامه به طلاب جوان گاهی به پای درس ایشان حاضر می‌شدند. «شیخ محمد فاضل‌ـ با اینکه مجلس درس و مباحثه داشت‌ـ به حوزه درس علامه حاضر می‌شد و عملاً به طلاب درس تواضع می‌آموخت و علامه نیز در مقابل به شاگردانش اظهار می‌داشت استفاده او از من کمتر از استفاده من از اوست بلکه استفاده من از او بیشتر است.»

[۱۳] مهدوی، سید مصلح‌الدین، زندگینامه علامه مجلسی، ص۶۶.

۶ – شاگردان

از جمله شاگردان برجسته علامه می‌توان به بزرگانی چون: سید نعمت‌الله جزائری، عبدالله بن عیسی تبریزی معروف به افندی، سید محمدصالح بن عبدالواسع خاتون‌آبادی، ملا محمدکاظم شوشتری، عبدالحسین مازندرانی، ملا محمدباقر لاهیجی و… نام برد.

[۱۴] سبحانی، جعفر، موسوعه طبقات الفقهاء، ج۱۲، ص۳۵۲.

علامه از همان آغاز جوانی تمام زندگی خود را وقف احیای علوم نقلی (آیات و روایات) کرد و در اولین گام کتب اربعه را به درس و بحث حوزه‌های علمیه آن زمان کشاند. ضمن نگاشتن شرحی بر «اصول کافی» و «التهذیب» یکی از شاگردانش را به نوشتن شرح «استبصار» تشویق کرد.

[۱۵] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۱۸۴-۱۸۳.

نام برخی از شاگردان علامه عبارتند از:
۱. مولی ابراهیم جیلانی؛
۲. مولی محمد ابراهیم بواناتی؛
۳. میرزا ابراهیم حسینی نیشابوری؛
۴. ابوالبرکات بن محمد اسماعیل خادم مشهدی؛
۵. مولی ابوالبقاء؛
۶. ابواشرف اصفهانی؛
۷. مولی محمدباقر جزی؛
۸. ملا محمدباقر لاهیجی؛
۹. شیخ بهاءالدین کاشی؛
۱۰. مولی محمدتقی رازی؛
۱۱. میرزا محمدتقی الماسی؛
۱۲. مولی حبیب‌الله نصرآبادی؛
۱۳. ملا حسین تفرشی؛
۱۴. محمدرضا اردبیلی؛
۱۵. محمدطاهر اصفهانی؛
۱۶. عبدالحسین مازندرانی؛
۱۷. سید عزیزالله جزائری؛
۱۸. ملا محمدکاظم شوشتری؛
۱۹. شیخ بهاءالدین محمد جیلی؛
۲۰. مولی محمود طبسی؛
۲۱. محمد یوسف قزوینی؛
۲۲. سید نعمت‌الله جزایری.

[۱۶] مهدوی، سید مصلح‌الدین، زندگینامه علامه مجلسی، ج۲، ص۴.

[۱۷] مهدوی، سید مصلح‌الدین، زندگینامه علامه مجلسی، ج۲، ص۱۱۵.

(نویسنده کتاب زندگینامه علامه مجلسی سید مصلح‌الدین مهدوی به نام ۱۸۱ نفر از شاگردان و مجازین علامه اشاره کرده است.)

۷ – مطالعه در روایات

علامه در مسیر احیای علوم اهل بیت (علیهم‌السّلام) راه استادش فیض را در پیش گرفت و در اولین قدم «کتب اربعه» را به صحنه درس و بحث کشاند. «ضمن نگاشتن شرح بر اصول کافی و تهذیب، از شرح «من لا یحضره الفقیه» که پدرش بر آن شرحی نگاشته بود، خودداری کرد و یکی از شاگردانش را به نوشتن شرح استبصار تشویق نمود».

[۱۸] شیخ حر عاملی، الامل الآمال، ج۲، ص۲۴۸.

وی طلاب را که مدت‌ها از روایات و احادیث جدا بودند به مطالعه و تحقیق در روایات تشویق کرد و برای حفظ و نگهداری کتب اربعه از گزند حوادث روزگار و تحویل دادن آنها به نسل فردا بدون هیچ‌گونه کم و کاستی و تحریف اعلام کرد «اگر هر یک از طلاب کتب اربعه را بنویسد، به دریافت یک اجازه از او نایل خواهند شد. طلاب با شوق تمام به نوشتن کتب اربعه پرداختند و نسخه‌ها را نزد علامه می‌بردند و او با خط خود در پشت نسخه‌های آنها اجازه آنان را می‌نوشت».

[۱۹] یادنامه علامه مجلسی، ص۲۶.

علامه با خود می‌اندیشید که تدریس کتب اربعه و توجه به بعضی از دیگر کتاب‌ها چون «ارشاد مفید»، «قواعد علامه» و «صحیفه سجادیه» تنها این کتب را از خطر نابودی نجات خواهد داد اما برای کتب دیگر چه باید کرد؟ اندیشه درباره هزاران کتاب شیعه که در کوره‌های حمام یغماگران و فرهنگ‌کشان به خاکستر تبدیل شده بود و نیز صدها نسخه کوچک و بزرگ روایات که از حوادث روزگار مصون مانده یا در کنج صندوقخانه‌ها پنهان شده بود و یا آنها را به نقاط دور دست دنیا کشیده بودند او را آزار می‌داد. از سوی دیگر تعصب اهل سنت در نابودی ذخیره‌های گرانبهای تشیع و احتمال سقوط دولت صفویه به دست دو قدرت بزرگ شرق و غرب اهل تسنن و نفوذ قدرتمندانه صوفیان در دربار و جامعه و نقشه‌های آنان برای تحریف بسیاری از روایات، بی‌توجهی طلاب به کتب روایات و احادیث بیش از پیش آثار اهل بیت را در معرض خطر نابودی قرار داده بود. از این‌رو تلاش همه جانبه‌ای برای به دست آوردن آثار تشیع آغاز کرد به گونه‌ای که او در این تلاش وسیع دویست اصل (و منبع مکتوب) از اصول چهارصدگانه معتبر شیعه را به دست آورد و نفیس‌ترین کتابخانه تشیع را گرد آورد. حتی در زمانی که به علامه خبر دادند که نسخه کتاب «مدینه العلم» در یکی از کتابخانه‌های یمن به چشم خورده است علامه این مطلب را با شاه در میان گذاشت. شاه سفیرانی را با هدایای فراوان و گرانبها نزد پادشاه یمن روانه آن کشور کرد و از او کتاب «مدینه العلم» را درخواست نمود اما هیچ‌گاه آن کتاب به دلایل نامعلوم به دست علامه نرسید.

[۲۰] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۱۸۳.

علامه در ادامه کارهای فکری ـ فرهنگی خود بسیاری