توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمد بن عمر ترمذی بلخی ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمد بن عمر ترمذی بلخی ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمد بن عمر ترمذی بلخی ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

محمد بن عمر ترمذی

اَبوبَکْرِ وَرّاق، محمد بن عمر حکیم تِرْمِذی بلخی، عارف بزرگ ایرانی سده ۳ق بود.

فهرست مندرجات

۱ – پیشینه
۲ – دیدگاه هجویری درباره ابوبکر وراق
۳ – وفات
۴ – محل دفن
۵ – مذهب وی
۶ – اخلاقیات وی
۷ – اعتقاد وی درباره تهذیب
۸ – دست داشتن در علم حدیث
۹ – ارادت مریدان نسبت به وی
۱۰ – آثار
۱۱ – فهرست منابع
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

۱ – پیشینه

زادگاهش ترمذ بود، اما در بلخ زندگی می‌کرد

[۱] سلمی، محمد بن حسین، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۱۶، لیدن، ۱۹۶۰م.

[۲] انصاری، احمد بن عبداللـه، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۶۱-۲۶۲، به کوشش عبدالحی حبیبی، تهران، ۱۳۶۲ش.

[۳] عطار نیشابوری، محمد ابن ابی‌بکر، تذکره الاولیاء، ج۲، ص۸۷، تهران، ۱۳۳۶ش.

و ابوعیسی محمد ابن عیسی ترمذی (د ۲۷۹ق)، صاحب مسند از صحاح سته، خواهرزاد او بوده است.

[۴] انصاری، احمد بن عبداللـه، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۶۲، به کوشش عبدالحی حبیبی، تهران، ۱۳۶۲ش.

[۵] جامی، عبدالرحمن، نفحات الانس، ج۱، ص۱۲۳، به کوشش مهدی توحیدی‌پور، تهران، ۱۳۳۶ش.

ابوبکر وراق با احمد خِضرویه مجالست داشته و صحبت او و پیران دیگری چون محمد بن ابراهیم زاهد و محمد بن عمر بن خَشنام (خوشنام) بلخی را درک کرده است.

[۶] سلمی، محمد بن حسین، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۱۶، لیدن، ۱۹۶۰م.

[۷] انصاری، احمد بن عبداللـه، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۶۷، به کوشش عبدالحی حبیبی، تهران، ۱۳۶۲ش.

[۸] عطار نیشابوری، محمد ابن ابی‌بکر، تذکره الاولیاء، ج۲، ص۸۷، تهران، ۱۳۳۶ش.

۲ – دیدگاه هجویری درباره ابوبکر وراق

هجویری از او به عنوان «مؤدب الاولیاء» یاد کرده و او را از مریدان محمد بن علی ترمذی، مؤسس طریق حکیمیه، دانسته و حکایت‌های خارق‌العاده دربار ارتباط او با محمد بن علی ترمذی بیان کرده است.

[۹] هجویری، علی بن عثمان، کشف المحجوب، ج۱، ص۱۷۸-۱۷۹، به کوشش ژوکوفسکی، تهران، ۱۹۷۹م.

[۱۰] هجویری، علی بن عثمان، کشف المحجوب، ج۱، ص۲۸۹، به کوشش ژوکوفسکی، تهران، ۱۹۷۹م.

[۱۱] هجویری، علی بن عثمان، کشف المحجوب، ج۱، ص۳۰۲، به کوشش ژوکوفسکی، تهران، ۱۹۷۹م.

[۱۲] عطار نیشابوری، محمد ابن ابی‌بکر، تذکره الاولیاء، ج۲، ص۷۸-۷۹، تهران، ۱۳۳۶ش.

[۱۳] عطار نیشابوری، محمد ابن ابی‌بکر، تذکره الاولیاء، ج۲، ص۸۷، تهران، ۱۳۳۶ش.

۳ – وفات

از تاریخ درگذشت وی ــ همچون زمان تولد او ــ اطلاع دقیقی نداریم. از اشاراتی که در منابع به معاصران و شاگردان او شده، چنین بر می‌آید که در اواخر سد ۳ق درگذشته است. بعضی از مآخذ جدید بدون ذکر سند وفات وی را ۲۸۰ق/۸۹۳م گفته‌اند،

[۱۴] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۷۸، بیروت، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م.

[۱۵] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۱، ص۱۲۸، ریاض، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.

در حالی که نورالدین شریبه سال مرگ او را ۲۴۰ق ذکر کرده

[۱۶] شریبه، نورالدین، مقدمه و حاشیه بر طبقات الاولیاء ابن‌ملقن، ج۱، ص۳۷۴، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.

که بی‌شک اشتباه است.

۴ – محل دفن

انصاری

[۱۷] انصاری، احمد بن عبداللـه، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۶۱-۲۶۲، به کوشش عبدالحی حبیبی، تهران، ۱۳۶۲ش.

و جامی

[۱۸] جامی، عبدالرحمن، نفحات الانس، ج۱، ص۱۲۳، به کوشش مهدی توحیدی‌پور، تهران، ۱۳۳۶ش.

تربت وی را در ترمذ دانسته‌اند، اما ماخذ جدید مدفن او ا در بلخ، در جنب مرقد استادش احمد خضرویه گفته‌اند.

[۱۹] نام دانشوران، ج۵، ص۱۹۴، قم، ۱۳۳۸ش.

۵ – مذهب وی

ابوبکر وراق در شریعت شافعی مذهب بوده

[۲۰] سبکی، عبدالوهاب بن علی، طبقات الشافعیه الکبری، ج۳، ص۳۰۸، به کوشش محمود محمد طناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره، ۱۳۸۳ق/۱۹۶۴م.

[۲۱] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۷۸، بیروت، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م.

و در طریقت روش وی به اصول فتوت و جوانمردی نزدیک بوده است.

[۲۲] آملی، محمد بن محمود، نفائس الفنون، ج۲، ص۱۲۷، به کوشش ابراهیم میانجی، تهران، ۱۳۷۹ق.

او جوانمرد کسی را می‌داند: «که او را خصمی نباشد بر کسی».

[۲۳] قشیری، عبدالکریم بن هوازن، الرساله القشیریه، ج۱، ص۲۲۶، به کوشش معروف زریق و علی عبدالحمید بلطه جی، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.

دربار جوانمردی خود او هم گفته‌اند که اگر مگسی بر وی می‌نشست، آن را از خود نمی‌راند، مبادا بر دیگری نشیند و او را آزار دهد.

[۲۴] انصاری، احمد بن عبداللـه، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۵۲۳، به کوشش عبدالحی حبیبی، تهران، ۱۳۶۲ش.

۶ – اخلاقیات وی

برای این‌که مروت و اخلاص را از یاد نبرد، بر یک طرف ردای خویش حرف «خ» را به نشان اخلاص و در سوی دیگر حرف «م» را به نشان مروّت نوشته بود.

[۲۵] انصاری، احمد بن عبداللـه، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۶۴، به کوشش عبدالحی حبیبی، تهران، ۱۳۶۲ش.

[۲۶] جامی، عبدالرحمن، نفحات الانس، ج۱، ص۱۲۵، به کوشش مهدی توحیدی‌پور، تهران، ۱۳۳۶ش.

ورّاق علم کلام بدون زهد ، و شریعت بدون ورع را کافی نمی‌دانست و در سیر و سلوک ترکیبی از این سه اصل ــ کلام، فقه و زهد ــ را واجب می‌شمرد.

[۲۷] سلمی، محمد بن حسین، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۱۸-۲۱۹، لیدن، ۱۹۶۰م.

[۲۸] ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبداللـه، حلیه الاولیاء و طبقات الاصفیاء، ج۱۰، ص۲۳۶، قاهره، ۱۳۵۷ق/۱۹۳۸م.

[۲۹] هجویری، علی بن عثمان، کشف المحجوب، ج۱، ص۱۹، به کوشش ژوکوفسکی، تهران، ۱۹۷۹م.

وی سه حرف «زهد» را نشان سه ترک می‌دانست: «ز» ترک زینت، «ه» ترک هوی و «د» ترک دنیا.

[۳۰] عبادی، ابومنصور مظفر بن اردشیر، مناقب الصوفیه، ج۱، ص۴۴، به کوشش نجیب مایل هروی، تهران، ۱۳۶۲ش.

[۳۱] عطار نیشابوری، محمد ابن ابی‌بکر، تذکره الاولیاء، ج۲، ص۹۰، تهران، ۱۳۳۶ش.

۷ – اعتقاد وی درباره تهذیب

وی معتقد بود که برای تهذیب باید نفس را شناخت، زیرا «نفس در جمیع احوال مرائی است و در اکثر اوقات منافق و در مواردی مشرک».

[۳۲] باخرزی، یحیی، اورادالاحباب و فصوص الآداب، ج۲، ص۱۰۳، به کوشش ایرج افشار، تهران، ۱۳۴۵ش.

[۳۳] سهروردی، عبدالقاهر بن عبداللـه، آداب المریدین، ج۱، ص۹۸، ترجم عمر بن محمد بن احمد شیرکان، به کوشش نجیب مایل هروی، ته