توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمد بن عبدالنبی نیشابوری ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمد بن عبدالنبی نیشابوری ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمد بن عبدالنبی نیشابوری ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

ابواحمد جمال‌الدین محمد اخباری

اَخْباری، میرزا محمد، ابو احمد جمال الدین (۲۱ ذیقعده ۱۱۷۸- م ق ۲۸ ربیع الاول ۱۲۳۲ق /۱۲ مه ۱۷۶۵- ۱۵ فوریه ۱۸۱۷م)، فرزند عبدالنبی بن عبدالصانع نیشابوری استرابادی، فقیه ، محدث و از پایه گذاران مکتب اخباریه می باشد.

فهرست مندرجات

۱ – نسب میرزا محمد
۲ – زندگینامه
۳ – میرزا محمد در راه کسب علوم مختلف
۴ – اختلاف وی با اصولی ها
۵ – لقب صاحب الکرامات
۵.۱ – کرامت منتسب به میرزا محمد
۶ – صدور حکم قتل میرزا محمد
۶.۱ – قتل میرزا محمد
۷ – اذعان همگان به جامعیت علمی وی
۸ – شاگردان میرزا محمد
۹ – استاد میرزا محمد
۱۰ – آثار میرزا محمد
۱۰.۱ – آثار چاپی وی
۱۰.۲ – کتابی در سلک اخباری
۱۰.۳ – آثار خطی میرزا محمد
۱۱ – فهرست منابع
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

۱ – نسب میرزا محمد

درباره نسب او اختلاف بسیار است، یکی از نوادگان وی به نام ابراهیم بن میرزا احمد، در مقدمه کتاب، ایقاظ النبیه

[۱] ابراهیم بن میرزا احمد، «ترجمه میرزا محمد الاخباری»، ج۱، ص۳۱۳، همراه ایقاظ النبیه میرزا محمد اخباری، قاهره، ۱۳۵۶ق/ ۱۹۳۷م.

میرزا محمد را از سادات رضوی دانسته، و نسبش را به حسین پسر موسی المبرقع از فرزندان امام جواد (علیه‌السلام) رسانده است.

[۲] ابن عنبه احمد، عمده الطالب، ج۱، ص۲۰۱، نجف، ۱۳۸۰ق /۱۹۶۱م.

در جایی نیز به نقل از کتاب ضیاء المتقین میرزا محمد، نسب او به شمس الدین محمد جوینی وزیر و صاحب دیوان رسانده شده است.

[۳] آقابزرگ، الذریعه، ج۱۴، ص۲۲۲.

شاید به جهت همین اختلاف است که برخی، سلسله نسب او را فقط تا عبدالصانع بر می‌شمارند.

[۴] خوانساری محمد باقر، روضات الجنات، ج۷، ص۱۲۷، تهران، ۱۳۹۰ق.

۲ – زندگینامه

میرزا محمد در اکبرآباد

[۵] معصوم علیشاه محمد معصوم، طرائق الحقائق، ج۱، ص۱۸۳، تهران، ۱۳۱۸ق.

[۶] شیروانی زین العابدین، بستان السیاحه، ج۱، ص۵۸۱، تهران، ۱۳۱۵ق.

یا فرّخ آباد

[۷] ابراهیم بن میرزا احمد، «ترجمه میرزا محمد الاخباری»، ج۱، ص۳۱۴، همراه ایقاظ النبیه میرزا محمد اخباری، قاهره، ۱۳۵۶ق/ ۱۹۳۷م.

در سرزمین هند ، از مادری استرابادی

[۸] آقابزرگ، الذریعه، ج۱۴، ص۲۲۱.

متولد شد. جدش عبدالصانع از مردم استراباد و پدرش عبدالنبی مقیم نیشابور بود که بعدها به هند مهاجرت کرد.

[۹] امین محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۱۷۳، بیروت، ۱۴۰۳ق /۱۹۸۳م.

اینکه تنکابنی

[۱۰] تنکابنی محمد، قصص العلماء، ج۱، ص۱۷۷، تهران، ۱۳۶۴ش.

او را از مردم بحرین دانسته است، صحت ندارد.
میرزا محمد تحصیلات مقدماتی خود را در هندوستان به انجام رسانید و در حدود ۲۰ سالگی برای گزاردن حج ، با خانواده راهی حجاز شد و در میانه راه ، پدرش را از دست داد.

[۱۱] ابراهیم بن میرزا احمد، «ترجمه میرزا محمد الاخباری»، ج۱، ص۳۱۴- ۳۱۵، همراه ایقاظ النبیه میرزا محمد اخباری، قاهره، ۱۳۵۶ق/ ۱۹۳۷م.

۳ – میرزا محمد در راه کسب علوم مختلف

پس از اتمام مناسک، راه عراق را در پیش گرفت و چندی در نجف و سپس در کربلا ماند و سرانجام در کاظمین سکنی گزید. در این شهرها، محضر چند تن از علمای برجسته، مانند آقا محمدعلی بهبهانی، میرزا مهدی شهرستانی و شیخ موسی بحرینی را درک کرد و دیری نپایید که در علوم معقول و منقول صاحب بصیرت شد. او در کنار علوم متداول دینی ، در علوم غریبه از قبیل طلسمات و نیرنجات و جفر و اعداد مطالعاتی کرد و در بحث و جدل نیز مهارت یافت.

[۱۲] شیروانی زین العابدین، بستان السیاحه، ج۱، ص۵۸۱، تهران، ۱۳۱۵ق.

۴ – اختلاف وی با اصولی ها

از آنجا که وی سلوک اخباری را در پیش گرفته بود، با فقها و مجتهدان اصولی از جمله شیخ جعفر نجفی، سید علی طباطبایی، سیدمحمدباقرحجت الاسلام اصفهانی و محمدابراهیم کلباسی، سخت درگیر شد و میان آنان دشمنی درگرفت.

[۱۳] تنکابنی محمد، قصص العلماء، ج۱، ص۱۷۸-۱۸۰، تهران، ۱۳۶۴ش.

فشار اصولیان سبب شد تا میرزا محمد، عراق را ترک گوید و راهی ایران شود. وی مدتی را در مشهد و دیگر شهرهای ایران گذراند و با استقبال دستگاه حکومتی فتحعلی شاه ، مدت ۴ سال در تهران اقامت کرد.

[۱۴] شیروانی زین العابدین، بستان السیاحه، ج۱، ص۵۸۱، تهران، ۱۳۱۵ق.

۵ – لقب صاحب الکرامات

حضور او در تهران مصادف با شروع دوره اول جنگ های ایران و روسیه (۱۲۱۸- ۱۲۲۸ق) بوده است. وی در تمام این مدت مورد توجه و احترام شاه قاجار بود و روزگار را به تصنیف و تدریس می‌گذرانید و از آ‌نجا که از او کراماتی در میان عامه شهرت یافت، به «صاحب الکرامات» ملقب شد.

[۱۵] ابراهیم بن میرزا احمد، «ترجمه میرزا محمد الاخباری»، ج۱، ص۳۱۴- ۳۱۵، همراه ایقاظ النبیه میرزا محمد اخباری، قاهره، ۱۳۵۶ق/ ۱۹۳۷م.

۵.۱ – کرامت منتسب به میرزا محمد

یکی از کراماتی که بدو منتسب شد، داستان پیشگویی در خصوص قتل تسیتسیانف یک فرمانده سپاه روسیه در منطقه قفقاز بود.
میرزا محمد به فتحعلی شاه پیشنهاد کرد که حاضر است برای نابودی این فرمانده روسی چله بنشیند تا پس از گذشت ۴۰ روز ، سرِ تسیتسیانف را برای شاه بیاورند و در عوض، حکومت قاجار متعهد گردد که حقیقت ماجرا را آشکار ، و از اخباری گری حمایت کند. به دنبال این گفت وگو، میرزا محمد به مزار حضرت عبدالعظیم در ری رفت و در حجره ای در به روی خود بست و با اعمالی خاص چله نشست.

[۱۶] نفیسی سعید، تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران، ج۱، ص۲۵۱-۲۵۲، تهران، ۱۳۶۱ش.

[۱۷] سپهر محمدتقی، ناسخ التواریخ، ج۱، ص۸۲ -۸۳، به کوشش جهانگیر قائم مقامی، تهران، ۱۳۳۷ش.

پس از گذشت ۴۰ روز ، سرِ سردار روس توسط سواری به درگاه فتحعلی شاه آورده شد. به هر تقدیر با فشار و سعایت رجال متنفذ، شاه قاجار دست از حمایت میرزامحمد برداشت و او را روانه عراق ساخت.

[۱۸] تنکابنی محمد، قصص العلماء، ج۱، ص۱۷۸-۱۸۰، تهران، ۱۳۶۴ش.

در این میان نقش علمای اصولی، به ویژه شیخ جعفر نجفی را که کتابی با عنوان کشف الغطاء در ذم میرزا محمد تصنیف کرد و برای شاه فرستاد، نباید نادیده گرفت.

[۱۹] خوانساری محمد باقر، روضات الجنات، ج۲، ص۲۰۲، تهران، ۱۳۹۰ق.

۶ – صدور حکم قتل میرزا محمد

میرزا محمد پس از ترک تهران در کاظمین رحل اقامت افکند

[۲۰] شیروانی زین العابدین، بستان السیاحه، ج۱، ص۵۸۱، تهران، ۱۳۱۵ق.

و باز از ابراز مخالفت علنی با اصولیان «چه در گفتار و چه در نوشتار» خودداری نکرد و همین امر سبب شد که حکم قتل او توسط علما و مجتهدان بنام آن زمان، همچون سیدمحمد مجاهد،

[۲۱] صنیع الدوله محمدحسن، مطلع الشمس، ج۳، ص۱۶۷، تهران، ۱۳۰۳ق.

شیخ موسی، سید عبدالله شبر و شیخ اسدالله کاظمینی

[۲۲] معلم حبیب آبادی محمدعلی، مکارم الا¸ثار، ج۳، ص۹۴۳، اصفهان، ۱۳۵۱ش.

صادر شود.
البته جنگ قدرتی که میان دو تن از عوامل حکومت عثمانی که داعیه حکمرانی بغداد را داشتند، یعنی اسعد پاشا که مصلحت خویش را در حمایت از میرزا محمد می‌دید، و داوود پاشا که در صدد جلب حمایت علمای اصولی و مجتهدان بود، بر آتش این اختلاف دامن زد.

[۲۳] سپهر محمدتقی، ناسخ التواریخ، ج۱، ص۸۳، به کوشش جهانگیر قائم مقامی، تهران، ۱۳۳۷ش.

۶.۱ – قتل میرزا محمد

در پی صدور حکم قتل میرزامحمد، گروهی به خانه او هجوم بردند و او را به همراه فرزندش احمد و یکی از شاگردانش به قتل رساندند.

[۲۴] ابراهیم بن میرزا احمد، «ترجمه میرزا محمد الاخباری»، ج۱، ص۳۲۲-۳۲۳، همراه ایقاظ النبیه میرزا محمد اخباری، قاهره، ۱۳۵۶ق/ ۱۹۳۷م.

[۲۵] معلم حبیب آبادی محمدعلی، مکارم الا¸ثار، ج۳، ص۹۴۴، اصفهان، ۱۳۵۱ش.

پیکر میرزا محمد را با بستن ریسمان به پای وی، در کوچه و بازار گردانیدند.

[۲۶] شیروانی زین العابدین، بستان السیاحه، ج۱، ص۵۸۱، تهران، ۱۳۱۵ق.

بر زبان ها چنان بود که میرزا محمد چند سالی پیش از کشته شدنش در رساله ای تاریخ کشته شدن خود را اینگونه پیش بینی کرده بود: «صدوق غلب، صار تاریخنا»

[۲۷] معلم حبیب آبادی محمدعلی، مکارم الا¸ثار، ج۳، ص۹۴۳، اصفهان، ۱۳۵۱ش.

که عبارت «صدوق غلب» به حساب ابجد ۱۲۳۲ق را نشان می‌دهد. حتی برخی مدعیند که او شب قبل از حادثه ، به صراحت گفته بود که چند ساعتی بیش، از زندگانی وی باقی نمانده است.

[۲۸] سپهر محمدتقی، ناسخ التواریخ، ج۱، ص۸۳، به کوشش جهانگیر قائم مقامی، تهران، ۱۳۳۷ش.

۷ – اذعان همگان به جامعیت علمی وی

میرزا محمد یک دختر و ۳ پسر به نام های محمد، احمد و علی داشت و دختر وی همسر ملا هادی سبزواری بود.

[۲۹] معلم حبیب آبادی محمدعلی، مکارم الا¸ثار، ج۳، ص۹۴۳، اصفهان، ۱۳۵۱ش.

با وجود تقابل اندیشه میان او و مجتهدان مشهور، همگان کمابیش به فضل و جامعیت او در علوم معقول و منقول اذعان داشتند.

[۳۰] خوانساری محمد باقر، روضات الجنات، ج۷، ص۱۲۷، تهران، ۱۳۹۰ق.

[۳۱] شیروانی زین العابدین، بستان السیاحه، ج۱، ص۵۸۱، تهران، ۱۳۱۵ق.

۸ – شاگردان میرزا محمد

از جمله شاگردان او می‌توان این کسان را نام برد: فتحعلی خان شیرازی،

[۳۲] آقابزرگ، الذریعه، ج۱۶، ص۳۴۴.

محمد ابراهیم بن محمد علی طبسی،

[۳۳] آقابزرگ، الذریعه، ج۱۴، ص۲۲۱.

محمدباقر بن محمد علی لاری دشتی که الکلمات الحقانیه را در شرح کتاب البرهانیه میرزا محمد تألیف کرده است،

[۳۴] معلم حبیب آبادی محمدعلی، مکارم الا¸ثار، ج۳، ص۹۴۱، اصفهان، ۱۳۵۱ش.

محمدرضابن محمدجعفردوانی،

[۳۵] آقابزرگ، الذریعه، ج۱۵، ص۱۲۹.

محمد جواد سیاه پوش،

[۳۶] آقابزرگ، الذریعه