توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمد بن عبد الله طاهر ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمد بن عبد الله طاهر ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمد بن عبد الله طاهر ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

محمد بن عبدالله بن طاهر

دیگر کاربردها: محمد بن عبدالله بن طاهر (ابهام‌زدایی).

محمد بن عبدالله طاهر یکی از کسانی است که با وساطت اباصلت احادیث زیادی از امام رضا (علیه‌السّلام) از وی نقل شده است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – نبرد با علویون
۲.۱ – ترک بغداد
۳ – شورش در طبرستان
۴ – شورش ترکان
۵ – محاصره بغداد
۶ – نقش محمد بن عبدالله در خلع مستیعن
۷ – تاریخ وفات
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

محمد بن عبدالله طاهر در سال ۲۰۹ (ه. ق) به دنیا آمد.

[۱] اکبری، امیر، تاریخ حکومت طاهریان از آغاز تا انجام، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، تهران، سمت، چاپ اول، ص۲۴۸.

در کودکی و در زمان پدرش موفق شد علوم مختلف را فرا گیرد از وی احادیث زیادی از امام رضا (علیه‌السّلام) با وساطت اباصلت هروی به جای مانده است.

[۲] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، لبنان، موسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۴۹، ص۲۷۰.

محمد بن عبدالله بن طاهر قبل از رسیدن به حکومت بغداد به مدت هفت سال و به نیابت از طرف برادرش عبدالله بن طاهر امارت طبرستان را بر عهده داشت.

[۳] ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، تهران، کلاله خاور، ۱۳۶۶، ص۲۰۹.

[۴] ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، تهران، کلاله خاور، ۱۳۶۶، ص۲۲۱ – ۲۲۲.

انتصاب او انتخابش به حکومت بغداد که با خشنودی و خرسندی متوکل همراه بود در سال ۲۳۷ (ه. ق) اتفاق افتاد و بعد از ورود به بغداد همواره از یاران و نزدیکان خلیفه بود به طوری که در مجالس خصوصی وی نیز حضور می‌یافت.

[۵] مسعودی، ابو الحسن علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق اسعد داغر، قم، دار الهجره، چاپ دوم، ۱۴۰۹، ج۲، ص۵۳۰.

مستعین خلیفه عباسی که پس از متوکل بر تخت نشسته بود قصد داشت بعد از مرگ طاهر بن عبدالله، وی را روانه خراسان نموده و امیر آن سرزمین نماید که با عذر محمد مواجه شد و چنین گفت که برادرم فرزندش برای جانشینی در نظر گرفته و دوست ندارد باعث اختلاف در خانواده گردد.

[۶] یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ترجمه محمد ابراهیم آیتی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۵۲۶.

مستعین به سبب علاقه‌ای که به شخصیت محمد بن عبدالله در وی حاصل شده بود، حکومت مکه و مدینه را نیز در اختیار او قرار داد.

[۷] ابن اثیر، عزالدین علی، الکامل، ترجمه ابوالقاسم حالت و عباس خلیلی، تهران، موسسه مطبوعات علمی، ج۱۱، ص۲۸۳.

۲ – نبرد با علویون

یحیی بن عمر بن یحیی بن حسین بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) در سامره بود و برای کاری نزد بعضی حکمرانان رفت و با او برخوردی ناپسندی صورت گرفت که موجبات ناراحتی وی شد، به همین دلیل وی به کوفه رفت و مردم بر وی اجتماع نمودند و در کوفه قیام کرد و در زندان‌ها را گشود و هر که را در آن‌ها زندانی بود آزاد کرد و کارگزار کوفه را بیرون رانده کارش نیرو گرفت و پیروانش بسیار شدند، پس مستعین مردی از ترک‌ها را فرستاد که باو کلکاتکین گفته می‌شد و محمد بن عبدالله بن طاهر نیز حسین بن اسماعیل، عمو زاده اش را گسیل داشت.

[۸] یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ترجمه محمد ابراهیم آیتی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۵۲۹.

لشکر اعزامی موفق شد شورش را شکست داده و شخص یحیی بن عمر را نیز به قتل برساند.
چنین نقل شده است که مردم بغداد یحیی را دوست داشتند و یحیی بن عمر تنها مرد از آل ابی طالب بوده که محبوب مردم بغداد بوده است و این محبت به اندازه‌ای بوده که وقتی مردم بغداد سر یحیی را دیدند و چون در برابر نیروی دولت چاره‌ای نداشتند لب به انکار این واقعه گشودند. مردم می‌گفتند این سر، سر یحیی بن عمر نیست، یحیی کشته نشده است. مردم از شدت علاقه‌ای که به یحیی داشتند قتل او را تکذیب می‌کردند این تکذیب آن چنان دهان به دهان گشته بود که کودکان کوچه فریاد می‌کشیدند. «ما قتل و ما فرو لکن دخل البر» کشته نشد، فرار هم نکرد، بلکه به بیابان رفت.

[۹] اصفهانی، ابو الفرج علی بن الحسین، مقاتل الطالبین، ترجمه جواد فاضل، تهران، کتابفروشی علی اکبر علمی، ۱۳۳۹ش، ج۳، ص۴۴.

هنگامی که سر یحیی بن عمر به بغداد رسید. رجال شهر دسته دسته به حضور محمد بن عبدالله آل طاهر بار می‌یافتند و او را در این پیروزی تبریک می‌گفتند. در میان آن گروه مردی از فرزندان جعفر بن ابی طالب (علیه‌السّلام) به محمد نزدیک شده گفت: ‌ای امیر تو برای کشته شدن شخصی جشن و سرور برپا کرده‌ای که اگر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) زنده بود مردم بدان سبب وی را تسلیت می‌دادند! محمد بن عبدالله بن طاهر لحظه‌ای سر خود را فرو افکند، سپس از جا برخاست و مردم متفرق شدند.

[۱۰] ابن طقطقی، محمد بن علی بن طباطبا، تاریخ فخری، ترجمه محمد وحید گلپایگانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، چاپ دوم، ۱۳۶۰ش، ص۳۳۳.

۲.۱ – ترک بغداد

محمد بن عبدالله بن طاهر پس از شنیدن این سخن بسیار برآشفت و به حرم خود رفته و خواهر و همسر و فرزندان خود را طلبید و گفت: «هر چه زودتر این شهر را ترک گوئید و بسوی خراسان سفر کنید، زیرا سر یحیی بن عمر باین شهر آمده است. تجربه شد که از این خاندان هر سری که به خانه‌ای آورده شود خداوند نعمت و برکت را از آن خانه و خاندان سلب خواهد کرد.»

[۱۱] اصفهانی، ابو الفرج علی بن الحسین، مقاتل الطالبین، ترجمه جواد فاضل، تهران، کتابفروشی علی اکبر علمی، ۱۳۳۹ش، ج۳، ص۴۴.

خاندان طاهر نیز بیدرنگ بغداد را به عزم خراسان ترک گفتند.

۳ – شورش در طبرستان

خلیفه مستعین به پاس خدمات فراوان محمد بن عبدالله بن طاهر برای حکومت مخصوصا پیروزی بر یحیی بن عمرو، املاک وسیعی در طبرستان را به وی بخشید

[۱۲] طبری، محمد بن جریر، تاریخ امم و الملوک، بیروت، دارالتراث، ترجمه، ۱۳۸۷ق، ج۱۴، ص۶۱۳۲.

و این سرزمین را که شامل کلار و چالوس بود به او اقطاع داد. عامل طبرستان از سوی محمد بن عبدالله بن طاهر امیر خراسان، سلیمان بن عبدالله بن طاهر بن عبدالله بود. سلیمان از جانب محمد بن عبدالله بن طاهر، برادر دبیر خود، جابر بن هارون را برای حیازت آن سرزمین به طبرستان فرستاد. عامل طبرستان در این ایام، سلیمان بن عبدالله بن طاهر بن عبدالله بن طاهر خلیفه محمد بن طاهر بن عبدالله بن طاهر بود. محمد بن اوس البلخی، زمام کارهای سلیمان را بر دست گرفته بود، و فرزندان خود را به شهرهای طبرستان و دیلم فرستاده بود و آنان به مردم ستم روا داشتند، و رفتاری ناپسند داشتند. چون مردم علیه محمد بن اوس و پسرانش ابراز ناخشنودی نمودند، محمد ابن اوس وارد دیلم شد و با آن که با آنان پیمان صلح بسته بود جمعی از مردم را به اسارت گرفت و این امر مردم آن دیار را بیشتر برانگیخت