توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مجمع تقریب مذاهب ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مجمع تقریب مذاهب ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مجمع تقریب مذاهب ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی

مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، مؤسسه‌ای است اسلامی، علمی، فرهنگی و جهانی متشکل از عالمان دینی که به دستور آیت‌الله خامنه‌ای، در سال ۱۳۶۹ هجری شمسی تاسیس شده و دارای شخصیت حقوقی مستقل است.
این مجمع، مجموعه‌ای است متشکل از ده‌ها تن از علمای مذاهب اسلامی در کشورهای مختلف جهان که به‌عنوان یکی از مراکز مهم منادی تقریب و وحدت در جهان اسلام شناخته شده و زمینه‌ساز تعامل میان پیروان مذاهب مختلف اسلامی می‌باشد. مجمع از سه رکن مجمع‌ عمومی، شورای‌ عالی و دبیرکل تشکیل شده و رسالت آن ارتقای سطح آشنایی و آگاهی و تعمیق تفاهم بین پیروان مذاهب اسلامی، تقویت احترام متقابل و تحکیم رشته‌های اخوت اسلامی در بین مسلمانان بدون هیچ‌گونه تمایزی از لحاظ تعلقات فرقه‌ای، قومی یا ملی آنان به‌منظور رسیدن به امت واحده اسلامی است.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۱.۱ – اهمیت طرح‌ اندیشه تقریب
۱.۲ – تشکیل مرکز دارالتقریب
۱.۳ – طرح شعار وحدت
۱.۴ – هفته وحدت
۱.۵ – تشکیل مجمع به حکم رهبری
۲ – استراتژی
۲.۱ – مفاهیم اختصاصی
۲.۲ – مبانی تقریب
۲.۳ – رسالت و چشم‌انداز
۲.۴ – زمینه‌های تقریب
۲.۵ – اعتقادات
۲.۶ – فقه و قواعد آن
۲.۷ – اخلاق و فرهنگ اسلامی
۲.۸ – تاریخ
۲.۹ – موضع‌گیری‌های سیاسی امت اسلامی
۲.۱۰ – اصول و ارزش‌ها
۲.۱۱ – اهداف رسمی و سازمانی
۳ – اساسنامه
۳.۱ – کلیات
۳.۲ – اهداف
۳.۳ – راهکارها
۳.۴ – ارکان
۳.۵ – مجمع عمومی
۳.۶ – شورای‌ عالی
۳.۶.۱ – تشکیل شورای‌ عالی
۳.۶.۲ – وظایف و اختیارات
۳.۷ – دبیرکل
۳.۸ – منابع مالی
۳.۹ – متفرقه
۴ – منشور وحدت اسلامی
۴.۱ – مبانی
۴.۱.۱ – مبنای یکم و دوم
۴.۱.۲ – ملاک مسلمانی
۴.۱.۳ – به رسمیت شناختن اجتهاد
۴.۲ – چشم‌اندازها
۴.۳ – تقویت و هدایت بیداری اسلامی
۴.۴ – زمینه‌های تقریب
۴.۵ – برنامه‌های عمومی
۵ – مجمع‌ عمومی
۶ – شورای‌ عالی
۷ – دبیرکل مجمع
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – مقدمه

مسئله وحدت و تقریب مذاهب اسلامی از دیرباز همواره جزء اهداف و آمال آزاداندیشان، متفکران و شخصیت‌های مصلح سیاسی و مذهبی بوده و تلاش برای تحقق آن در اعصار گوناگون، با فراز و نشیب فراوان روبه‌رو گردیده است. از ابتدای تشکیل نظام جمهوری اسلامی ایران نیز وصول به این هدف مقدس که متکی به ریشه‌های استوار در کتاب و سنت می‌باشد، یکی از بزرگ‌ترین اهداف رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی (رحمه‌الله‌علیه) بوده است.
طرح مسئلت تقریب مذاهب در جهان اسلام، به معنای «نزدیک شدن پیروان مذاهب اسلامی با هدف شناخت یکدیگر و دستیابی به اخوت دینی بر اساس اصول مسلم و مشترکات اسلامی»، در پی ناهمسازی‌ها و تفرقه‌های موجود میان جوامع مختلف اسلامی آغاز گردید. تبعات ناشی از این مسئله، در روابط قومی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مسلمانان هویدا شد، و به‌موازات پیدایش این اختلافات، تلاش در جهت همبستگی و وحدت میان مسلمانان از سوی دانشمندان و مصلحان جامعه اسلامی آغاز گردید. در اثر این تلاش‌ها، تا قرن ششم هجری، تلاقی گسترده‌ اندیشه میان عالمان و حاملان حدیث از مذاهب مختلف اسلامی یافت می‌شود. در این دوران، وجود مناظره‌های علمی بسیار میان‌ اندیشمندان و در اغلب موارد، واقع‌گرایی و تلاش در جهت پیشبرد مطالعات علمی و پژوهشی بدون ابراز تعصب ناروا نسبت به یک مذهب خاص، نشان از نزدیکی و همسازگرایی فرقه‌های گوناگون اسلامی دارد.
گرچه در دوره‌های بعد، تلاش در راستای وحدت مسلمانان دچار فراز و نشیب‌های فراوانی گردید، اما از اواسط قرن بیستم میلادی و در پی سوء استفاده‌های غرب و استعمار کهنه آن و دستاویز قراردادن اختلافات جزئی مذهبی میان مسلمانان و بزرگ جلوه‌دادن آن برای جلوگیری از قدرت‌گیری و اتحاد جهان اسلام، با ظهور مصلحانی چون سید جمال‌الدین اسدآبادی، شیخ محمد عبده، شیخ محمدحسین کاشف الغطاء، شیخ عبدالمجید سلیم، شیخ محمود شلتوت، شیخ محمدتقی قمی، آیت‌الله‌ العظمی بروجردی و بسیاری دیگر از پرچمداران وحدت، این امر مهم شتاب بیشتری یافت تا مسلمانان که پایبندی به برخی از آراء نامربوط به عقاید ضروری، آنان را از هم دور می‌کرد به همگرایی و وحدت فراخوانده شوند.

۱.۱ – اهمیت طرح‌ اندیشه تقریب

اهمیت طرح‌ اندیشه تقریب و وحدت میان مذاهب اسلامی زمانی روشن می‌گردد که در نظر داشته باشیم این مسئله، یعنی اختلاف میان مسلمانان، روزنه و پاشنه آشیلی است برای بهره‌برداری مخالفان و دشمنان اسلام. در طول تاریخ، همواره شاهد بوده‌ایم هرجا استعمار بر آن شده است تا ضربه‌ای به مسلمین بزند، مهم‌ترین ابزارش دمیدن بر خاکستر اختلافات و شعله‌ور ساختن تعصبات مذهبی میان اقوام و جوامع اسلامی بوده است. از آنجا که بازیابی اقتدار گذشته جهان اسلام جز از طریق وحدت میان مسلمانان و نزدیکی به یکدیگر امکان‌پذیر نیست، دشمنان پیوسته در تلاش بوده‌اند تا از یکپارچه شدن این امت جلوگیری کنند و با طرح مسائل اختلافی، مانع دستیابی آنان به این هدف عالی گردند.
این در حالی است که امت مسلمان، از هر فرقه و مذهبی، پایبند به اصول اساسی دین مبین اسلام هستند که در میان همه آنان یکسان است و فرقه‌های مختلف اسلامی حتی در بسیاری از فروع نیز با یکدیگر مشترک‌اند و عالمان و‌ اندیشمندان مسلمان می‌توانند – و باید – با رجوع به این مبانی و تاکید بر آن، راه را برای وصول به این هدف متعالی هموار گردانند و دسیسه‌های دشمنان در بزرگ ساختن موارد اختلافی را با هوشیاری و تلاش نقش‌ بر آب کنند.

۱.۲ – تشکیل مرکز دارالتقریب

بر همین اساس بود که از میان شخصیت‌های یاد شده، استاد شیخ محمدتقی قمی از حوزه علمیه شیعه به قاهره، مرکز بزرگ علمی و محل اجتماع دانشمندان اهل‌سنت مهاجرت کرد و نهال تقریب را در آنجا نشاند. وی برای اهل‌سنت تبیین کرد که شیعه را با فرقه غلات و تخطئه اشتباه گرفته‌اند، همچنان که شیعه نیز اهل‌سنت را با فرقه ناصبی اشتباه گرفته است.
او در تبادل‌ اندیشه با علمای اهل‌سنت و طرح‌ اندیشه‌های خود همه را به وحدت کلمه و سعه‌ صدر دعوت نمود. حاصل این تبادل‌ اندیشه، ایجاد مرکزی به نام «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» بود. از جمله نخستین فعالیت‌های این مرکز انتشار مجله رساله الاسلام بود که نخستین شماره آن در ربیع‌الاول ۱۳۶۸ هـ. (ژانویه ۱۹۴۹م.) منتشر شد و تا رمضان ۱۳۹۲ هـ. (اکتبر ۱۹۷۲م.) ادامه داشت و مقالات علمی و ارزشمند متعددی در حوزه مطالعات تطبیقی به قلم گروهی از عالمان مذاهب مختلف اسلامی در آن درج می‌شد. از دیگر فعالیت‌های برجسته دارالتقریب قاهره، اهتمام به تصحیح و انتشار کتاب «مجمع‌ البیان لعلوم القرآن» اثر امین‌الاسلام طبرسی از علما و مفسران قرن ششم هجری است. شیخ عبدالمجید سلیم، رئیس وقت الازهر، لب به ستایش این کتاب گشود و آن را کتابی ارزشمند و پربار و یکی از کتاب‌های مرجع در تفسیر و علوم قرآن دانست.
فتوای شیخ محمود شلتوت، شیخ الازهر، در ۱۷ ربیع‌الاول ۱۳۷۸ هجری، در جواز مراجعه به همه مذاهب اسلامی معروف از جمله مذهب جعفری، اوج فعالیت‌ها و نتایج ایجاد این مرکز بود. متن فتوا حاوی موارد مهم و قابل تاملی بود که تا آن زمان سابقه نداشت. در این فتوا آمده است:
اسلام هیچ‌یک از پیروان خود را به پیروی از مذهب معینی ملزم نکرده است، بلکه هر مسلمانی حق دارد از هر مذهبی که به‌طور صحیح نقل شده و احکام آن در کتاب‌های مخصوص خودش تدوین گشته پیروی کند و هرکس از یکی از این مذاهب تقلید کرده، حق دارد به مذهب دیگر – هر مذهبی که باشد – منتقل شود و هیچ‌گونه ایرادی در این‌باره بر او نیست.
مذهب جعفری معروف به «شیعه امامیه اثنا عشریه» مذهبی است که شرعاً تعبد به آن همچون سایر مذاهب اهل‌سنت جایز می‌باشد، بنابراین شایسته است که مسلمانان این حقیقت را بشناسند و از تعصب ناروا نسبت به مذاهب معینی دوری کنند. زیرا دین خداوند و شریعت او منحصر به مذهب معینی نیست بلکه همه امامان، مجتهدانی بوده‌اند که اجتهادشان نزد خداوند متعال پذیرفته شده و کسانی که اهل‌نظر و اجتهاد نیستند می‌توانند از آنها تقلید کنند و در این‌باره بین عبادات و معاملات فرقی نیست.
این‌گونه بود که رفته‌رفته‌ اندیشه تقریب، در قالب یک مکتب فکری در مجامع علمی اسلامی مورد توجه قرار گرفت؛ مکتبی که پایه و اساس آن مبتنی بر بحث و استدلال علمی و کتاب و سنت بود. در همین راستا تبادل‌ اندیشه‌ها میان دانشمندان مذاهب مختلف، روندی صعودی گرفت.

۱.۳ – طرح شعار وحدت

پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و ایجاد یک حکومت اسلامی توسط بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (رحمه‌الله‌علیه)، زمینه‌ساز گسترش این تلاش در میان مسلمانان گردید. طرح شعار وحدت و اهتمام ویژه امام راحل به این‌ اندیشه راهبردی در قانون اساسی جمهوری اسلامی تبلور یافت؛ آنجا که بیان می‌گردد پیروان مذاهب اسلامی از آزادی کامل در پایبندی به اعتقادات خویش برخوردارند. حتی این پیروان حق دارند به دادگاه‌هایی که بر اساس دیدگاه آنان حکم می‌کنند مراجعه نمایند. نمونه بارز دیگر از اهتمام این انقلاب بر وحدت امت اسلامی، تعظیم شعائر دینی نظیر حج و نماز جمعه است که از بزرگ‌ترین عرصه‌های اجتماع مردمی در اسلام می‌باشد.

۱.۴ – هفته وحدت

جمهوری اسلامی با نام‌گذاری فاصله میان دوازدهم تا هفدهم ربیع‌الاول به نام هفته وحدت، بر آن بوده است تا مسلمانان همچنان که جشن‌های میلاد پرشکوه پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را برگزار می‌کنند، از نظر فکری و معنوی نیز با تمام وجود در جوی از وحدت اسلامی قرار گیرند و باعث شده است مسئله‌ای که شاید می‌توانست عاملی برای تشدید اختلافات میان مسلمانان شیعه و سنی باشد، رهیافتی به‌سوی وحدت آنان گردد. کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی نیز در همین راستا و در ایام هفته وحدت، با اهتمام فراوان برگزار می‌شود.

۱.۵ – تشکیل مجمع به حکم رهبری

به دنبال برگزاری چهارمین کنفرانس وحدت اسلامی که با حضور جمعی از‌ اندیشمندان جهان اسلام از سوی سازمان تبلیغات اسلامی در تهران برگزار شد، رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دستور تشکیل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی را صادر فرمودند. این مجمع که رسالت اصلی آن طبق آنچه در استراتژی آن آمده، عبارت است از «ارتقای سطح آشنایی و آگاهی و تعمیق تفاهم بین پیروان مذاهب اسلامی و تقویت احترام متقابل و تحکیم رشته‌های اخوت اسلامی در بین مسلمانان بدون هیچ‌گونه تمایزی از لحاظ تعلقات فرقه‌ای، قومی یا ملی آنان به‌منظور رسیدن به امت واحده اسلامی».

۲ – استراتژی

استراتژی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در فاصله سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۱ هـ. ش
تدوین برنامه‌ریزی راهبردی از آن روی اهمیت دارد که هرچند سازمانی در فعالیت‌های گذشته خود موفقیت‌هایی داشته باشد، اما موفقیت درگذشته، هیچ تضمینی برای دستیابی به موفقیت در آینده نیست. در همین راستا، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی جهت دستیابی به آرمان‌ها و اهداف خود، طرح جامع برنامه‌ریزی استراتژیک را تهیه نمود و آن را به نشست بین‌المللی شورای‌عالی مجمع که در تاریخ ۲ و ۳ دی‌ماه ۱۳۸۱ در تهران برگزار شد، تقدیم کرد. شورای‌ عالی در این اجلاس آن را بررسی و تصویب نمود.

۲.۱ – مفاهیم اختصاصی

۱ ـ تقریب
از نظر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، تقریب عبارت است از نزدیک شدن پیروان مذاهب اسلامی برای شناخت یکدیگر به‌منظور دستیابی به اخوت دینی بر اساس اصول مسلم و مشترکات اسلامی.
۲ ـ وحدت اسلامی
وحدت اسلامی عبارت است از همکاری و تعاون پیروان مذاهب اسلامی بر اساس اصول مسلم و مشترک اسلامی و اتخاذ موضع واحد برای تحقق اهداف و مصالح عالیه امت اسلامی و موضع‌گیری واحد در برابر دشمنان اسلام و احترام به التزام قلبی و عملی هر یک از مسلمانان به مذهب خود.
۳ ـ مذاهب اسلامی
مقصود از مذاهب اسلامی آن دسته از مکاتب فقهی معروف اسلامی هستند که دارای نظام اجتهادی منسجم و مستند به کتاب و سنت می‌باشند. از نظر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی این مذاهب فقهی به رسمیت شناخته شده عبارت‌اند از: مذهب حنفی، شافعی، مالکی و حنبلی از اهل‌سنت و مذهب اثنی‌عشری و زیدی از شیعه؛ و مذهب اباضی. (البته مذاهبی هستند که یا پیرو ندارند و یا در یکی از مذاهب مذکور، مندرج می‌باشند و یا به شکل آرای فردی که مقید به مذهب معینی نیستند عمل می‌کنند).

۲.۲ – مبانی تقریب

حرکت تقریب بین مذاهب بر مبانی و اصولی کلی استوار است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از:
۱. قرآن کریم و سنت شریف نبوی دو منبع اساسی برای شریعت اسلام هستند و تمام مذاهب اسلامی در این دو اصل مشترک‌اند و حجیت سایر منابع در گرو استناد به این دو منبع اصلی است.
۲. ایمان به اصول و ارکان زیر ملاک اسلامیت است:
الف. ایمان به وحدانیت خداوند تعالی (توحید)؛
ب. ایمان به نبوت و خاتمیت رسول اکرم حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و سنت پیامبر به‌عنوان یکی از منابع اصلی دین؛
ج. ایمان به قرآن کریم و مفاهیم و احکام آن به‌عنوان اولین منبع دین اسلام؛
د. ایمان به معاد؛
ه. عدم انکار ضروریات دین و تسلیم‌شدن به ارکان اسلام مثل نماز، زکات، روزه، حج، جهاد و…؛
۴. وحدت اسلامی یکی از ویژگی‌های امت اسلامی در قرآن مجید و از اصول بسیار مهم آن است. این اصل در موارد تزاحم با اصول دارای اهمیت کم‌تر بر آنان مقدم می‌شود.
۵. اصل برادری اسلامی مبنایی کلی برای تعامل بین مسلمانان است.

۲.۳ – رسالت و چشم‌انداز

رسالت مجمع جهانی تقریب عبارت است از: «ارتقای سطح آشنایی و آگاهی و تعمیق تفاهم بین پیروان مذاهب اسلامی و تقویت احترام متقابل و تحکیم رشته‌های اخوت در بین مسلمانان بدون هیچ‌گونه تمایزی از لحاظ تعلقات فرقه‌ای، قومی یا ملی آنان به‌منظور رسیدن به امت واحده اسلامی.»
مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی مجموعه‌ای است متشکل از ده‌ها تن از علمای مذاهب اسلامی در کشورهای مختلف جهان که به‌عنوان یکی از مراکز مهم منادی تقریب و وحدت در جهان اسلام شناخته شده و زمینه‌ساز تعامل میان پیروان مذاهب مختلف اسلامی می‌باشد. این مجمع در نظر دارد در ده سال آینده شرایط مطلوب ذیل را محقق گرداند:
۱. نزدیک‌تر ساختن وضعیت جامعه امروز اسلامی به وضعیت عصر رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به‌عنوان الگو از جهت برادری دینی و از بین‌ بردن خصومت و تعصبات فرقه‌ای میان پیروان مذاهب اسلامی.
۲. گسترش هم‌بستگی موجود میان برخی از مذاهب اسلامی به سایر مذاهب اسلامی و تمام مسلمانان.
۳. پذیرش و مقبولیت عمومی مسلمانان نسبت به اختلافات مذهبی برخاسته از اجتهادات ضابطه‌مند.
۴. الگو قراردادن رفتار ائمه مذاهب اسلامی با یکدیگر و گسترش آن در میان پیروان امروز آنان.

۲.۴ – زمینه‌های تقریب

زمینه‌های تقریب مذاهب اسلامی، تمام ابعاد زندگی پیروان این مذاهب را در برمی‌گیرد. از آن جمله است:

۲.۵ – اعتقادات

همه مذاهب اسلامی به اصول اعتقادی (توحید، نبوت، معاد و…) و ارکان اسلام باور مشترک و واحدی دارند و اختلاف در فروعات آن خللی به اصل اسلام و برادری اسلامی وارد نمی‌سازد.

۲.۶ – فقه و قواعد آن

طبق نظر محققین و فقهای مذاهب، مشترکات در ابواب فقهی نسبت بالایی را به خود اختصاص داده است اختلاف‌نظر در برخی مسائل فقهی نیز طبیعی و برگرفته از برداشت‌های اجتهادی فقیهان است.

۲.۷ – اخلاق و فرهنگ اسلامی

مذاهب اسلامی در زمینه اخلاق فردی و اجتماعی و فرهنگ اسلامی اختلافی ندارند و پیامبر اکرم الگوی اخلاقی همه مسلمانان است.

۲.۸ – تاریخ

بدون شک، مسلمانان در وحدت مسیر تاریخی اسلام در مقاطع اساسی آن اتفاق‌نظر دارند و اختلافات فرعی و جزئی را می‌توان در جوّی آرام مطرح ساخت و در موارد بسیاری به‌ اتفاق‌نظر رسید، لذا نباید اختلاف‌نظرها آثار منفی بر روند کنونی امت اسلامی بگذارد.

۲.۹ – موضع‌گیری‌های سیاسی امت اسلامی

طبیعی است که همه مسلمانان دشمنان مشترکی دارند که می‌بایست در برابر آنان همچون بنیانی مرصوص و در صفی واحد استوار بایستند. ویژگی‌های امت اسلامی نیز بر این اصل تاکید مضاعف دارد و منعی در هیچ‌یک از مذاهب اسلامی در این زمینه وارد نشده است و بر رهبران و علما و روشنفکران مسلمان است که سیاست واحدی را در برابر دشمنان در پیش گیرند.

۲.۱۰ – اصول و ارزش‌ها

مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در حرکت اصلاحی خود و انجام برنامه‌هایش به این اصول و ارزش‌ها پایبند است:
ـ ضرورت همکاری همه‌جانبه در موارد مورد اتفاق مسلمانان.
ـ لزوم موضع‌گیری هماهنگ و واحد در برابر دشمنان اسلام.
ـ پرهیز از نسبت دادن کفر و فسق و بدعت به یکدیگر.
ما مسلمانان با پذیرش مشروعیت اجتهاد در چارچوب منابع اصیل اسلامی بایستی لوازم و تبعات این اصل را هم بپذیریم و اگر یک نظر اجتهادی از دیدگاه ما خطا بود، صاحب آن را به کفر و فسق متهم نکنیم، بنابراین، امور اختلافی را از رتبه کفر و ایمان به رتبه خطا و صواب باید تنزل داد.
از طرف دیگر نباید کسی را به علت لوازم سخن یا اعتقادش که از نظر ما به انکار اصول دین منتهی می‌شود، تکفیر نماییم زیرا ممکن است او به این لوازم اعتقاد نداشته باشد.
ـ برخورد محترمانه در امور اختلافی: وقتی اسلام نوعی شکیبایی دینی را در مناسبات خود با سایر ادیان توصیه می‌کند و از مسلمانان می‌خواهد که به مقدسات فکری و اعتقادی باطل دیگران بی‌حرمتی ننمایند، به‌طریق‌ اولی در مناسبات بین مسلمانان، اصل اجتناب از بی‌حرمتی به مقدسات پیروان مذاهب اسلامی را مورد تاکید قرار می‌دهد و آنان را به معذور دانستن یکدیگر در امور اختلافی دعوت می‌نماید.
ـ آزادی اختیار مذهب: اصل آزادی مذهبی به‌عنوان یک اصل کلیدی در روابط فردی جریان خواهد داشت. پس هر فرد در انتخاب مذهب اسلامی خود آزاد است. سازمان‌ها و دولت‌ها نبایستی مذهبی را به‌اجبار به دیگران تحمیل نمایند بلکه باید همه مذاهب اسلامی را به رسمیت بشناسند.
ـ آزادی عمل به احکام شخصیه: در مسائل مربوط به احوال شخصیه، پیروان مذاهب اسلامی تابع مقررات مربوط به مذهب متبوع خود هستند، مگر در امور مربوط به نظم عمومی که قوانین جاری کشور متبوع آنان حاکم خواهد بود.
ـ حل اختلافات از طریق گفت‌وگوی سالم و رعایت آداب آن: بر اساس آیه شریفه «فبشر عباد الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه

[۱] زمر/سوره۳۹، آیه۱۷-۱۸.

» قرآن کریم مسلمانان را به گفت‌وگوی مسالمت‌آمیز و بدون هیاهو با کفار و اهل کتاب، برای رسیدن به حقیقت، دعوت کرده است، بنابراین بر مسلمانان به‌طریق‌ اولی لازم است اختلافات خود را از طریق گفت‌وگوی سالم و رعایت آداب آن حل‌ و فصل نمایند.
ـ لزوم اهتمام همه مسلمانان به ابعاد عملی تقریب و تبلور ارزش‌های آن و نیز تلاش همه‌جانبه در راه اجرای شریعت اسلامی در تمام عرصه‌های زندگی.

۲.۱۱ – اهداف رسمی و سازمانی

هدف رسمی ۱: کمک به امر احیا و گسترش فرهنگ و معارف اسلامی و دفاع از حریم قرآن کریم و سنت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم).
هدف رسمی ۲: کوشش در راه ایجاد آشنایی و تفاهم بیشتر بین علما، متفکران و پیشوایان مذهبی جهان اسلام در زمینه‌های اعتقادی، فقهی، اجتماعی و سیاسی.
هدف رسمی ۳: گسترش‌ اندیشه تقریب در بین‌ اندیشمندان و فرهیختگان جهان اسلام و انتقال آن به توده‌های مسلمان و آگاه کردن آنان از توطئه‌های تفرقه‌انگیز دشمنان اسلام.
هدف رسمی ۴: رفع بدبینی‌ها و شبهات بین پیروان مذاهب اسلامی.
هدف رسمی ۵: کوشش در تحکیم و اشاعه اصل اجتهاد و استنباط در مذاهب اسلامی.
هدف رسمی ۶: سعی در ایجاد هماهنگی و تشکیل جبهه واحد در مقابل توطئه‌های تبلیغاتی و تهاجم فرهنگی دشمنان اسلام بر اساس اصول مسلم اسلامی.

۳ – اساسنامه

اساسنامه مجمع عبارتند از:

۳.۱ – کلیات

ماده اول: مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی که از این‌ پس در این اساسنامه مجمع تقریب نامیده می‌شود، مؤسسه‌ای است اسلامی، علمی، فرهنگی و جهانی که به دستور حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، ولی‌امر مسلمین در سال ۱۳۶۹ هجری شمسی تاسیس شده و دارای شخصیت حقوقی مستقل است و طبق مقررات این اساسنامه اداره می‌شود.
ماده دوم: محل اصلی مجمع تقریب تهران – خیابان آیت‌الله طالقانی – پلاک ۲۴۸ است و می‌تواند در صورت ضرورت در نقاط مهم ایران و سایر کشورهای جهان شعب یا دفا