توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قبیله بنی اسلم ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قبیله بنی اسلم ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل قبیله بنی اسلم ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

بنی اسلم

مقالات مرتبط: بنی اسلم (دائر‌هالمعارف‌قرآن‌کریم).

بنی‌ اسلم از قبایل ساکن حجاز و مامور بردن قربانی‌ها در عمره القضاء و فتح مکه بودند. درباره هنگام و چگونگی اسلام آوردن اسلمی‌ها، گزارش‌های چندان بر جای نمانده است. طبق برخی گزارشات، برخی از ایشان در همان سال‌های نخست هجرت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، اسلام آوردند و او را در غزوه‌هایش یاری کردند. آن‌ها در استوار ساختن خلافت ابوبکر و بیعت گرفتن برای او، نبرد صفین و نیز در قیام نفس زکیه بر ضد منصور عباسی نیز نقش محوری داشتند. در قرآن به اسلام آوردن برخی از اسلمیان و تخلف و سرپیچی آنها از فرمان پیامبر اشاراتی شده است. در میان شخصیت‌های بنی اسلم، راویان احادیث نبوی و خادمان نبوی به چشم می‌خورد.

فهرست مندرجات

۱ – نسب‌شناسی
۲ – محل سکونت
۳ – مناطق منتسب به بنی اسلم
۴ – اشتغال و مهارت
۵ – مناسبات با پیامبر
۵.۱ – بنی اسلم در غزوه احد
۵.۲ – اسلام آوردن بنی اسلم در قرآن
۵.۳ – بنی اسلم در غزوه حدیبیه
۵.۴ – بنی اسلم در غزوه خیبر
۵.۵ – بنی اسلم و فتح مکه
۵.۶ – بنی اسلم در غزوه حنین
۵.۷ – بنی اسلم در غزوه تبوک
۶ – بنی‌اسلم پس از پیامبر
۷ – شخصیت‌های مشهور
۸ – فهرست منابع
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – نسب‌شناسی

بنی‌اَسلم از فرزندان اسلم بن اَفصی/اقصی بن حارثه بن عمرو بن مزیقیا (عامر)، از زیرشاخه‌های قبیله خزاعه از عرب قحطانی به شمار آمده‌اند.

[۱] سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۱، ص۲۳۸، دار الجنان.

[۲] ابن اثیر، عزالدین، اللباب، ج۱، ص۵۸، دار صار.

در روایتی از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اسلمی‌ها از تبار اسماعیل (علیه‌السّلام) دانسته شده‌اند. ابن حَجَر با این استدلال این روایت را نپذیرفته است که در این صورت بایستی همه عرب قحطانی از نسل او به شمار آیند.

[۳] نویری، احمد بن عبدالوهاب، نهایه الارب، ج۶، ص۲۳۰.

[۴] عسقلانی، ابن حجر، فتح الباری، ج۶، ص۵۳۹-۵۴۰، دار المعرفه.

نسل اسلم از دو فرزندش سلامان و هَوازن استمرار یافت.

[۵] هروی، ابن سلام، النسب، ص۲۹۱.

[۶] ابن حزم، علی بن احمد، جمهره انساب العرب، ص۲۴۰، دار الکتب العلمیه.

تیره‌هایی از عرب قحطانی هم‌نام بنی‌اسلم نیز وجود داشته‌اند که مورد نظر نیستند. از آن میان، می‌توان به فرزندان اَسلم بن الحاف و اسلم بن ربیعه از سعد بن حِمْیَر اشاره کرد.

[۷] بکری اندلسی، عبدالله بن عبدالعزیز، معجم ما استعجم، ج۱، ص۲۳، عالم الکتب.

[۸] کحاله، عمر، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۶، مؤسسه الرساله.

میان عرب عدنانی نیز از بنی‌قَمْعه به نام اسلم وجود دارد.

[۹] ابن حزم، علی بن احمد، جمهره انساب العرب، ص۴۶۷، دار الکتب العلمیه.

[۱۰] ابن حزم، علی بن احمد، جمهره انساب العرب، ص۴۷۳، دار الکتب العلمیه.

۲ – محل سکونت

اسلمی‌ها میان راه مکه به مدینه و در همسایگی قبیله بنی‌غفار نزدیک مدینه استقرار داشتند.

۳ – مناطق منتسب به بنی اسلم

مناطق منتسب به آنان عبارت بودند از: جَمدان، کوهی از سرزمین‌های مدینه در میان قُدید و عُسْفان

[۱۱] بکری اندلسی، عبدالله بن عبدالعزیز، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳، عالم الکتب.

؛ ضَجْنان متعلق به اسلم، هُذَیل و غاضره

[۱۲] بغدادی، محمد بن حبیب، المنمق، ص۱۳۱.

[۱۳] نمیری بصری، عمر بن شبه، تاریخ المدینه، ج۲، ص۶۵۵، دار الفکر.

[۱۴] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۳، ص۴۵۳، دار صار.

؛ شَبَکه شَدَخ، آب‌گاهی از آنِ اسلم و غفار

[۱۵] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۳، ص۳۲۲، دار صار.

[۱۶] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۳، ص۳۲۸، دار صار.

؛ وَبْرَه، قریه‌ای دارای نخلستان از مناطق پیرامونی مدینه.

[۱۷] کحاله، عمر، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۶، مؤسسه الرساله.

آن‌ها همچنین در مر الظهران نخلستان‌هایی داشتند.

[۱۸] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۴، ص۶۳، دار صار.

[۱۹] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۵، ص۱۰۴، دار صار.

۴ – اشتغال و مهارت

به نظر می‌رسد که عمده اشتغال اسلمیان، کشاورزی و دامداری بوده است؛ آنان در روزگار جاهلیت از هم‌پیمانان قبیله بنی‌غفار بودند

[۲۰] ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۲۱، ص۱۵، دار احیاء التراث العربیی.

و در تیراندازی مهارت داشتند.

[۲۱] ابن اثیر، عزالدین، اسد الغابه، ج۴، ص۱۳۹، دار الکتاب العربی.

[۲۲] عسقلانی، ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۵۸۹، دار الکتب العلمیه.

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به آن‌ها فرمود: «جد شما تیرانداز بود.»

[۲۳] بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، ج۴، ص۱۴۷، دار طوق النجاه.

[۲۴] ابن حزم، علی بن احمد، جمهره انساب العرب، ص۲۳۵، دار الکتب العلمیه.

۵ – مناسبات با پیامبر

درباره هنگام و چگونگی اسلام آوردن اسلمی‌ها، گزارش‌های چندان بر جای نمانده است. از گزارش‌های پراکنده برمی‌آید که برخی از ایشان در همان سال‌های نخست هجرت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، اسلام آوردند و او را در غزوه‌هایش یاری کردند.

۵.۱ – بنی اسلم در غزوه احد

در هجرت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به یثرب، بریده بن حصیب، رئیس قبیله اسلم

[۲۵] یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۷۹، دار صار.

در جایی به نام غمیم میان رابُغ و جُحْفه نزدیک مکه

[۲۶] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۲۴۲، دار صار.

[۲۷] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۴، دار صار.

نزد او آمد و با پذیرش دعوت وی، همراه ۸۰ خانواده مسلمان شد. آنان در این ناحیه با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نماز جماعت برپا کردند.

[۲۸] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۲۴۲، دار صار.

[۲۹] ابن اثیر، عزالدین، اسد الغابه، ج۱، ص۱۷۵، دار الکتاب العربی.

بریده سپس به میان قبیله‌اش بازگشت و پس از نبرد احد (۳ق) به مدینه آمد.

[۳۰] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۲۴۲، دار صار.

در غزوه اُحد

[۳۱] ابن حزم، علی بن احمد، جمهره انساب العرب، ص۲۴۰، دار الکتب العلمیه.

یا حَمْراء الاسد

[۳۲] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۱، ص۳۳۷.

برخی اسلمیان در پیشاپیش سپاه اسلام حضور داشتند؛ پس از رویداد بِئر مَعونه (۴ق) که در آن برخی مبلغان به شهادت رسیدند، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) درباره قبایلی چون عَضْل و قاره، نفرین نمود و در حق قبایلی چون اَسلم دعا کرد.

[۳۳] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۱، ص۳۴۹.

[۳۴] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۵۳، دار صار.

این از اسلام آوردن یا دست کم بی‌طرفی برخی از اسلمی‌ها حکایت دارد. در خبری دیگر، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) این قبیله را بهتر از قبایلی چون تَمیم و غَطَفان دانست.

[۳۵] سمعانی، عبد الکریم، الانساب، ج۱، ص۲۶، مجلس دائره المعارف العثمانیه.

۵.۲ – اسلام آوردن بنی اسلم در قرآن

آورده‌اند که عمره بن افصی/ اقصی اسلمی با گروهی نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمد. آنان با معرفی خود به عنوان تیراندازان عرب، از پیامبر خواستند تا منزلتی برای آن‌ها نزد خود قائل شود، بدان سان که دیگران آن را بپذیرند و به آن اقرار کنند. از همین رو، به دستور رسول خدا برای آن‌ها نامه‌ای نوشته شد.

[۳۶] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۷۱، دار صار.

[۳۷] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۵۴، دار صار.

[۳۸] ابن اثیر، عزالدین، اسد الغابه، ج۴، ص۱۳۹، دار الکتاب العربی.

منابع به مفاد این نامه اشاره نکرده‌اند. برخی مفسران آیه ۱۱ سوره احقاف: «وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لِلَّذینَ آمَنُوا لَو کانَ خَیراً ما سَبَقُونا اِلَیهِ وَ اِذ لَم یَهتَدُوا بِهِ فَسَیَقُولُونَ هذا اِفکٌ قَدیمٌ»

[۳۹] احقاف/سوره۴۶، آیه۱۱.

را درباره اسلام آوردن بنی‌اسلم و دیگر قبایل صحرانشین و در پاسخ به خرده‌گیری برخی قبایل دیگر درباره اسلام ایشان دانسته‌اند.

[۴۰] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۱۲۹، دار المعرفه.

همچنین مقصود از صحرانشینان مؤمن در آیه ۹۹ سوره توبه: «وَ مِنَ الاَعرابِ مَن یُؤمِنُ بِاللهِ وَ الیَومِ الآخِرِ وَ یَتَّخِذُ ما یُنفِقُ… غَفُورٌ رَحیمٌ»

[۴۱] توبه/سوره۹، آیه۹۹.

را اسلمی‌ها و برخی دیگر از قبایل دانسته‌اند.

[۴۲] ابن جوزی، جمال‌الدین، زاد المسیر، ج۲، ص۲۹۱، دار الکتاب العربی.

۵.۳ – بنی اسلم در غزوه حدیبیه

به گزارش واقدی، در حدیبیّه (۶ق) که مسلمانان به قصد انجام عمره، به مکه رفتند، ۱۰۰ یا ۷۰ تن از اسلمیان حضور داشتند

[۴۳] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۲، ص۵۷۴.

و ناجیه بن جندب اسلمی با جوانانی از قبیله خود، قربانی‌ها را حرکت می‌داد.

[۴۴] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۲، ص۷۳۲.

هشت تن از فرزندان حارثه اسلمی نیز در بیعت رضوان شرکت کردند.

[۴۵] ابن اثیر، عزالدین، اسد الغابه، ج۴، ص۳۹۸، دار الکتاب العربی.

با این حال، به گزارش ابن ‌عباس، مقصود از صحرانشینان متخلف در آیه ۱۱ سوره فتح برخی اسلمیان بودند که پس از فراخوان رسول خدا برای شرکت در غزوه حدیبیه، با بهانه‌تراشی، دعوت پیامبر را اجابت نکردند :

[۴۶] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۱۷۵-۱۷۶، دار المعرفه.

[۴۷] ابن جوزی، جمال‌الدین، زاد المسیر، ج۴، ص۱۳۰، دار الکتاب العربی.

[۴۸] قرطبی، شمس‌الدین، تفسیر قرطبی، ج۱۶، ص۲۶۸، دار احیاء التراث العربی.

«سَیَقُولُ لَکَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْاَعْرابِ شَغَلَتْنا اَمْوالُنا وَ اَهْلُونا.»

[۴۹] فتح/سوره۴۸، آیه۱۱.

بر پایه گزارشی، تعدادی از قبیله اسلم و غفار و جهینه، با آگاهی از حرکت ابوبصیر و گفتار رسول خدا، به او پیوستند.

[۵۰] ابن شهرآشوب، رشیدالدین، المناقب، ج۱، ص۲۰۴، علامه‌.

[۵۱] ابن سید الناس، محمد بن عبدالله، عیون الاثر، ج۲، ص۱۳۲-۱۳۳، مؤسسه عزالدین.

۵.۴ – بنی اسلم در غزوه خیبر

اسلمیان در غزوه خیبر (۷ق) ۱۰ روز دژ «نَطَاه» را در محاصره گرفتند؛ اما نتوانستند آن را بگشایند. از این‌ رو، اسماء بن حارثه اسلمی را نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرستادند تا در حق او دعا کند. اسماء سلام آن‌ها را به رسول خدا رسانید و گرسنگی و ناتوانی اسلمی‌ها را یادآور شد. رسول خدا برای آن‌ها دعا کرد که خداوند بزرگ‌ترین دژ را که از همه بیشتر آذوقه داشته باشد، برای اسلمیان بگشاید.

[۵۲] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۲، ص۶۵۸-۶۵۹.

بر پایه گزارشی دیگر، آن‌ها دژ صعب بن معاذ را محاصره و همراه با قبیله غفار آن را فتح کردند

[۵۳] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۲، ص۶۵۸-۶۵۹.

و یک تن از ایشان در این غزوه به شهادت رسید.

[۵۴] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۲، ص۶۹۹-۷۰۰.

در عُمره القضاء (۷ق) جوانانی از اسلم به سرپرستی ناجیه اسلمی مامور بردن قربانی‌ها بودند.

[۵۵] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۲، ص۷۳۲.

۵.۵ – بنی اسلم و فتح مکه

در سال هشتم ق و پیش از فتح مکه، بُریده اسلمی نزد رسول خدا آمد و به دستور او نامه‌ای در تایید وی نوشته شد.

[۵۶