توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عید سعید قربان ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عید سعید قربان ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عید سعید قربان ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

عید قربان

عید قربان، عید اضحی، حج اکبر، عید خون یا یوم التردید یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان، مصادف با روز دهم ماه ذی حجه و از روزهایی که روزه گرفتن در آن حرام است. در این روز باید حجاج به منی رفته و اعمال عید قربان را به جا آورند که از جمله آن اعمال، قربانی کردن است. اگرچه برگزار کردن مراسم قربانی بر زائران کعبه و در مراسم حج واجب است، اما برای سایر مردم در غیر موسم حج مستحب بوده و بسیاری از مسلمانان در سراسر جهان در این روز، مراسم قربانی را انجام داده و این روز را جشن می‌گیرند و روز تعطیلی در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی است.
مطابق آیات قرآن و روایات وارده حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) مامور شد پسرش حضرت اسماعیل (علیه‌السلام) را برای تقرب به خداوند و امتثال امر الهی قربانی کند، اما وقتی حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) خواست پسرش را قربانی کند، جبرئیل قوچی را برای آن حضرت آورده و آن‌را به جای اسماعیل قربانی کرد، و این سنت قربانی از این روخداد باقی مانده است.
برای شب و روز عید قربان آداب و اعمالی را در کتب فقهی و ادعیه ذکر کرده‌اند؛ زیارت امام حسین (علیه‌السّلام)، شب زنده‌داری و غسل از جمله اعمال شب عید و قربانی کردن، اقامه نماز عید قربان، توسعه دادن بر خانواده در خوراک و مانند آن، زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) و خواندن دعای ندبه از جمله اعمال روز عید ذکر شده است. از احکام و آداب عید قربان در باب‌های طهارت، صلات، صوم و حج کتب فقهی سخن گفته‌اند.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – نام‌های دیگر
۳ – آداب عید قربان
۴ – آداب اجتماعی
۵ – احکام نماز عید قربان
۶ – اعمال
۶.۱ – شب عید
۶.۲ – روز عید
۷ – قربانی کردن
۷.۱ – تاریخچه قربانی
۷.۲ – حقیقت قربانی
۷.۳ – فلسفه قربانی
۷.۴ – مکان انجام قربانی
۷.۵ – شرایط ذبح
۷.۶ – احکام ذبیحه
۸ – دعای امام سجاد در روز عید
۹ – روز جشن مسلمانان
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

از نظر لغوی، «قربانی» از لفظ «قربان» گرفته شده است. هر چیزی که وسیله قرب و نزدیکی به خداوند متعال باشد، به آن قربانی می‌گویند. حال آن چیز ذبح حیوان باشد یا صدقات دیگر.
«عید» از کلمه «عود» به معنای بازگشت است، بازگشت از زندان نفس و خرافات به سوی خدا، بازگشت از تسلط اهریمن به سوی خدای رحمت.
«عید قربان»، به معنای بازگشت انسان به مقام تقرب الهی است که این مقام در سایه مبارزه با هواهای نفسانی و در پرتو تهذیب، خودسازی و بهره‌گیری از فرصت‌های ناب به دست می‌آید.
روز دهم ماه ذی الحجه مصادف با عید قربان از بزرگ‌ترین عیدهای مسلمانان است، یادآور فداکاری و ایثار ابراهیم در راه رضای معبود و تسلیم و ایمان اسماعیل در قربانگاه.

۲ – نام‌های دیگر

نام دیگر عید قربان، عید اضحی و عید خون، از اعیاد بزرگ اسلامی و مصادف با دهم ماه ذی حجه است. روز اثبات تسلیم در برابر امر الهی، روز آزمایش و امتحان حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) و حضرت اسماعیل (علیه‌السلام) که از آن سربلند بیرون آمدند.

[۱] ضیاءآبادی، سید محمد، حج برنامه تکامل، ص۳۳۲، بی جا، دارالکتب الاسلامیه.

«فَلَمّا اَسْلَما وَتَلّهُ لِلجَبینِ وَنادَیناهُ اَنْ یا اِبراهیم، قد صدّقت الرّؤیا انّا کذلک نجزِی المحسنین؛

[۲] صافات/سوره۳۷،آیه۱۰۳ تا ۱۰۵.

…هان ای ابراهیم به خوبی انجام وظیفه کردی و ما نیکوکاران را این چنین پاداش خواهیم داد.»
یکی از نام‌های عید قربان، «حج اکبر» است. هر چند در اثبات این نام بر این روز اختلاف نظرهایی وجود دارد، ولی در حقیقت این عید برای مسلمانان، مانند تصویری زیبا از حجی بزرگ است؛ زیرا حج، آیینه طاعت و بندگی و سجود در پیشگاه معبود است و مگر عید قربان پیامی جز این ارزش‌ها دربردارد. در حقیقت، می‌توان تمامی مناسک حج را در قربانی شدن بر آستان پروردگار خلاصه کرد.
در لغت‌نامه دهخدا، به نقل از مهذب الاسماء، عید قربان، حج اکبر، عید اَضحی و عید گوسفندکُشان معنا شده است. در ریشه عید اَضحی مواردی بیان شده که یکی از آن موارد، معنای لغوی «اَضحیه» است. «اَضحیه» به حیوانی گفته می‌شود که در روز دهم ذی الحجه قربانی شود.
نام دیگر روز عید قربان را «یوم التردید» گفته‌اند. نقل است حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) در شب هشتم ذی الحجه خواب دید که فرشته‌ای بالای سرش ایستاده است و می‌گوید: «ای ابراهیم! پروردگار تو می‌فرماید فرزند خود را برای من قربانی کن! » آن حضرت وحشت‌زده از خواب بیدار شد و در حیرت بود که این خوابی شیطانی یا وحی الهی بوده است. از این‌رو، این روز را «یوم التردید» نیز گفته‌اند.

۳ – آداب عید قربان

از انس بن مالک روایت شده است: «هنگامی که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به مدینه آمدند، مردم مدینه در دو روز خاص به شادی و تفریح مشغول می‌شدند و آن دو روز را جشن می‌گرفتند. پیامبر به آنان فرمود: «خداوند به جای آن دو روز، دو روز بهتر برای شما قرار داده است؛ روز عید فطر و روز عید قربان».

[۳] نسائی، احمد بن شعیب، سنن نسائی، ج۳، ص۱۷۹، حدیث صحیح، ح۱۵۵۶.

‌ام سلمه از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت کرده است: «هرگاه هلال ماه ذی الحجه را دیدید و قصد قربانی کردن داشتید، تا حیوانی را قربانی نکرده‌اید، قسمتی از مو، ناخن و موهای زاید خود را کوتاه نکنید».

[۴] مسلم نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ح۱۹۷۷.

از اعمال این روز، نظافت، استعمال بوی خوش، مسواک زدن و غسل کردن است؛ مانند کارهایی که در روز جمعه تاکید شده است.
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در روز عید قربان، پیش از نماز چیزی نمی‌خورد تا از نماز برمی‌گشت.

[۵] ترمذی، محمّد بن عیسی، سنن ترمذی، حدیث صحیح، ج۲، ص۴۲۶، ح۵۴۲.

رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در روز عید، از راهی به مصلا می‌رفتند و از راه دیگر بازمی‌گشتند.

[۶] ابن ‌ماجه‌، محمد بن یزید، سنن ابن ماجه، ج۱، ص۴۱۱، حدیث حسن، ح۱۲۹۴.

نماز عید دو رکعت است که به شیوه مخصوصی خوانده می‌شود و پیامبر خدا بر خواندن آن بسیار تاکید کرده است.
کسانی که به نماز عید که به صورت جماعت برگزار می‌شود، نرسند و همچنین زنانی که در خانه هستند، می‌توانند نماز عید را فرادا بخوانند. در صورت نرسیدن به نماز جماعت در روز عید، تعداد رکعات نماز و چگونگی آن تغییری نمی‌کند.
جبیر بن نضیر روایت می‌کند: هنگامی که اصحاب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در روز عید همدیگر را دیدار می‌کردند، به یکدیگر می‌گفتند: «تَقَبَّلَ اللهُ مِنّا و مِنْک؛ خداوند از ما و شما قبول کند».

[۷] ابن ‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، فتح الباری، ج۲، ص۴۴۶، شرح حدیث ۹۵۲ بخاری.

۴ – آداب اجتماعی

رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «همانا خداوند بلند مرتبه به من وحی کرد که در برابر یکدیگر فروتن باشید تا یکی بر دیگری ستم و تجاوز نکند و فخر و تکبر نورزد».

[۸] مسلم نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ح۲۸۶۵.

پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «بخورید و بیاشامید، بپوشید و به یکدیگر صدقه دهید، ولی اسراف نکنید و تکبر نورزید».
کسی که می‌خواهد روزی‌اش افزون شود و بقیه عمرش پر خیر و برکت باشد، باید صله رحم به جا آورد.

۵ – احکام نماز عید قربان

وقت نماز عید قربان، از اول آفتاب روز عید است تا ظهر.
مستحب است نماز عید قربان را پس از بلند شدن آفتاب بخوانند.
نماز عید قربان دو رکعت است. نمازگزار در رکعت اول پس از خواندن حمد و سوره، باید پنج تکبیر بگوید و پس از هر تکبیر یک قنوت بخواند. پس از آن به رکوع برود و دو سجده به جا بیاورد. رکعت دوم نماز چهار تکبیر و قنوت دارد.
مستحب است نمازگزار پس از نماز، قدری از گوشت قربانی بخورد.
مستحب است نمازگزار پیش از نماز عید غسل کند و دعاهای پیش از نماز و پس از آن را که در کتاب‌های دعا آمده است، بخواند.
مستحب است در نماز عید بر زمین سجده کنند و در حال گفتن تکبیرها، دست‌ها را بلند کنند و نماز را بلند بخوانند.

[۹] رساله امام خمینی (رحمه‌الله‌علیه).

۶ – اعمال

احکام و آداب خاصی در روایات و فقه اسلامی، درباره روز و شب عید قربان وارد شده است.

۶.۱ – شب عید

زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) در شب عید مستحب مؤکد است،

[۱۰] شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۴۷۵.

چنان‌که این شب از بهترین زمان‌ها برای دعا و استجابت آن می‌باشد.

[۱۱] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۷، ص۲۰۲.

از واجبات شب عید بر حاجی بیتوته در مشعر الحرام است.

[۱۲] یزدی، سید کاظم، العروه الوثقی، ج۴، ص۶۰۹.

از امام صادق (علیه‌السلام) روایت شده که از پدرانش چنین نقل فرمودند:

[۱۳] ملکی تبریزی، میرزا جواد، المراقبات، ص۴۵۴، بی جا.

«امام علی (علیه‌السلام) دوست داشت چهار شب از سال، خود را فارغ نماید، شب اول رجب، شب نیمه شعبان، شب عید فطر و شب عید قربان» ممکن است منظور از فراغت، فراغت برای عبادت در آن با زنده نگهداشتن آن باشد. بلکه به قرینه احادیث مشابه ظاهراً منظور همین است. زنده نگهداشتن آن عبارت از فارغ ساختن نفس، قلب و اعضای بدن در خدمت به خداوند متعال است، به این صورت که دل او در یاد خدا بوده، بدنش مشغول فرمانبرداری و عبادت خدا بوده و در طول شب هیچ چیزی حتی مناجات، او را از خداوند غافل ننماید، مگر اینکه مشغول شدن به این مناجات نیز برای خدا و به خاطر او باشد، که این مطلب اولین درجه مراقبت می‌باشد. در شب و روز عید زیارت امام حسین (علیه‌السلام) مستحب است.

۶.۲ – روز عید

بسیار انجام دادن کارهای نیک

[۱۴] ابوالصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ص۱۵۵.

قربانی کردن در غیر منی و تقسیم کردن گوشت آن میان فقرا

[۱۵] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲۱۹.

[۱۶] قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ص۲۷۵.

گزاردن نماز عید در عصر غیبت

[۱۷] یزدی، سید کاظم، العروه الوثقی، ج۳، ص۳۹۶.

و خوردن از گوشت قربانی پس از نماز عید مستحب است،

[۱۸] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۱، ص۳۷۷.

چنان‌که غسل کردن در روز عید مستحب مؤکد می‌باشد و آغاز وقت آن طلوع فجر است،

[۱۹] یزدی، سید کاظم، العروه الوثقی، ج۲، ص۱۵۰.

لیکن در اینکه پایان وقت آن، قبل از خروج برای نماز عید است یا زوال خورشید و یا غروب آفتاب، اختلاف می‌باشد.

[۲۰] آملی، محمدتقی، مصباح الهدی، ج۷، ص۸۶.

نماز عید در عصر حضور و حاکمیت امام (علیه‌السّلام) واجب است.

[۲۱] شیخ مفید، المقنعه، ص ۱۹۴.

[۲۲] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۱، ص۳۳۲-۳۳۳.

روزه گرفتن در روز عید قربان حرام است.

[۲۳] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۶، ص۳۲۴.

توسعه دادن بر خانواده در خوراک و مانند آن

[۲۴] ابوالصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ص۱۵۵.

و خواندن دعای ندبه در روز عید مستحب است.
مسافرت کردن در روز عید پس از طلوع خورشید و پیش از گزاردن نماز عید در صورت وجوب آن حرام و در غیر این صورت مکروه است.

[۲۵] ابوالصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ص۱۵۵.

بنابر قول مشهور ، گفتن تکبیرات به گونه‌ای که وارد شده مستحب است. جایگاه آن برای غیر حاضر در منی، پس از هر یک از ده نماز واجب می‌باشد که نخستین آن، نماز ظهر روز عید و آخرین آن، نماز صبح روز دوازدهم است و برای حاضر در منی، پس از هر یک از پانزده نماز واجب که نخستین آن، نماز ظهر روز عید و آخرینش نماز صبح روز سیزدهم است.
وقوف در مشعر الحرام از طلوع فجر تا طلوع خورشید روز عید بر حاجی واجب است،

[۲۶] امام خمینی، تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۴۱.

چنان‌که بر حاجی واجب است روز عید قربان جمره عقبه را رمی و پس از آن قربانی کند و سپس حلق یا تقصیر نماید.

[۲۷] امام خمینی، تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۴۴.