توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عمر بن عبدالله بن عمر ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عمر بن عبدالله بن عمر ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عمر بن عبدالله بن عمر ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

عمر بن ابی ربیعه

مقالات مرتبط: عمر بن ابی ربیعه (دائرهالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی).

عمر بن ابی ربیعه از شاعران مشهور عرب که در سرودن غزلیات ملیح و بلیغ شهره بوده است. وی در سال ۲۳ هجری در روز وفات عمر بن خطاب در خانواده‌ای متمول در مدینه به دنیا آمد و در سن ۷۰ سالگی در سال ۹۳ هجری وفات یافت.

فهرست مندرجات

۱ – شرح حال اجمالی
۲ – نسب
۳ – ثروت پدر
۴ – توبه و زهد در پیری
۵ – مضامین اشعار
۶ – موضع عمر نسبت به زنان عرب
۶.۱ – سرودن شعر در حج
۷ – غزلسرایی در عصر اموی
۷.۱ – بی‌باکی در سرودن شعر
۷.۲ – ظهور اسلام
۸ – آثار وی
۹ – موضع وی نسبت به مذهب و اهل بیت
۱۰ – پایان کار وی
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

۱ – شرح حال اجمالی

عمر بن ابی ربیعه از شاعران مشهور عرب که در سرودن غزلیات ملیح و بلیغ شهره بوده است.

[۱] ابن کثیر، اسماعیل، البدایه و النهایه، ج۹، ص۱۰۹.

وی از قبیل بنی مخزوم و از خاندان‌های والای قریش بود که از جهت جاه و ثروت بر دیگر خاندان‌ها برتری داشت که در عصر جاهلیت و صدر اسلام از قدرت و نفوذ بالایی برخوردار بوده، کنیه وی ابالخطاب یمنی بود. وی در سال ۲۳ هجری در روز وفات عمر بن خطاب در خانواده‌ای متمول در مدینه به دنیا آمد.

[۲] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳.

[۳] ابن جوزی، عبدالرحمن، المنتظم، ج۶، ص۳۱۳.

[۴] عطوی، علی نجیب، عمرابن ابی ربیعه شاعر غزل الصریح فی العصر الاموی، ص۴۷.

۲ – نسب

پدرش ابن مغیره بن عبدالله بن عمر بن مخزوم که در عصر جاهلیت معروف به بجیر بوده است، وی از بازرگانان یمن و ملقب به بحیرا بود، که با اسلام آوردن به عبدالله تغییر اسم داد.(پدرش به ذا الرمحین ملقب شده بود.

[۵] ابن جوزی، عبدالرحمن، المنتظم، ج۶، ص۳۱۳.

) وی در روزگار پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و نخستین خلفاء حکومت ولایات یافت، نام مادرش مجد از اهالی حضر موت مشهور به حمیرالیمن بود که عطرهای یمنی می‌فروخت.

[۶] الحسین، قصی، عمربن ربیعه شاعر الحجاز حیاته و ادبه، ص۶۶.

۳ – ثروت پدر

پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عبدالله (بجیر) را به حکمران ولایت جند از شهرهای یمن فرستاد. وی در زمان خلفای راشدین در سمت خود ابقا شد. عمر بن ابی ربیعه در میان ثروت و قدرت پدرش فارغ بال و با رفاه حال، در ناز و نعمت بسیار در میان پول و مال و غلامان ( پدر عمر غلامان حبشی بسیاری در منزل داشت) و کنیزکان بسیار همراه با خدم و حشم و در همنشینی با بزرگان پرورش یافت.

[۷] اصفهانی، ابو الفرج، الاغانی، ج۱، ص۸۰ – ۸۱.

[۸] ابن کثیر، اسماعیل، البدایه و النهایه، ج۹، ص۱۰۹.

[۹] ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۳، ص۴۶۶.

[۱۰] حنالفاخوری، تاریخ ادبیات زبان عربی، ترجم عبدالمحمدآیتی، ص۱۹۵ – ۲۰۲.

(همین در شخصیت روحی وی بسیار نقش تعیین کننده داشت.

[۱۱] ذکاوتی قراگوزلو، علیرضا، ترجم العصر جاهلی، امیرکبیر، ص۱۳.

)
ثروت بسیار داشتن جایگاه اجتماعی ممتاز و هوش و استعداد سرشار، او را از هر شاعر دیگری برتری بخشیده بود. وی ازدواج‌های متعددی داشت، که یک بار با کلثوم بنت سعد مخزومی ازدواج کرده و از او صاحب پسری به نام «جوان» شد که بر راه مسلک پدرش نبوده است.

[۱۲] ترجانی زاده، احمد، تاریخ ادبیات عرب از دوره جاهلیت تا عصر حاضر، ص۷۳.

اغلب زنان وی از بی وفایی‌ها و ناپایداریش دل نگران و ناراحت بودند.

[۱۳] عبدالجلیل، ج. م، تاریخ ادبیات عرب، ترجم دکتر آ. آذرنوش، ص۸۲.

۴ – توبه و زهد در پیری

عمر بن ابی ربیعه در پایان عمرش از لهو و لعب به زهد و پرهیزگاری روی آورد، که دقیقا مشخص نیست؛ بعضی معتقدند که این زهد و پرهیزی که راویان بدان اشارت کرده‌اند، امری مستمر نبوده، بلکه گاه گاهی برخی از نزدیکان و آشنایانش او را به خاطر لاابالی گری‌ها و لذت جویی هایش مورد سرزنش قرارش می‌دادند، او نیز خواه و ناخواه، از کردارهای خویش توبه می‌کرد. هر چند این توبه از کسانی که ایام جوانی را به لهو و عشرت سپری کرده‌اند، بعید نمی‌نماید. وی هرگاه وضعیتی پدید می‌آمد، توبه خود را می‌شکست و به لهو می‌نشست و به یاد آن ایام شعری می‌سرود.

[۱۴] بلاذری، احمد بن یحیی بن جابر، انساب الاشراف، ج۱۰، ص۱۹۱- ۱۹۷.

[۱۵] حنالفاخوری، تاریخ ادبیات زبان عربی، ص۱۹۵.

[۱۶] جب نوردی، کاظم موسی، دائر المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۲۰۸ – ۲۱۲.

۵ – مضامین اشعار

شعر عربی که در عصر جاهلی تنها در خدمت قبیله بود، در آغاز ظهور اسلام به خدمت دعوت دین جدید و نشر مبادی و اصول آن همت گماشت و در حقیقت به عنوان اسلحه‌ای در راستای مبارزه با دشمنان اسلام محسوب می‌شد. اما شعر دوره اموی، بازگشت به مضمون‌ها و ارزش‌های جاهلیت بود. نقش شاعران در امور سیاسی این دوره قابل اهمیت است. رشد شعر سیاسی و استقلال غزل، تصویری آشکار از اوضاع سیاسی و اجتماعی و اشعار نقایض، تکوین فقه، تفسیر، نحو رسوخ زبان عربی در دیگر ممالک از دستاوردهای ادبی این دوره را به نمایش می‌گذارد. شعر سیاسی این دوره که حاصل کشمکش‌های داخلی احزاب و گروه‌های مختلف بر سر خلافت می‌باشد، در بیشتر موارد برای اثبات و تایید افکار و اندیشه‌های این گروه‌ها به کار گرفته می‌شد.

[۱۷] الحسین، قصی، عمربن ربیعه شاعر الحجاز حیاته و ادبه، ص۷۷ – ۷۸.

عمر بن ابی ربیعه ملقب به شاعر وصف زنان است و اشعار او اختصاص به جنس مؤنث دارد،

[۱۸] ترجانی زاده، احمد، تاریخ ادبیات عرب از دور جاهلیت تا عصر حاضر، ص۷۵ – ۷۳.

وی در اشعارش بیشتر قصه‌ها را روایت می‌کشد و گاه وظیف نامه نگاری را نیز انجام می‌داد، از خصوصیان اشعار او قصه پردازی، محاوره و دیگر سهولت و موسیقی کلام اوست.

[۱۹] حنالفاخوری، تاریخ ادبیات زبان عربی، ص۱۹۸ – ۱۹۹.

اشعار وی اگرچه منحصرا به ستایش لذائذ و نوعی شوخ چشمی و حتی دریدگی به وصف زیبایی‌های زنان اختصاص دارد؛ اما با این وجود از زبانی دلنشین و لبخندی (طنزآمیز) و لطائفی شیطنت آمیز و گیرا برخوردار است. از خلال اشعار او می‌توان به مقامی که در آن روزگار زنان در زندگی اجتماعی و ادبی داشتند پی برد.

[۲۰] عبدالجلیل، ج. م، تاریخ ادبیات عرب، ترجم آ. آذرنوش، ص۸۲.

عمر بن ابی ربیعه و جریر طبری بزرگترین شعرای زمان خویش بودند. وی دربار عمر می‌گوید: «این قرشی آنقدر هذیان گفت تا بلاخره به شعر دست یافت». در واقع هم همین طور است در دیوان او اشعار او نیز سست و سخیف بسیار است و هم شعر غرا و ساده ضعف و فتور که هم پای قصاید جریر و فرزدق.

[۲۱] حنالفاخوری، تاریخ ادبیات زبان عربی، ص۲۰۱.

۶ – موضع عمر نسبت به زنان عرب

خوشرویی و ثروت و استعداد شاعرانه عاقبت عمر بن ابی ربیعه را در دست لذائذ و سرگرمی‌ها گرفتار می‌ساخت، همین که موسم حج فرا می‌رسید، وی زیباترین جامه‌ها را بر تن می‌کرد اشتر را به حنا رنگین می‌ساخت و گرانبهاترین زین و برگ‌ها را بر آن می‌نهاد. سپس سوار شده و به پیشواز کاروان‌های حاجیان می‌رفت و در آن جا در کمین زیبارویانی که از مدینه و دمشق و عراق فراز می‌آمدند، می‌نشست. سپس به همراه اینان داخل خان خدا می‌شود تا همه به طواف کعبه بپردازند. احوال طواف به شاعر اجازه می‌داد که که با دل فارغ به تماشای زیبایی‌های زنان بپردازد و آن‌ها را در اشعار خود وصف کند. وی می‌کوشید، نام زنان مورد تمجید را با دقت و صحت ذکر کند. زنان دوست داشتند تا زمانی که عمر از حد عفت پا فراتر نمی‌نهاد، موضع نظربازی ترانه‌های او قرار گیرند؛ از سوی دیگر بودند زنانی که از بی حرمتی‌های عمر بن ابی ربیعه بیم داشتند و حتی از ترس دیدن او، از رفتن به مکه خوداری می‌کردند.

[۲۲] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳.

[۲۳] ابن جوزی، عبدالرحمن، المنتظم، ج۶، ص۳۱۳.

[۲۴] آذرنوش: «نگاهی به اجتماع اشرافی حجاز…» مقالات و بررسی‌ها، شماره ۶ – ۵، سال ۱۳۵۰، ص۱۴۱.

[۲۵] آذرنوش: «نگاهی به اجتماع اشرافی حجاز…» مقالات و بررسی‌ها، شمار۶ – ۷، سال ۱۳۵۰ .

[۲۶] حنالفاخوری، تاریخ ادبیات زبان