مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل علی بن عبدالله بن جعفر ۵۸ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل علی بن عبدالله بن جعفر ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل علی بن عبدالله بن جعفر ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل علی بن عبدالله بن جعفر ۵۸ اسلاید در PowerPoint :
ابن مدینی
مقالات مرتبط: ابن مدینی (دائرهالمعارفمؤلفاناسلامی).
اِبْنِ مَدینی، ابوالحسن پاورپوینت کامل علی بن عبدالله بن جعفر ۵۸ اسلاید در PowerPoint بن نجیح (۱۶۱ یا ۱۶۲- ۲۸ ذیقعده ۲۳۴ق/۷۷۸ یا ۷۷۹-۲۳ ژوئن ۸۴۹م)، یکی از محدثان برجسته اهل سنت بصره در قرن سوم قمری بود. او سرانجام به سال ۲۳۴ ق درگذشت.
فهرست مندرجات
۱ – شناخت اجمالی
۲ – مشایخ
۳ – شاگردان
۴ – موقعیت علمی
۵ – تحول در موقعیت اجتماعی
۶ – علت گرایش به عقاید اعتزالی
۷ – بررسی توثیق
۸ – نقد احادیث
۹ – آثار
۱۰ – فهرست منابع
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع
۱ – شناخت اجمالی
وی با عروه بن عطیه از بنی سعد بن بکر نسبت ولاء داشت و به همین جهت «سعدی» نیز خوانده میشد.
اصل خاندان وی از مدینه بود، ولی او خود در بصره تولد یافت
[۱] بخاری، محمد، التاریخ الکبیر، ج۳ (۲)، ص۲۸۴، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۷ق.
[۲] ابن حبان، محمد، ج۸، ص۴۶۹، الثقات، حیدرآباد دکن، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م.
پدر و جدش هر دو از محدثان بود و پدر که در نوجوانی درگذشت (۱۷۸ق/۷۹۴م)، از نخستین استادان او بود.
[۳] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۵۸-۴۵۹، قاهره، ۱۳۴۹ق.
ابن مدینی در زادگاه خود به فراگیری حدیث پرداخت.
۲ – مشایخ
از مشایخ بصری وی میتوان حمّاد بن زید ، یحیی بن سعید قطّان ، عبدالرحمان بن مهدی و ابوداوود طیالسی را یاد کرد.
با توجه به روایت ابن مدینی از جمعی از مشایخ کوفه چون سفیان بن عُیَینه ، یحیی بن آدم ، ابونعیم فضل ابن دکین ، ابوبکر ابن عیاش ، و برخی مشایخ مدینه چون محمد بن جعفر غندر و ابوضمره انس بن عیاض ، میتوان گفت که او چندی در این دو شهر به کسب علم پرداخته است.
افزون بر این از اقامت سه ساله وی در یمن اطلاع داریم که در دوره جوانی او بوده است.
استماعش از عبدالرزاق صنعانی
[۴] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۵۸، قاهره، ۱۳۴۹ق.
[۵] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۶۲، قاهره، ۱۳۴۹ق.
میتواند مربوط به همین روزگار باشد.
مزّی فهرستی از دیگر مشایخ او را آورده است.
[۶] مزی، یوسف، تهذیب الکمال، ج۱۳، ص۲۰۲-۲۰۳، نسخه خطی کتابخانه توپکاپی، شم ۲۸۲۴.
ابن مدینی در فراگیری حدیث چنان موفق بود که استادان مهم او چون ابن عُیَینه و قطّان وی را بر دیگر شاگردان برتری میدادند و معترف بودند که خود نیز از ابن مدینی بهرهها گرفتهاند.
[۷] ابن عدی، عبدالله، الکامل، ج۱، ص۱۲۹، بیروت، ۱۴۰۵ق.
وی در تاریخی که به درستی دانسته نیست، به بغداد رفت و در آنجا به گفتن حدیث پرداخت.
[۸] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۵۸، قاهره، ۱۳۴۹ق.
۳ – شاگردان
در مجلس درس او محدثان نامداری چون بخاری ، ابوداوود ، ابویعلی موصلی ، بلاذری و ابوحاتم رازی گرد میآمدند و از او حدیث میشنیدند.
[۹] بخاری، محمد، صحیح، ج۱، ص۳۶، جم، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.
[۱۰] ابوداوود سجستانی، سلیمان، سنن، ج۱، ص۲۸۹، جم، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، قاهره، دارالحیاء السنه النبویه.
[۱۱] ابویعلی موصلی، احمد، ج۱، ص۲۹۱، معجم الشیوخ، به کوشش حسین سلیم اسد، بیروت، ۱۴۱۰ق/ ۱۹۸۹م.
[۱۲] بلاذری، احمد، فتوح البلدان،ج۱، ص۱۹، جم، به کوشش رضوان محمد رضوان، بیروت، ۱۳۹۸ق/ ۱۹۷۸م.
مزی فهرستی از دیگر شاگردان او را آورده است.
[۱۳] مزی، یوسف، تهذیب الکمال، ج۱، ص۲۰۳- ۲۰۵، نسخه خطی کتابخانه توپکاپی، شم ۲۸۲۴.
حتی هم طرازان ابن مدینی چون یحیی بن معین و احمد بن حنبل نیز از او حدیث آموختهاند
[۱۴] احمد بن حنبل، مسند، ج۱، ص۱۸۵، جم، قاهره، ۱۳۱۳ق.
[۱۵] بخاری، محمد، التاریخ الکبیر، ج۳ (۲)، ص۲۸۴، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۷ق.
[۱۶] ابن عدی، عبدالله، ج۱، ص۱۳۱، الکامل، بیروت، ۱۴۰۵ق.
شاهدی در دست نیست که نشان دهد که ابن مدینی در بغداد به طور جدی به فراگیری حدیث پرداخته باشد، و مواردی چند از روایت او از احمد بن حنبل،
[۱۷] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۷۱، قاهره، ۱۳۴۹ق.
[۱۸] ابن ابی یعلی، محمد، طبقات الحنابله، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۶، به کوشش محمد حامد الفقی، قاهره، ۱۳۷۱ق/۱۹۵۲م.
با توجه به رابطه این دو کم اهمیت جلوه میکند.
۴ – موقعیت علمی
ابن مدینی چنانکه ابواسحاق شیرازی
[۱۹] ابواسحاق شیرازی، ابراهیم، ج۱، ص ۱۱۴، طبقات الفقهاء، به کوشش خلیل المیس، بیروت، دارالقلم.
گزارش کرده، به هنگام حضور شافعی در بغداد (۱۹۵-۱۹۹ق) کتاب الرساله او را که در اصول فقه بود، از وی اخذ کرد و همو بود که این کتاب را به شیخ بصری خود ابن مهدی و نیز احتمالاً قطان شناسانید.
[۲۰] نووی، محییالدین، تهذیب الاسماء و اللغات، ج۱(۱)، ص۴۷، قاهره، اداره الطباعه المنیریه.
به هر حال ابن مدینی در بغداد تا آنجا مورد توجه قرار داشت که در موارد اختلاف علمی میان محدثان طراز اول چون احمد بن حنبل و یحیی بن معین به داوری فراخوانده میشد و رفتار و کردارش نوشته و ثبت میگردید.
[۲۱] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۶۲-۴۶۳، قاهره، ۱۳۴۹ق.
۵ – تحول در موقعیت اجتماعی
سال ۲۱۹ق را باید مبدأ تحولی در زندگی ابن مدینی تلقی کرد.
در این سال احمد بن ابی دؤاد ، قاضی القضاه معتزلیِ معتصم، بزرگان اصحاب حدیث بغداد را به پذیرش برخی معتقدات معتزله چون « خلق قرآن » فراخواند، و ابن مدینی برخلاف احمد بن حنبل و دیگران دست کم در ظاهر به این عقاید گردن نهاد.
[۲۲] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۶۶-۴۷۰، قاهره، ۱۳۴۹ق.
این موضعگیریِ وی موج مخالفت را بر ضد او برانگیخت.
مخالفت با ابن مدینی از طرف افراد کم شناختهتر به صورت برخوردهای تند و طعنهآمیز، گاه تا حد تکفیر بروز مینمود، در حالی که برخورد چهرههای شناخته شده از نوعی طرد محترمانه حکایت داشت.
مثلاً ابوبکر ابن ابی شیبه از او به «خائب» و ابوعثمان عمروناقد از وی به «مخذول» تعبیر کرد و ابوزرعه روایت از او را ترک نمود.
[۲۳] ابن معین، یحیی، معرفه الرجال، ج۲، ص۲۱۵، به کوشش محمد مطیع حافظ و غزوه بدیر، دمشق، مجمع اللغه العربیه.
[۲۴] عقیلی، محمد، الضعفاء الکبیر، ج۳، ص۲۴۰، به کوشش عبدالمعطی امین قلعجی، بیروت، ۱۴۰۴ق.
[۲۵] ابن ابی حاتم، عبدالرحمان، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۱۹۴، حیدرآباد دکن، ۱۳۷۲ق/۱۹۵۲م.
براساس روایتی
[۲۶] عقیلی، محمد، الضعفاء الکبیر، ج۳، ص۲۳۹، به کوشش عبدالمعطی امین قلعجی، بیروت، ۱۴۰۴ق.
احمد بن حنبل نیز از ذکر نام او در سند حدیث اکراه داشته است، ولی نام او در جای جای مسند احمد ابن حنبل
[۲۷] احمد بن حنبل، مسند، ج۱، ص۱۸۵، جم، قاهره، ۱۳۱۳ق.
دیده میشود.
یحیی بن معین نیز از او در برابر بدگویان دفاع کرده است.
به هر حال ابن مدینی منزلت گذشته خود را در میان اصحاب حدیث آن روز بغداد از دست داد، تا آنجا که حتی اظهار نظرهای علمی او پذیرشی نداشت.
[۲۸] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۶۹، قاهره، ۱۳۴۹ق.
[۲۹] خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۷۲، احمد، قاهره، ۱۳۴۹ق.
پس از سپری شدن دوران معتصم و واثق و به خلافت رسیدن متوکل ، نظر دستگاه خلافت نسبت به معتزیان خصمانه گردید و موقعیت احمد بن ابی دؤاد متزلزل شد و احتمالاً به همین سبب بود که متوکل ابن مدینی را به دارالخلافه سامرا فراخواند و او پس از درنگی کوتاه در آنجا درگذشت.
[۳۰] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبیر، ج۷(۲)، ص۵۸، به کوشش ادوارد، زاخاو و دیگران، لیدن، ۱۳۳۸ق.
[۳۱] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۷۲-۴۷۳، قاهره، ۱۳۴۹ق.
۶ – علت گرایش به عقاید اعتزالی
در مورد انگیزه واقعی ابن مدینی بر پذیرش عقاید اعتزالی نمیتوان با اطمینان سخن گفت.
اگرچه براساس روایات متعددی به نقل از خود وی، سبب این عمل او ترس از دستگاه حاکمه بوده است.
گاه نیز از تطمیع ابن مدینی توسط ابن ابی دؤاد سخن گفتهاند.
همچنین روایات چندی حکایت از آن دارد که ابن مدینی پیش از محنه و پس از آن، تا واپسین ماههای عمر، قائلین به اینگونه عقاید را تکفیر میکرده است.
با اینهمه دستهای دیگر از روایات حاکی از وجود رابطه دوستی بین ابن مدینی و ابن ابی دؤاد و یاری کردن ابن ابی دؤاد برای توجیه احادیث مورد استناد اصحاب حدیث ، یا یافتن احادیث قابل استناد برضدّ آنان است.
[۳۲] خطیب بغدادی، احمد، ت
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
