توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عروه بن زبیر بن عوام ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عروه بن زبیر بن عوام ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عروه بن زبیر بن عوام ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

عروه بن زبیر

‌

مقالات مرتبط: عروه بن زبیر (دائرهالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی).

عروه بن زبیر با نام و کنیه ابوعبدالله عروه، فرزند زبیر پسر عوام پسر خویلد، در سال ۲۲ یا به روایتی ۲۶ هجری قمری زاده شد.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – فرزندان
۳ – ویژگی‌های فرزندان
۴ – دشمنی با امام علی
۵ – همراهی عبدالله
۶ – بیعت گرفتن از ابن حنفیه
۷ – امان گرفتن برای عبدالله
۸ – بیعت با عبدالملک
۹ – نامه حجاج به عبدالملک
۱۰ – قطع کردن پای عروه
۱۱ – صاحب تصنیف
۱۲ – نقل وقایع زمان پیامبر
۱۳ – نقل و نشر روایات
۱۴ – بیان یک نکته
۱۵ – خلفای معاصر
۱۶ – بئر و قصر عروه
۱۷ – عروه و نقل روایت
۱۸ – نقل روایت از عروه
۱۹ – سفارش ابن عبدالعزیز
۲۰ – سفرها
۲۱ – سوزاندن کتاب‌های فقهی
۲۲ – تاریخ وفات
۲۳ – پانویس
۲۴ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

عروه بن زبیر از تابعین مدینه و یکی از هفت فقیه آن شهر بود که آن‌جا زندگی می‌کرد.

[۱] عسقلانی، ابن حجر، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۱، ص۵۷، تحقیق عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵، چاپ اول.

[۲] حنبلی، ابن عماد، شذرات الذهب، ج۱، ص۳۹۴، تحقیق الارناووط، دمشق، بیروت، دار ابن کثیر، ۱۴۰۶ق، چاپ اول.

و در سال ۲۳ (ه. ق) به دنیا آمد.

[۳] ابن خیاط، خلیفه، تاریخ خلیفه، ص۱۵۶، تحقیق فواز، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۳۸۷ق، چاپ اول.

پدرش زبیر پسر عوام، پسر صفیه عمه محمد پیامبر اسلام و یکی از یاران نام‌دار او بود. نام مادر او اسماء دختر ابوبکر و برادرش عبدالله بن زبیر بود.

[۴] سمعانی، الانساب، ج۱، ص۲۱۷، تحقیق عبدالرحمن بن یحیی یمانی، حیدر آباد، دائره المعارف العثمانیه، ۱۳۸۲ق، چاپ اول.

عروه، دانشمند، راوی حدیث و فقیه پرتلاشی بود. احادیث متعددی از او نقل شده است. او می‌گوید من در روز جنگ جمل پسر کوچکی بودم و به همین جهت من را در جنگ شرکت ندادند. داستانی از او حکایت شده است که روزی او با دو برادرش مصعب و عبدالله در مسجدالحرام نشسته بودند و هر کدام آرزوی خود را بیان کردند، یکی از آنان آرزو کرد که حرمین را صاحب شود و به خلافت مسلمانان برسد. یکی دیگر گفت که می‌خواهم مالک عراق شوم و با فلان زن ازدواج کنم. عروه بن زبیر گفت من آرزو دارم که زهد در دنیا و رستگاری در آخرت داشته باشم و از من دانش، روایت کنند. عروه به مدینه مهاجرت کرد و در همان‌جا سکنی گزید. چاهی در مدینه به نام اوست، عروه در مدینه را او حفر کرده که هیچ چاهی به شیرینی آب آن‌جا یافت نمی‌شد. او در مزرعه خود در اطراف مدینه در سال ۹۴ هجری قمری از دنیا رفت.

۲ – فرزندان

عبدالله، محمد، یحیی، عمرو، مصعب، عبیدالله، هشام و… از جمله فرزندان وی می‌باشند.

[۵] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۹، ص۴۴۴، تحقیق سهیل ذکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق، چاپ اول.

۳ – ویژگی‌های فرزندان

عبدالله و عثمان از خطبای معروف زمان خودشان بودند، یحیی عالمی نسب‌شناس بود که به وسیله نزاعی که بین او و ابراهیم بن هشام عامل هشام بن عبدالملک در مدینه رخ داد، مضروب شد و به همین سبب درگذشت؛ اما عمرو، بیش‌تر با عمویش عبدالله هم‌نشین بود و بالاخره هم با عمویش ابن زبیر کشته شد و هیچ بازمانده‌ای نداشت.
ابومنذر هشام بن عروه نیز جزء فقها و حفاظ مدینه بود.

[۶] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۹، ص۴۴۵، تحقیق سهیل ذکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق، چاپ اول.

[۷] دینوری، ابن قتیبه، المعارف، ص۲۲۲ – ۲۲۳، تحقیق ثروت عکاشه، القاهره، الهیئه المصریه العامه الکتاب، ۱۹۹۲، چاپ دوم.

۴ – دشمنی با امام علی

هر چند از وی بیش‌تر به عنوان فقیهی نام برده شده که در حوادث سیاسی زمان خودش دخالت چندانی نمی‌کرد، اما با این حال به سبب دشمنی و عداوت با حضرت علی (علیه‌السلام)

[۸] ثقفی کوفی، ابواسحاق ابراهیم بن محمد، الغارات، ج۲، ص۵۶۹، تحقیق جلال الدین حسینی ارموی، تهران، انجمن آثار ملی، ۱۳۵۳ش.

در حادثه جنگ جمل به سپاه جمل پیوست؛ اما به سبب کوچکی سن پذیرفته نشد.

[۹] واقدی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۱۳۶، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق، چاپ اول.

۵ – همراهی عبدالله

هر چند در جریان شورش برادرش عبدالله بن زبیر بیش‌تر با امویان و عبدالملک هم‌نظر و همراه بود،

[۱۰] مسعودی، ابوالحسن علی بن حسین، مروج الذهب، ج۳، ص۴۲۸، تحقیق اسعد داغر، قم، دارالهجره، ۱۴۰۹ق، چاپ دوم.

اما با این حال در مدت نه سالی که برادرش عبدالله بن زبیر در مکه دعوی خلافت داشت، همراه او بود.

[۱۱] ذهبی، شمس‌الدین، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۶، ص۴۲۸، تحقیق عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۱۳ق، چاپ دوم.

۶ – بیعت گرفتن از ابن حنفیه

وی بعد از کشته شدن مختار از طرف عبدالله مأمور شد تا نزد محمد بن حنفیه برود و از وی برای برادرش بیعت بگیرد، عروه در مواجه با محمد بن حنفیه شدت عمل به خرج داد و به وی گفت: یا باید بیعت کند، یا این‌که او را به زندان می‌اندازد.

[۱۲] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۸۸، تحقیق سهیل ذکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق، چاپ اول.

[۱۳] واقدی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۷۹، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق، چاپ اول.

[۱۴] کوفی، ابن اعثم، الفتوح، ج۶، ص۲۵۰، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۱۱ق، چاپ اول.

[۱۵] ابن اثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۵۲، بیروت، دارصادر – داربیروت، ۱۳۸۵ق.

۷ – امان گرفتن برای عبدالله

از آن‌جا که در جریان شورش عبدالله، عروه با عبدالملک روابطی حسنه داشت و بیش‌تر از برادر با امویان هم‌نظر بود، به همین جهت عبدالملک طی نامه‌هایی مرتب به عاملش حجاج در مورد عروه و اموالش هشدار می‌داد. به همین جهت عروه نزد حجاج رفت و از وی برای برادرش امان گرفت؛ اما عبدالله قبول نکرد.

[۱۶] مسعودی، ابوالحسن علی بن حسین، مروج الذهب، ج۳، ص۱۱۳، تحقیق اسعد داغر، قم، دارالهجره، ۱۴۰۹ق، چاپ دوم.

حتی زمانی که عرصه بر آنان تنگ شد، باز عروه برادر را تشویق به صلح و تسلیم کرد.

[۱۷] مقدسی، طاهر بن مطهر، البدء و التاریخ، ج۲، ص۹۱۴، ترجمه محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران، آگه، ۱۳۷۴ش، چاپ اول.

۸ – بیعت با عبدالملک

پس از کشته شدن عبدالله بن زبیر، عروه همراه عده‌ای دیگر نزد حجاج رفته و با عبدالملک بیعت کردند.

[۱۸] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۹۲، تحقیق سهیل ذکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق، چاپ اول.

۹ – نامه حجاج به عبدالملک

عروه به هر حال از ترس این‌که مبادا از جانب حجاج به وی ضرری برسد، به شام نزد عبدالملک فرار کرد. در این ضمن حجاج طی نامه‌ای به عبدالملک عنوان داشت که عروه با اموال برادرش عبدالله فرار کرده است و از او خواست تا عروه را تسلیم وی کند تا اموال را از او پس بگیرد.

[۱۹] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۷، ص۱۳۰، تحقیق سهیل ذکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق، چاپ اول.

[۲۰] دینوری، احمد بن داوود، ص۳۱۵، اخبار الطوال، تحقیق عبدالمنعم عامر، قم، منشورات رضی، ۱۳۶۱ش.

[۲۱] کوفی، ابن اعثم، الفتوح، ج۶، ص۳۴۳، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۱۱ق، چاپ اول.

[۲۲] ذهبی، شمس‌الدین، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۶، ص۴۲۸، تحقیق عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۱۳ق، چاپ دوم.

وقتی پیک حجاج به شام رسید، عروه نزد عبدالملک بود؛ اما عبدالملک در جواب نامه حجاج اظهار داشت که جان و مال و فرزندان عروه در امان هستند و از او خواست که دیگر کاری به عروه نداشته باشد.

[۲۳] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۹، ص۴۴۱، تحقیق سهیل ذکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق، چاپ اول.

[۲۴] کوفی، ابن اعثم، الفتوح، ج۶، ص۳۴۴، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۱۱ق، چاپ اول.

[۲۵] فسوی، ابویوسف، المعرفه و التاریخ، ج۱، ص۵۵۳ ۵۵۴، تحقیق اکرم ضیاء العمری، بیروت، مؤسسه الرساله، ۱۴۰۱ق، چاپ دوم.

۱۰ – قطع کردن پای عروه

پس از مدتی در زمان ولید بن عبدالملک، هنگا