توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عبد الله مازندرانی ۹۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عبد الله مازندرانی ۹۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عبد الله مازندرانی ۹۹ اسلاید در PowerPoint :

عبدالله مازندرانی

دیگر کاربردها: عبدالله مازندرانی.

ملا عبدالله مازندرانی (۱۲۵۶-۱۳۳۰ق)، از مراجع تقلید و رهبران نهضت مشروطه ایران در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری قمری بود.
ملا عبدالله علوم دینی را نزد بزرگانی چون زین‌العابدین مازندرانی، مهدی آل کاشف الغطاء، فاضل ایروانی، میرزا حبیب‌الله رشتی و دیگران فرا گرفت و به درجه اجتهاد رسید و به تدریس و تربیت طلاب پرداخت و بعد از رحلت میرزای رشتی از مراجع تقلید شیعیان شد. او در همه حوادث سیاسی، هفکر و همگام با آخوند خراسانی و میرزا حسین خلیلی بود و در جریان جنبش مشروطیت ایران، به همراه دو مرجع مذکور اعلامیه‌های متعددی در تأیید مشروطیت و دفاع از مشروطه‌خواهان صادر کرد، همچنین ‌وی به همراه جمعی از مراجع و علمای شیعه عراق بر ضد اشغالگران روسی و ایتالیایی فتوای جهاد صادر کرد و از زمره علمایی بود که به عنوان اعتراض به اشغال ایران به همراه گروه بزرگی از علمای عتبات به کاظمین رفت. ایشان در جریان استبداد صغیر و به توپ بستن شدن مجلس توسط محمدعلی شاه قاجار، به همراه دو مرجع دیگر حکم جهاد و مبارزه علیه استبداد را صادر کرد. از این عالم چندین تالیف برجای مانده است که به شرح رسائل شیخ انصاری می‌توان اشاره کرد. وی آخرین فرد از چهره‌های مثلث رهبری نجف بود که به دنبال رحلت ناگهانی آخوند خراسانی و میرزا حسین خلیلی تهرانی، به طور ناگهانی در سال ۱۳۳۰ قمری درگذشت و در حرم امام علی (علیه‌السلام) دفن شد.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – ولادت و خاندان
۳ – تحصیلات
۳.۱ – در بارفروش
۳.۲ – در عتبات عالیات
۴ – اساتید نجف
۵ – شاگردان
۶ – مرجعیت
۷ – تالیفات
۸ – نقش مازندرانی در مشروطیت
۸.۱ – دیدگاه امام خمینی
۸.۲ – هدایت انقلاب مشروطه
۹ – نقش‌آفرینی در استبداد صغیر
۹.۱ – اعلامیه به نیروهای مسلح
۹.۲ – اعلامیه جهاد دفاعی
۹.۳ – حمایت از مقاومت مردم
۱۰ – فرزندان
۱۱ – وفات
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

شیخ عبدالله مازندرانی فرزند محمدنصیر طبرسی بود که در ۱۲۵۶ق در بارفروش (بابل) به دنیا آمد. پدر و اجداد وی از روحانیان سرشناس آن سامان بودند. پس از طی مقدمات، برای تکمیل تحصیلات به عراق رفت و در کربلا از محضر درس بزرگانی چون حاج شیخ زین‌العابدین مازندرانی در نجف نیز از محضر درس فاضل ایروانی، میرزا حبیب‌الله رشتی، ‌ سید حسین کوه کمره‌ای و شیخ مهدی کاشف الغطاء استفاده کرد و و به درجه اجتهاد نایل شد و خود به تدریس و تربیت طلاب پرداخت. وی از اعاظم شاگردان میرزا حبیب‌الله رشتی به‌مشار می‌رفت و دروس او را تقریر می‌کرد و در زمان حیات وی نیز حتی به تدریس می‌پرداخت. پس از رحلت میرزا حبیب‌الله، شاگردان وی پیرامون شیخ عبدالله گرد آمدند و عامه اهالی مازندران از او تقلید کردند و به تدریج از مراجع بزرگ تقلید محسوب شد.
او در همه حوادث سیاسی، هفکر و همگام با آخوند خراسانی و حاج میرزا حسین خلیلی بود و در جریان جنبش مشروطیت ایران، به همراه دو مرجع مذکور اعلامیه‌های متعددی در تأیید مشروطیت و دفاع از مشروطیت خواهان صادر کرد.
در ۱۳۲۸ق، پس از آن که سید عبدالله بهبهانی، ‌رهبر برجسته مشروطه‌خواه‌ ایرانی به شهادت رسید و سید حسین تقی‌زاده رهبر نمایندگان تندرو مجلس که به داشتن عقاید لیبرالی و تفکیک قوانین عرفی از قوانین شرع شهرت داشت به مباشرت و یا آمریت خراسانی طی تلگرافی که به مجلس شورای ملی و هیأت دولت مخابره کردند، «ضدیت مسلک سید حسن تقی‌زاده» را با «اسلامیت مملکت و قوانین شریعت مقدسه» بر خود ثابت دانسته و قانوناً و شرعاً او را از نمایندگی مجلس منعزل و خواستار تبعید وی از کشور شدند.
در ۱۳۲۹ق/ ۱۹۱۱ پس از ورود متجاوزان روسی به شمال ایران، ‌از جلمه تبریز و کشتار آزادیخواهان و نیز هجوم اشغالگران ایتالیایی به طرابلس غرب (لیبی) و تصرف آن سرزمین، ‌وی به همراه جمعی از مراجع و علمای شیعه عراق بر ضد اشغالگران روسی و ایتالیایی فتوای جهاد صادر کرد. آیت الله مازندرانی از زمره علمایی بود که به عنوان اعتراض به اشغال ایران به همراه گروه بزرگی از علمای عتبات به کاظمین رفت.

۲ – ولادت و خاندان

لنگرود از شهرهای کهن استان گیلان است که در شرق رشت و در کرانه دریای خزر واقع شده است. دهستان دیوشل، واقع در ۶ کیلومتری جنوب شرقی این شهرستان و مسیر جاده اصلی لنگرود-لاهیجان، جاذبه‌های طبیعی خاصی از لحاظ معماری (سقف شیروانی پوشیده از سفال) دارد. عالمان زیادی از این قریه برخاسته‌اند که اسامی برخی از آنان با پسوند دیوشل در کتب به ثبت رسیده است.

[۱] مجله فصل نامه فرهنگ گیلان، س ۱۳۸۱، ص۶۴.

عبدالله بن محمد نصیر بن محمد بن محمود گیلانی مازندرانی نجفی از بزرگان علمای امامیه، در سال ۱۲۵۶ قمری و در خانواده علم و فضیلت دیده به جهان گشود. پدر و اجداد وی از روحانیان سرشناس آن سامان بودند. شیخ عبدالله در دوران نوجوانی از دیوشل لنگرود به بارفروش (بابل) که از شهرهای بزرگ و علمی طبرستان و مازندران بود، مهاجرت کرد و به علت سکونت و تحصیل در این شهر به «مازندرانی» مشهور شد، لذا برخی محل تولد وی را بارفروش

[۲] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۸، ص۶۹.

و عده‌ای دیوشل می‌دانند.

[۳] پیشینه تاریخی فرهنگی لاهیجان و بزرگان آن، محمد علی قربانی، ص۷۵۱.

در امضای آن بزرگوار در اجازات اجتهادی‌اش این جمله «عبدالله الجیلانی المازندرانی» دیده می‌شود که نشان می‌دهد در اصل گیلانی بود و بعدها به لقب مازندرانی مشهور شد.
یکی از برجسته‌ترین عالمان این دیار آیت‌ الله حاج شیخ عبدالله دیوشلی معروف به مازندرانی است که علاوه بر تدریس در حوزه نجف اشرف و زعامت در حوزه‌های علمیه، از رهبران انقلاب مشروطیت به شمار می‌رود.
آیت الله عباس محفوظی نقل می‌کرد از آیت الله بهجت (دامت‌برکاته) و حاج شیخ عبدالحسین فقیهی رشتی (قدس‌سره)

[۴] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۲۲.

شنیدم: «ملا عبدالله مازندرانی در قریه دیوشل لنگرود متولد گردید و آن منزل بعد از گذشت سالیان متمادی هنوز هم به یادگار مانده است. مرحوم پدرم (آیت الله شیخ شعبان گیلانی

[۵] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۷۹.

م: ۱۳۴۹ق و از شاگردان ملاعبدالله مازندرانی) در زمان اقامت خویش، اغلب عباداتش را در این منزل انجام می‌داد و معتقد بود این منزل قداست و منزلت خاصی نزد پروردگار دارد و بزرگان فراوانی به آنجا رفت و آمد داشته‌اند. این منزل بعداز مهاجرت پدرم به نجف و ورودش در جرگه شاگردان وی، محل رفت و آمد اهالی بود تا اینکه برادرم شیخ مرتضی مدرس گیلانی که از اولیاء الهی و اهل سیر و سلوک بود، درب آن منزل را به دلایلی بست! پدر و اجداد مرحوم مازندرانی از عالمان بزرگ این دیار بودند، ولی شرح‌حال و خدمات آنان همانند بسیاری از عالمان دیگر این سامان در هیچ کتابی ثبت نشده است.»

۳ – تحصیلات

ملا عبدالله و دو برادرش شیخ علی و شیخ محمد، تحصیلات ابتدایی را نزد برادر بزرگ‌ترشان شیخ جعفر فرا گرفتند. مؤلف پیشینه تاریخی فرهنگی لاهیجان و بزرگان آن می‌نویسد: «ملا عبدالله مازندرانی دارای برادرانی بود به نام‌های آقا شیخ محمد و آقا شیخ علی و آقا شیخ جعفر که ایشان از همه بزرگ‌تر بوده‌اند و سمت استادی ملا عبدالله و شیخ محمد و شیخ علی را داشته است. او بعدها به هندوستان مهاجرت کرده و در آن دیار به شمس العلمای هندوستان شهرت می‌یابند.»

[۶] قربانی، محمدعلی، پیشینه تاریخی فرهنگی لاهیجان و بزرگان آن، ص۷۵۱.

۳.۱ – در بارفروش

ملا عبدالله بعداز طی مقدمات، به بارفروش مهاجرت کرد و ۱۲ سال مشغول تحصیل علوم اسلامی شد. مهم‌ترین استاد وی آیت‌ الله العظمی ملا محمد اشرفی (۱۲۱۹-۱۳۱۵ق) بود.

[۷] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۱، ص۱۲۸.

[۸] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۱۶۱.

۳.۲ – در عتبات عالیات

شیخ عبدالله مازندرانی برای تکمیل علوم اسلامی بابل را به قصد عتبات عالیات ترک کرد. به یقین آن بزرگوار بعد از رحلت شیخ انصاری (۱۲۸۱ قمری) عازم عتبات گردید لذا نامش در ردیف شاگردان شیخ به ثبت نرسیده است.
مرحوم مازندرانی ابتدا به کربلای معلی رفت و چند سالی در این شهر مقدس رحل اقامت افکند. وی در این شهر از بزرگ‌ترین دانشمند حوزه کربلا آیت‌الله شیخ زین‌العابدین مازندرانی

[۹] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۲، ص۸۰۵.

[۱۰] قمی، شیخ عباس، فوائد الرضویه، ص۱۹۶.

(اولین شخصیت تاثیرگذار علمی) بهره‌مند گردید.
مازندرانی بعد از کربلا، وارد حوزه بزرگ نجف اشرف شد و تا پایان عمر در این شهر به تحصیل، تدریس و سایر خدمات دینی پرداخت.

۴ – اساتید نجف

نام مهم‌ترین اساتید وی در نجف اشرف چنین است:
۱ ـ شیخ مهدی آل کاشف الغطاء؛ ۲ ـ ملا محمد ایروانی (فاضل ایروانی)؛ ۳ ـ میرزا حبیب‌الله رشتی وی بیشترین استفاده علمی را از محضر حاج میرزا حبیب‌الله رشتی برد. میرزا حبیب‌الله رشتی وارث علم فراوان استادش شیخ انصاری بود. میرزا که از ارکان پایدار اعلمیت در نجف به شمار می‌رفت، در خط مرجعیت نبود، وجوهات شرعی را نمی‌پذیرفت و مردم را برای تقلید به میرزای شیرازی حواله می‌داد.
مرحوم مازندرانی از شاگردان خاص میرزا به شمار می‌رفت به گونه‌ای که طبق وصیت میرزا، وی بر جنازه‌اش نماز خواند و بر جایگاه تدریس وی تکیه زد و در جایگاه نماز استاد، به اقامه جماعت پرداخت و جایگاه علمی و معنوی میرزا در عمل به وی سپرده شد.

[۱۱] جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج۱.

۵ – شاگردان

مرحوم مازندرانی از زمان تحصیل به تدریس اشتغال داشت اما آوازه تدریس وی بعد از وفات میرزای رشتی بود. اغلب دانش آموختگان مکتب علمی او از بزرگان و مراجع و مدرسان عالی‌مقام بودند. و ما به اسامی تعدادی از آنان که جملگی از مجتهدان بودند، اشاره می‌کنیم:
۱ ـ شیخ محمدرضا تنکابنی (۱۲۸۲ ،،، ـ ۱۳۸۵ق): از عالمان نامدار تهران، پدر خطیب مشهور شیخ محمدتقی فلسفی و از شاگردان آیات عظام میرزا حبیب‌الله رشتی، ملا عبدالله مازندرانی، آخوند خراسانی، میرزا حسین خلیلی تهرانی و ملا علی نهاوندی بود. وی تقریرات درسی اساتیدش خصوصا ملا عبدالله مازندرانی را نوشته بود.

[۱۲] سمامی حائری، محمد، بزرگان رامسر، ص۱۷۴-۱۷۸.

[۱۳] خاطرات و مبارزات فلسفی واعظ، ص۳۰.

۲ ـ شیخ محمدحسین تنکابنی (۱۲۸۰-۱۳۶۷ق): وکیل تام الاختیار بسیاری از مراجع تقلید در تهران، عمو و ابوالزوجه آقای محمدتقی فلسفی و از شاگردان آیات میرزا حبیب‌الله رشتی، ملا عبدالله مازندرانی بود.

[۱۴] خاطرات و مبارزات فلسفی واعظ، ص۳۰.

۳ ـ سید محمدتقی رودباری (۱۲۸۶-۱۳۵۹ق): در شهرستان رودبار گیلان متولد شد. تحصیلاتش را در قزوین شروع کرد. سپس عازم عتبات عالیات شد. بیشتر تحصیلات خود را نزد آیات بزرگوار ملا عبدالله مازندرانی و سید اسدالله اشکوری به اتمام رساند و از این دو و سایر اعلام اجازه اجتهاد گرفت. آنگاه به رشت مهاجرت کرد و به تدریس و خدمات دینی و اجتماعی مشغول شد. وی تقریرات درس اصول مرحوم مازندرانی را در چند جلد بزرگ و با خطی بسیار خوش نوشت.

[۱۵] حسینی اشکوری، سید احمد، تراجم الرجال، ج۱، ص۱۱۸.

۴ ـ شیخ شعبان گیلانی (م ۱۳۴۹ق): در میان معاصران به سلمان عصر شهرت داشت و از محضر آیات میرزای رشتی، ملا عبدالله مازندرانی و سایر اعلام بهره برد. بعد از رحلت مرحوم مازندرانی، عده‌ای از مردم شمال کشور از وی تقلید می‌کردند.

[۱۶] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۲، ص۸۳۹.

[۱۷] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۸۰.

۵ ـ شیخ مهدی امیری مازندرانی (۱۳۰۲-۱۳۷۸ق): بعداز تکمیل معلومات در نجف اشرف، در زمان آیت‌ الله حائری به قم آمد. از مدرسان بزرگ حوزه قم به شمار می‌رفت و شاگردان فراوانی تربیت کرد. وی علاقه شدیدی به شهید شیخ فضل‌الله نوری داشت و در هر محفل و مجلسی از فضایل وی سخن می‌گفت و خود نیز اشک می‌ریخت.

[۱۸] گروهی از نویسندگان، ستارگان حرم، دفتر۲، ص۲۲۷.

[۱۹] شریف رازی، محمد، آثارالحجه، ج۲، ص۷۷.

۶ ـ سید حسین اشکوری گیلانی (م ۱۳۴۹ق): وی اغلب علوم متداول اسلامی را نزد آیات مازندرانی، خراسانی، مامقانی، سید کاظم یزدی و برادر ارجمندش سید اسدلله اشکوری آموخت. وی پس از برادرش سید اسدالله که در بالا سر مرقد امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) امام جماعت بود، به امامت جماعت مشغول گردید. در حوزه درس وی تعدادی از افاضل طلاب حاضر می‌شدند.

[۲۰] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص۳۶۵.

[۲۱] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۱، ص۱۳۸.

۷ ـ محمد رضی گیلانی (م ۱۳۱۸ق): تقریرات اصول استادش ملا عبدالله مازندرانی را نوشته بود.

[۲۲] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۱، ص۳۷۳.

۸ ـ شیخ عبدالحسین کوشالی لاهیجی (۱۲۹۰-۱۳۶۱ق): مراتب علمی و اخلاقی را نزد بزرگانی چون آخوند خراسانی و ملا عبدالله مازندرانی طی کرد و تقریرات آن دو را تقریر کرد. برخی از علماء مانند آیت‌ الله شیخ ابوالحسن آیتی دیوشلی داماد و برادرزاده شیخ عبدالله مازندرانی در مقبره این عالم ربانی واقع در قبرستان آقا سید محمد یمنی لاهیجان مدفون شده‌اند.

[۲۳] قربانی، محمدعلی، پیشینه تاریخی فرهنگی لاهیجان و بزرگان آن، ص۸۲۱-۸۲۶.

۹ ـ شیخ حسین وحید آستانه (۱۲۶۵-۱۳۳۲ق): از شاگردان آیت‌ الله سید موسی زرآبادی قزوینی در قزوین بود. بعد از مدتی به نجف اشرف مهاجرت کرد و از محضر آیات ملا عبدالله مازندرانی، مدرسی چهاردهی، سید حسین اشکوری، سید کاظم یزدی و شیخ شعبان گیلانی استفاده برد و موفق به اخذ اجازه از آنان شد. آنگاه به زادگاهش آستانه اشرفیه برگشت و منشا خدمات فراوانی شد.

[۲۴] قربانی، محمدعلی، پیشینه تاریخی فرهنگی لاهیجان و بزرگان آن، ص۸۳۰.

۱۰ ـ شیخ یوسف نجفی جیلانی (م ۱۳۲۷ شمسی): از شاگردان برجسته آخوند خراسانی و ملا عبدالله مازندرانی بوده و در اواخر عمر در برابر رضاخان ایستادگی کرد و با خطابه‌های آتشین و تالیف کتاب «طومار عفت» در مقابل رضاخان قیام کرد. وی توسط ژنرال زاهدی دستگیر، شکنجه و تبعید شد.

[۲۵] شمس گیلانی، حسن، تاریخ علماء و شعرای گیلان، ص۱۱۰.

[۲۶] جیلانی، حسن، طومار عفت، ص۵-۹.

۱۱ ـ سید محسن نبوی اشرفی (م ۱۳۷۳ق): از عالمان بزرگ مازندران و استاد بسیاری از مشاهیر معاصر این سامان همانند آیت‌ الله کوهستانی بود.

[۲۷] سید کباری، سید علیرضا، حوزه‌های علمیه شیعه در گستره جهان، ص۵۵۰.

۱۲ ـ شیخ حسین لیچائی گیلانی (م ۱۳۲۹ق): از مشاهیر معروف گیلان و از شاگردان آیات مازندرانی، خراسانی و… بود. به سبب قدرت علمی و استعداد درخشان کفایه الاصول را منظوم کرد.

[۲۸] احسانبخش، صادق، دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم، ص۶۵۲.

۱۳ ـ سید اسماعیل نوری نجفی (م ۱۳۲۱ق).

[۲۹] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری.

۱۴ ـ سید حسین حسینی قزوینی.

[۳۰] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری.

۱۵ ـ میرزا علی ایروانی (م ۱۳۵۴ق).

[۳۱] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری.

۱۶ ـ شیخ عبدالحسین رشتی (۱۲۹۲ق- ۱۳۷۳ق): از شاگردان آخوند خراسانی، ملا عبدالله مازندرانی، سید کاظم یزدی و… بود. در تدریس فقه و اصول و فلسفه در حوزه نجف اشرف ید طولایی داشت و فرزانگان فراوانی از دانش وی بهره‌مند شدند.

[۳۲] آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۲، ص۲۱۷.

۱۷ ـ شیخ مهدی لاکانی (م ۱۳۳۰ق): از علمای مهم رشت و شاگرد آیات عظام آخوند خراسانی، مازندرانی و سید یزدی بود. از وی شرحی بر مکاسب برجای مانده است.

[