توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طهاره الأعراق ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طهاره الأعراق ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل طهاره الأعراق ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق

مقالات مرتبط: تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق (دانشنامه‌جهان‌اسلام).

تَهْذیبُ الْاَخْلاقِ وَ تَطْهیرُ (یا طَهارَهُ) الْاَعْراق، رساله‌ای به زبان‌ عربی در اخلاق فلسفی از فیلسوف و مورخ، ابوعلی احمدبن محمد مسکوی رازی (د ۴۲۱ق/ ۱۰۳۰م) می‌باشد. این رساله در شمار آثار مهمی است که در جهان اسلام از منظری فلسفی به علم اخلاق نگریسته‌اند. ابن مسکویه از همان آغاز، غرض از نوشتن این رساله را ارائ اصول و مبادی علم اخلاق به قصد دستیابی به خوبی ذکر می‌کند که به واسط آن، از آدمی کردارهای نیکو و زیبا سر می‌زند. با بررسی تهذیب الاخلاق درمی‌یابیم که مفهوم بنیادی آن «سعادت» است. ابتدا از تعریف نفس و نیروهای آن و مسائلی مانند اثبات تجرّد نفس، فضیلتهای انسانی، قوای نفس و ۴ فضیلت حکمت، عفت، شجاعت و عدالت و نظری ارسطویی اعتدال بحث می‌کند. در ادامه اخلاق را به عنوان بهترین صناعت برای نیک‌رفتاری آدمی معرفی می‌کند. بعد به خیر و سعادت و شروط به دست آوردن آنها بنا بر آراء اهل فلسفه می‌پردازد. حقِ آفریدگار بر آدمی و اختیاری بودن عدالت و ستمکاری از مباحث بعدی کتاب است. موضوع مقال پنجم محبت و انواع آن، و دوستی و شرایط آن، و مقال ششم از امراض نفسانی و مقابله با آنها از راه محاسب نفس بحث می‌کند. و سرانجام در هفتمین مقاله به طب نفسانی و شیوه‌های درمان بیماریهای اخلاقی پرداخته می‌شود. این مقاله با بحث از انواع ترس، و از جمله ترس از مرگ و علاج حزن و اندوه به نقل از کِندی پایان می‌پذیرد.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – محتوای کتاب
۲.۱ – مقاله اول
۲.۲ – مقاله دوم
۲.۳ – مقاله سوم
۲.۴ – مقاله چهارم
۲.۵ – مقاله پنجم
۲.۶ – مقاله ششم
۲.۷ – مقاله هفتم
۳ – غرض مؤلف
۳.۱ – سعادت
۳.۲ – ادب الشریعه
۳.۳ – شریعت
۳.۴ – عقل نظری و عملی
۳.۵ – مرتبه الهی
۴ – منابع ادبی و حکمی
۴.۱ – منابع یونانی
۴.۲ – منابع ایرانی
۴.۳ – منابع اسلامی و عربی
۵ – شهرت و نسخ
۶ – ترجمه‌ها
۷ – فهرست منابع
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

تَهْذیبُ الْاَخْلاقِ وَ تَطْهیرُ (یا طَهارَهُ) الْاَعْراق، رساله‌ای به زبان‌ عربی در اخلاق فلسفی از فیلسوف و مورخ، ابوعلی احمدبن محمد مسکوی رازی (د ۴۲۱ق/ ۱۰۳۰م) می‌باشد. این رساله در شمار آثار مهمی است که در جهان اسلام از منظری فلسفی به علم اخلاق نگریسته‌اند

[۱] ارکون، محمد، نزعه الانسنه فی الفکر العربی، ص۲۲۶-۲۲۸.

.

۲ – محتوای کتاب

ابوعلی‌مسکویه تهذیب‌ الاخلاق را میان سالهای ۳۷۲- ۳۷۵ق/ ۹۸۲-۹۸۵م

[۲] ارکون، محمد، نزعه الانسنه فی الفکر العربی، ص۲۲۶-۲۲۸.

، در ۷ مقاله نوشته است (برای تحلیل کوتاهی از درون‌مای رساله

[۳] ارکون، محمد، نزعه الانسنه فی الفکر العربی، ص۱۴-۲۲.

).

۲.۱ – مقاله اول

مقال اول در تعریف نفس و نیروهای آن است و از مسائلی مانند اثبات تجرّد نفس، فضیلتهای انسانی، قوای نفس و ۴ فضیلت حکمت، عفت، شجاعت و عدالت و نظری ارسطویی اعتدال بحث می‌کند.

۲.۲ – مقاله دوم

مقال دوم به معرفی اخلاق به عنوان بهترین صناعت برای نیک‌رفتاری آدمی اختصاص دارد. مهم‌ترین مباحث این مقاله عبارت‌اند از بررسی طبایع و خلقیات، نسبت نظر و عمل، مراتب قوای نفسانی و شرف هر یک، و تربیت جوانان. این مقاله با نقل فصلی از رسال «تدبیر منزل» بروسن، متفکر فیثاغوری سد۵‌م به پایان می‌رسد.

۲.۳ – مقاله سوم

موضوع مقال سوم خیر و سعادت و شروط به دست آوردن آنها بنا بر آراء اهل فلسفه مانند فیثاغورس و افلاطون و ارسطو ست. این مقاله با بحثی دربار لذات عقلانی و سخن ارسطو دربار معاد پایان می‌پذیرد.

۲.۴ – مقاله چهارم

مقال چهارم به بازنمود کردارهای آدمی و بحث از شجاعت، سخا و عدالت اختصاص دارد. حقِ آفریدگار بر آدمی و اختیاری بودن عدالت و ستمکاری از مباحث مهم این فصل است.

۲.۵ – مقاله پنجم

موضوع مقال پنجم محبت و انواع آن، و دوستی و شرایط آن است که با نقل سخن ارسطو دربار سعادت‌ تام به پایان می‌رسد.

۲.۶ – مقاله ششم

مقال ششم از امراض نفسانی و مقابله با آنها از راه محاسب نفس بحث می‌کند.

۲.۷ – مقاله هفتم

و سرانجام در هفتمین مقاله به طب نفسانی و شیوه‌های درمان بیماریهای اخلاقی پرداخته می‌شود. این مقاله با بحث از انواع ترس، و از جمله ترس از مرگ و علاج حزن و اندوه به نقل از کِندی پایان می‌پذیرد.
شمار مقالات تهذیب الاخلاق را ۶ و حتى ۸ هم دانسته‌اند. گویا این اختلاف از تغییر ترتیب مقالات و تلفیق برخی بخشهای این کتاب در نسخه‌ها و چاپهای مختلف آن پدید آمده است

[۴] امامی، ابوالقاسم، مقدمه بر تجارب الامم ابوعلی مسکویه، ص۲۳-۲۴.

.

۳ – غرض مؤلف

ابوعلی مسکویه از همان آغاز، غرض از نوشتن این رساله را ارائ اصول و مبادی علم اخلاق به قصد دستیابی به خوبی ذکر می‌کند که به واسط آن، از آدمی کردارهای نیکو و زیبا سر می‌زند

[۵] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ص۹.

. او بعدها از این رساله به عنوان بنیاد فلسفی اصول حاکم برگزیده‌گوییهای حکیمان کتاب جاویدان خرد یاد می‌کند

[۶] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، الحکمه الخالده، ص۲۵.

[۷] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، جاویدان خرد، ص۴۳.

.

۳.۱ – سعادت

با بررسی تهذیب الاخلاق درمی‌یابیم که مفهوم بنیادی آن «سعادت» است. در نظر ابوعلی مسکویه، سعادت غایت زندگانی اخلاقی آدمی است و از آنجا که سعادت فردی بخشی از سعادت عمومی جامعه به شمار می‌آید، سعادت را تنها از راه زندگی اجتماعی و شهری می‌توان کسب کرد و فرد انسانی هر گاه عضو جامعه‌ای نباشد، از سعادت به کمال بهره نخواهد برد

[۸] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ص۳۷.

[۹] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ص۸۲.

. اعتراض ابوعلی‌مسکویه بر زاهدان گوشه‌گیر را در الهوامل و الشوامل و الفوز الاصغر نیز می‌توان دید که این گروه را دریغ‌کنندگان از یاری مردم می‌خواند و می‌گوید که آنان با پاسخ ندادن به یاری‌جویی مردمان، به خود و ایشان ظلم می‌کنند

[۱۰] .حاشیه ،Kraemer، J. L.، Humanism in the Renaissance of Islam، Leiden، p66، ۱۹۸۶

.

۳.۲ – ادب الشریعه

این دریافت مدنی از فضیلتهای انسانی نزد ابوعلی مسکویه بدان پایه ارجمند است که آن را از حوز اخلاق فراتر می‌برد و به دیانت و شریعت تعمیم می‌دهد. در نظر ابوعلی مسکویه، همچنان که فلسفه یگانه آموزش حقیقی و راه رستگاری و نجات است

[۱۱] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ص۵۰.

[۱۲] .Walzer، R.، Greek into Arabic، Oxford، p232-233، ۱۹۶۲

، «ادب الشریعه» نیز انتقال‌دهند حقیقت به صورت گزاره‌های دینی است

[۱۳] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ص۶۰.

و آن را با نقش قوانین یونانی در نوامیس افلاطون و با نوع موسیقی مباح در جمهوریت او می‌توان تطبیق داد

[۱۴] .Walzer، R.، Greek into Arabic، Oxford، p232-233، ۱۹۶۲

.

۳.۳ – شریعت

ابوعلی مسکویه بر آن است که شریعت، نفوس جوانان را به پذیرش حکمت و طلب فضایل و رسیدن به سعادت انسانی از راه اندیش درست و سنجش صحیح آماده می‌سازد

[۱۵] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ص۴۵.

. این نظر بی‌گمان با آموزه‌های فارابی دربار بایستگی و وجوب آموزش دینی به جوانان و پیش‌شرط بودن تربیت دینی برای مطالع اخلاق فلسفی مناسبت دارد و ریشه‌های نظری آن را تا «اخلاق نیکُماخس» ارسطو

[۱۶] .گ۱۰۹۵b، سطر۴ Aristotle، Ethica Nicomachea، ff

می‌توان پی‌گرفت

[۱۷] .Walzer، R.، Greek into Arabic، Oxford، p233، ۱۹۶۲

. این اصرار ابوعلی مسکویه بر هماهنگی دین و فلسفه تا آنجا ست که حتى آموزه‌های شریعت را بر اسـاس مفاهیـم یونانـی انس‌ طبیعی و جامعـه‌پذیری طبیعـی تفسیر می‌کند

[۱۸] .Walzer، R.، Greek into Arabic، Oxford، p234، ۱۹۶۲

.

۳.۴ – عقل نظری و عملی

ابوعلی مسکویه با جمع رأی افلاطون دربار سعادت کامل و نظر ارسطو دربار ممکن بودن دستیابی به سعادت در حیات دنیوی، به دو نوع سعادت دنیوی و اخروی قائل است و دستیابی به سعادت تام را منوط به تحصیل هر دو آنها می‌داند

[۱۹] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ص۱۷۸-۱۷۹.

و بدین‌سان، کمال سعادت آدمی را هم نظری و هم عملی به شمار می‌آورد

[۲۰] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ص۵۰.

[۲۱] فارابی، ابونصر، «فلسفه افلاطون و اجزائها»، افلاطون فی الاسلام، ص۷.

. البته او با در نظر گرفتن مراتب انسانیت، از ساکنان اقلیمهای نامعتدل جهان متمدن، به عنوان انسانهایی با عقل کم، و از ساکنان اقلیمهای معتدل به عنوان دارندگان طبع سلیم و مستعد پذیرش صورت عقل یاد می‌کند

[۲۲] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ص۵۷-۵۸.

.

۳.۵ – مرتبه الهی

در نظر ابوعلی مسکویه شماری از اینان که بی‌اندازه مستعد پذیرش عقل‌اند، در افقی میان انسان و فرشته قرار می‌گیرند؛ و از آن جمله‌اند کسانی که به طبع خود به الهام حساس‌اند و می‌توانند به فلسفه بپردازند و قدرت عقل و نور حقیقت در ایشان جریان دارد

[۲۳] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ص۵۶-۵۷.

. بر همین اساس، وی با استناد به ارسطو، برترین مرتب انسانیت را «الهی» می‌داند

[۲۴] ابوعلی‌ مسکویه، احمد، تهذیب‌ الاخلاق، ۱۰۰.

[۲۵