توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شیع (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شیع (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شیع (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل شیع (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: عناوین کتاب مفردات نهج البلاغه (جلد ۲)، شیعه، شیع (مفردات‌قرآن).

شَیَعَ (به فتح شین و یاء و عین) به معنای آشکار شدن و شِیْعَه (به کسر شین و فتح عین) به معنای پیروان و یاران از مفردات نهج البلاغه که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره کسانی که به بصره رفتند برای افساد از این واژه استفاده نموده است.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۳ – تعداد کاربرد
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

«شَیْع» به معنای آشکار شدن آمده است. در اقرب الموارد آمده است: «شاع الخبر شیعا: ذاع – شاع فلانا شیاعا: تبعه».

[۱] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۲، ص۵۷۳.

[۲] فیروز آبادی، مجد‌الدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۴۷.

[۳] راغب اصفهانی، المفردات، ج۱، ص۴۷۰.

[۴] فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج۲، ص۱۹۰.

«شیعه» به معنای پیروان و یاران و شیاع پیروی کردن آمده است. «شیعه الرجل: اتباعه و انصاره»

[۵] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۲، ص۵۷۲.

[۶] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۲، ص۵۷۱.

[۷] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۲۳.

۲ – کاربردها

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خطبه ۲۱۸ درباره آنان‌که به بصره رفتند برای افساد فرمود: «وَأَفْسَدُوا عَلَیَّ جَمَاعَتَهُمْ، وَوَثَبُوا عَلى شِیعَتِی، فَقَتَلُوا طَائِفَهً مِنْهُمْ غَدْراً؛

[۸] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۳۳، خطبه ۲۱۷.

[۹] عبده، محمد، نهج البلاغه – ط مطبعه الإستقامه، ج۲، ص۲۲۸، خطبه ۲۱۲.