توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سید مصطفی مصطفوی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سید مصطفی مصطفوی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سید مصطفی مصطفوی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

سید مصطفی خمینی

سید مصطفی خمینی (۱۳۰۹-۱۳۵۶ ش)، فرزند بزرگ امام خمینی (رحمهالله‌علیه)، از مجتهدان شیعه و از مبارزین انقلاب اسلامی ایران بود.
ایشان مدارج علمی را نزد اساتید بزرگی همچون: امام خمینی، آیت‌الله بروجردی، سید محمد محقق داماد، سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای، آیت‌اللّه خویی و دیگران طی و در ۲۷ سالگی به درجه اجتهاد رسید.
سید مصطفی از ابتدای نهضت امام خمینی در ۱۳۴۲ش وارد فعالیت‌های سیاسی شد و به جهت همین فعالیت‌ها دستگیر و به ترکیه و عراق به همراه امام خمینی تبعید شد. مهمترین اقدام وی در تبعید، فعال نگهداشتن نهضت امام خمینی بود. او پیام‌ها و اعلامیه‌های امام خمینی را به ایران و سایر کشورها ارسال و اخبار نهضت را به اطلاع امام می‌رسانید.
وی برای تحقق عملی اندیشه حکومت اسلامی تلاش کرد و رساله الاسلام و الحکومه را در این زمینه نگاشت و به موازات فراگیری اصول و فقه، به فراگیری فلسفه، حکمت، کلام، عرفان، معانی، بیان، نجوم و هیئت، تاریخ، رجال و درایه و تفسیر نیز پرداخت. از ویژگی‌های علمی سید مصطفی، دیدگاه و روحیه نقادانه‌اش در زمینه علوم اسلامی بود. او بر توسعه نقد در مباحث اصولی، توصیه و اصرار داشت. از سید مصطفی تألیفات بسیاری در زمینه علوم اسلامی به‌جا مانده که بیش‌تر آن‌ها به چاپ نرسیده است.
سید مصطفی در ۱۳۵۶ش در نجف به‌طور ناگهانی و به‌طرز مشکوکی مسموم و درگذشت، پیکرش پس از اقامه نماز میت توسط آیت‌اللّه خویی، در مقبره علامه حلّی، داخل حرم امیرمؤمنان (علیه‌السلام)، به‌خاک سپرده شد. مرگ سید مصطفی به تشدید مبارزه با حکومت پهلوی، تحکیم رهبری امام خمینی، ایجاد وحدت و یکپارچگی در میان نیروهای مخالف حکومت پهلوی انجامید.

فهرست مندرجات

۱ – تاریخ ولادت
۲ – تحصیلات
۳ – اساتید
۴ – استعداد و نبوغ
۵ – تألیفات
۶ – سیر و سلوک
۷ – کلام بزرگان
۷.۱ – امام خمینی
۷.۲ – آیت‌الله بهاءالدینی
۷.۳ – آیت‌الله خامنه‌ای
۷.۴ – آیت‌الله معرفت
۸ – ویژگی‌های عاطفی
۹ – فعالیت‌های سیاسی
۹.۱ – تبعید به ترکیه
۹.۲ – تبعید به عراق
۹.۳ – فعال نگهداشتن نهضت امام
۹.۴ – مبارزه مسلحانه
۹.۵ – تحقق اندیشه حکومت اسلامی
۱۰ – شهادت
۱۰.۱ – کلام سید احمد خمینی
۱۰.۲ – تشییع جنازه
۱۰.۳ – برپایی عزا
۱۰.۴ – علل شهادت
۱۰.۵ – بخشی از وصیت‌نامه
۱۱ – فهرست منابع
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

۱ – تاریخ ولادت

سید مصطفی خمینی، فرزند ارشد امام خمینی، در آذر ۱۳۰۹ در قم متولد شد.

[۱] ثقفی، بتول، مصاحبه با والده شهید آیت‌اللّه سید مصطفی خمینی، ج۱، ص۲۹.

نام ایشان را به مناسبت نام جد شهیدش «سید مصطفی» «مصطفی» نام نهادند. او در دامن پدر و مادر و در محیطی معنوی رشد کرد و دوران کودکی را به پایان رساند.

[۲] بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی ایران، مجله یاد، ش ۱۲.

۲ – تحصیلات

سید مصطفی دوران ابتدایی را در مدرسه‌های «باقریه» و «سنایی» قم در سال ۱۳۲۳ – ۱۳۲۴ به پایان رساند.
از پانزده سالگی، تحصیل در حوزه علمیه قم را آغاز کرد. در مدتی کمتر از شش سال، دوره‌های مقدماتی و سطح را به پایان برد و در ۱۳۳۰ش، مشغول فراگیری دروس خارج شد.

[۳] میری، عباس، نگاهی به حیات علمی و آثار قلمی شهید آیت‌اللّه سید مصطفی خمینی (ره)، ج۱، ص۳۵۶.

[۴] شهید ثانی از تبار امام خمینی، فصلنامه ۱۵ خرداد، ج۱، ص۱۷، ش ۴ (مهر و آبان ۱۳۷۰).

او در دوره سطح نزد استادانی چون محمدجواد اصفهانی، محمد صدوقی و مرتضی حائری، فقه و اصول را فراگرفت و همزمان به فراگیری فلسفه نزد سید رضا صدر و شرح منظومه حکیم سبزواری نزد شیخ محمد فکور یزدی پرداخت، سپس به فراگیری اسفار نزد سید ابوالحسن رفیعی قزوینی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی پرداخت و پس از پایان دوره این درس، ضمن تدریس اسفار حاشیه‌ای نیز بر آن نوشت.

[۵] باقی، عمادالدین، مروری بر زندگی‌نامه آیت‌اللّه شهید حاج سید مصطفی خمینی، ج۱، ص۱، اطلاعات (ویژه نامه)، ش ۲۲۲۷، ۱ آبان ۱۳۷۶.

[۶] دوانی، علی، نهضت روحانیون ایران، ج۶، ص۳۳۳، تهران (۱۳۶۰ش).

[۷] بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی ایران، مجله یاد، ش ۱۲.

آیت‌الله ابطحی کاشانی از یاران شهید، درباره علاقه و هوش سرشار ایشان به درس می‌گوید: «گاهی به حجره ما می‌آمد و گاهی من به منزل ایشان می‌رفتم و با هم به درس می‌رفتیم (درس آقای سلطانی، درس آقای شیخ عبدالجواد اصفهانی) و از آن پس نیز با هم به درس خارج می‌رفتیم (درس امام، درس آقای بروجردی، درس آقای داماد

[۸] میری، عباس، نگاهی به حیات علمی و آثار قلمی شهید آیت‌اللّه سید مصطفی خمینی، ج۱، ص۳۵۶-۳۵۷.

) و خارج از درس‌ها هم، با هم مباحثه‌ای داشتیم (تقریرات آقای نائینی، رساله‌های شیخ انصاری در آخر مکاسب و …)
خصوصیتی که در شهید حاج آقا مصطفی سراغ داشتم، این بود که از همان اول حالت تعبد نسبت به مطالب علمی نداشت، یعنی مثلا اگر شیخ انصاری یا هر بزرگواری مطلبی را گفته است سربسته نمی‌پذیرفت، بلکه مانند امام در مقام تجزیه و تحلیل بر می‌آید و می‌توان گفت از همان اوایل روح اجتهاد داشت و همین هم باعث ترقی او شد».

[۹] دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، مجله پاسدار اسلام، ش ۲۳.

او در ۲۷ سالگی به درجه اجتهاد رسید.

[۱۰] آشنائی با مهاجر شهید سید مصطفی خمینی، یادنامه، ج۱، ص۱۰۸، سال ۳، ش ۱۲ (پاییز ۱۳۶۷).

۳ – اساتید

سید مصطفی بعد از شش سال تحصیل در ۲۲ سالگی حدود سال ۱۳۳۰ ش به دوره تخصصی (خارج حوزه) خارج اصول و فقه وارد شده و در فقه و اصول از اساتیدی بهره برد که عبارتند از آیات عظام:
۱. آیت‌الله حجت.
۲. آیت‌الله بروجردی.
۳. آیت‌الله محقق داماد.
۴. آیت‌الله امام خمینی.
۵. آیت‌الله شاهرودی.
۶. آیت‌الله خویی.
۷. آیت‌الله محمدباقر زنجانی.
۸. آیت‌الله سید محسن حکیم.

[۱۱] روحانی، سید حمید، مجله ۱۵ خرداد، ص۳۷۴، ش ۴، حوزه، ش ۸۲-۸۱.

شهید حاج آقا مصطفی علاوه بر اجتهاد در فقه و اصول، علوم معقول و منقول نیز دارای تبحر بود و دانش حکمت و فلسفه را از اساتید فن و حضرات آیات:
۱. آیت‌الله فکور یزدی.
۲. آیت‌الله والد محقق.
۳. آیت‌الله علامه طباطبایی.
۴. آیت‌الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی.
فراگرفته و به سن ۳۰ سالگی نرسیده بود که جامع معقول و منقول شد.

[۱۲] پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، مجله حوزه، ش ۸۲-۸۱، ص۳۵۷.

۴ – استعداد و نبوغ

در مورد استعداد سید مصطفی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی می‌فرماید: «در درس امام جزء بهترین شاگردان بود، اگر نگوییم بهترین شاگرد. و در عین‌حال خود او یک مدرس معروف بود، فلسفه و فقه درس می‌داد …»

[۱۳] روزنامه اطلاعات، ش ۱۸۸۸۰، آبان ۶۸.

شهید حاج آقا مصطفی از جمله کسانی بود که برای فهم و درک مطلب از هیچ‌گونه سؤال کردن و مباحثه با استاد ابایی نداشت، آیت‌الله ختم یزدی از یاران شهید می‌گوید:
«یکی از خصوصیاتش این بود که در هر جلسه‌ای شرکت می‌کرد از مسائل علمی سخن می‌گفت و مجلس را به یک مجلس علمی مبدل می‌ساخت و دنبال هر مطلبی را که می‌گرفت خیلی بحث می‌کرد … خارج فقه را که امام در نجف اشرف شروع کردند و مدت پانزده سال طول کشید (از بیع تا خلل در نماز) شهید حاج آقا مصطفی بیشترین اشکال را می‌گرفتند …»

[۱۴] دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، مجله پاسدار اسلام، ش ۲۳.

و بالاخره خود شهید می‌گوید: « … من در عمرم فقط چند سالی تقلید کردم و خیلی زود از تقلید کردن بی‌نیاز شدم.»

[۱۵] روحانی، سید حمید، مجله ۱۵ خرداد، ش ۴.

۵ – تألیفات

شهید مصطفی خمینی علاوه بر تدریس علوم اسلامی دارای آثار و تألیفات زیادی نیز می‌باشد که آثار قلمی او نشانگر عظمت علمی و فکری آن مرحوم است و هر شخصیت علمی سیاسی را از نوشته‌هایش می‌توان شناخت و برای همین منظور اگر کسی بخواهد مرحوم مصطفی را از نزدیک شناخته و ابعاد علمی ایشان را درک کند می‌تواند با مراجعه به آثار ایشان به این مقصود نایل آید. در این خصوص مرحوم حاج سید احمد خمینی برادر بزرگوار آن شهید می‌گوید:
«اجازه بفرمایید در این مورد مقدمه‌ای عرض کنم و آن این است که معمولا افراد در بازدهی علمی و اجتهادی و یا تخصصی خودشان نیازمند به طی مراحل هستند که بعد از آن مراحل می‌توانند تز و یا اجتهاد خود را در معرض بهره‌برداری دیگران قرار دهند، که متأسفانه ایشان پس از اتمام مراحل لازم و در آغاز تقریر و بیان نظریات علمی و اجتهادی خود به شهادت می‌رسد و در عین‌حال کتاب‌هایی از ایشان باقی مانده است …)
تألیفات سید مصطفی خمینی (رحمه‌الله‌علیه) عبارت‌اند از:
۱. القواعد الحکمیه (حاشیه بر اسفار).
۲. کتاب البیع (دوره کامل مباحث استدلالی بیع در سه جلد).
۳. مکاسب محرمه (در دو جلد).
۴. مبحث اجاره.
۵. مستند تحریر الوسیله.
۶. تعلیقه‌ای بر عروه الوثقی.
۷. تفسیر القرآن الکریم (در چهار جلد که ناتمام می باشد).
۸. تحریرات فی الاصول (از اول اصول تا استصحاب تعلیقی).
۹. شرح زندگانی ائمه معصومین (علیهم‌السلام) (تا زندگانی امام حسین (علیه‌السلام)).
۱۰. کتاب الاصول.
۱۱. القواعد الرجالیه.
۱۲. کتابی در مبحث نکاح.
۱۳. حاشیه بر شرح هدایه، ملاصدرا.
۱۴. حاشیه بر مبدأ و معاد ملاصدرا.
۱۵. حواشی بر وسیله النجاه سید ابوالحسن اصفهانی.
۱۶. تطبیق هیئت جدید بر هیئت نجوم اسلامی.
۱۷. حاشیه بر خاتمه مستدرک.

[۱۶] بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی ایران، مجله یاد، ش ۱۲.

[۱۷] کمیته علمی کنگره شهید آیت‌الله مصطفی خمینی، شهیدی دیگر از روحانیت، ص۲۴۹.

لازم به ذکر است که مجله حوزه شماره ۸۲-۸۱، تعداد ۴۰ عنوان از آثار ایشان را آورده است.(برای آگاهی از دیگر آثار مصطفی خمینی به آدرس ذیل رجوع شود.

[۱۸] میری، عباس، نگاهی به حیات علمی و آثار قلمی شهید آیت‌اللّه سید مصطفی خمینی (ره)، ج۱، ص۳۶۳-۳۷۳.

)

۶ – سیر و سلوک

حاج‌ آقا مصطفی در کنار علم و دانش و فقاهت، مبارزه و جهاد را نیز در همان مکتب آموخت و پا به پای امام خمینی در صحنه‌های سیاسی و مبارزاتی قدم نهاد. او در فتوای فقهی خود از آیه «و لن یجعل الله للکافرین علی المومنین سبیلا؛

[۱۹] نساء/سوره۴، آیه۱۴۱.

» تنها حرمت ازدواج با کافران را نمی‌فهمید بلکه تمامی سلطه‌های شوم از خدا بی‌خبران را بر مسلمین حرام می‌دانست.
بیشتر از هر جهادی او مبارزه با شیطان درونی را لازم می‌دید و کسب تقوا و پرهیز از تبعیت هوای نفس را بزرگترین جهاد و بنا به فرموده پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) «جهاد اکبر» می‌دانست و در این راه، خود را به گروه سالکان الی الله رساند.
حجت‌السلام رحیمیان یکی از یارانش می‌گوید:
«یکی از خصوصیات حاج آقا مصطفی این بود که ایشان مقید به پیاده‌روی از نجف به کربلا در تمام زیارت‌های مخصوصه امام حسین (علیه‌السلام) بود در سال معمولا چند مناسبت بود (۱۵ شعبان، عرفه، اربعین، اول و نیمه رجب) که مردم از نجف به کربلا پیاده می‌رفتند و ایشان هر سال در چند مناسبت پیاده به کربلا می‌رفتند. گاهی می‌شد که کف پای ایشان تاول‌هایی می‌زد که خونابه از آن راه می‌افتاد و کاملا مجروح می‌شد ولی باز هم به راه رفتن ادامه می‌داد.»

[۲۰] دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، مجله پاسدار اسلام، ش ۲۳.

آقا مصطفی موقعی که به زیارت می رفت در بین راه مثل سایر زوار (بدون اینکه خود را آقازاده و صاحب علم و شهرت بداند) به‌صورت طبیعی اعمال و کارهایش را انجام می‌داد و علاوه بر زیارت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و سیدالشهداء (علیه‌السلام) به زیارت دوره مسجد سهله و مسجد کوفه می‌رفت و هر هفته طبق عادت طلاب نجف شب‌های چهارشنبه به مسجد سهله، محلی که بسیاری از افراد در آنجا به خدمت امام زمان (علیه‌السلام) رسیده‌اند رفته و در آن محل بیتوته می‌کرد.
ایشان در سیر و سلوک به مقامی رسیده بود که در دستورالعملی اخلاقی می‌گوید:
«بدان ای برادرم، دوست عزیز و بزرگوارم، پس از فهم آنچه در این سطور آمد و بعد از آن‌که به علوم عادی آگاه گردیدی و رسوم ظاهری را بر پا داشتی، باید تلاش بی‌امان را برای رسیدن به برترین مقصد، والاترین هدف، شیرین‌ترین مسلک و دلپذیرترین شیوه پیشه کنی و آن «جان جهان شدن» است. رسیدن به این مقام والا و بلند، جز با دور کردن پستی‌ها، تیرگی‌ها و حجاب‌های مادی و مدت و جلب صفات کمال و برتر، از راه عمل به دستور شرع انور و حرکت بر مقتضای ایمان و کوشش در اجرای فرامین الهی و احکام عملی، بدنی و قبلی نشاید.
… شگفتا! آیا وجدانت اجازه می‌دهد، با توان و قدرتی که او ارزانی داشته، بر خوان گسترده‌اش او را، نافرمانی و سرکشی کنی؟ آیا می‌پسندی توان، اراده و حکمت او را در آنچه ناروا شمرده به کارگیری و بی‌حرمتی روا داری؟ پناه می‌بریم به خدای دانای شنوا از شیطان رانده شده از درگاه خدا.
… جهاد اکبر را پیشه کن، تا الگویی حق‌نما گردی و مشمول پاداش شهیدان، که در سخنان معصومین آمده است: …بارالها! طعم عفو، شیرینی آمرزش و رحمت خود را بر ما بچشان، تا از سیاهی‌های ذلت بیرون بیاییم و لباس کفر و نفاق را از تن بدریم. به تو شکوه می‌بریم که تو ملجا هر شکایتی.»

[۲۱] پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، مجله حوزه، ش ۴۰.

۷ – کلام بزرگان

شخصیت علمی و سیاسی و عرفانی و عبادی شهید بر همگان روشن است و نمونه‌ای از کلام بزرگان در مورد ایشان بیان می‌کنیم:

۷.۱ – امام خمینی

«من امید داشتم که این مرحوم (حاج آقا مصطفی) شخص خدمت‌گذار و سودمند برای اسلام و مسلمین باشد ولی «لا راد لقضائه و ان الله لغنی عن العالمین».

[۲۲] خمینی، سید روح‌الله، صحیفه نور، ج۲۲، ص۱۱۷.

۷.۲ – آیت‌الله بهاءالدینی

… ابن الامام، بل هو الامام، بل له اب مثل الامام، شدید الحب بالامام، لا لاجل الابوه، و الامام شدید الحب لا لاجل ابنوه، بل لجهات اخر لامجال لذکرها.
آیت‌الله حاج‌آقا مصطفی خمینی: دانش‌های عقلی و نقلی، سیاست اسلامی و دینی را در جوانی یاد گرفته، و به جایی رسیده بود، که از نخبگان زمان ما، بلکه عصرها و زمان‌ها بود. درست گفتار و نیک سیرت بود، با کمال زیرکی و هوشیاری به نفوس، آگاهی داشت، در انقلاب اسلامی و حوادث آن نقش بسیار ارزنده‌ای داشت … فرزند امام بود، بلکه خود، امامی بود، بلکه پدری مثل امام داشت …».

۷.۳ – آیت‌الله خامنه‌ای

«مرحوم سید مصطفی خمینی (رحمه‌الله‌علیه) یکی از شخصیت‌های بالقوه و بالفعل اسلام بود. روزی که ایشان شهید شدند، در حدود سنین ۴۸ – ۴۷ سالگی بودند و در آن سن جزء ممتازینی بود، که در حوزه‌های علمیه قم، نجف، مشهد، و … وجود داشت، بنده ایشان را به‌عنوان یک چهره برجسته حوزه علمیه قم از سال‌های قبل می‌شناختم.»

۷.۴ – آیت‌الله معرفت

«تواضع و فروتنی از ویژگی‌های آن مرحوم بود و این در حالی بود که ایشان هم به دلیل فرزندی امام (رحمه‌الله‌علیه) و هم به‌خاطر ویژگی‌های فردی از موقعیت اجتماعی بالایی برخوردار بود … ایشان جلوتر از پدر بزرگوارشان حرف نمی‌زد، و اصولا نمی‌توان آن مرحوم را از والد جدا دانست. خیلی از افراد اعتقاد داشتند که ایشان در تمام ابعاد همانند زمانی است که امام (رحمه‌الله‌علیه) در سنین جوانی بودند.»

[۲۳] کمیته علمی کنگره شهید آیت‌الله مصطفی خمینی، شهیدی دیگر از روحانیت، ص۴۰.

[۲۴] کمیته علمی کنگره شهید آیت‌الله مصطفی خمینی، شهیدی دیگر از روحانیت، ص۵۵.

[۲۵] کمیته علمی کنگره شهید آیت‌الله مصطفی خمینی، شهیدی دیگر از روحانیت، ص۹۰.

[۲۶] کمیته علمی کنگره شهید آیت‌الله مصطفی خمینی، شهیدی دیگر از روحانیت، ص۹۵.

۸ – ویژگی‌های عاطفی

بعد دیگر زندگانی سید مصطفی روح بلند و عاطفی اوست، با دیگران برخوردی صمیمی و مهربان داشت، از بیماران عیادت می‌کرد و در این مورد توجهی به وضعیت مالی عیادت شدگان نمی‌کرد بلکه افراد بی‌بضاعت و کم در‌آمد را در خانه آنها عیادت می‌کرد و با تواضع و فروتنی در کنارشان نشسته و وارد صحبت می‌گردید و گاهی برای شاد کردن آنان و همچنین عمل نمودن به دستورات و سفارشات ائمه معصومین (علیهم‌السلام) هدایاتی با خود به خانه دردمندان می‌برد.
درباره رفتار حاج آقا مصطفی خواهرشان می‌گوید:
«ایشان نبست به اشخاص زیر دست بسیار مهربان بودند ولی هرگز نسبت به اشخاص متکبر فروتنی نداشتند با این‌که درشت اندام بودند در موقع نشستن هیچ وقت تکیه نمی‌دادند و گاهی می‌گفتند ایشان ساعت‌ها در بیرونی بدون این‌که به‌جایی تکیه داده باشند نشسته‌اند، می‌گفتیم: داداش خسته نمی‌شوید؟ می‌گفتند: این‌طور بهتر است، انسان باید خودش را بسازد، و همچنین هیچ‌وقت روی تشک نمی‌خوابیدند و فقط یک بالش زیر سرشان می‌گذاشتند …»
و یکی از دوستانش می‌گوید:
«چند روز به منزل امام نرفتم. یک شب ایشان (حاج آقا مصطفی) به منزل ما تشریف آورد. از خانواده سراغ مرا گرفته بود. گفته بودند: کسالتی دارد. لذا، بدون هیچ تکلفی «یاالله» گفت و وارد شد. خانواده‌ام خواست اتاق را جمع و جور کند، ایشان گفت: نه همشیره، همین‌طور خوب است زحمت نکشید، نشست و احوال‌پرسی کرد، بعد گفت: حضرت امام از شما خبر گرفته که چرا پیدایتان نیست».

[۲۷] ثقفی، بتول، مصاحبه با والده شهید آیت‌اللّه سید مصطفی خمینی (ره)، ج۲، ص۲۵۸.

[۲۸] ثقفی، بتول، مصاحبه با والده شهید آیت‌اللّه سید مصطفی خمینی (ره)، ج۲، ص۳۷۹.

۹ – فعالیت‌های سیاسی

سید مصطفی از ابتدای نهضت امام خمینی در ۱۳۴۲ش وارد فعالیت‌های سیاسی شد.

[۲۹] اشراقی، شهاب‌الدین، مصاحبه با آیت‌اللّه حاج شیخ شهاب‌الدین اشراقی (ره)، ج۱، ص۶۹.

و در این مسیر با جدیت و تلاش حرکت کرد به‌ گونه‌ای که سید احمد خمینی از بستگان ایشان می‌گوید:
«اگر درباره امام می گویند، حرکت‌های ایشان پیامبرگونه است، باید درباره مرحوم حاج آقا مصطفی نیز گفته شود که حرکت ایشان علی‌وار بود نسبت به پیامبر‌گونه بودن امام.»

[۳۰] دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، مجله پاسدار اسلام، ش ۲۳.

ایشان بعد از دستگیری امام در شب ۱۵ خرداد ۴۲ نقش به‌سزایی در به حرکت درآوردن نیروهای مردمی داشت و همان زمان با تمام نیرو فریاد زد که: مردم خمینی را گرفتند، مردم خمینی را بردند و این صدا به صورت برق در سر تا سر قم پیچید و هنوز صبح ۱۵ خرداد طلوع نکرده بود که میان مردم رفته و با انبوهی از جمعیت به طرف صحن حرم حضرت معصومه (علیها‌السلام) به راه افتادند و از دستگیری امام اعلام انزجار و تنفر نمودند. او برای آزادی امام و ادامه نهضت در غیاب وی تلاش زیادی کرد. در این مرحله، اعلامیه‌هایی تهیه و برای روحانیان می‌فرستاد و دستورها و پیام‌های امام خمینی را، که در آن زمان در حبس به‌سر می‌برد، به آگاهی طرفداران وی می‌رسانید.

[۳۱] تشیع، محمدحسن، چهره سیاسی شهید آیت‌اللّه سید مصطفی خمینی (ره)، ج۱، ص۷۲-۷۸.

(برای آگاهی از نمونه‌ای از اقدامات سید مصطفی رجوع به آدرس‌های ذیل شود.

[۳۲] اسناد آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، پرونده شهید آیت‌اللّه مصطفی خمینی، ش ۳۹۱، ص۲.

[۳۳] اسناد آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، پرونده شهید آیت‌اللّه مصطفی خمینی، ش ۳۹۱، ص۵.

[۳۴] اسناد آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، پرونده شهید آیت‌اللّه مصطفی خمینی، ش ۳۹۱، ص۸.

)
فعالیت‌های ایشان به حدی بود که ساواک درباره وی آورده است:
«در شهرستان قم پسر آیت‌الله خمینی، که معمم می باشد، به‌جای وی نشسته و دستورهای او را به مورد اجرا می‌گذارد و اعلامیه‌هایی تهیه و برای روحانیون می‌فرستد …».

[۳۵] روحانی، سید حمید، مجله ۱۵ خرداد، ش ۴.

موقعی که امام در «قیطریه» تحت‌نظر بود مصطفی تنها رابط امام با دیگر روحانیون و مبارزان به‌شمار می‌آمد و فرمان‌های امام را به دیگران می رساند، در همین رابطه ساواک می نویسد:
«طبق اطلاع واصله اخیرا پسر آیت‌الله خمینی با افراد متنفذ و مخالف دولت در تماس می‌باشد، چون مشارالیه می‌تواند با پدرش ملاقات نماید از این لحاظ رابط بین پدرش و افراد مخالف دولت است.»

۹.۱ – تبعید به ترکیه

سید مصطفی پس از دستگیری مجدد امام خمینی در ۱۳ آبان ۱۳۴۳، که پس از سخنرانی تند و صریح ایشان در اعتراض به تصویب لایحه کاپیتولاسیون صورت گرفت، بازاریان قم را ترغیب کرد تا بازار را ببندند. به دنبال آن، مأموران شهربانی قم و ساواک، وی را در منزل آیت‌اللّه سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی دستگیر و به زندان قزل‌قلعه در تهران منتقل کردند. پس از بازداشت سید مصطفی، دادستانی ارتش در ۱۴ آبان ۱۳۴۳ به اتهام اقدام بر ضد امنیت ملی برای وی قرار بازداشت موقت صادر کرد.

[۳۶] رجبی، محمدحسن، زندگینامه سیاسی امام خمینی (ره)، ج۱، ص۳۳۱- ۳۳۸، ج۱، تهران ۱۳۷۸ش.

[۳۷] فلاحی، اکبر، سال‌های تبعید امام خمینی (ره)، ج۱، ص۹۵، تهران ۱۳۸۵ش.

[۳۸] اسناد آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، پرونده شهید آیت‌اللّه مصطفی خمینی، ش ۳۹۱، ص۱۶ـ۱۱۷.

شهید مصطفی چنان در مقابل ساواک و نیروهای حکومتی در این مدت ایستاد که آنها را به تنگ آورده بود. او مدت ۹ روز تحت بازجویی بود و در پاسخ به این سؤال ساواک که، انگیزه امام از سخنرانی برضد کاپیتولاسیون چه بوده است؟ نوشت: «این یک مسأله‌ای است که تحمیل بر ملت شده است و تقریبا حکم حیثیت فروشی، آزادی‌فروشی و شخصیت‌فروشی است.»
و در پاسخ اینکه، منظور امام از دخالت در کار دولت چیست؟ می‌نویسد: « … دخالت از باب امر به معروف و نهی از منکر است که از اصول اصلیه و منکر آن کافر و تارک آن مرتکب کبیره می‌باشد و چنانچه سه مرتبه گناه را مرتکب شود، در صورتی که حد شرعی از تعزیر است در فواصل اجرا می‌شود، مستلزم قتل می‌باشد.»
تیزهوشی شهید مصطفی در امور سیاسی سبب می شد که هر گونه حرکت از طرف دشمن، با شکست مواجه گردد، ساواک تلاش داشت با بازداشت امام و فرزندش مصطفی منزل امام بسته باشد و کسانی که مقلد او هستند با مشاهده این عمل به کسان دیگری مراجعه کنند. ولی آقا مصطفی برای خنثی کردن این مسأله از زندان نامه‌ای به آن مضمون به آقای اشراقی می‌نویسند:
«بعدالحمد و الثنا فان جناب العلامه الفاضل حجه الاسلام آقا حاج شیخ شهاب‌الدین اشراقی دامت برکاته از قبل حقیر وکیل هستند. در اخذ وجوه شرعیه‌ای که بناست به‌دست من برسد که از قبل آقای والد مدظله وکیل هستم و وکیل در توکیل می‌باشم و آن را به مصارف شرعیه و محال مقرره برسانند و یا آن‌که حفظ کنند تا تکلیف برای بعد از آن مقرر شود و نیز می‌توانند رسید داده و امضا فرمایند.»
۲۵ رجب المرجب ۱۳۸۴ سید مصطفی خمینی.»

[۳۹] روحانی، سید حمید، مجله ۱۵ خرداد، ش ۴.

ساواک قرار بازداشت را در ۸ دی ۱۳۴۳، به شرط اقامت سید مصطفی در ترکیه لغو کرد و او آزاد شد. موقع آزادی، در هشتم دی ماه ۴۳ به حاج آقا مصطفی گفته بودند که باید طوری وارد شهر قم شود که سر و صدا ایجاد نشود ولی ایشان بلافاصله بعد از آزادی وارد قم می‌شوند و مردم با دیدن ایشان شعار می‌دهند و تا خانه او را همراهی می‌کنند و چون اصولا او کسی نبود که با تهدید و ار