توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سید محمد کاظم لواسانی ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سید محمد کاظم لواسانی ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سید محمد کاظم لواسانی ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

سید محمدکاظم عصار

سید محمدکاظم حسینی لواسانی تهرانی (۱۲۶۴-۱۳۵۳ش)، معروف به عصار، حکیم، فیلسوف، فقیه و رئیس دانشکده الهیات در سده چهاردهم شمسی بود.
عصار علوم دینی و علوم جدید را در تهران، اصفهان، فرانسه و نجف فرا گرفته و نزد بزرگانی چون میرزا حسن کرمانشاهی، میر شهاب‌الدین نیریزی شیرازی، میرزا‌ هاشم اشکوری لاهیجی، جهانگیرخان قشقایی، آخوند کاشی، شیخ الشریعه و دیگر بزرگان کسب علم نموده و در علوم معقول و منقول به درجات عالی رسید. استاد در سن جوانی در علوم عقلی و ریاضی متخصص و ماهر شده و در همان اوان در مدرسه دارالفنون شروع به تدریس کرد، سپس برای تاسیس نخستین دبیرستان آذربایجان، به تبریز رفت و در آنجا به تدریس علوم طبیعی، ریاضیات، حساب، هندسه، هیئت، زبان فرانسه و… مشغول شد، و بعدها به تدریس علوم دینی در عراق و حوزه حکمی تهران مشغول گردید. سید محمدکاظم آثار متعددی نگاشته که «رساله بداء»، «علم الحدیث» و «تفسیر قرآن کریم» از آثار درخشان اوست. استاد عصار سال ۱۳۹۴ق (۱۳۵۳ش) در تهران درگذشت، و جنب مرقد حضرت عبدالعظیم حسنی و در مقبره ابوالفتوح رازی، به خاک سپرده شد.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت و نسب
۲ – تحصیلات
۳ – اساتید
۴ – تدریس
۴.۱ – در تبریز
۴.۲ – در فرانسه
۴.۳ – در نجف و تهران
۵ – شاگردان
۶ – آثار
۶.۱ – حاشیه بر کفایه
۶.۲ – حاشیه بر رسائل
۶.۳ – دیگر آثار
۶.۴ – آثار ممتاز
۶.۵ – رساله بداء
۶.۵.۱ – علت نگارش
۶.۵.۲ – محتوا
۶.۵.۳ – زبان رساله و ترجمه آن
۷ – وفات
۸ – فرزندان
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – ولادت و نسب

سید محمدکاظم، به‌ سال ۱۳۰۲ق (۱۲۶۴ش) در کاظمین متولد شد

[۱] حائری، علی، روزشمار شمسی، ج۱، ص۷۲۰.

و یکسال بعد همراه پدر خود به تهران هجرت نموده است. پدر وی آیت‌ الله سید محمد عصار تهرانی، خود از برجستگان فقها‌ و علمای‌ تهران و از شاگردان‌ میرزای شیرازی و میرزا حبیب‌الله رشتی، میرزا حسین آشتیانی، آخوند خراسانی و آقا میرزا محمدرضا فشارکی بود.

۲ – تحصیلات

به نوشته سید جلال‌الدین آشتیانی «استاد علامه‌ سید‌ محمدکاظم عصار، به واسطه نبوغ‌ ذاتی و قدرت حافظه، به فرمان پدرش، در سن سه سالگی به قرائت قرآن، فراگیری ادبیات‌ فارسی و تعلیم خط پرداخت و در پنج سالگی‌ تمام‌ قرآن‌ را حفظ بود».

[۲] حائری، علی، روزشمار شمسی، ج۱، ص۷۲۰.

از آن‌ پس‌ در‌ سلک شاگردان‌ مدرسه عبدالله خان در تیمچه حاجب الدوله درآمده، به مدت سه سال به تحصیل صرف و نحو و منطق‌ پرداخت.
از سال ۱۳۱۹ تا ۱۳۲۷ق به تحصیل سطوح عالی فلسفه اسلامی و عرفان نظری در حوزه تهران مشغول شد، فلسفه مشاء و از جمله شفای ابن سینا و شرح اشارات خواجه نصیرالدین طوسی را نزد میرزا حسن کرمانشاهی، حکمت اشراق و اسفار اربعه، شواهد الربوبیه، مبدا و معاد و تفسیر کبیر ملاصدرا را به مدت شش سال نزد میر شهاب‌الدین نیریزی شیرازی و فصوص الحکم ابن عربی، مفتاح الغیب قونوی و تمهید القواعد صائن‌الدین ترکه را در محضر آقا میرزا‌ هاشم اشکوری لاهیجی خواند.
وی همچنین در ۱۸ سالگی سفری به اصفهان کرد و از درس جهانگیرخان قشقایی و آخوند ملا محمد کاشی بهره گرفت، سپس‌ شش‌ سال نزد اساتید آن زمان در مدرسه خان‌ مروی‌ و صدر و سایر مدارس تلمذ کرده، سطوح فقه و اصول و کتب کلامی را آموخت. پس از آن عزم کسب علوم جدید‌، از‌ قبیل‌ ریاضی، فیزیک، حساب، هندسه، هیئت و… در دارالفنون‌ نمود و دوره‌ این مدرسه را نیز به پایان برد. در همان ایام، به مدت هشت سال نزد استادان مسلم‌ علوم‌ عقلی‌ تهران‌، کتب حکمت از مشا و اشراق‌ و عرفان و ملاصدرا و همچنین ریاضیات قدیم‌ را‌ فرا گرفت.

۳ – اساتید

اساتید او در علوم مختلف عبارتند از:
۱. سرتیپ عبدالرزاق خان مهندس بغایری (۱۲۸۶ -۱۳۷۲ق؛ ۱۲۴۱-۱۳۳۲ش) که نوه ملا کرمعلی سبزواری از مشایخ سلسله ذهبیه و داماد مرحوم ذکاءالملک محمدحسین فروغی اول (۱۳۲۱ق) بود، درس‌های حساب استدلالی و جبر و مثلثات و هندسه و فیزیک.
۲. حاج میرزا عبدالغفارخان نجم‌الدوله (۱۳۲۶ق)، درس‌های هیئت.
۳. علیم‌الدوله، تکمیل درس‌های هیئت جدید.
۴. آیت‌ الله میرزا محمد شیرازی.
۵. آیت‌ الله ملا فتح‌الله نمازی شیرازی اصفهانی معروف به شیخ الشریعه و شریعت اصفهانی.
۶. آقا ضیاء عراقی.
۷. مرحوم آقا میرزا حسن کرمانشاهی (۱۳۳۶ق)، درس‌های فلسفه مشاء و از جمله شفای ابن‌ سینا و شرح اشارات خواجه نصیر طوسی.
۸. میر شهاب‌الدین نیریزی شیرازی (۱۳۲۶ق)، حکمت اشراق و بالاخص اسفار اربعه و شواهد الربوبیه و مبدا و معاد و تفسیر کبیر ملاصدرا به مدت ۶ سال.
۹. آقا میرزا‌ هاشم اشکوری لاهیجی مازندرانی (۱۳۳۲ق)، دروس عرفان نظری به ویژه فصوص الحکم ابن عربی، مفتاح الغیب قونوی و تمهید القواعد صائن‌الدین ترکه.
۱۰. جهانگیر خان قشقائی.
۱۱. آخوند ملا محمد کاشانی.
گفتنی است که آنچه بعضی از نویسندگان معاصر گزارش کرده‌اند که مرحوم عصار از شاگردان میرزا ابوالحسن جلوه، حکیم بزرگ عصر ناصری بوده (کسائی، روزنامه اطلاعات، ۲۳/۱۰/۱۳۷۷ش)، درست نیست. زیرا در سال ۱۳۱۴ق که جلوه درگذشته، عصّار دوازده سال داشته و هنوز وارد جرگه طلاب فلسفه نشده بود.

۴ – تدریس

عصّار در سن جوانی (بیست و چند سالگی) در علوم عقلی و ریاضی متخصص و ماهر شده بود و لذا در همان اوان در مدرسه دارالفنون شروع به تدریس کرد.

۴.۱ – در تبریز

سال ۱۳۲۹ق، به پیشنهاد استاد خود، مهندس عبدالرزاق بغایری، رئیس وقت دارالفنون، برای تاسیس نخستین دبیرستان آذربایجان، به تبریز رفت و در آنجا به تدریس علوم طبیعی، ریاضیات، حساب، هندسه، هیئت، زبان فرانسه و… مشغول شد. در تبریز، علامه عصار به‌ تدریس‌ علوم‌ جدید – طبیعی، حساب، هندسه، هیئت و زبان فرانسه ‌ – ‌اشتغال داشت و در همین زمان، بین ایشان‌ و ثقهالاسلام تبریزی دوستی‌ عمیقی برقرار شد. معروف است که آن مرحوم نزد‌ استاد‌ عصار، قسمتی از مباحث مهم کتاب اسفار را قرائت کرده است.

۴.۲ – در فرانسه

پس از‌ اشغال‌ تبریز‌ و شهادت ثقه‌الاسلام در عاشورای سال ۱۳۲۰ق، عصار با همان‌ لباس روحانی‌ از‌ تبریز خارج شده و عازم فرانسه‌ شد. در فرانسه، علاوه بر تکمیل زبان فرنگی‌، علوم‌ ریاضی‌ و طبیعی را دنبال گرفت و رشته طب‌ را به عنوان تخصیص خود برگزید. اما ظاهرا به‌ دلایلی‌، از جمله حساسیت نسبت به تشریح اجساد، طب را نیمه کاره نهاد‌ و به‌ نجف‌ اشرف مهاجرت‌ کرد.

۴.۳ – در نجف و تهران

علامه عصار در نجف، طی ۱۳ سال تحصیل‌ و تدریس، بالاترین درجه اجتهاد‌ را‌ نزد‌ بزرگ‌ترین‌ علمای عصر کسب کرد و به تهران بازگشت. از آن‌ زمان، استاد‌ عصار‌ به تدریس مشغول شد و ابتدا در مدرسه صدر آغاز به تدریس کرد. استاد آشتیانی در جایی‌ دیگر‌ نوشته است: «مرحوم عصار که در سن ۲۹ سالگی به حیازت‌ درجه‌ اجتهاد‌ نائل آمده بود، حوزه مستقل درسی‌ معقول‌ و منقول‌ داشت‌ و سطوح عالی ریاضی و فلسفه و عرفان، اعم از‌ فلسفه‌ اشراقی و مشایی و حکمت متعالیه را به شیوه مکتب ملاصدرا تدریس‌ می‌کرد. ‌عصار، پس از تکمیل مطالعات و تحصیلات‌ عالی‌ خود در‌ نجف‌ اشرف، به ایران‌ بازگشت و با وجود آنکه‌ برای معظم له بعد از مراجعت از نجف، همه‌گونه ریاست بر خلق‌ و اسباب‌ رسیدن به مقامات ظاهری فراهم بود، این‌ استاد بزرگوار، در‌ بین‌ همه شئون، تدریس را انتخاب‌ نمودند‌ و به سایر مقدمات پشت پا زدند».
از آن پس، استاد عصار ابتدا در‌ دار‌المعلمین‌ عالی تهران به تدریس‌ پرداخت، سپس مقارن با تاسیس دانشگاه، از ایشان برای تدریس در دانشگاه تهران، دعوت به عمل آمد و تا هنگام بازنشستگی، در دانشکده‌های ادبیات و الهیات و معارف اسلامی‌، به افاضه و تدریس فلسفه و علوم معقول و منقول اشتغال داشتند‌. ایشان همچنین از جمله معدود علمای طراز اولی است که در تدوین قانون مدنی ایران، صاحب‌نظر و واجد اثر بوده‌اند.
استاد آشتیانی مرقوم داشته‌اند که: «استاد عصار در ابتدای تاسیس دانشکده معقول و مؤسسه وعظ و تبلیغ اسلامی (قبل از شهریور ۱۳۲۰ش)، یک سال به عنوان علم ‌الحدیث و علم از نظر کتاب و سنت، تقریبا یک دوره معارف اسلامی را با بیانی رسا و شیوا و محققانه در این مؤسسه بیان نموده‌اند. این مباحث، حاوی تحقیقی‌ترین مسائل فلسفی و دینی می‌باشد که هیچ محققی از آن بی‌نیاز نیست… و در همین مؤسسه دو سال تفسیر و تدریس نموده‌اند… عمده تدریس استاد علامه، در مدارس قدیم تهران بود. مدت‌ها در مدرسه صدر، واقع در جلو خان مسجد شاه و مدرسه خان مروی و مدرسه سپهسالار جدید در رشته‌های مختلف تدریس می‌نمودند…»

۵ – شاگردان

شاگردان و مستفیدین محضر علامه عصار را به سه دسته می‌توان تقسیم کرد:
یک: شاگردان درجه اول ایشان که در نظام حوزه‌ای و طلبگی به طور جدی نزد او شاگردی کردند و بعضی از ایشان، بعدها حتی به مقام مرجعیت تقلید و استاد الاساتیدی رسیدند.
دوم: شاگردان رسمی و معمولی ایشان که در نظام دانشگاهی و آموزش عالی در دارالفنون، دارالمعلمین و دانشگاه تهران از تدریس ایشان بهره‌مند شده بودند.
سوم: فضلا و علما و ادبا و عرفا و حکمایی که از مجالست و مصاحبت و مفاوضت ایشان استفاده علمی کرده‌اند.
شاگردان حوزوی برجسته مرحوم عصار بسیار بوده‌اند که به نام دو نفر از آنان اشاره می‌گردد:
۱. آیت الله شیخ علی محمد جولستانی که در حکمت و فلسفه از شاگردان عصار و نیز از شاگردان آقا میرزا طاهر تنکابنی و آقا میرزا مهدی آشتیانی و آقا میرزا محمدعلی شاه‌آبادی (استاد رهبر فقید انقلاب در فلسفه و عرفان) بوده‌ است.
۲. آیت الله العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی (د ۱۳۶۹ش) که از عصار اجازه روایت دریافت داشته است و آن اجازه را دکتر مصطفی محقق داماد در مقاله‌ای در شرح‌حال عصار به چاپ رسانیده است.
شاگردان دانشگاهی استاد هم کسانی هستند که در دارالفنون، دانشسرای عالی تربیت معلم (دارالمعلمین سابق)، مؤسسه وعظ و خطابه و دانشکده معقول و منقول (الهیات) دانشگاه تهران، افتخار شاگردی علامه عصار را داشته‌اند، که تعداد آنها شاید به