توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سید محمد بن علی طباطبایی ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سید محمد بن علی طباطبایی ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سید محمد بن علی طباطبایی ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

سید محمد مجاهد

سید محمد مجاهد با نام کامل سید محمد بن سید علی طباطبایی (۱۱۸۰-۱۲۴۲ق)، معروف به صاحب مناهل، فرزند سید علی (صاحب ریاض)، از فقها و مراجع تقلید شیعیان در قرن دوازده و سیزدهم هجری قمری بود.
او در کربلا نزد پدرش صاحب ریاض و پدر زنش علامه بحرالعلوم علوم دینی را فراگرفته و به مقامات علمی دست یافت، سپس به اصفهان هجرت کرده و ۱۳ سال به تدریس و تحقیق اشتغال داشت. بعد از درگذشت پدرش به کربلا برگشته و مرجعیت دینی شیعیان را برعهده گرفت. دوره مرجعیت او با جنگ‌های روس و ایران همزمان بود، بنابراین وی مانند بقیه علماء به مقابله با روس‌ها پرداخت، ابتدا فرمان جهاد داد سپس با گروهی از علماء عازم تهران و بعد تبریز شد تا شخصا مردم را تشویق و شاه را به جهاد با روس‌ها وادار کند. این حرکت در ابتدا پیروزی‌هایی به همراه داشت ولی بر علت عقب‌نشینی شاه منجر به جدایی بخش‌هایی از ایران طبق قرارداد ترکمنچای شد. سید محمد در بازگشت از تبریز در قزوین بر اثر بیماری درگذشت و پیکرش را به کربلا انتقال داده و دفن کردند. ایشان به علت همین مجاهدت به سید محمد مجاهد لقب گرفت. از او تالیفات بسیاری برجای مانده، کتاب مفاتیح الأصول‌ و المناهل فی فقه آل الرسول دو تالیف عمده ایشان در موضوع فقه و اصول است.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت
۲ – نسب
۳ – بزرگان خاندان
۴ – تحصیل و هجرت
۵ – سید در اصفهان
۶ – شاگردان
۷ – زعامت و مرجعیت
۸ – گفتار بزرگان
۹ – تألیفات
۱۰ – فعالیت‌های سیاسی
۱۰.۱ – تالیف رساله جهاد
۱۰.۲ – صدور فتوای جهاد
۱۰.۳ – آزادسازی مناطق اشغال شده
۱۱ – وفات
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

۱ – ولادت

‌سید محمد مجاهد بن سید علی بن محمد علی بن ابی المعالی حسنی طباطبایی در سال ۱۱۸۰ هجری قمری در کربلای معلی متولد شد.

۲ – نسب

سید محمد مجاهد از نظر نسب خانوادگی، هم پدر و هم مادرش از خاندان علم و تقوا هستند. مادرش آمنه بیگم (۱۱۶۰- ۱۲۴۳ قمری)، دختر آقا محمدباقر بن محمداکمل، معروف به وحید بهبهانی است. او زنی عالمه و با فضیلت بوده که صاحب مستدرکات اعیان الشیعه درباره او می‌گوید: «من افقه نساء عصره، متکلمه واعظه اصولیه محققه محدثه جلیله»

[۱] امین، حسن، مستدرکات اعیان الشیعه، ج۵، ص۶۲.

این بانوی بزرگوار با پسر عمه‌اش سید علی طباطبایی (متوفای ۱۲۳۱ قمری) ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو پسر به نام‌های سید محمد و سید مهدی بود.
سید علی صاحب الریاض، از اعاظم فقهای عصر خود است. او استاد بزرگانی همچون صاحب مفتاح الکرامه، جواد بن محمد حسینی عاملی، صاحب مقابیس و صاحب مطالع است.
در اعیان الشیعه درباره او اینطور آمده است: «هو المحقق المؤسس الذی ملاء الدنیا ذکره و عم العالم فضله، تخرج علیه علماء اعلام و فقهاء عظام صاروا من اکابر المراجع فی الاسلام.»

[۲] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۸، ص۳۱۴.

سید علی صاحب الریاض از اجلاء شاگردان آقا محمدباقر، وحید بهبهانی است.
سید محمد مجاهد با تنها دختر سید محمد مهدی بحرالعلوم (متوفای ۱۲۰۸ یا ۱۲۱۲ قمری) ازدواج کرد و از آن دو، سه فرزند به نام‌های سید حسین، سید حسن و سید جعفر باقی ماند. سید حسین بزرگترین فرزند آنان است و در اعیان الشیعه درباره او اینطور آمده است: «کان فاضلا عالما مجتهدا بصیرا بالقواعد الاصولیه»

[۳] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۱۵۹.

در مورد سید حسن نیز، چنین آمده است: «کان عالما فاضلا مجتهدا بصیرا قاضیا رئیسا فی الحائر علی مشرفه السلام».

۳ – بزرگان خاندان

خاندان سید محمد مجاهد خاندان علم و فضیلت و تقوا هستند که بعضی از آنان را در اینجا ذکر می‌کنیم:
۱. سید محمداسماعیل بن محمدباقر وحید بهبهانی، دایی صاحب ترجمه که در اعیان الشیعه به عالم فاضل تعبیر شده و به نقل از نجوم السماء آمده: «العالم الفاضل الکامل النبیل المقدس الزاهد الصالح الجلیل.»

[۴] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۰۴.

۲. سید ابوالقاسم بن سید حسن بن سید محمد (متوفای ۱۳۰۹ قمری): «فقیه اصولی من تلامذه الشیخ الانصاری»

[۵] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۰۳.

۳. فرزند او سید محمدباقر بن ابوالقاسم (متوفای ۱۳۳۱ قمری): «کان عالما فاضلا جلیلا نبیلا»

[۶] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۱۸۵.

۴. نوه او، سید محمدصادق بن سید محمدباقر بن ابوالقاسم (متوفای ۱۳۳۷ قمری): «قام مقام ابیه بعد وفاته» و دارای تالیفات زیاد است.

[۷] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۶۷.

۵. سید علی نقی، فرزند دیگر سید حسن بن سید محمد (متوفای ۱۲۸۹ قمری): «کان عالما فاضلا محققا مدققا»

[۸] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۸، ص۳۶۷.

۶. فرزند او سید جعفر بن علی نقی بن سید حسن (متوفای ۱۳۲۱ قمری): «کان عالما فاضلا رئیسا فقیها»

[۹] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۳۲.

۷. سید زین‌العابدین بن سید حسن بن سید محمد (متوفای ۱۲۹۲ قمری): «عالم فاضل فقیه متبحر اصولی زاهد عابد ناسک»

[۱۰] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۷، ص۱۶۵.

۸. سید جواد بن حسین حسینی تبریزی (متوفای ۱۲۷۸ قمری)، داماد سید محمد مجاهد و فرزندان او سید علی، سید اسماعیل، سید علی نقی، سید تقی و سید محمد که همه از علمای اعلام بوده‌اند.

[۱۱] امین، حسن، مستدرکات اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۷.

۹. سید صالح بن حسن بن یوسف موسوی (متوفای ۱۳۰۳ قمری)، معروف به داماد که پدرش داماد سید علی صاحب ریاض بوده: «عالم فاضل جلیل فقیه محقق»

[۱۲] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۷، ص۳۶۹.

۴ – تحصیل و هجرت

وجود افراد دانشمند و فرزانه در میان بستگان نزدیک سید محمد بر افکار و آرمان‌های او تأثیر گذار بود. تعلیم و تربیت او تحت نظر پدرش آغاز شد و تا مراحل عالی ادامه یافت. محمد گرچه توفیق حضور در مجلس درس پدربزرگش وحید بهبهانی را نیافت، لیکن از محضر شاگردان شاخص و برجسته وی بهره برد.
سید محمد مجاهد نزد پدرش صاحب ریاض و علامه بحرالعلوم تلمذ نمود و با تلاش پیگیری که در اصول و فقه داشت، به سرعت به مقامات علمی دست یافت، به حدی که پدرش او را اعلم تشخیص داده و دیگر فتوا نداد و به این علت، سید محمد از کربلا به اصفهان مهاجرت کرد.

[۱۳] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۴۳.

وی به افتخار ازدواج با دختر علامه بحرالعلوم نائل آمد. امّا توفیق بهره بردن از آن بزرگ دیری نپایید و علامه بحرالعلوم هفت سال پس از وفات وحید بهبهانی دیده از دنیا فرو بست.

[۱۴] دوانی، علی، وحید بهبهانی، ص۱۷۸ به بعد.

سید محمد در نجف اشرف چندی نیز از محضر فقیه توانا شیخ جعفر کاشف الغطا (متوفی ۱۲۲۸ق) بهره برد. شیخ جعفر کاشف الغطاء (ره) در استنباط مسائل و فروع فقهی بسیار مسلط و توانا بود. وی فردی بسیار متواضع بود و علاوه بر ریاست دینی، پیشوای شجاع ملی نیز به شمار می‌آمد. درک زمان و نیازهای زمان نیز از خصوصیات شایسته کاشف الغطا بود. تألیف کتابی در ردّ اخباری‌گری و نیز کتابی در ردّ فرقه وهّابیت بر همین اساس بود.

[۱۵] دوانی، علی، وحید بهبهانی، ص۱۹۵.

سید محمد طباطبایی از اساتید خود تنها فقه نیاموخت، احساس مسئولیت در برابر مسائل اجتماع و شهامت را نیز آموخت. پس از آن خود عالمی فاضل گشته بود که دیگر از تحصیل نزد استاد بی‌نیاز می‌نمود. بعد از آن نیز آنچه بود گذشت زمان بود و غنای هرچه بیشتر علمی در رهگذر تحقیق و تدریس و تألیف. این فصل از زندگانی او به طور مشخص در اصفهان آغاز شد.
در سال ۱۲۱۶ق. کربلا مورد هجوم وحشیانه وهّابی‌ها قرار گرفت و بیش از سه هزار نفر از جمله بسیاری از علما کشته شدند. بخش اعظم بارگاه امام حسین (علیه‌السّلام) و اماکن بسیاری مورد تخریب قرار گرفت و اموال مردم به غارت رفت. آنان پس از قتل و غارت و تخریب، شهر را ترک کردند.

[۱۶] دوانی، علی، وحید بهبهانی، ص۳۴۰.

در کتاب فوائد رضویه، علت مهاجرت ایشان را استیلاء جماعتی از وهابیون بر حائر حسینی و کشتار اهالی آن منطقه دانسته است.

[۱۷] قمی، شیخ عباس، الفوائد الرضویه، ص۵۷۹.

مدت اقامت سید محمد در اصفهان سیزده سال بوده است و در این مدت علمای آن منطقه در مجلس درس او حاضر می‌شدند و ایشان مرجع علمی فقه و اصول بوده است.

۵ – سید در اصفهان

زمانی که سید محمد طباطبایی در اصفهان اقامت اختیار کرد حوزه اصفهان همچنان یکی از حوزه‌های معتبر جهان شیعه به شمار می‌آمد و با حضور برخی از علمای تراز اول کربلا و شاگردان برجسته وحید بهبهانی یا تربیت یافتگان شاگردان او از رونق و اعتبار برخوردار بود. بزرگانی چون محمد اصفهانی، تقی اصفهانی، محمدابراهیم کلباسی، شیخ محمدحسین اصفهانی، سید محمدباقر شفتی معروف به «حجت الاسلام».
سیّد محمد طباطبایی در مدت ده سال اقامت در اصفهان در جوّ مناسب حوزه اصفهان تنها به تدریس و تألیف مشغول بود و از پذیرش دیگر مناصب چشم پوشیده بود. نقل شده است که: یکی از اموری که باعث شهرت سید محمدباقر شفتی از (مراجع بزرگ اصفهان) شد، توصیف آیت الله سیّد محمد طباطبایی از وی بود. می‌گویند از او پرسیده شد آیا سیّد محمدباقر شفتی مجتهد است؟ او درجواب گفت: «شأن او بالاتر از آن است که من او را تأیید کنم، بلکه از او بپرسید که آیا سیّد محمّد مجتهد است یا نه؟».

[۱۸] تنکابنی، محمد بن سلیمان، قصص العلماء، ص۱۴۳.

مجلس درس او بسیار مورد استقبال و توجه دانش‌پژوهان حوزه اصفهان قرار داشت. آنگاه که تألیف کتاب «المفاتیح فی الاصول» خود را آغاز نمود، قبل از آنکه تألیف کتاب به اتمام رسیده باشد، فصل‌های مختلف آن نزد طلاب و فضلا دست به دست می‌گشت و از آن رونویسی می‌کردند.

[۱۹] خوانساری، محمد باقر، روضات الجنات فی احوال العلما و السادات، ج۷، ص۱۴۵.

باید گفت سیزده سال اقامت آیت الله سیّد محمد طباطبایی در اصفهان سال‌های تعمیق نظرات علمی و غنای فقهی از رهگذر تحقیق، تألیف و تدریس بود.

۶ – شاگردان

سید محمد از اساتید برجسته حوزه کربلا و اصفهان به شمار می‌آمد، به گونه‌ای که همه علما در مجلس درس او حاضر می‌شدند. بیانی زیبا و شیوا داشت و مسایل پیچیده و مطالب دقیق را به بهترین شیوه بیان می‌کرد، به‌طوری‌که هر کس حتی افراد مبتدی، درس او را می فهمیدند.

[۲۰] موسوی حسنی علوی، محمدشفیع بن علی اکبر، الروضه البهیه فی طرق الشفیعیه، احوال آقا سید محمد، چاپ سنگی.

او دارای شاگردان مشهوری نظیر شیخ مرتضی انصاری (متوفای ۱۲۸۱ قمری) بوده که مدت چهار سال از محضر پر فیض این عالم ربانی استفاده کرده است.
دیگر شاگردان ایشان عبارتند از:
۱. سید ابراهیم موسوی قزوینی معروف به صاحب کتاب ضوابط (متوفی ۱۲۶۲ق).
۲. مولی محمدصالح برغانی (متوفی ۱۲۸۳ق).
۳. ملا محمد نوری.
۴. ملا حسن یزدی‌ (متوفی بعد از ۱۲۴۲ق).
۵. شیخ احمد کرمانشاهی (متوفی ۱۲۳۵ق).
۶. ملا اسدالله بروجردی (متوفی ۱۲۷۱ق).
۷. ملا صفرعلی لاهیجانی (متوفی قبل از ۱۲۴۶ق).
۸. شریف العلما مازندرانی (متوفی ۱۲۶۴ق).
۹. سید شفیع بروجردی (متوفی ۱۲۸۰ق).
۱۰. میرزا محمدحسن بن محمدمعصوم رضوی مشهدی، معروف به حاجی مجتهد (متوفای ۱۲۷۸ق).
۱۱. شیخ احمد بن علی مختاری گلپایگانی.
۱۲. شیخ میرزا ضیاء‌الدین بن شیخ