توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سید حسین بن محمد کوه‌ کمری ۸۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سید حسین بن محمد کوه‌ کمری ۸۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سید حسین بن محمد کوه‌ کمری ۸۸ اسلاید در PowerPoint :

سید حسین کوه‌کمری

سید حسین کوه‌کمری (کوه کمره‌ای) (متوفای ۱۲۹۹ق)، با نام‌های تبریزی کوه کمری و ترک کوه کمری، معروف به سید حسین ترک، از مراجع و فقهای شیعه در قرن سیزدهم هجری قمری بود.
وی عموی پدری سید محمد حجت کوه‌کمری و اولین شخصیت علمی و فقهی از خاندان کوه‌کمری بوده و با سی و یک واسطه نسب‌اش به امام سجاد (علیه‌السلام) می‌رسد. او در تبریز، کربلا و نجف علوم دینی را نزد اساتیدی چون شریف العلماء مازندرانی، صاحب ضوابط، صاحب فصول، علی کاشف الغطاء، شیخ مرتضی انصاری، صاحب جواهر و دیگران فرا گرفت و از زمان استادش شیخ انصاری به تدریس فقه و اصول پرداخته و شاگردان بسیاری را تربیت کرد. ایشان بعد از وفات شیخ انصاری در ردیف میرزای شیرازی مرجعیت بسیاری از مناطق را عهده‌دار شد. از ایشان تالیفات بسیاری در موضوع فقه و اصول برجای مانده که به وسیله النجاه و حاشیه بر فرائد الاصول می‌توان اشاره کرد.

فهرست مندرجات

۱ – موطن و اجداد
۲ – نسب‌نامه
۳ – ولادت
۴ – تحصیلات و اساتید
۵ – اجازات
۶ – تدریس
۶.۱ – شاگردان
۶.۲ – مقررین درس سید
۷ – مرجعیت شیعه
۸ – ویژگی‌های اخلاقی
۹ – تالیفات
۱۰ – وفات
۱۱ – نپوسیدن بدن بعد از بیست سال
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

۱ – موطن و اجداد

روستای کوه کمر، یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان زنوزق بخش مرکزی شهرستان مرند واقع شده است. این آبادی، موطن آباء و اجدادی آیت‌ الله سید حسین کوه کمری است. آن‌جا، یکی از مناطق ییلاقی و خوش آب و هوای مرند است. کوه کمر، در ۲۰ کیلومتری شمال شرق زنوزاز از توابع شهرستان مرند قرار دارد.
روستای یاد شده، در جوار کوه و بقعه زنجیر (سلطان سنجر؟) و چشمه پر آب و گوارای «داش چشمه» واقع شده است. در صد متری این چشمه جوشان، چشمه آب «کس» که به «آب مور» معروف و یک چشمه معدنی است، قرار دارد.

[۱] سید مرندی، میر هدایت، نگاهی به تاریخ مرند، ص۱۸۸.

بیش‌تر ساکنان این روستا، از نسل سید حسن بابا هستند. چند خانواده غیر سید نیز در این روستا زندگی می‌کنند که در اصطلاح محلی به آنان «غریبه» می‌گویند. اهالی روستا مذهب اثنا عشری دارند و به شغل کشاورزی و دامداری مشغول‌اند.
از تاریخ شکل‌گیری روستا اطلاعی در دست نیست، ولی احتمال می‌رود که با سکونت سید حسن بابا (مقبره مبارک سید جلیل‌القدر و صاحب کرامات متعدد مرحوم سید تاج‌الدین حسن مشهور به «سید حسن بابا» در روستای کوه کمر قرار دارد و مرقدش در آن دیار مورد توجه اهالی است. وی در سده نهم هجری قمری وفات کرد و در همان روستا به خاک سپرده شده است. متاسفانه حالات وی در جایی درج نشده است) در آن‌جا این روستا شکل گرفته و رفته رفته به صورت دهی آباد در آمده است. (گفت‌وگو با آیت‌الله سید عبداللطیف قرشی) در چند سده پیش، خانواده‌های مختلفی از این سلسله به شهرهای همجوار مانند خوی و تبریز و اهر کوچیده‌اند.

۲ – نسب‌نامه

نسب‌نامه آیت‌الله سید حسین کوه کمری، با سی و یک (شجره‌نامه ایشان تا امام چهارم (علیه‌السلام)، را بیست و پنج واسطه نقل می‌کند)

[۲] خیابانی، ملا علی، علمای معاصرین، ص۳.

[۳] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۱، ص۳۰۷.

واسطه به امام زین‌العابدین (علیه‌السلام)، منتهی می‌شود. این شجره‌نامه که با ظرافت خاص و دقیق نوشته شده، هم‌اکنون در نزد بازماندگان وی موجود است.
متن نسب‌نامه ایشان چنین است:
السید حسین بن السید محمد بن السید حسین بن السید محمد بن السید حسن بن السید حیدر بن السید شمس الدین بن السید امین بن السید نورالدین بن السید شمس الدین بن السید اسمعیل بن السید محمد بن السید علی بن السید عباس بن السید فخرالدین بن السید هاشم بن السید حسن بن السید علی بن السید فخرالدین بن السید شرف الدین بن السید شمس الدین بن السید محمد المصری الملقب بالحجازی بن السید شجاع الدین بن السید محمود بن السید سلیمان بن السید عقیل بن السید احمد بن السید حسن بن السید علی بن السید حسین بن السید جعفر (مرحوم آیت‌الله سید محمد حجت کوه کمری در حاشیه این شجره‌نامه در مورد سید جعفر می‌نویسد :
و الصحیح هو الحسن بن السید علی بن الامام زین العابدین علیه‌السّلام و هذا هو الحسن الافطس بن علی اصغر بن الامام السجاد (علیه‌السلام) بن السید علی بن علی الحسین السجاد (علیه‌السلام).

[۴] اشکوری، سید جعفر، فهرست کتب خطی کتابخانه سید محمد حجت کوه کمری، ص۱۷.

آیت الله سید ابراهیم علوی خویی در شجره‌نامه استخراجی خود، شجره آیت‌الله کوه کمری را در کم‌تر از بیست واسطه، به امام سجاد (علیه‌السلام)، می‌رساند (شجره‌نامه استخراجی آیت‌الله سید ابراهیم علوی خویی، موجود در نزد نگارنده) که به نظر می‌رسد خالی از اشکال نباشد.

۳ – ولادت

آیت‌الله سید حسین کوه کمری (اسم ایشان در کتاب‌های تراجم به صورت‌های «تبریزی کوه کمری» و «ترک کوه کمری» نیز آمده است) معروف به «سید حسین ترک» و «سید ترک»،

[۵] حرزالدین، محمد، معارف الرجال، ج۱، ص۲۶۲.

[۶] آقا بزرگ تهرانی، الکرام البرره، ج۱، ص۴۲۰.

عموی پدری آیت‌ الله سید محمد حجت کوه کمری، اولین شخصیت علمی و فقهی از خاندان کوه کمری است که بنا به نوشته آیت‌ الله حاج ملا علی خیابانی تبریزی و آیت‌ الله سید محسن امین و حاج شیخ محمد شریف رازی، در روستای ارونق

[۷] خیابانی، ملا علی، علماء معاصرین، ص۳-۶.

[۸] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۱۴۶-۱۴۷.

[۹] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۱، ص۳۰۸.

و بنا به تصریح آیت‌ الله شیخ آقا بزرگ تهرانی و شیخ محمد حرزالدین، در کوه‌ کمر

[۱۰] آقا بزرگ تهرانی، الکرام البرره، ج۱، ص۴۲۰ـ۴۲۳.

[۱۱] حرزالدین، محمد، معارف الرجال، ج۱، ص۲۶۲.

دیده به جهان گشود. (طی تحقیقی که بعضی از محققان معاصر انجام داده‌اند، محل ولادت ایشان روستای «هریس» از توابع شبستر است. این روستا در دامنه جنوبی کوه‌های «میشو» و در شمال شرقی دهستان «تیل» واقع شده است)
تحقیق مطلب در خصوص محل ولادت وی این است که خاندان آن مرحوم چند قرن قبل از تولد وی از کوه‌ کمر به هریس و خوی و تیل مهاجرت کرده‌اند، اما چون همه سادات هریس، به کوه کمر معروف‌اند، برخی چنین تصور کرده‌اند که زادگاه آن فقیه وارسته کوه کمر بوده است.
بنابراین محل تولد حضرت آیت‌ الله سید حسین کوه کمری، روستای هریس است. آن روستا با مردم متدین و باصفایش شهرت دارد. این روستا در دامنه جنوبی کوه‌های میشو و در ضلع شمال شرقی دهستان تیل واقع شده است.

[۱۲] فرقانی، محمدجواد، مختصری از تاریخ شبستر، ص۵۸.

او دوران کودکی را تحت سرپرستی مادرش در زادگاه خویش سپری کرد. آیت‌ الله ملا علی واعظ خیابانی در این‌باره می‌نویسد:
… در عنایت تامه مادر گرامی‌اش پرورش یافته و آن مخدره صالحه در تربیت و تغذیه آن وجود مسعود، کمال مراقبت و تمام مواظبت مسلوک داشته و به نیکوتر وضعی و خوشتر وجهی حضانت نمود، حتی این‌که هرگز در حال جنابت او را شیر نمی‌داد، بلکه بعد از غسل و تحصیل طهارت شیر می‌داد. از اثر آن طهارت واقعیه، این فضائل نفسیه و کمال معنوی و پاکی ذات مقدس به ظهور پیوست.

[۱۳] خیابانی، ملا علی، علمای معاصرین، ص۳.

۴ – تحصیلات و اساتید

سید حسین پس از نشو و نما در زادگاهش و کسب اولیات علوم ادبی، به حوزه علمیه تبریز رفت و در حوزه آن سامان درس‌های سطوح را از محضر آیت‌ الله میرزا احمد مجتهد تبریزی

[۱۴] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۱۴۶.

[۱۵] نادر میرزا، تاریخ و جغرافی دارالسلطنه تبریز، ص۱۱۷.

[۱۶] آقا بزرگ تهرانی، الکرام البرره، ج۱ ص۱۰۲ـ۱۰۳.

[۱۷] تربیت، محمدعلی، دانشمندان آذربایجان، ص۳۵.

[۱۸] اعتماد السلطنه، محمدحسن، الماثر و الآثار، ص۱۷۳.

[۱۹] امینی، محمدهادی، معجم رجال و الفکر الادب فی النجف، ص۸۲.

[۲۰] صدر حاج‌ سیدجوادی، احمد، دایره المعارف تشیع، ج۴، ص۷۶.

[۲۱] علامه امینی، شهداء الفضیله، ص۵۴۷.

[۲۲] مجتهدی، مهدی، رجال آذربایجان در عصر مشروطیت، ص۶۷.

[۲۳] الوانساز خویی، محمد، فرهیختگان آذربایجان، خطی.

[۲۴] علیزاده، میرزا عمران، نامداران تاریخ ، ج۲، ص۲۰۸-۲۱۰.

و پسرش آیت‌الله میرزا لطف علی مجتهد امام جمعه به خوبی فرا گرفت و سپس برای تکمیل دروس راهی عتبات عالیات گردید و در شهر کربلا از محضر آیت‌ الله شریف العلماء مازندرانی، آیت‌ الله سید ابراهیم قزوینی صاحب ضوابط، آیت‌ الله شیخ محمد حسین اصفهانی، صاحب فصول و در نجف اشرف از خدمت آیت‌ الله شیخ علی کاشف الغطاء، شیخ اعظم شیخ مرتضی انصاری، آیت‌ الله شیخ محمدحسن نجفی صاحب جواهرالکلام استفاده برد و چندی بعد مجلس درس را فقط به شیخ انصاری اختصاص داد.
سید در زمان استادش شیخ مرتضی انصاری درس استادش را برای تعداد زیادی از فضلا تقریر می‌کرد و استادش علم و تقوایی که در او سراغ داشت، از او تجلیل می‌کرد تا جایی که احتیاطات و بعض امور را به او محول کرد.

[۲۵] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص۲۶۰.

۵ – اجازات

متاسفانه از مشایخ سید، اطلاعی به دست نیامد، اما ایشان به چند نفر اجازه داده که نام آنان بدین قرار است:
۱ ـ سید محمدتقی طالقانی (اجازه اجتهاد)؛

[۲۶] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۱، ص۲۴۳.

۲ ـ سید مرتضی جزائری (علم الهدی)؛

[۲۷] مرعشی نجفی، سید محمود، المسلسلات فی الاجازات، ج۲، ص۳۴۵.

۳ ـ شیخ احمد تفرشی نجفی؛

[۲۸] امامی خویی، محمدامین، مرآه الشرق، ج۱، ص۱۲۸.

۴ ـ شیخ علی‌اکبر نهاوندی؛

[۲۹] مرعشی نجفی، سید محمود، المسلسلات فی الاجازات، ج۲، ص۳۷۷.

[۳۰] جمعی از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج۳، ص۳۰۰-۲۹۳.

۵ ـ شیخ محمدعلی خونساری نجفی؛

[۳۱] امامی خویی، محمدامین، مرآه الشرق، ج۲، ص۹۲۳.

۶ ـ ملا احمد کوزه کنانی تبریزی؛

[۳۲] امامی خویی، محمدامین، مرآه الشرق، ج۱، ص۱۳۴.

۷ ـ میرزا ابوطالب زنجانی؛

[۳۳] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص۳۵۵.

۸ ـ ملا محمد فاضل شربیانی؛
۹ ـ سید حسن کاشانی؛

[۳۴] حرزالدین، محمد، معارف الرجال، ج۱، ص۲۶۴.

۱۰ ـ ملا علی نهاوندی.

[۳۵] خیابانی، ملا علی، علمای معاصرین، ص۴.

۶ – تدریس

ایشان در زمان استادش شیخ انصاری کرسی تدریس بزرگی برپا کرد و به علت وسعت اطلاعات و خبرویت در تدریس فقه و اصول مشهور گردید و معروف است که نزدیک به هفتصد و یا هشتصد (تعداد شاگردان او را بیش تر از ۸۰۰ نفر گفته)

[۳۶] قمی، عباس، فوائد الرضویه، ص۱۴۸.

[۳۷] امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۱۴۶.

[۳۸] خیابانی، ملا علی، علمای معاصرین، ص۴.

[۳۹] قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۲۶.

[۴۰] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۱، ص۳۰۸.

[۴۱] امامی خویی، محمدامین، مرآه الشرق، ج۱، ص۶۰۴.

نفر از فضلا در درسش حاضر می‌شدند، ولی به جهت احترام به شیخ درسش را مقدمه درس استاد قرار داده بود. اهتمام و جدیت عجیبی در درس و بحث داشت و کلاس درس را به ندرت تعطیل می‌کرد.
اعتماد السلطنه در خصوص تدریس بعد از شیخ ایشان می‌نویسد:
آقای سید حسین کوه کمری، علامه اقران و محقق دوران بود. در میان تلامذه بزرگ شیخ الطائفه مرتضی انصاری، عدیل حجه الاسلام میرزای شیرازی بود. بعد از وفات مشارالیه مجلس درس او در نجف اعتبار به هم رسانید و در اصول و فقه، اسلوبی سلیس و مشیی با اقتصاد داشت. به همین جهت شاگردان وی از سایر مجتهدان بیش‌تر است.

[۴۲] المآثر و الآثار، اعتماد السلطنه، ص۱۴۸.

۶.۱ – شاگردان

اسامی برخی از شاگردان فاضل او چنین است:
۱ ـ ابوالفضائل سید عزیزالدین زنجانی (پدر بزرگ آیت‌ الله سید عزالدین زنجانی)؛

[۴۳] تاریخ زنجان، سید ابراهیم زنجانی، ص۱۰۲.

۲ ـ سید ابراهیم دامغانی؛

[۴۴] آقا بزرگ تهرانی، الکرام البرره، ج۱، ص۴.

۳ ـ سید احمد دماوندی؛

[۴۵] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۱، ص۸۹.

۴ ـ سید جعفر قزوینی؛

[۴۶] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۱، ص۲۸۸.

۵ ـ سید حسن علوی سبزواری؛

[۴۷] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۱، ص۳۸۴.

۶ ـ سید حسن کاشانی؛

[۴۸] حرزالدین، محمد، معارف الرجال، ج۱، ص۲۶۴.

۷ ـ سید حسین آل طالقانی؛

[۴۹] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۱، ص۴۱۲.

۸ ـ سید زکریا قزوینی؛

[۵۰] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص۲۷۲.

۹ ـ سید صالح مجتهد اردبیلی؛

[۵۱] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص۳۳۴.

۱۰ ـ سید عبدالکریم لاهیجی؛

[۵۲] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص۳۳۹.

۱۱ ـ سید عبدالله بهبهانی؛

[۵۳] مرعشی نجفی، سید شهاب‌الدین، الاجازه الکبیره، ص۴۱۴.

۱۲ ـ سید عبدالمجید گروسی؛

[۵۴] حرزالدین، محمد، معارف الرجال، ج۱، ص۲۶۴.

۱۳ ـ سید علی ایروانی؛

[۵۵] خیابانی، ملا علی، علمای معاصرین، ص۸۸.

۱۴ ـ سید علی جزائری شوشتری؛

[۵۶] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۴، ص۱۴۸۵.

۱۵ ـ سید فتاح سرابی؛

[۵۷] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص۳۰۳.

۱۶ ـ سید محمدتقی طالقانی؛

[۵۸] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۱، ص۲۴۳.

۱۷ ـ سید محمدتقی طباطبایی تبریزی؛

[۵۹] اشکوری، سید جعفر، فهرست کتب خطی کتابخانه سید محمد حجت کوه کمری، ص۲۰، ش ۶.

۱۸ ـ سید محمدجواد آقامیری دزفولی؛

[۶۰] انصاری، مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص۲۲۶.

۱۹ ـ سید محمد شریف تقوی شیرازی؛

[۶۱] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۲، ص۸۳۵.

۲۰ ـ سید مرتضی موسوی خلخالی؛

[۶۲] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، خطی.

۲۱ ـ شهید میرزا ابراهیم دنبلی خویی؛

[۶۳] جمعی از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج۵، صص ۲۴۱ـ۲۵۰.

۲۲ ـ شیخ احمد تفرشی نجفی؛

[۶۴] امامی خویی، محمدامین، مرآه الشرق، ج۱، ص۱۲۸.

[۶۵] آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج۱، ص۹۷