توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سهواً ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سهواً ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سهواً ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

سهو

غفلت و متذکر نشدن را سَهْو گویند. و تفاوت آن با نسیان اینست که در سهو صورت علمی شیء تنها از قوه ذاکره محو شده ولی در نسیان صورت علمی از خزانه حافظه هم پاک شده است. از احکام عنوان یاد شده در باب صلات سخن گفته‌اند.

فهرست مندرجات

۱ – سهو در برابر تذکر
۲ – تفاوت سهو با نسیان
۳ – سهو در فقه
۴ – تفاوت سهو با شک
۵ – اخلال به واجبات از روی سهو
۶ – سهو در سهو
۷ – مراد از سهو در سهو
۷.۱ – شک در پیدایی شک
۷.۲ – شک در سهو
۷.۲.۱ – اگر وقوع سهو یقینی ولی متعلق مشکوک باشد
۷.۳ – شک در موجَبِ شک
۷.۳.۱ – موارد عدم شمول این قانون
۷.۴ – شک در موجَبِ سهو
۷.۵ – سهو در سهو به معنای فراموشی در هر دو
۷.۶ – به معنای فراموشی در اولی و شک در دومی
۷.۷ – سهو به معنای فراموشی در موجَبِ سهو
۷.۸ – به معنای فراموشی در موجَبِ سهو به معنای شک
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – سهو در برابر تذکر

سهو در برابر تذکر عبارت است از محو شدن صورت علمی شی‌ء از قوه ذاکره انسان، بدون محو آن از حافظه؛ به گونه‌ای که با اندک تأمل و تذکری به یاد می‌آورد.

[۱] روض الجنان، ج۲، ص۹۰۸.

۲ – تفاوت سهو با نسیان

تفاوت آن با نسیان آن است که در سهو- چنان که گذشت- صورت علمی شی‌ء تنها از قوه ذاکره محو می‌شود، نه از خزانه حافظه؛ اما در نسیان، صورت علمی شی‌ء از خزانه حافظه نیز محو می‌شود و تنها با یادگیری مجدد و یا مراجعه، در ذهن حاضر می‌شود و نه با تذکر اجمالی و تأمل. در حقیقت، سهو حالت متوسط میان تذکر و نسیان است.

[۲] روض الجنان، ج۲، ص۹۰۸.

[۳] بحرانی، یوسف، الحدائق الناضره، ج۹، ص۱۰۴.

۳ – سهو در فقه

البته در فقه، وقتی از سهو سخن گفته می‌شود، نسیان را هم دربر می‌گیرد، چه آنکه کاربرد سهو، معمولا در برابر عمد است؛ یعنی جایی که فرد متذکر است و با توجه و تذکر عملی را انجام می‌دهد یا ترک می‌کند؛ بر خلاف سهو که منشأ فعل یا ترک عمل، غفلت یا فراموشی است.

۴ – تفاوت سهو با شک

تفاوت سهو با شک نیز روشن است. شک عبارت است از تساوی دو طرف احتمال. منشأ تردد و تساوی احتمال می‌تواند سهو و نسیان باشد. بنابر این، سهو از اسباب شک است؛ بدین جهت- از باب نامیدن مسبّب به اسم سبب- سهو بر شک نیز اطلاق شده است؛

[۴] خویی، ابوالقاسم، مستند العروه (الصلاه)، ج۷، ص۴۹.

به عنوان مثال، مراد از سهو در این سخن: «با غلبه ظن، حکمی برای سهو نیست» شک است؛

[۵] حلی، حسن بن یوسف، إرشاد الأذهان، ج۱، ص۲۶۸.

چنان که مراد از آن در این جمله: «در صورت کثرت سهو حکمی برای آن نیست» یا شک است و یا اعم از سهو و شک.

[۶] عاملی جبعی، علی بن احمد، الروضه البهیه، ج۱، ص۷۲۱-۷۲۲.

[۷] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۲، ص۴۱۶-۴۱۸.

۵ – اخلال به واجبات از روی سهو

اخلال به واجبات رکنی نماز، همچون نیت، تکبیره الإحرام و رکوع، از روی عمد یا سهو موجب بطلان نماز است. اخلال به واجبات غیر رکنی از روی سهو در برخی موارد، خدشه‌ای در صحت نماز وارد نمی‌کند و نماز بدون تدارک آن صحیح است و در برخی موارد، صحت نماز منوط به تدارک آن واجب و یا تدارک توأم با سجده سهو است.

[۸] حلی، جعفر بن حسن، شرائع الإسلام، ج۱، ص۸۷-۸۸.

[۹] حلی، حسن بن یوسف، قواعد الأحکام، ج۱، ص۳۰۲.

چنان که بر شک در نماز که از آن به سهو نیز تعبیر شده و نیز بر سهو در دیگر اعمال عبادی، همچون روزه و حج احکامی مترتب است که در عناوین مربوط مطرح خواهد شد.

۶ – سهو در سهو

در بعضی روایات وارد در سهو نماز آمده است: «لا سَهوَ فی سَهوٍ؛ در سهو سهوی نیست».

[۱۰] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۸، ص۲۴۲.

مفاد آن این است که سهو در سهو قابل اعتنا نیست و اثری بر آن مترتب نمی‌باشد.

۷ – مراد از سهو در سهو

در اینکه مراد از این جمله چیست احتمالات بسیاری مطرح شده که مهم‌ترین آنها هشت احتمال است. منشأ این احتمالات این است که مراد از هر یک از دو سهو در جمله یاد شده یا شک است یا معنای خاص آن که گذشت. بنابر این چهار صورت به دست می‌آید؛ زیرا مراد از هر دو یا شک است و یا سهو به معنای خاص و یا مراد از یکی، سهو به معنای خاص و دیگری شک می‌باشد. همچنین مراد از سهو دوم، یا خود سهو است که منشأ آثار است و از آن به «موجِب» تعبیر می‌شود و یا آثار سهو، همچون نماز احتیاط و سجده سهو که از آن به «موجَب» تعبیر می‌گردد. حاصل ضرب چهار احتمال نخست در این دو احتمال اخیر، هشت احتمال زیر خواهد بود.

۷.۱ – شک در پیدایی شک

بدین معنا که فرد شک کند در اینکه آیا شک کرده است یا نه؟ به چنین شکی اعتنا نمی‌شود. برخی گفته‌اند: عدم اعتنا به این شک در صورتی است که بعد از فراغ از نماز باشد؛ خواه شک در اجزا و افعال نماز باشد یا در عدد رکعات. همچنین است اگر چنین شکی در اثنای نماز، در افعال آن، پس از دخول در فعلی دیگر پیدا شود، مانند اینکه در حال ایستادن شک کند که آیا پیش از آن در به جا آوردن سجود شک داشته است یا نه؟ اگر شک یاد شده در اثنای نماز، در عدد رکعتها پیدا شود، مانند اینکه در حال نشستن شک کند که آیا در حالت نشسته پیشین، بین دو و چهار شک کرده بود- تا رکعتی که به جا آورده، موجب بطلان نماز گردد؛ چون باید بنا را بر چهار می‌گذاشت و نماز را تمام می‌کرد- یا نه؟ به این شک نیز اعتنا نمی‌شود.

[۱۱] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۲، ص۳۸۹-۳۹۰.

برخی گفته‌اند: مراد فقها از شک در شک، شک مطلق است نه مقید به سجده یا تشهد و یا رکعت. بنابر این، اگر کسی‌ شک کند که آیا پیش از این- قطع نظر از متعلق شک از افعال و رکعات- شکی بر او عارض شده یا نه، به آن اعتنا نمی‌کند؛ لیکن اگر شک کند که پیش از این، در به جا آوردن فعلی مثلا سجده شک داشته یا نه، باید به احکام آن عمل کند؛ بدین معنا که قبل از گذشتن از محل تدارک، آن را به جا آورد و پس از تجاوز از محل، بدان اعتنا نکند.

[۱۲] بحرانی، یوسف، الحدائق الناضره، ج۹، ص۲۶۰-۲۶۱.

۷.۲ – شک در سهو

بدین معنا که شک کند آیا سهوی بر او عارض شد