توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سریه دومه الجندل ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سریه دومه الجندل ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سریه دومه الجندل ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

سریه عبدالرحمان بن عوف به دومهالجندل

‌سریه عبد الرحمن بن عوف، یکی از سریه‌های سپاه اسلام بود که در سال ۶ هجری قمری به وقوع پیوست. در این سال رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عَبدالرَّحمن بن عَوف را به منطقه «دُومَهُالجندَل» اعزام نمود.
هدف این اعزام دعوت اهل آن سرزمین به آئین اسلام بود اما ساکنان مسیحی آنجا در ابتدا از پذیرش و قبول اسلام امتناع کردند. سرانجام پس از ۳ روز با اسلام آوردن رئیس قبیله باقی افراد قبیله به اسلام گرویدند و سریه عبدالرحمان بن عوف به دومهالجندل با پذیرش اسلام توسط ساکنان منطقه، بدون درگیری پایان یافت.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف سریه
۲ – مکان سریه
۳ – علت وقوع
۴ – احضار عبدالرحمن
۵ – توصیه‌های پیامبر
۶ – حرکت عبدالرحمن
۷ – نامه‌ عبدالرحمن به پیامبر
۸ – اعزام به سوی قبیله‌ کلب
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – تعریف سریه

«سریه» به قطعه‌ای از سپاه گفته می‌شود که به دستور رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به سوی مکانی و برای انجام ماموریتی اعزام می‌شدند، بدون آن که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) همراه آنان باشد.

[۱] ‌اندلسی‌، ابن عبد البر، الدرر فی اختصار المغازی و السیر ص۹۵.

[۲] بیهقی، احمد بن الحسین، دلائل النبوه، تحقیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۵ق.، چاپ اول، ج۳، ص۵.

[۳] مقریزی، تقی الدین احمد بن علی، امتاع الاسماع، تحقیق محمد عبدالحمید النمیسی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق.، چاپ اول، ج۸، ص۳۳۰.

۲ – مکان سریه

دومهالجندل، سرزمینی بود در شرق اردن، بین حجاز و عراق که از جزیره‌العرب تا شام امتداد داشت. در میانه این سرزمین و در نزدیکی دو کوه طی قلعه و دژی بود که قبیله بنی‌کنانه از طایفه کلب در آنجا زندگی می‌کردند. امروزه دومه‌الجندل، منطقه‌ای است در نزدیکی تبوک که به آن «جوف» می گویند.

[۴] یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۴۸۷.

در منطقه دومهالجندل، یک غزوه در سال پنجم هجرت و دو سریه در سال های ششم و نهم هجرت به فرماندهی عبدالرحمن بن عوف و خالد بن ولید به وقوع پیوست.

[۵] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۳، ص۱۰۸.

[۶] ابن اثیر جزری، علی بن محمد، أسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۱، ص۱۱۳.

۳ – علت وقوع

هدف رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از اعزام “عبدالرَّحمن بن عَوف” به «دُومَهُالجندَل» دعوت اهل آن سرزمین به آئین اسلام بود.

[۷] واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، مؤسسه الاعلمی، ۱۴۰۹ق.، چاپ سوم، ج۲، ص۵۶۰.

[۸] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق.، چاپ اوّل، ج۱۰، ص۳۹.

۴ – احضار عبدالرحمن

رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عَبدالرَّحمن بن عَوف را احضار فرموده و به او گفتند: «آماده باش که من به خواست خداوند، امروز یا فردا تو را به سریّه‌ای اعزام خواهم نمود.»
فردای آن روز و پس از نماز صبح، مشخص شد که رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قصد دارند، عَبدالرَّحمن بن عَوف را به دُومَهُالجندَل اعزام کنند. عَبدالرَّحمن به همراه یاران خود در شعبان سال ششم هجری،

[۹] واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، مؤسسه الاعلمی، ۱۴۰۹ق.، چاپ سوم، ج۲، ص۵۶۰.

[۱۰] ‌ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق.، چاپ اول، ج۲، ص۶۸.

از مدینه به سوی دُومَهُالجندَل حرکت کرد.

۵ – توصیه‌های پیامبر

عَبدالرَّحمن بن عَوف، پس از خروج از مدینه، بار دیگر به مدینه بازگشت. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در مورد علت بازگشت او و عدم حرکت به دُومَهُالجندَل از او سؤال کردند. عَبدالرَّحمن گفت: «می‌بینید که مهیای سفر هستم؛ اما پیش از حرکت دوست داشتم تا بار دیگر شما را ببینم! » رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) او را نزد خود فراخوانده و مقابل خود نشاندند. پس از آن، عمامه عَبدالرَّحمن را از سر او باز کرده و خود دوباره، عمامه‌ سیاهی را برای او پیچیدند و انتهای عمامه را بین کتف او‌انداخته و از او خواستند تا پس از آن، مانند ایشان عمامه ببندد.

[۱۱] واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، مؤسسه الاعلمی، ۱۴۰۹ق.، چاپ سوم، ج۲، ص۵۶۱.

[۱۲] مقریزی، احمد بن علی، امتاع الاسماع، تحقیق محمد عبدالحمید النمیسی، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق.، چاپ اول، ج۱، ص۲۶۸.

پس از آن رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) خطاب به عَبدالرَّحمن فرمودند: «با نام خدا به جهاد برو و با کسانی که به خدا کفر ور