توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ذکر – به کسر ذال (مفردات‌قرآن) ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ذکر – به کسر ذال (مفردات‌قرآن) ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ذکر – به کسر ذال (مفردات‌قرآن) ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ذکر – به کسر ذال (مفردات‌قرآن) ۳۷ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: عناوین کتاب قاموس قرآن (جلد ۳)، ذکر.

دیگر کاربردها: تذکر (ابهام‌زدایی).

ذِکر یکی از واژگان به کار رفته در قرآن کریم است و به معنای یاد کردن است. در آیات قرآن به دفعات توصیه شده است که به اهل ذکر رجوع کنید.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم شناسی
۲ – بررسی آیات
۳ – اهل الذکر
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – مفهوم شناسی

ذِکر

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۵.

[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۲۸.

به معنای یاد کردن، خواه با زبان باشد یا با قلب و هر دو خواه بعد از نسیان باشد یا از ادامه ذکر.
در قاموس آمده: ذکر بکسر اول به معنى حفظ شى‌ء است.

[۳] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، قاموس المحیط، ص۳۹۶.

در صحاح گفته: ذکر و ذکرى خلاف نسیان است همچنین است ذکره.

[۴] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۲، ص۶۶۴.

طبرسی در ذیل آیه ۴۰ بقره

[۵] بقره/سوره۲، آیه۴۰.

فرموده: ذکر حفظ شى‌ء و ضد آن نسیان است …

[۶] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۲۰۶.

راغب میگوید: گاهى مراد از ذکر هیئت نفسانى است که شخص به واسطه آن می‌تواند آنچه از دانائى به دست آورده حفظ کند و آن مانند حفظ است الا آنکه حفظ باعتبار نگهداشتن و ذکر به اعتبار حاضر کردن آن در ذهن است. و گاهى به حضور شى‌ء در قلب و هکذا به قول اطلاق می‌شود. تذکره بمعنى پند دادن و چیزى را بیاد کسى آوردن است. تذکّر از باب تفعل به معنى یاد آورى است.

[۷] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۲۸.

ناگفته نماند معناى جامع همان یاد آورى به قلب و به زبان است که در ابتدا گفته شد.

۲ – بررسی آیات

اکنون لازم است به بعضى از آیات اشاره شود:
• (لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثِیراً)

[۸] احزاب/سوره۳۳، آیه۲۱.

به نظر می‌آید مراد از ذکر در این آیه اعم از یادآورى و ذکر به زبان باشد.
• (کَلَّا إِنَّها تَذْکِرَهٌ • فَمَنْ شاءَ ذَکَرَهُ‌)

[۹] مدّثر/سوره۷۴، آیات۵۴-۵۵.

[۱۰] عبس/سوره۸۰، آیات۱۱-۱۲.

یعنى آن یاد آورى است هر که بخواهد آنرا یاد کند.به نظر می‌آید مراد یاد آورى است و شاید اعم باشد.
• (فَاذْکُرُونِی‌ أَذْکُرْکُمْ‌ …)

[۱۱] بقره/سوره۲، آیه۱۵۲.

ظاهرا اعم مراد است و آیه عجیب و نوید بخشى است هر که خدا را یاد کند خدا او را حتما یاد خواهد فرمود (إِنَّ اللَّهَ لا یُخْلِفُ الْمِیعادَ)

[۱۲] آل‌عمران/۳، آیه۹.

.
• (فَإِنِّی نَسِیتُ الْحُوتَ وَ ما أَنْسانِیهُ إِلَّا الشَّیْطانُ أَنْ‌ أَذْکُرَهُ‌ …)

[۱۳] کهف/سوره۱۸، آیه۶۳.

مراد از ذکر در آیه یادآورى است زیرا با نسیان مقابل آمده است.
• (وَ لا تَأْکُلُوا مِمَّا لَمْ‌ یُذْکَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ إِنَّهُ لَفِسْقٌ.)

[۱۴] انعام/سوره۶، آیه۱۲۱.

ذبیحه‌ای که وقت ذبح آن نام خدا برده نشود خوردن آن حرام و در این آیه از اکل آن نهى شده است و در «ذکّى» خواهد آمد ان شاء اللّه.

[۱۵] به مقاله ذکی (مفردات‌قرآن) رجوع شود.

• (… أَنْ تَضِلَّ إِحْداهُما فَتُذَکِّرَ إِحْداهُمَا الْأُخْرى‌ …)

[۱۶] بقره/سوره۲، آیه۲۸۲.

تذکره بمعنى پند دادن و چیزى را یاد کسى انداختن است طبرسى در ذیل آیه فوق گفته: ذکر متعدى به یک مفعول است و اگر به باب افعال یا تفعیل بردى متعدى به دو مفعول شود معنى آیه چنین است: اگر یکى از آن دو زن فراموش کند دیگرى شهادت را بیاد او آورد.

[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۶۸۳.

• (فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ یَخافُ وَعِیدِ)

[۱۸] ق/سوره۵۰، آیه۴۵.

(وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرى‌ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِینَ)

[۱۹] ذاریات/سوره۵۱، آیه۵۵.

تذکر در این آیات و نظایر آنها به معنى یاد آورى و پند دادن است.
• (… أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْکُمْ ما یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ‌ تَذَکَّرَ وَ جاءَکُمُ النَّذِیرُ …)

[۲۰] فاطر/سوره۳۵، آیه۳۷.

تذکّر چنانکه گفته شد بمعنى توجّه و یاد آورى و پند گرفتن است شاید مراد از آن یاد آورى پى در پى باشد که یکى از معانى تفعّل است در آیات‌ (… وَ ما یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ)

[۲۱] آل‌عمران/سوره۳، آیه۷.

(… وَ لِیَذَّکَّرَ أُولُوا الْأَلْبابِ)

[۲۲] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۵۲.

(… قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ‌ یَذَّکَّرُونَ‌)

[۲۳] انعام/سوره۶، آیه۱۲۶.

کلمات مورد بحث همه از باب تفعّل است و به احتمال نزدیک به یقین یادآورى و پند گرفتن مداوم و پى در پى از آنها مراد است.
و تا در آنها روى قاعده اعلال مبدل به ذال و در آن ادغام گردیده است.
• (وَ قالَ الَّذِی نَجا مِنْهُما وَ ادَّکَرَ بَعْدَ أُمَّهٍ أَنَا أُنَبِّئُکُمْ بِتَأْوِیلِهِ …)

[۲۴] یوسف/سوره۱۲، آیه۴۵.

(وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ‌ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ‌ مُدَّکِرٍ)

[۲۵] قمر/سوره۵۴، آیه۱۷.

[۲۶] قمر/سوره۵۴، آیه۲۲.

[۲۷] قمر/سوره۵۴، آیه۳۳.

[۲۸] قمر/سوره۵۴، آیه۴۰.

«ادّکر» در اصل «اذتکر» است تاء افتعال بدال مبدل شده و اولى در دومى ادغام گردیده است هکذا «مدّکر» در اصل «مذتکر» است طبرسى درباره آیه اول فرموده «اذّکر» با ذال نیز جایز است.

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۳۶۲.

به نظر می‌آید در «مدّکر» قبول ملحوظ است که یکى از معانى افتعال می‌باشد. یعنى: ما قرآن را براى یاد آورى و پند گرفتن آسان کردیم آیا پند قبول کننده‌اى هست؟
• (إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ)

[۳۰] حجر/سوره۱۵، آیه۹.

مراد از ذکر قرآن مجید است و چون قرآن یادآور و بیان کننده حقائق دنی