توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ذریه (مفردات‌قرآن) ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ذریه (مفردات‌قرآن) ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ذریه (مفردات‌قرآن) ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

ذریه (مفردات‌قرآن)

مقالات مرتبط: عناوین کتاب قاموس قرآن (جلد ۳).

ذرّیّه یکی از واژگان به کار رفته در قرآن کریم است که به معنای فرزند، نسل و ولد است.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم شناسی
۲ – جمع بودن ذریه
۳ – بررسی آیات
۳.۱ – آیات ۸۳-۸۵ سوره انعام
۳.۲ – آیه ۵۰ سوره کهف
۳.۳ – آیات ۷۵-۸۲ سوره صافت
۳.۴ – آیات ۱۷۲-۱۷۳ سوره اعراف
۳.۵ – آیات ۴۱-۴۳ سوره یس
۳.۶ – آیه ۲۱ سوره طور
۳.۷ – آیه ۴۰ سوره ابراهیم
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – مفهوم شناسی

ذرّیّه

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۶.

[۲] راغب اصفهانی،حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۲۷.

به معنای فرزند و نسل است.
در مجمع ذیل آیه ۱۲۴بقره

[۳] بقره/سوره۲، آیه۱۲۴.

می‌گوید: ذرّیّه و نسل و ولد نظیر هم‌اند و در اصل آن چهار مذهب است ذرء، ذرّ، ذرو، ذرى.

[۴] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۳۷۶.

در اقرب الموارد می‌گوید: ذرّیّه که به ضم و فتح و کسر ذال خوانده می‌شود به معنى نسل است و اصل آن ذرّیئه بوده همزه را بیاء قلب و در هم ادغام کرده‌اند جمع آن ذرّیّات و ذرارى است. (وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِمْ‌)

[۵] غافر/سوره۴۰، آیه۸.

در صحاح میگوید: ذرء بمعنى آفریدن است و به نسل جن و انس از همین جهت ذریّه گفته‌اند

[۶] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۱، ص۵۱.

. قاموس نیز آنرا نسل گفته اعم از نسل انس یا جن

[۷] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ص۳۹۶.

.

۲ – جمع بودن ذریه

بعقیده راغب ذریّه در واحد و جمع بکار می‌رود و اصل آن جمع است

[۸] راغب اصفهانی،حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۲۷.

. در اینصورت باید گفت: ذرّیّات و ذرارى جمع بجمع‌اند. ولى از اقرب نقل شد که ذریّه مفرد است.
(رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ‌ ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً)

[۹] آل‌عمران/سوره۳، آیه۳۸.

پروردگارا از جانب خودت براى من نسل و فرزند پاکى عطا فرما. (وَ لَهُ‌ ذُرِّیَّهٌ ضُعَفاءُ)

[۱۰] بقره/سوره۲، آیه۲۶۶.

از ذرّیه در اینجا جنس اراده شده لذا وصفش جمع آمده است همچنین در آیه‌ (فَما آمَنَ لِمُوسى‌ إِلَّا ذُرِّیَّهٌ مِنْ قَوْمِهِ عَلى‌ خَوْفٍ مِنْ فِرْعَوْنَ وَ مَلَائِهِمْ …)

[۱۱] یونس/سوره۱۰، آیه۸۳.

و در آیات دیگر نیز چنین است.

۳ – بررسی آیات

در اینجا لازم است چند آیه را بررسى کنیم:

۳.۱ – آیات ۸۳-۸۵ سوره انعام

۱- (وَ تِلْکَ حُجَّتُنا آتَیْناها إِبْراهِیمَ عَلى‌ قَوْمِهِ‌ … وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ کُلًّا هَدَیْنا وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ‌ ذُرِّیَّتِهِ‌ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ وَ أَیُّوبَ وَ یُوسُفَ وَ مُوسى‌ وَ هارُونَ‌ … وَ زَکَرِیَّا وَ یَحْیى‌ وَ عِیسى‌ وَ إِلْیاسَ کُلٌّ مِنَ الصَّالِحِینَ)

[۱۲] انعام/سوره۶، آیات۸۳- ۸۵.

ضمیر «ذُرِّیَّتِهِ» در ظاهر به ابراهیم عاید است زیرا جمله‌ «وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ» معترضه می‌باشد و اگر کسى اصرار کند که به نوح عاید است باز به آنچه خواهیم گفت ضررى ندارد.
در این آیات عیسی فرزند ابراهیم خوانده شده با آنکه پدر نداشت و از جانب مادر به ابراهیم متصل است نتیجه آنکه فرزند دختر ذریه شخص است و فرزندان حضرت زهرا علیهم‌السلام فرزندان رسول خدا صلی‌اللّه‌علیه‌وآله اند.
بنی امیّه و بنی عباس از اینکه به حسنین و سایر ائمه علیهم‌السلام ابن رسول اللّه گفته شود ناراحت بودند و اصرار داشتند چنین خطابى به آنان علیهم‌السلام نشود بلکه ابن على گفته شود.
نقل است که حجاج بن یوسف لعنه اللّه یحیى بن معمر را خواست گفت شنیده‌ام میگویى حسن و حسین از ذرّیه پیغمبراند و این مطلب را در قرآن پیدا می‌کنى من کتاب خدا را از اوّل تا آخر خواندم همچو چیزى نیافتم؟! یحیى گفت: آیا سوره انعام را نمیخوانى؟ (وَ مِنْ‌ ذُرِّیَّتِهِ‌ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ) تا رسید به‌ (وَ یَحْیى‌ وَ عِیسى‌) گفت آیا عیسى از فرزندان ابراهیم نیست با آنکه پدر نداشت؟ حجّاج گفت: راست گفتى.

[۱۳] عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، ج، ص.

معاویه روزى به غلام خودش ذکوان گفت: اگر به حسن و حسین نامه نوشتى ابن رسول اللّه ننویس زیرا آنها پسران على هستند. ذکوان اظهار اطاعت کرد. روزى معاویه به او دستور داد نام فرزندان او را نوشته و پیش وى بیاورد، ذکوان نام‌هاى پسران و دختران و پسر زادگان معاویه را نوشت و حاضر کرد ولى از نواده‌هاى دخترى او نامى نبرد. معاویه گفت:چرا عده‌اى از فرزندان مرا ننوشته‌اى؟ ذکوان گفت: مگر غیر از اینها فرزند دیگرى دارى؟ گفت مگر دخترزادگانم فرزندان من نیستند؟ ذکوان فرصت را مغتنم شمرده گفت: چگونه پسران دختر پیغمبر پسران او نیستند ولى فرزندان دختر تو فرزند تواند؟ معاویه در پاسخ وا ماند و گفت: در جاى‌دیگر اظهار نکن.

[۱۴] محدث اربلی، علی بن عیسی، کشف الغّمه فی معرفه الائمه، ج۱، ص ۵۱۵.

از این دو مطلب روشن میشود که بنى امیّه از این جریان بسیار ناراحت بوده‌اند.
حسن بن شعبه رحمه اللّه در تحف العقول ضمن گفتگوى [[|حضرت موسى بن جعفر علیه‌السلام]] با هارون عبّاسی نقل می‌کند که هارون به آن حضرت گفت: چرا به على نسبت داده نمی‌شوید با آنکه پدر شماست و به رسول خدا نسبت داده مى‌شوید با آنکه جد شماست؟ حضرت فرمود: خدا عیسى بن مریم را به خلیل خود ابراهیم نسبت داده به وسیله مادرش مریم که بشرى به او دست نزد و آنگاه آیات فوق را قرائت فرمودند …»

[۱۵] نگارنده این مطلب را بطور مشروح در کتاب شخصیت حضرت مجتبى علیه‌السلام، ص ۱۵۶- ۱۶۲ نوشته‌ام طالبین بآنجا رجوع کنند و علامه امینى رحمه‌اللّه در الغدیر، ج ۷، ص ۱۲۱- ۱۲۹، ط ۲ آن را به طور مفصل عنوان نموده است.

۳.۲ – آیه ۵۰ سوره کهف

۲- (فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ کانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَ فَتَتَّخِذُونَهُ وَ ذُرِّیَّتَهُ‌ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِی وَ هُمْ لَکُمْ عَدُوٌّ …)

[۱۶] کهف/سوره۱۸، آیه۵۰.

از این آیه روشن می‌شود که ابلیس هم نسل و فرزندان دارد ولى کیفیت این زاد و ولد براى ما مجهول است.

۳.۳ – آیات ۷۵-۸۲ سوره صافت

۳- (وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ وَ نَجَّیْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ وَ جَعَلْنا ذُرِّیَّتَهُ‌ هُمُ الْباقِینَ‌ … ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ)

[۱۷] صافّات/سوره۳۷، آیات۷۵- ۸۲.

در این آیه ذرّیّه به اصحاب نوح نیز شامل است زیرا در سوره شعراء

[۱۸] شعراء/سوره۲۶، آیات۱۱۹-۱۲۰.

آمده‌ (فَأَنْجَیْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ ثُمَّ أَغْرَقْنا بَعْدُ الْباقِینَ) تفصیل این مطلب در «اهل» گذشت.

[۱۹] به مقاله اهل (مفردات‌قرآن) رجوع شود.

۳.۴ – آیات ۱۷۲-۱۷۳ سوره اعراف

۴- (وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ