توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل داود بن قاسم جعفری ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل داود بن قاسم جعفری ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل داود بن قاسم جعفری ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

داوود بن قاسم ابوهاشم جعفری

داوود بن قاسم ابوهاشم جعفری

اطلاعات فردی

نام کامل

داوود بن قاسم

لقب

ابوهاشم جعفری

مدفن

شهر سامرا آستان امامین عسکریین کنار قبر امام هادی و امام حسن عسکری (علیهماالسّلام)

اطلاعات دینی

از یاران

امام رضا، امام جواد، امام‌ هادی، امام عسکری و امام زمان (علیهم‌السّلام)

فعالیت‌ها

نشر مذهب تشیع و هدایت مردم، راوی روایات معصومین (علیهم‌السّلام)، مبازره با ستمگران زمان خود

داوود بن قاسم، معروف به ابوهاشم جعفری، از نوادگان جعفر بن ابی‌طالب است. وی از اصحاب امام رضا، امام جواد، امام‌ هادی، امام عسکری و امام زمان (علیهم‌السّلام) به شمار می‌رود و در موضوعات مختلف، روایات بسیاری را روایت کرده است. ابوهاشم شخصی عابد، باتقوا و شاعر و راوی بود و همچنین دارای شخصیت سیاسی بوده و با ستمگران عصرش، به مبارزه پرداخته و علاوه بر اینها در نشر مذهب شیعه و هدایت مردم نقش بسزایی داشته است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – ابوهاشم در توصیف امامان
۲.۱ – تو در حزب خدایی‌
۲.۲ – خادم مؤمنان‌
۲.۳ – مؤمن واقعی‌
۳ – وکیل ناحیه مقدسه‌
۴ – مقرب درگاه اهل‌بیت
۵ – عاشق اهل‌بیت
۶ – شاعر اهل‌بیت
۷ – شخصیت مبارز
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

داوود بن قاسم، معروف به ابوهاشم جعفری، از نوادگان جعفر بن ابی‌طالب و از خاندان ابوطالب، پدر گرامی مولا علی (علیه‌السّلام) است. وی به سبب انتساب به جعفر، به «جعفری» مشهور شده است. داوود از اصحاب گرانقدر امام رضا، امام جواد، امام‌ هادی، امام عسکری و امام زمان (علیهم‌السّلام) به شمار می‌رود. وی، علاقه زیادی به پیشوایان معصوم (علیهم‌السّلام) داشت و آن بزرگواران نیز، او را بسیار دوست داشتند.
داوود، روایات بسیاری در موضوعات مختلف فقه، کلام و تفسیر، روایت کرده است. بسیاری از کرامات ائمه اطهار (علیهم‌السّلام) را او نقل کرده است. ابوهاشم، افزون‌بر اینکه عابدی با تقوا بود و مقام شامخی در عرصه شعر و حدیث داشت، شخصیت سیاسی هم به حساب می‌آمد، او فردی صریح‌اللهجه بود و با ستمگران عصرش، به مبارزه می‌پرداخت، وی به همین دلیل، بارها دستگیر و زندانی شد.
ابوهاشم، نوری در تاریکی بود تا شیعیان گمراه و علاقه‌مندان به حق و حقیقت را هدایت کند، این روحانی مدیر و مدبر، با اطلاعات وسیعی که از مسائل روز در سرزمین‌های اسلامی داشت، توانست به نشر مذهب تشیع بپردازد، وی با بحث‌ها و مناظراتی که با سران فرقه‌های باطل و منحرف داشت، توانست جمعی از آنها را هدایت نماید، از این‌رو، شایسته است گسترده‌تر، به ویژگی‌های آن بزرگوار بپردازیم.

۲ – ابوهاشم در توصیف امامان

ابوهاشم جعفری می‌گوید:
وقتی در محضر امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) بودم، از آن حضرت، درباره تفسیر این سخن خداوند تعالی: «ثُمَّ اَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِاِذْنِ اللَّهِ؛

[۱] فاطر/سوره۳۵، آیه۳۲.

» پرسش کردم، حضرت فرمود: «مقصود از (الَّذِینَ اصْطَفَیْنا) آل محمد (علیهم‌السّلام) هستند و (ظالِمٌ لِنَفْسِهِ)، کسی است که امام را قبول ندارد و (مُقْتَصِدٌ)، کسی است که امام را می‌شناسد و (سابِقٌ بِالْخَیْراتِ)، خود امام است.
ابوهاشم می‌گوید: «از شنیدن سخن امام، گریستم و با خود درباره آنچه خداوند به آل‌محمد (علیهم‌السّلام) عطا کرده،‌ اندیشیدم.»
امام متوجه من شد و فرمود: «عظمت شان آل محمد (علیهم‌السّلام) از آنچه‌ اندیشیدی، بیشتر است، خدا را شکر کن، چون تو را از کسانی که به دوستی آنان چنگ زده‌اند، قرار داد، تو در روز قیامت که هر گروهی با پیشوای خود خوانده می‌شوند، با آل‌محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فراخوانده می‌شوی، پس مژده باد تو را ابوهاشم! که بر خیری»

[۲] عطاردی، عزیزالله، مسند الامام العسکری (علیه‌السّلام)، صص۱۰۳ – ۱۰۴.

۲.۱ – تو در حزب خدایی‌

ابوهاشم می‌گوید:
یکی از دوستداران امام حسن عسکری (علیه‌السّلام)، به ایشان نامه‌ای نوشت و تقاضا کرد به او، دعایی بیاموزد، امام (علیه‌السّلام) در پاسخ نوشت که این دعا را بخوان: «یا اسمع السّامعین و یا ابصر المبصرین و یا عزّ (انظرُ) النّاظرین و یا اسرع الحاسبین و یا ارحم الرّاحمین و یا احکم الحاکمین صلّ علی محمد و آل محمد و اوسع لی فی رزقی و مُدّ لی فی عمری وَامْنُنْ علی برحمتک و اجعلنی ممّن تنتصر به لدینک و لا تستبدل بی‌غیری.»
ابوهاشم آورده است: بعد از شنیدن فرمایش امام، با خود گفتم: «خدایا! مرا در حزب‌ و گروه خود قرار ده» امام رو به من کرد و فرمود: «انت فی حزبه و زمرته اذ (انْ) کنتَ بالله مؤمنا و لرسوله مصدّقا…»

[۳] قریشى، باقر شریف، حیاه الامام الحسن العسکری (علیه‌السّلام)، ص۲۵۷.

[۴] طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ج۲، ص۱۴۳.

«تو در حزب و گروه خدایی، اگر به او ایمان داشته و تصدیق‌کننده پیامبرش باشی…»

۲.۲ – خادم مؤمنان‌

در فضیلت و ارزش خدمت به مؤمنان، روایات بسیاری وجود دارد، از جمله در روایتی از امام باقر (علیه‌السّلام)، آمده است:
هرکس در پی برآوردن حاجت برادر مسلمان خویش گام بردارد، خداوند متعال به هفتاد و پنج هزار فرشته، دستور می‌دهد که بر او، سایه افکنند، این فرد، هیچ قدمی بر نمی‌دارد، جز آنکه حسنه‌ای برایش نوشته و سیئه‌ای از او محو و درجه‌اش، افزون می‌گردد، برای چنین شخصی که حاجت آن مسلمان را روا کرد، ثواب حج و عمره، ثبت می‌شود.

[۵] نراقی، احمد بن محمدمهدی، معراج السعاده، ص۵۰۴.

ابوهاشم جعفری، یکی از خادمان راستین مؤمنان بود، وی می‌گوید: شنیدم که امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) می‌فرمود: «در بهشت، دری است به نام «معروف»، از این در، فقط کسانی که کار خیر انجام دهند، داخل می‌شوند.»
از شنیدن این روایت، شکر خداوند را بجا آوردم و از اینکه خودم را برای برآوردن نیازمندی‌های مردم در سختی افکنده بودم، خرسند شدم، وقتی امام از آنچه درونم گذشت، آگاه شد، نگاهم کرد و فرمود: «آری، پس بر آنچه بدان مشغولی، مداومت کن، چراکه صاحبان نیکی در دنیا، همانا صاحبان خیر در آخرت‌اند.»

[۶] قطب‌الدین راوندی، سعید بن هبهالله، الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۶۸۹.

۲.۳ – مؤمن واقعی‌

ابوهاشم جعفری می‌گوید:
به شدت تنگدست بودم، ازاین‌رو به منزل امام‌ هادی (علیه‌السّلام) روانه شدم، بعد از آنکه امام‌ به من اجازه ورود داد، در حضورشان نشستم، حضرت فرمود: «ابوهاشم! می‌خواهی شکر کدام‌یک از نعمت‌های خداوند عزیز و جلیل را بجا آوری؟»
من سرافکنده و خاموش شدم و نمی‌دانستم چه بگویم، بعد امام فرمود: «خداوند، ایمان را روزی تو کرد و به‌وسیله آن، بدنت را بر آتش، حرام نمود و تندرستی را نصیبت کرد و به واسطه آن، تو را بر طاعت یاری نمود و قناعت را به تو داد و از این راه، از تبذّل بازداشت…»

[۷] صدوق، محمد بن علی، الامالی، ص۴۹۸.

۳ – وکیل ناحیه مقدسه‌

هرچند زندگانی آخرین امامان شیعه، با کنترل شدید خلفای عباسی همراه بود، اما