توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خاتمه المحدّثین ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خاتمه المحدّثین ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خاتمه المحدّثین ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

میرزا حسین محدث نوری

میرزا حسین نوری (۱۲۵۴-۱۳۲۰ق)، ملقب به پاورپوینت کامل خاتمه المحدّثین ۶۴ اسلاید در PowerPoint، محدث نوری، علامه نوری، حاجی نوری و میرزای نوری، از محدثان، رجالیون، نویسندگان و علمای شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری بود.
محدث نوری در تهران، نجف، کربلا و سامرا علوم دینی را نزد بزرگانی چون عبدالرحیم بروجردی، عبدالحسین تهرانی، شیخ مرتضی انصاری، میرزای شیرازی، سید مهدی قزوینی، سید محمدهاشم خوانساری، ملا علی کنی و بزرگان دیگر فرا گرفت و درجه اجتهاد رسید. از ایشان تالیفات بسیاری برجای مانده؛ کتاب نجم الثاقب، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل و لؤلؤ و مرجان از جمله آنهاست. بسیاری از عالمان بزرگ از شاگردان او بودند و ایشان به افراد زیادی اجازه روایت داده است. علامه نوری از احیاگران سنت پیاده‌روی زیارت امام حسین (علیه‌السلام) بود. سرانجام ایشان در ۲۷ جمادی الثانیه سال ۱۳۲۰ق درگذشت و در حرم امام علی (علیه‌السلام) دفن شد.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت و کودکی
۲ – دوران جوانی
۳ – ازدواج
۴ – سفرها و تحصیلات
۴.۱ – سفر به عراق
۴.۲ – سفر حج
۴.۳ – سفرهای دیگر
۵ – شخصیت علمی
۶ – برنامه زندگی
۷ – احیای پیاده‌روی زیارت امام حسین
۸ – اساتید
۹ – آثار ماندگار
۱۰ – شاگردان
۱۱ – صدور اجازنامه
۱۲ – وفات
۱۳ – واقعه عجیب بعد از وفات
۱۴ – عناوین مرتبط
۱۵ – پانویس
۱۶ – منبع

۱ – ولادت و کودکی

حسین نوری در هیجده شوال ۱۲۵۴ق در روستای یالو، از روستاهای اطراف شهرستان نور در استان مازندران، چشم به دنیا گشود.
هنوز هشت سال او تمام نشده بود که پدر خود را که از علمای آن سامان بود، از دست داد. حسین در خانواده‌ای اهل علم به دنیا آمده بود. لذا علاقه‌ای وافر به علم و دانش و سلسله روحانیت داشت. از همان کودکی به درس فقیه آن دیار، مولا محمدعلی محلاتی، رفت و علم و دانش را از محضر آن عالم فرا گرفت.

۲ – دوران جوانی

میرزا در آغاز جوانی به شهر تهران سفر کرد تا از علمای بزرگ آن شهر نیز بهره‌مند گردد. او در مجلس درس شیخ عبدالرحیم بروجردی حاضر شد و علم آموخت.

۳ – ازدواج

محدث نوری با دختر استاد خود شیخ عبدالرحیم بروجردی ازدواج کرد.
وی با وصلت با خانواده‌ای روحانی و اهل علم، شرایط را برای پیشرفت‌های بزرگ علمی خود مهیا ساخت، چرا که همسر او در خانواده‌ای اهل علم تربیت شده بود و می‌توانست شریک و همراهی مهربان برای همسر دانشمند خود باشد.

۴ – سفرها و تحصیلات

محدث نوری سفرهای متعددی نموده که بیشتر آنها برای کسب علم بوده است.

۴.۱ – سفر به عراق

علامه نوری در سال ۱۲۷۳ هجری یعنی در ۱۹ سالگی عازم نجف اشرف شد. او که رونق علم و دانش را در آن شهر دیده بود تصمیم به اقامت در حوزه علمیه نجف گرفت تا از مجلس علمای بزرگ آن حوزه نیز بهره‌مند گردد.
او چهار سال در آن شهر ماند و پس از آن به ایران بازگشت. محدث نوری یکسال بیشتر نتوانست در ایران باقی بماند و در سال ۱۲۷۸ هجری دوباره به عراق بازگشت.
وی در شهر کربلا به محضر درس شیخ عبدالحسین تهرانی مشهور به شیخ العراقین رفت و سفری به شهر کاظمین داشت که مدت دو سال در آنجا ماند. وی مسافرت‌های فراوان دیگری نیز انجام داد.

۴.۲ – سفر حج

محدث نوری در سال ۱۲۸۰ هجری در ۲۶ سالگی به حج مشرف شد و به زیارت خانه خدا و ائمه بقیع و حرم رسول الله (صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین) در مدینه نایل آمد.

۴.۳ – سفرهای دیگر

محدث نوری به نجف اشرف بازگشت و در درس شیخ مرتضی انصاری حاضر شد، اما چند ماهی بیش فرصت استفاده از آن عالم را نیافت چرا که شیخ انصاری در سال ۱۲۸۱ هجری وفات یافت.
محدث نوری در سال ۱۲۸۴ به قصد زیارت امام رضا (علیه‌السّلام) عازم مشهد مقدس شد و به ایران آمد.
دو سال بعد در سال ۱۲۸۶ به عراق بازگشت که در آن سال استاد بزرگش شیخ عبدالحسین تهرانی نیز وفات کرد.
شیخ عبدالحسین تهرانی اولین کسی بود که به محدث نوری اجازه روایت داده بود.
محدث نوری پس از آن، دوباره به زیارت خانه خدا رفت و بعد از بازگشت به عراق، پای درس میرزای شیرازی حاضر شد.
چون میرزای شیرازی در سال ۱۲۹۱ به سامرا مهاجرت کرد و قصد اقامت در آن شهر نمود محدث نوری نیز در سال بعد همراه دیگر استادش فتحعلی سلطان آبادی و دامادش شیخ فضل‌الله نوری به سامرا مهاجرت کرد تا از محضر استاد خود میرزای شیرازی بهره برد.
بعد از آن دوباره توفیق زیارت خانه خدا و سپس در سال ۱۲۹۷ زیارت امام رضا (علیه‌السّلام) در مشهد مقدس نصیبش شده در سال ۱۲۹۹ نیز برای چهارمین و آخرین بار به زیارت خانه خدا مشرف شد و بعد از آن به سامرا بازگشت و تا سال ۱۳۱۲ در آن شهر باقی ماند و ملازم استاد خود میرزای شیرازی شد.
محدث نوری در سال ۱۳۱۴، دو سال پس از وفات میرزای شیرازی، به نجف اشرف بازگشت و تا آخر عمر در آن شهر باقی ماند.

۵ – شخصیت علمی

محدث نوری از دانشمندانی بود که در میان علمای شیعه درخشید و عمر خود را صرف خدمت به دین و مذهب نمود. حیاتش متشکل از اعمال صالح و تالیفات متعدد بود.
علامه نوری عمر خود را وقف خدمت به علم کرد و غیر از بحث و جستجو و تحقیق به چیز دیگری نپرداخت. اخبار و روایات گوناگون را جمع‌آوری کرد و احادیث مختلف را هماهنگ ساخت و آثار پراکنده را به نظم درآورد.

۶ – برنامه زندگی

محدث نوری (اعلی‌الله‌مقامه) پیوسته ملتزم به وظایف شرعی بود و برای هر ساعتی از شبانه روز برنامه‌ای داشت که از آن تخلف نمی‌کرد.
شاگردش آقا بزرگ تهرانی برنامه زندگی وی در نجف اشرف را این‌گونه بیان می‌فرماید:
زمان نوشتن وی بعد از نماز عصر تا هنگام غروب بود و زمان مطالعه وی بعد از نماز عشا تا هنگام خواب بود.
او همیشه با وضو می‌خوابید و شب‌ها هم کم می‌خوابید، دو ساعت قبل از طلوع فجر بیدار می‌شد و وضو می‌گرفت. یک ساعت قبل از طلوع فجر به حرم امیرمؤمنان علی (علیه‌السّلام) مشرف می‌شد و این برنامه در زمستان و تابستان ادامه داشت.
او پشت «در قبله» می‌رفت و نماز شب می‌خواند تا سید داود نائب، کلیددار حرم، می‌آمد و در را باز می‌کرد و محدث نوری اولین کسی بود که وارد حرم می‌شد.
او به سید داود در روشن کردن چراغ‌های حرم کمک می‌کرد آنگاه بالای سر ضریح حضرت می‌ایستاد و زیارت می‌خواند. بعد از طلوع فجر نماز صبح را به جماعت اقامه می‌کرد و تا هنگام طلوع خورشید به تعقیبات نماز و دعا می‌پرداخت.
بعد از آن به کتابخانه بزرگ خود می‌رفت. آن کتابخانه شامل هزاران جلد کتاب نفیس و نسخه‌های خطی ارزشمند و گران‌بها و کم‌نظیر و یا منحصر به فرد بود. او به جز به هنگام ضرورت از کتابخانه خارج نمی‌شد. بعد از ساعتی برخی از شاگردانش مانند علامه شیخ علی بن ابراهیم قمی و شیخ عباس قمی، صاحب مفاتیح الجنان و مولی محمدتقی قمی برای تصحیح و مقابله و نگارش و یا نسخه‌برداری به کمک او می‌آمدند.
بعد از پایان کار کمی غذا می‌خورد و استراحت می‌کرد و بعد، نماز ظهر را در اول وقت می‌خواند و بعد از نماز عصر، دوباره همان برنامه را ادامه می‌داد.
روزهای جمعه برنامه او تغییر می‌کرد. صبح‌ها بعد از آنکه از حرم باز می‌گشت به مطالعه برای منبر می‌پرداخت و یک ساعت بعد از طلوع خورشید به مجلس عمومی خود می‌رفت و سخنانی بلیغ و گهربار افاده می‌کرد.
او سعی بر آن داشت تا هر چه بالای منبر می‌گوید یقینی باشد و مطالب مشکوک را مطرح نمی‌کرد و هنگام ذکر مصیبت اهل‌ بیت (علیهم‌السّلام) اشک بر محاسنش جاری می‌شد.
بعد از مجلس به مستحبات روز جمعه مانند کوتاه کردن ناخن و شارب و غسل روز جمعه و دعاها و آداب و مستحبات دیگر می‌پرداخت. عصر روز جمعه هم چیزی نمی‌نوشت و به حرم می‌رفت و مشغول انجام زیارت و دعاهای وارده می‌شد و این برنامه ایشان تا هنگام وفات ادامه داشت.

۷ – احیای پیاده‌روی زیارت امام حسین

یکی از سنت‌هایی که در زمان شیخ انصاری رواج داشت زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) با پای پیاده بود. بسیاری از بزرگان و علما با پای پیاده به زیارت کربلا می‌رفتند، اما این سنت در زمان محدث نوری به فراموشی سپرده شده بود و از علائم فقر و نداری به شمار می‌آمد.
با عزم و همت محدث نوری این سنت نیز دوباره زنده شد. او چارپایانی را برای حمل بار کرایه می‌کرد و با پای پیاده با یاران و شاگردان خود به زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) می‌رفت.
آنها مسیر نجف تا کربلا را در سه شب می‌پیمودند. آنها صبح و عصر راه می‌رفتند و نیمه روز به استراحت و صرف غذا و خواندن نماز و دعا می‌پرداختند.
این کار آنها بسیار مورد استقبال مردم و علما و بزرگان قرار گرفت و جمعیت فراوانی به آنها ملحق شدند که گاهی تعداد خیمه‌های آنها به بیش از ۳۰ خیمه بیست تا سی نفره می‌رسید.

۸ – اساتید

۱. فقیه ملا محمدعلی محلاتی (۱۲۳۲-۱۳۰۶ق)؛

[۱] محدّث نوری، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۹، ص۳۴۱.

۲. شیخ عبدالرحیم بروجردی (درگذشته ۱۳۰۶ق)، ایشان پدر زن محدث نوری نیز بود؛

[۲] محدّث نوری، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۹، ص۳۴۲.

۳. شیخ العراقین عبدالحسین تهرانی (درگذشته ۱۲۸۶ق)؛

[۳] محدّث نوری، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۹، ص۳۴۲.

۴. شیخ اعظم، مرتضی انصاری (۱۲۱۴-۱۲۸۱ ق)؛
۵. جمال السالکین، آخوند ملا فتحعلی سلطان آبادی (۱۳۱۲ق)؛

[۴] کیهان اندیشه (۱۳۷۱)؛ ش ۴۵، ص۶۹ـ ۷۹.

۶. فقیه کبیر ملا شیخ علی خلیلی (۱۲۲۶ – ۱۲۷۹ق)؛

[۵] آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۲۳۹، چاپ بیروت.

۷. معزالدین سید مهدی قزوینی (۱۲۲۲- ۱۳۰۰ق)؛

[۶] اعتماد السلطنه، احسن الودیعه، ج۱، ص۸۹، چاپ بغداد، ۱۳۴۸ ق.

۸. میرزا محمدهاشم خوانساری (۱۲۳۵ – ۱۳۱۸ق)؛

[۷] اعتماد السلطنه، احسن الودیعه، ج۱، ص۱۴۱.

۹. آیت الله حاج ملا علی کنی (۱۲۲۰-۱۳۰۶ق)؛

[۸] اعتماد السلطنه، احسن الودیعه، ج۱، ص۱۰۱.

۱۰. میرزای شیرازی (۱۳۱۲ق).

۹ – آثار ماندگار

آثار محدث نوری با ملاحظه ترتیب در تاریخ تألیف، چنین است:
۱. مواقع النجوم، شجره نامه‌ای است در سلسله اجازات نوریان، و نخستین اثر او است