توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حسین جسر طرابلسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حسین جسر طرابلسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حسین جسر طرابلسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

حسین بن محمد جسر طرابلسی

جِسْر طرابلسی‌، حسین‌بن‌محمد، فقیه‌ و ادیب‌ و عالم‌ برجسته حنفی‌ قرن‌ سیزدهم‌ و چهاردهم‌ است.

فهرست مندرجات

۱ – حیات
۲ – حیات علمی
۲.۱ – فعالیت علمی
۳ – شاگردان
۴ – خصایص
۵ – سرودن شعر
۶ – وفات
۷ – گزیده آثار
۷.۱ – آثار چاپ نشده
۸ – فعالیت سیاسی فرزندان طرابلسی‌
۹ – فهرست منابع‌
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

۱ – حیات

در ۱۲۶۱ در خانواده‌ای‌ اهل‌ علم‌ در طرابلس‌ ( لبنان‌ ) به‌ دنیا آمد.

در حدود یک‌ سالگی‌ پدرش‌، محمدجسر، را که‌ از عالمان‌ زمان‌ خود بود، از دست‌ داد و عمویش‌ (شیخ‌ مصطفی‌ جسر) سرپرستی‌ او را به‌ عهده‌ گرفت‌.

۲ – حیات علمی

شیخ‌ حسین‌ جسر در زادگاهش‌ نزد شیخ‌ عبدالجلیل‌ به‌ فراگیری‌ قرآن‌ کریم‌ پرداخت‌ و صرف‌ و نحو و فقه‌ را نزد عبدالقادر و عبدالرزاق‌ رافعی‌ و شیخ‌عَرابی‌ آموخت‌.

در ۱۲۷۹ به‌ قاهره‌ سفر کرد و در دانشگاه‌ الازهر نزد استادانی‌ چون‌ شیخ‌ حسین‌ مَرْصَفی‌، حسین‌ مِنقاره و عبدالرحمان‌ بحراوی‌ به‌ تحصیل‌ علم‌ پرداخت‌ و در ادبیات‌ و علوم‌ دینی‌ و عقلی‌ صاحب‌ نظر شد.

در ۱۲۸۴، به‌ دلیل‌ بیماری‌ عمویش‌، به‌ طرابلس‌ بازگشت‌ و بر اثر فوت‌ وی‌ ناچار شد در طرابلس‌ بماند.

[۱] سمیح‌ وجیه‌ زین‌، تاریخ‌ طرابلس‌: قدیماً و حدیثاً، ج۱، ص۴۷۳، بیروت‌ ۱۳۸۹/۱۹۶۹.

[۲] زکی‌ محمد مجاهد، الاعلام‌ الشرقیه فی‌ المائه الرابعه عشره الهجریه، ج۱، ص۳۰۲ـ۳۰۳، بیروت‌ ۱۹۹۴.

[۳] عبداللّه‌ حبیب‌ نوفل‌، تراجم‌ علماء طرابلس‌ و ادبائها، ج۱، ص۱۶۷ـ ۱۶۸، طرابلس‌ ۱۹۸۴.

۲.۱ – فعالیت علمی

جسر را از پیشگامان‌ نهضت‌ فرهنگی‌ عرب‌ در عصر جدید شمرده‌اند.

وی‌ یکی‌ از راههای‌ اصلاح‌ امت‌ اسلامی‌ و مقابله‌ با تاخت‌ و تاز فرهنگی‌ بیگانگان‌ را آموزش‌ علوم‌ روز به‌ شیوه جدید و تلفیق‌ آنها با علوم‌ و مبانی‌ دینی‌ می‌دانست‌؛ از این‌رو، مدرسه‌ای‌ تأسیس‌ کرد و مدیریت‌ آن‌ را برعهده‌ گرفت‌.

در این‌ مدرسه‌، که‌ از پیشرفته‌ترین‌ مراکز آموزشی‌ آن‌ زمان‌ بود، علاوه‌ بر آموزش‌ علوم‌ روز به‌ شیوه مدارس‌ اروپایی‌، زبان‌ فرانسه  و ترکی‌ و علوم‌ دینی‌ نیز تدریس‌ می‌شد.

بسیاری‌ از علما به‌ شیوه کار او اعتراض‌ کردند، حکومت‌ عثمانی‌ هم‌ آن‌ را به‌ رسمیت‌ نشناخت‌ و مدرسه‌ را تعطیل‌ کرد.

جسر سپس‌ به‌ بیروت‌ رفت‌ و مدتی‌ در مدرسه سلطانیه‌ تدریس‌ کرد.

بعد به‌ طرابلس‌ بازگشت‌ و در مدرسه رجبیه‌ به‌ تدریس‌ پرداخت‌.

[۴] المنار، (شعبان‌ ۱۳۳۷)، ج۲۱، ش‌ ۳، ص۱۶۱ـ۱۶۲.

[۵] احمد فهد برکات‌ شوابکه‌، محمد رشیدرضا و دوره‌ فی‌ الحیاه الفکریه و السیاسیه، ج۱، ص۱۵ـ۱۶، اردن‌ ۱۴۰۹/۱۹۸۹.

[۶] ابراهیم‌ احمد عدوی‌، رشیدرضا، ج۱، ص۲۴ـ ۲۵، الامام‌ المجاهد، مصر: موسسه المصریه العامه للتألیف‌ و الانباء و النشر.

[۷] محمد نورالدین‌ عارف‌ میقاتی‌، طرابلس‌ فی‌النصف‌ الاول‌ من‌القرن‌ العشرین‌ المیلادی، ج۱، ص۱۰۳، طرابلس‌ ۱۳۹۸/۱۹۷۸.

در دانشگاه‌ (جامع‌) طینالِ طرابلس‌ نیز به‌ تربیت‌ طلاب‌ همت‌ گماشت‌

[۸] انیس‌ ابیض‌، الحیاه العلمیه و مراکز العلم‌ فی‌ طرابلس‌ خلال‌القرن‌ التاسع‌ عشر، ج۱، ص۳۰، طرابلس‌ ۱۴۰۵/۱۹۸۵.

و تمام‌ تلاش‌ خود را صرف‌ تطبیق‌ دادن‌ علوم‌ طبیعی‌ و فلسفی‌ بر اصول‌ و قواعد دینی‌ نمود.

[۹] جرجی‌ زیدان‌، تاریخ‌ آداب‌ اللغه العربیه، ج۲، جزء ۴، ص۵۸۹، بیروت‌ ۱۹۷۸.

۳ – شاگردان

از جمله‌ شاگردان‌ وی‌، عبدالکریم‌ عویضه، رشیدرضا، (صاحب‌ المنار)، امین‌ عزالدین‌ (قاضی‌ طرابلس‌)، اسماعیل‌ حافظ‌، عبدالمجید و عبدالقادر مغربی‌، شیخ‌ محیی‌الدین‌ عبس‌ و فرزندش‌ محمدجسر بودند.

[۱۰] سمیح‌ وجیه‌ زین‌، تاریخ‌ طرابلس‌: قدیماً و حدیثاً، ج۱، ص۴۷۳، بیروت‌ ۱۳۸۹/۱۹۶۹.

[۱۱] عبداللّه‌ حبیب‌ نوفل‌، تراجم‌ علماء طرابلس‌ و ادبائها، ج۱، ص۱۶۸، طرابلس‌ ۱۹۸۴.

[۱۲] انیس‌ ابیض‌، الحیاه العلمیه و مراکز العلم‌ فی‌ طرابلس‌ خلال‌القرن‌ التاسع‌ عشر، ج۱، ص۳۰، طرابلس‌ ۱۴۰۵/۱۹۸۵.

۴ – خصایص

جسر از سیاست‌ دوری‌ می‌جست‌ و با وجود تمایل‌ سلطان‌ عبدالحمید، هیچ‌ منصبی‌ را نپذیرفت‌.

[۱۳] المنار، (شعبان‌ ۱۳۳۷)، ج۲۱، ص۱۶۲.

[۱۴] عبداللّه‌ حبیب‌ نوفل‌، تراجم‌ علماء طرابلس‌ و ادبائها، ج۱، ص۱۷۰، طرابلس‌ ۱۹۸۴.

از تعصبات‌ دینی‌ نیز به‌ دور بود و مردم‌ را همواره‌ به‌ وحدت‌ و الفت‌ با یکدیگر فرا می‌خواند.

[۱۵] عبداللّه‌ حبیب‌ نوفل‌، تراجم‌ علماء طرابلس‌ و ادبائها، ج۱، ص۱۷۱، طرابلس‌ ۱۹۸۴.

در تدریس‌ و تألیف‌، مطالب‌ را با عباراتی‌ ساده‌ و قابل‌ فهم‌ بیان‌ می‌کرد و از مناقشات‌ لفظی‌ و پرداختن‌ به‌ مباحث‌ غیر ضروری‌ خودداری‌ می‌نمود.

برخی‌ این‌ ویژگی‌ جسر را ناشی‌ از اثر پذیری‌ او از استادش‌ حسین‌ مرصفی‌ می‌دانند.

[۱۶] المنار، (شعبان‌ ۱۳۳۷)، ج۲۱، ص۱۶۱.

[۱۷] ابراهیم‌ احمد عدوی‌، رشیدرضا، ج۱، ص۲۴، الامام‌ المجاهد، مصر: موسسه المصریه العامه للتألیف‌ و الانباء و النشر.

۵ – سرودن شعر

وی‌ شاعری‌ ماهر نیز بود و حسنی‌ عامری‌ مؤلف‌ نزههالالباب‌

[۱۸] محمد حسنی‌ عامری‌، نزههالالباب‌ فی‌ تاریخ‌ مصر و شعراء العصر، ج۱، ص‌ ۲۲۰، قاهره‌ ۱۳۱۴.

نام‌ او را در زمره شعرای‌ شام‌ آورده‌ است‌.

همچنین‌ مؤسس‌ و سردبیر هفته‌نامه طرابلس‌ (طرابلس‌ الشام‌) بود و خود مقالاتی‌ در این‌ نشریه‌ نوشت‌.

[۱۹] لویس‌ معلوف‌، المنجد فی‌ اللغه و الاعلام‌، ذیل‌ «الجسر»، بیروت‌ ۱۹۷۳ـ ۱۹۸۲، چاپ‌ افست‌ تهران‌ ۱۳۶۲ ش‌.

[۲۰] محمد نورالدین‌ عارف‌ میقاتی‌، طرابلس‌ فی‌النصف‌ الاول‌ من‌القرن‌ العشرین‌ المیلادی، ج۱، ص۱۰۴، طرابلس‌ ۱۳۹۸/۱۹۷۸.

۶ – وفات

جسر در ۱۳۲۷ وفات‌ کرد و اشعار بسیاری‌ در رثای‌ او سروده‌ شد.

[۲۱] سمیح‌ وجیه‌ زین‌، تاریخ‌ طرابلس‌: قدیماً و حدیثاً، ج۱، ص۴۷۵، بیروت‌ ۱۳۸۹/۱۹۶۹.

[۲۲] عبداللّه‌ حبیب‌ نوفل‌، تراجم‌ علماء طرابلس‌ و ادبائها، ج۱، ص۱۷۲، طرابلس‌ ۱۹۸۴.

۷ – گزیده آثار

آثار مکتوب‌ متنوعی‌ از جسر باقی‌مانده‌ که‌ نشان‌ دهنده تبحر وی‌ در علوم‌ گوناگون‌ است‌.

مهم‌ترین‌ آثار چاپ‌ شده وی‌ عبارت‌اند از:

الرساله الحمیدیه فی‌ حقیقه الدیانه الاسلامیه و حقیقه الشریعه المحمدیه، در باره عقا