توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حبس بدهکار معسر ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حبس بدهکار معسر ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حبس بدهکار معسر ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل حبس بدهکار معسر ۲۵ اسلاید در PowerPoint

پاورپوینت کامل حبس بدهکار معسر ۲۵ اسلاید در PowerPoint از مباحث فقهی و حقوقی مربوط به حقوق زندانی و درباره حکم زندانی کردن بدهکار معسری بحث می‌کند که مال را در راه گناه مصرف کرده است. از فقیهان شیعه تنها ابوالصلاح حلبی حکم به حبس چنین فردی داده است.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۱.۱ – قول حلبی
۱.۲ – روایت امام رضا
۲ – آرای فقیهان شیعه
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – مقدمه

یکی از مواردی که تنها تقی الدین حلبی، از فقیهان امامیه، گفته است، حکم به حبس معسر و ناداری است که مال را در حرام صرف کرده، یا مخالف مذهب حق باشد. وی در این حکم، تنهاست؛ زیرا این حکم، دلیل خاصّی ندارد و بنابراین، تقیید یا تخصیصی بر اطلاقات و عمومات معتبر وارد نمی‌شود و اگر چه فقیهان فتوا داده‌اند که به چنین فردی نمی‌توان از زکات چیزی پرداخت، و در این مورد روایتی هم وارد شده است، ولی این سخن غیر از آن است که در صورت ناداری، به جواز حبس او حکم داده شود. اکنون سخن حلبی می‌آید و به تحقیق دربار مساله می‌پردازیم:

۱.۱ – قول حلبی

حلبی می‌گوید: مکروه است که طلب‌کار، در صورت عدم نیاز به مال خود و با ظنّ به نیاز بدهکار به مهلت، طلب خود را مطالبه نماید. اگر بداند یا ظن داشته باشد که بدهکار از پرداخت آن ناتوان است، مطالبه برای او حلال نیست و به دادن مهلت الزام می‌شود، تا آن زمان که بدهکار توان پرداخت آن را پیدا کند. اگر بدهکار از اهل زکات باشد، می‌تواند طلب خود را از محل زکات با او محاسبه کند و اگر مخالف مذهب حق باشد یا آنچه را قرض گرفته در مسیر حرام صرف کرده باشد، می‌تواند او را حبس کند.

[۱] حلبی، ابوالصلاح، الکافی فی الفقه، ص۳۳۱.

در بعضی از نسخ عوض «فله حبسه؛ او را حبس کند» «فله حسابه؛ حساب او با طلب‌کار است» آمده که در این صورت از محل بحث خارج می‌شود.
علاوه بر آنچه گذشت، اطلاقات وارده شامل این مورد است و برای بیان حکم آن آمده است و مخصّصی هم در این مورد خاص وجود ندارد. ابو الصلاح حلبینیز در این مساله منفرد است (در صورتی که نسخه، «حبسه» باشد)، مگر اینکه به روایتی یا دلیلی دست یافته باشد که به ما نرسیده است، یا قائل به این باشد که اطلاقات از مورد استقراض و صرف در حرام منصرف است. البته چنین تفصیلی در مورد صرف زکات آمده است؛ بدین معنا که اگر مال را در حرام صرف کرده باشد، امام نمی‌تواند بدهی او را بپردازد و مستحقّ زکات محسوب نمی‌شود. این امر در روایت منقول از امام رضا (علیه‌السلام) آمده و بر طبق آن فتوا نیز صادر شده است.

۱.۲ – روایت امام رضا

محمد بن یحیی، عن محمد بن الحسین، عن محمد بن سلیمان، عن رجل من اهل الجزیره یکنّی ابا محمد، قال: سال الرضا (علیه‌السّلام) رجل و انا اسمع، فقال له: جعلت فداک، انّ اللّه عزّوجل) یقول: وَ اِنْ کانَ ذُو عُسْرَهٍ فَنَظِرَهٌ اِلی مَیْسَرَهٍ …

[۲] بقره/سوره۲، آیه۲۸۱.

اخبرنی عن هذه النظره التی ذکرها اللّه (عزّوجل) فی کتابه، لها حدّ یعرف اذا صار هذا المعسر الیه لا بدّ له من ان ینتظر، و قد اخذ مال هذا الرجل و انفقه علی عیاله و لیس له غلّه ینتظر ادراکها و لا دین ینتظر محلّه و لا مال غائب ینتظر قدومه؟ قال: نعم، ینتظر بقدر ما ینتهی خبره الی الامام، فیقضی عنه ما علیه من الدّین من سهم الغارمین، اذا کان انفقه فی طاعه اللّه عزّ و جلّ فان کان قد انفقه فی معصیه اللّه فلا شی‌ء له علی الامام. قلت: فما لهذا الرجل الذی ائتمنه و هو لا یعلم فیما انفقه فی طاعه اللّه‌ام فی معصیته؟ قال: یسعی له فی ماله فیردّه علیه و هو صاغر؛

[۳] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۵، ص۹۳، ح۵.

[۴] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام (به نقل از:کافی)، ج۶، ص۱۸۵، ح۱۰.

[۵] حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۹۱، ح۳.

[۶] نک:عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیّاشی، ج۱، ص۱۵۵.

[۷] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۲۳، ص۳۷.

[۸] بحرانی، سید‌هاشم، تفسیر برهان، ج۱،