توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جعفر بن محمد بن ابراهیم ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جعفر بن محمد بن ابراهیم ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جعفر بن محمد بن ابراهیم ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل جعفر بن محمد بن ابراهیم ۲۸ اسلاید در PowerPoint

پاورپوینت کامل جعفر بن محمد بن ابراهیم ۲۸ اسلاید در PowerPoint از نقبای مکه و محدثان شیعه در سده چهارم قمری بود. نسب ایشان به امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) می‌رسد. وی به القاب متفاوتی مشهور است، همچون: احمر عینه، جمال، سید جعفر علوی حسینی، ابوعبدالله حیری، الشریف الصالح. وی از شاگردان ابوالعباس عبیدالله بن احمد بن نهیک بود. شیخ طوسی او را در ردیف راویانی که مستقیماً از امام معصوم (علیه‌السّلام) روایت نقل ننموده‌اند، ذکر کرده است. جعفر در مکه درگذشته و در همین شهر مدفون شده است.

فهرست مندرجات

۱ – نسب
۲ – لقب و کنیه
۳ – سکونت
۴ – اساتید
۵ – فرزندان و نوادگان
۶ – فهرست منابع
۷ – پانویس
۸ – منبع

۱ – نسب

ابوالقاسم جعفر بن ابی‌جعفر محمد بن ابراهیم بن محمد الیمانی بن عبیدالله بن امام موسی کاظم (علیه‌السّلام)، از علما و محدثان ساکن در مکه بود.

[۱] ابن حزم، علی بن احمد، جمهره الانساب العرب، ص۶۴.

۲ – لقب و کنیه

لقبش نظام‌الدین جمال

[۲] رجائی موسوی، سید مهدی، المعقبون من آل ابی‌طالب، ج۲، ص۱۸۷.

و معروف به احمر عینه بود.

[۳] رازی، فخرالدین، الشجره المبارکه فی انساب الطالبیه، ص۹۲.

[۴] مروزی ازورقانی، سید عزیز‌الدین ابی‌طالب، الفخری فی انساب الطالبیین، ص۱۷.

گفته شده که به دلیل زیبایی چهره‌اش به جمال شهرت یافته و برخی نیز این لقب را به دلیل شغل جمالی او (شترداری) دانسته‌اند

[۵] بیهقی، ظهیرالدین، لباب الانساب، ج۱، ص۲۴۱.

[۶] ابن طقطقی، محمد بن علی، الاصیلی فی انساب الطالبیین، ص۱۹۰.

و فرزندانش به بنی‌جمال مشهور بوده‌اند. مادرش از فرزندان مالک بن انس بود.

[۷] کمونه حسینی، سید عبدالرزاق، موارد الاتحاف فی نقباء الاشراف، ج۲، ص۱۷۱-۱۷۲.

در برخی منابع از او با عنوان سید جعفر علوی حسینی موسوی یاد شده است

[۸] ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ص۱۸۳.

و در برخی منابع او را با کنیه و شهرت ابوعبدالله الحیری (منسوب به حیره) خوانده‌اند.

[۹] طوسی، محمد بن حسن‌، رجال الطوسی، ص۴۱۹.

[۱۰] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۵۰.

ابن طقطقی او را با صفاتی مانند امیر، کریم، شجاع و دارای علم و سیادت ستوده

[۱۱] ابن طقطقی، محمد بن علی، الاصیلی فی انساب الطالبیین، ص۱۹۰.

و محمد بن عثمان، استاد نجاشی، رجال‌شناس مشهور شیعی، که از ابوالقاسم جعفر بن محمد حدیث نقل کرده، از او با عنوان «الشریف الصالح» یاد کرده است.

[۱۲] نجاشی، ابوالعبّاس، رجال النجاشی، ص۱۴۸.

[۱۳] نجاشی، ابوالعبّاس، رجال النجاشی، ص۱۵۹.

شیخ طوسی او را در ردیف راویانی که مستقیماً از امام معصوم (علیه‌السّلام) روایت نقل ننموده‌اند، ذکر کرده است.

[۱۴] طوسی، محمد بن حسن‌، رجال الطوسی، ص۴۱۹.

[۱۵] حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۱، ص۳۵۵.

۳ – سکونت

درباره سکونت جعفر بن محمد، در شهرهای مختلف، گزارش‌های متفاوتی به دست رسیده است. بنا بر گزارش منابع انساب، وی نقیب سادات مکه بود

[۱۶] رازی، فخرالدین، الشجره المبارکه فی انساب الطالبیه، ص۹۲.

[۱۷] مروزی ازورقانی، سید عزیز‌الدین ابی‌طالب، الفخری فی انساب الطالبیین، ص۱۷.

و بر اساس روایتی، در سال ۳۱۲ق، جعفر بن محمد بن قولویه قمی و ابوالحسین محمد بن عثمان و ابوالمفضل شیبانی در منزلش، در مکه، از او نقل حدیث می‌کرده‌اند.

[۱۸] رجائی، سید مهدی، المحدثون من آل ابی‌طالب، ج۱، ص۱۸۵.

با وجود این، منابع از او با لقب «مصری» نام برده‌اند. تعلکبری، به سال ۳۴۰ق در مصر، از او حدیث شنیده و اجازه دریافت کرده است

[۱۹] طوسی، محمد بن حسن‌، رجال الطوسی، ص۴۱۹.

و این نشان می‌دهد که او تا این سال زنده، و مدتی را در مصر ساکن بوده است. چنان‌که گفته شد برخی منابع نیز از او با لقب الحیری یاد کرده، اما درباره علت انتساب او به حیره، گزارشی موجود نیست. از سوی دیگر می‌دانیم که جعفر در مکه درگذشته و در همین شهر به خاک سپرده شده است.

[۲۰] ابوسعیده، سید حسین، المشاهد المشرفه، ج۱، ص۱۷۴-۱۷۵.

اگر روایت حضور جعفر در مصر به سال ۳۴۰ق صحیح باشد، زمان وفات او را باید بعد از این سال و پس از بازگشت وی به مکه بدانیم.

۴ – اساتید

از استادان وی در مکه، که ظاهراً از کودکی نزد وی تربیت شده و بیشتر احادیثش را از او نقل کرده است، ابوالعباس عبیدالله بن احمد بن نهیک است که کتاب‌های حدیثی اهل سنت، از جمله کتاب صلاه الکبیر، نوشته حریز بن عبدالله را نزد او خواند و از جمله