مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل جعفر بن مبشر ثقفی معتزلی ۶۶ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل جعفر بن مبشر ثقفی معتزلی ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جعفر بن مبشر ثقفی معتزلی ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل جعفر بن مبشر ثقفی معتزلی ۶۶ اسلاید در PowerPoint :
جعفر بن مبشر ثقفی
جعفر بن مُبَشّر بن احمد ثقفی، متکلم معتزلی قرن دوم و سوم، از طبقه هفتم معتزله است.
فهرست مندرجات
۱ – شرح حال جعفر بن مبشّر
۲ – مناظره جعفر با برادر
۳ – علم و زهد جعفر بن مبشّر
۴ – جعفر بن مبشّر مروج آرای معتزله
۵ – جایز شمردن امامت مفضول بر فاضل
۶ – عقاید جعفر بن مبشّر در مورد قرآن
۷ – تعریف گناه کبیره و صغیره
۸ – اکتفا به عقل در معرفت خدا
۹ – روش فقهی جعفر بن مبشّر
۱۰ – جعفر بن مبشّر یکی از راویان حدیث
۱۱ – آثار جعفر بن مبشّر
۱۲ – فهرست منابع
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع
۱ – شرح حال جعفر بن مبشّر
کنیه او را ابومحمد
[۱] ابنندیم، ج۱، ص۲۰۸.
[۲] ابنمرتضی، کتاب طبقات المعتزله، ج۱، ص۷۶، چاپ سوزانا دیوالد ـ ویلتسر، بیروت ۱۳۸۰/۱۹۶۱.
نوشتهاند و از او به قَصَبی نیز یاد شده است.
[۳] عبدالرحیم بن محمد خیاط، کتاب الانتصار و الرد علی ابن الروندی الملحد، ج۱، ص۸۱، چاپ نیبرگ، بیروت ۱۹۸۶.
[۴] ابنعساکر، تبیین کذب المفتری فیما نسب الی الامام ابیالحسن الاشعری، ج۱، ص۱۳۸، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.
خیاط معتزلی
[۵] عبدالرحیم بن محمد خیاط، کتاب الانتصار و الرد علی ابن الروندی الملحد، ج۱، ص۸۱، چاپ نیبرگ، بیروت ۱۹۸۶.
این لقب را تحقیرآمیز انگاشته، اما به نظر یمانی
[۶] پانویس۳، عبدالستار عزالدین راوی، ج۱، ص۱۳۹، ثوره العقل: دراسه فلسفیه فی فکر معتزله بغداد، بغداد ۱۹۸۲.
وجه تسمیه او به قصبی احتمالاً امرار معاش وی از طریق فروش قصب (نی) بوده است.
از سال تولد او اطلاعی در دست نیست.
از رؤسای معتزله بغداد بوده
[۷] محمد بن احمد ملطی شافعی، التنبیه و الرّد علی اهل الاهواء و البدع، ج۱، ص۳۹، چاپ محمد زاهد کوثری، قاهره۱۳۶۹.
[۸] ابنندیم، ج۱، ص۲۰۸.
و به همراه جعفر بن حَرب نزد ابوموسی مُردار (متوفی ۲۲۶) به تحصیل علم پرداخته است.
[۹] قاضی عبدالجبار بن احمد، فرق و طبقات المعتزله، چاپ علی سامی نشار و عصامالدین محمدعلی، اسکندریه۱۹۷۲، ص۷۶.
[۱۰] محمد بن عبدالکریم شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص۹۴، چاپ احمد فهمی محمد، قاهره ۱۳۶۷ـ ۱۳۶۸/ ۱۹۴۸ـ۱۹۴۹، چاپ افست بیروت (بیتا).
[۱۱] ابنمرتضی، کتاب طبقات المعتزله، ج۱، ص۷۱، چاپ سوزانا دیوالد ـ ویلتسر، بیروت ۱۳۸۰/۱۹۶۱.
او را تا حدی متأثر از آرای نَظّام، متکلم بزرگ معتزلی، نیز دانستهاند.
[۱۲] د. اسلام، چاپ دوم، ذیل مادّه.
[۱۳] محمد بن عبدالکریم شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص۸۰، چاپ احمد فهمی محمد، قاهره ۱۳۶۷ـ ۱۳۶۸/ ۱۹۴۸ـ۱۹۴۹، چاپ افست بیروت (بیتا).
ابومُجالِد احمد بن حسین (متوفی ۲۶۸) از شاگردان وی بوده است.
[۱۴] خطیب بغدادی، ج ۵، ص۱۵۴.
[۱۵] ابنمرتضی، کتاب طبقات المعتزله، ج۱، ص۸۵، چاپ سوزانا دیوالد ـ ویلتسر، بیروت ۱۳۸۰/۱۹۶۱.
جعفر بن مبشّر در ۲۳۴ در بغداد درگذشت.
[۱۶] ابناثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۷، ص۴۴.
[۱۷] اسماعیل بن علی ابوالفداء، المختصر فی اخبار البشر: تاریخ ابیالفداء، ج ۲، ص۳۷، بیروت: دارالمعرفه، (بیتا).
۲ – مناظره جعفر با برادر
برادر جعفر، حُبَیش/ حَنَش بن مبشّر (متوفی ۲۵۸) فقیه و محدّث بود
[۱۸] مسعودی، مروج (بیروت) ، ج ۴، ص۲۸.
[۱۹] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماءالرجال، ج ۵، ص۴۱۵، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.
[۲۰] محمد بن احمد ذهبی، میزان الاعتدال فی نقدالرجال، ج ۱، ص۴۱۴، چاپ علی محمد بجاوی، قاهره ۱۹۶۳ـ۱۹۶۴، چاپ افست بیروت (بیتا).
و به گزارش مسعودی
[۲۱] مسعودی، مروج (بیروت) ، ج ۴، ص۲۸.
بر خلاف برادرش از رؤسای حَشْویه به شمار میآمد، به همین دلیل دو برادر با یکدیگر بحث و مناظره و دشمنی داشتند تا جایی که با یکدیگر قطع معاشرت کردند.
برخی
[۲۲] خطیب بغدادی، ج ۹، ص۱۹۳.
[۲۳] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماءالرجال، ج ۵، ص۴۱۵، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.
حبیش را اهل طوس و ساکن بغداد دانستهاند که این امر نشاندهنده تبار ایرانی او و جعفر بن مبشّر است.
۳ – علم و زهد جعفر بن مبشّر
گزارشها
[۲۴] ابنندیم، ج۱، ص۲۰۸.
[۲۵] قاضی عبدالجبار بن احمد، فرق و طبقات المعتزله، چاپ علی سامی نشار و عصامالدین محمدعلی، اسکندریه۱۹۷۲، ص۱۸۱.
[۲۶] ابنحجر عسقلانی، لسانالمیزان، ج ۲، ص۴۶۳، چاپ عبدالفتاح ابوغده، بیروت ۱۴۲۳/۲۰۰۲.
حکایت از علم و ورع و زهد جعفر بن مبشّر دارند تا جایی که به علم و زهد او و جعفر بن حرب مثال میزدهاند.
[۲۷] کتاب الانتصار و الرد علی ابن الروندی الملحد، چاپ نیبرگ، بیروت ۱۹۸۶.
[۲۸] قاضی عبدالجبار بن احمد، فرق و طبقات المعتزله، چاپ علی سامی نشار و عصامالدین محمدعلی، اسکندریه۱۹۷۲، ص۱۸۱.
همچنین گفتهاند وی همواره از منصب قضا و پذیرش صله خلفا خودداری میکرد.
[۲۹] قاضی عبدالجبار بن احمد، فرق و طبقات المعتزله، چاپ علی سامی نشار و عصامالدین محمدعلی، اسکندریه۱۹۷۲، ص۸۱-۸۲.
[۳۰] ابنمرتضی، کتاب طبقات المعتزله، ج۱، ص۷۷، چاپ سوزانا دیوالد ـ ویلتسر، بیروت ۱۳۸۰/۱۹۶۱.
۴ – جعفر بن مبشّر مروج آرای معتزله
جعفر بن مبشّر و جعفر بن حرب را رؤسای فرقه جعفریه دانستهاند.
[۳۱] محمد بن عبدالکریم شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص۳۵، چاپ احمد فهمی محمد، قاهره ۱۳۶۷ـ ۱۳۶۸/ ۱۹۴۸ـ۱۹۴۹، چاپ افست بیروت (بیتا).
[۳۲] سمعانی، ج ۲، ص۶۷.
همچنین با توجه به اینکه جعفر بن مبشّر در رویگردانی اهل عانَه یا عانات (شهری در نزدیکی رود فرات )
[۳۳] یاقوت حموی، ذیل «عانه».
از پیروی مذهب سلیمان بن جریر و رویآوردنشان به مکتب اعتزال مؤثر بوده است،
[۳۴] عبدالرحیم بن محمد خیاط، کتاب الانتصار و الرد علی ابن الروندی الملحد، ج۱، ص۸۹، چاپ نیبرگ، بیروت ۱۹۸۶.
میتوان وی را یکی از افراد مؤثر در معرفی و ترویج آرای معتزله دانست.
با اینکه جعفر بن مبشّر در اندیشههای خود غالباً پیرو معتزله بوده، در مواردی آرای خاصی ارائه کرده است.
۵ – جایز شمردن امامت مفضول بر فاضل
وی، و به تَبَع او جعفریه، حضرت علی علیهالسلام را افضل از ابوبکر و بلکه فاضلترین فرد پس از رسول اللّه صلیاللّهعلیهوآلهوسلم دانستهاند، با این حال، وی امامت مفضول بر فاضل را جایز شمرده است
[۳۵] ابنابیالحدید، شرح نهجالبلاغه، ج ۱، ص۷، چاپ محمدابوالفضل ابراهیم، قاهره ۱۳۸۵ـ۱۳۸۷/ ۱۹۶۵ـ۱۹۶۷، چاپ افست بیروت (بیتا).
و شاید به همین دلیل، جعفریه از زیدیه تلقی شدهاند.
[۳۶] محمد بن احمد ملطی شافعی، التنبیه و الرّد علی اهل الاهواء و البدع، ج۱، ص۳۹، چاپ محمد زاهد کوثری، قاهره۱۳۶۹.
۶ – عقاید جعفر بن مبشّر در مورد قرآن
جعفر بن مبشّر، همانند بیشتر معتزله، قائل به مخلوق بودن قرآن بود.
همچنین وی و جعفر بن حرب بر آن بودند که خداوند قرآن را در لوح محفوظ آفریده است که از آنجا به جای دیگر منتقل نخواهد شد، زیرا ممکن نیست شیء واحد در زمان واحد در دو مکان قرار گیرد.
آنان مصاحف ، شنیدهها و محفوظات قرآنی را فعل نویسندگان، شنوندگان و حافظان میشمردند، به این معنا که قرآنِ مکتوب همان قرآن در لوح محفوظ نیست، بلکه حکایتی از آن است،
[۳۷] علی بن اسماعیل اشعری، ج۱، ص۱۹۲، کتاب مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلّین، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن ۱۴۰۰/ ۱۹۸۰.
[۳۸] علی بن اسماعیل اشعری، ج۱، ص۵۹۹ -۶۰۰، کتاب مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلّین، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن ۱۴۰۰/ ۱۹۸۰.
[۳۹] قاضی عبدالجبار بن احمد، المغنی فی ابواب التوحید و العدل، ج ۷، ص۱۹۱، ج ۷، چاپ ابراهیم ابیاری، قاهره ۱۳۸۰/ ۱۹۶۱.
[۴۰] محمد بن عبدالکریم شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص۹۴، چاپ احمد فهمی محمد، قاهره ۱۳۶۷ـ ۱۳۶۸/ ۱۹۴۸ـ۱۹۴۹، چاپ افست بیروت (بیتا).
لذا بر خلاف ابوالهُذَیلِ علاّف معتقد بودند حکایت غیر از محکی است
[۴۱] قاضی عبدالجبار بن احمد، المحیط بالتکلیف، ج۱، ص۳۲۷، چاپ عمر سیدعزمی، قاهره ۱۹۶۵.
و مصاحف قرآنیای که در دست بشر است، نه حقیقتاً که مجازاً کلاماللّه است؛ اما،
[۴۲] کتاب الانتصار و الرد علی ابن الروندی الملحد، چاپ نیبرگ، بیروت ۱۹۸۶.
انتساب این نظریه، یعنی مغایرت قرآن در لوح با آنچه در مصحفها نوشته شده است، را به جعفر نپذیرفته و از وی دفاع کرده است.
به جعفر بن مبشّر و نیز جعفر بن حرب این اعتقاد را نسبت دادهاند که خدا قدرتِ ظلم بر عقلا را ندارد، بلکه بر ظلم به اطفال و مجانین تواناست.
[۴۳] محمد بن عبدالکریم شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص۸۰، چاپ احمد فهمی محمد، قاهره ۱۳۶۷ـ ۱۳۶۸/ ۱۹۴۸ـ۱۹۴۹، چاپ افست بیروت (بیتا).
[۴۴] علی بن محمد جرجانی، شرح المواقف، ج ۸، ص۳۸۱، چاپ محمد بدرالدین نعسانی حلبی، مصر ۱۳۲۵/۱۹۰۷، چاپ افست قم ۱۳۷۰ ش.
۷ – تعریف گناه کبیره و صغیره
در باره تعریف گناه کبیره و صغیره ، معتزله معتقد بودند که کمیت و میزان گناه در کبیره یا صغیره بودن آن مؤثر است و نیز پرهیز از گناهان کبیره باعث بخشیده شدن گناهان صغیره میشود؛ اما، جعفر بن مبشّر و جعفر بن حرب بر این باور بودند که قصد و نیت در این باره نقش اساسی دارد و لذا، هر گناهی که عمداً صورت گیرد، کبیره است و کم یا زیاد بودن آن مهم نیست، از اینرو مرتکبِ آن فاسق و مستحق عقوبت است و ثوابِ ایمان به خدا و رسول برای او سودی ندارد، مگر اینکه توبه کند.
مخالفت جعفر بن مبشّر با سایر معتزله در خصوص فسق سارق نیز به این سبب بود که آنان در نسبت دادن فسق ب
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
