توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تکبیر افتتاح ۹۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تکبیر افتتاح ۹۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تکبیر افتتاح ۹۰ اسلاید در PowerPoint :

تکبیره‌الاحرام

نخستین جزء واجب از افعال نماز را تکبیره‌الإحرام گویند که به نام‌های تکبیره‌الافتتاح و تکبیره‌الاستفتاح هم نامیده می‌شود و از عنوان یاد شده در باب صلات سخن رفته است.

فهرست مندرجات

۱ – وجه تسمیه تکبیره‌الاحرام
۲ – عنوان تکبیره‌الاحرام در احادیث
۳ – حکم تکبیرهالإحرام
۳.۱ – زیادی سهوی تکبیره‌الاحرام
۳.۲ – استحباب تکبیر‌ه‌الاحرام
۳.۳ – جزء یا شرط بودن تکبیره‌الاحرام
۳.۴ – رکن بودن تکبیره‌الاحرام
۳.۵ – تکرار تکبیر‌هالاحرام
۳.۵.۱ – نظر مشهور
۳.۵.۲ – نظر غیرمشهور
۴ – شروط صحت تکبیره‌الاحرام
۴.۱ – تقارن با نیت
۴.۲ – قیام
۴.۳ – گفتن الله‌ اکبر
۴.۳.۱ – نظر ابوحنیفه
۴.۴ – خلاصه شروط
۵ – ادای تکبیره‌الاحرام به غیر زبان عربی
۵.۱ – نظر ابوحنیفه
۵.۲ – نظر مشهور
۵.۳ – شافعیان و حنبلیان
۶ – کیفیت تکبیرهالإحرام
۷ – حکم فراگیری تلفظ الله اکبر
۸ – مستحبات تکبیره‌الاحرام
۸.۱ – بالابردن دست‌ها تا مقابل گوش
۸.۲ – ذکر هفت تکبیر
۹ – احکام دیگر تکبیره‌الاحرام
۱۰ – تکبیره الاحرام از دیدگاه فقهی امام خمینی
۱۰.۱ – شکل تکبیره الاحرام‌
۱۰.۲ – رکن بودن تکبیره الاحرام‌
۱۰.۳ – راست ایستادن هنگام تکبیره الاحرام‌
۱۰.۴ – استقرار هنگام تکبیره الاحرام‌
۱۰.۵ – متصل نکردن تکبیره الاحرام‌ به دعای قبل از آن
۱۰.۶ – متصل کردن تکبیره الاحرام‌ به بعد از آن
۱۰.۷ – مستحبات
۱۰.۸ – شک در تکبیره الاحرام‌ بودن تکبیر گفته شده
۱۱ – فهرست منابع
۱۲ – پانویس
۱۳ – منابع

۱ – وجه تسمیه تکبیره‌الاحرام

سبب این نام‌گذاری آن است که با این تکبیر در ابتدای نماز ، همه کارهای منافی با آن (از قبیل سخن گفتن یا با صدای بلند خندیدن ) بر نمازگزار حرام می‌شود

[۱] ا بن ادریس حلّی، کتاب السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، ج۱، ص۲۱۶، قم ۱۴۱۰ـ۱۴۱۱.

[۲] علی بن محمدعلی طباطبائی، ریاض المسائل فی تحقیق الاحکام بالدلائل، ج۳، ص۱۱۶ـ۱۱۷، قم ۱۴۱۸ـ۱۴۲۱.

[۳] عبدالرحمان جزیری، کتاب الفقه علی المذهب الاربعه، ج۱، ص۲۱۹، استانبول ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.

و ازاین‌رو آن را «تحریمه» هم نامیده‌اند.

[۴] ا بن فهد حلّی، المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، ج۱، ص۳۵۹، چاپ مجتبی عراقی، قم ۱۴۰۷ـ۱۴۱۳.

[۵] وهبه مصطفی زحیلی، الفقه الاسلامی و ادلّته، ج۲، ص۸۱۵، دمشق ۱۴۱۸/۱۹۹۷.

به عبارت دیگر نماز با تکبیره‌الإحرام آغاز می‌شود و از این جهت که با گفتن آن، امور منافی نماز ممنوع می‌شود به آن «تکبیره‌الإحرام» و به سبب آغاز شدن نماز با آن « تکبیره‌الافتتاح » گفته می‌شود.
البتّه اوّلین جزء بودن آن بنابر قول به شرط بودن نیّت ـ و نه جزء بودن آن ـ و نیز تقدّم رُتبی تکبیر بر قیام است.

[۶] العروه الوثقی، ج۱، ص۶۲۶.

[۷] مستمسک العروه، ج۶، ص۵۲.

۲ – عنوان تکبیره‌الاحرام در احادیث

عنوان تکبیره‌الاحرام در احادیث نیز به کار رفته

[۸] ا بن حنبل، مسندالامام احمد بن حنبل، ج۱، ص۱۲۳، بیروت: دارصادر، (بی تا).

[۹] حرّعاملی، وسائل الشیعه، ج۶، ص۹ـ۱۲.

و گاه «تکبیره‌الافتتاح»

[۱۰] حرّعاملی، وسائل الشیعه، ج۶، ص۱۶.

یا « أَنْف‌الصلاه »

[۱۱] حرّعاملی، وسائل الشیعه، ج۶، ص۱۰.

خوانده شده است.

۳ – حکم تکبیرهالإحرام

تکبیره‌الإحرام، جزء واجب رکنی نماز است؛ از این‌رو، ترک آن ـ چه عمدی و چه سهوی

[۱۲] جواهر الکلام، ج۹، ص۲۰۱.

ـ و نیز بنابر مشهور، زیادی عمدی و سهوی آن ـ به معنای گفتن تکبیری دیگر به نیّت افتتاح نماز با آن ـ موجب بطلان نماز است.

[۱۳] مستمسک العروه، ج۶، ص۵۴-۵۲.

[۱۴] جواهر الکلام، ج۹، ص۲۰۱.

[۱۵] جواهر الکلام، ج۹، ص۲۲۰.

۳.۱ – زیادی سهوی تکبیره‌الاحرام

بسیاری از معاصران، زیادی سهوی آن را مبطل ندانسته‌اند.

[۱۶] العروه الوثقی (و حواشی)، ج۱، ص۶۲۶.

[۱۷] العروه الوثقی، ج۲، ص۴۶۲.

بنابر قول به بطلان نماز به زیادی تکبیر، برای شروع نماز باید تکبیر سومی گفته شود و گفتن تکبیر دوم که موجب بطلان نماز شده کافی نیست.

[۱۸] العروه الوثقی، ج۱، ص۶۲۶.

[۱۹] جواهر الکلام، ج۹، ص۲۲۲.

۳.۲ – استحباب تکبیر‌ه‌الاحرام

هر چند در بعضی منابع فقهی اهل‌سنت ، از برخی تابعین مانند اوزاعی ، زُهْری و سعید بن مُسَیِّب ، استحباب تکبیره‌الاحرام نقل شده،

[۲۰] محمد بن احمد قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ج۱، ص۱۷۵، بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۵.

[۲۱] محمود بن احمد عینی، البنایه فی شرح الهدایه، ج۲، ص۱۸۶، بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۰.

در فقه امامی و اهل‌سنت بر وجوب آن اتفاق نظر وجود دارد.

[۲۲] احمد بن محمد مقدس اردبیلی، مجمع الفائده والبرهان فی شرح ارشادالاذهان، ج۲، ص۱۹۳، چاپ مجتبی عراقی، علی پناه اشتهاردی، و حسین یزدی اصفهانی، ج ۲، قم ۱۳۶۲ ش.

[۲۳] عبدالرحمان جزیری، کتاب الفقه علی المذهب الاربعه، ج۱، ص۲۱۹، استانبول ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.

۳.۳ – جزء یا شرط بودن تکبیره‌الاحرام

در باره این‌که آیا تکبیره‌الاحرام جزو نماز است یا شرط آن، اختلاف نظر وجود دارد.
فقهای بیش‌تر مذاهب فقهی آن را اولین جزء نماز دانسته‌اند

[۲۴] ا بن قدامه، المغنی، ج۱، ص۴۶۴، بیروت: عالم الکتب، (بی تا).

[۲۵] محمدحسن بن باقر نجفی، جواهرالکلام فی شرح شرائع الاسلام، ج۹، ص۲۰۱، ج ۹، چاپ عباس قوچانی، بیروت ۱۹۸۱.

[۲۶] محمدکاظم بن عبدالعظیم طباطبائی یزدی، العروه الوثقی، ج۱، ص۶۲۶، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

[۲۷] عبدالرحمان جزیری، کتاب الفقه علی المذهب الاربعه، ج۱، ص۲۱۸، استانبول ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.

و بر این اساس تمام شرایط لازم برای اجزای نماز را، مانند رو به قبله بودن و پوشش داشتن نمازگزار، در تکبیره‌الاحرام واجب شمرده‌اند

[۲۸] یوسف بن احمد بحرانی، الحدائق الناضره فی احکام العتره الطاهره، ج۸، ص۳۲، قم ۱۳۶۳ـ۱۳۶۷ ش.

[۲۹] علی بن محمدعلی طباطبائی، ریاض المسائل فی تحقیق الاحکام بالدلائل، ج۳، ص۱۲۰، قم ۱۴۱۸ـ۱۴۲۱.

[۳۰] الموسوعه الفقهیه، کویت: وزارت الاوقاف و الشئون الاسلامیه، ج۱۳، ص۲۱۸، ج ۱۳، ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸، ج ۲۳، ۱۴۱۰/ ۱۹۹۰.

اما در برابر، فقیهان حنفی تکبیره‌الاحرام را، مانند طهارت لباس و مکان ، شرط صحت نماز دانسته‌اند نه جزو آن.

[۳۱] عبدالرحمان جزیری، کتاب الفقه علی المذهب الاربعه، ج۱، ص۲۱۹، استانبول ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.

[۳۲] وهبه مصطفی زحیلی، الفقه الاسلامی و ادلّته، ج۲، ص۸۱۷، دمشق ۱۴۱۸/۱۹۹۷.

[۳۳] محمود بن احمد عینی، البنایه فی شرح الهدایه، ج۲، ص۱۸۹، بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۰.

۳.۴ – رکن بودن تکبیره‌الاحرام

بسیاری از فقها علاوه بر واجب شمردن تکبیره‌الاحرام، آن را از ارکان نماز ن یز به شمار آورده‌اند؛ ازین‌رو، بر پایه نظر مشهور در باره رکن ، اگر نمازگزار عمداً یا سهواً آن را ترک نماید یا خللی در آن ایجاد کند، نمازش باطل می‌شود و ملزم به اعاده آن می‌گردد.

[۳۴] یحیی بن شرف نووی، المجموع: شرح المهذب، ج۳، ص۲۸۹ـ۲۹۱، بیروت: دارالفکر، (بی تا).

[۳۵] حسن بن یوسف علامه حلّی، قواعدالاحکام، ج۱، ص۲۷۱، قم ۱۴۱۳ـ۱۴۱۹.

[۳۶] یوسف بن احمد بحرانی، الحدائق الناضره فی احکام العتره الطاهره، ج۸، ص۳۲، قم ۱۳۶۳ـ۱۳۶۷ ش.

[۳۷] وهبه مصطفی زحیلی، الفقه الاسلامی و ادلّته، ج۲، ص۸۱۵، دمشق ۱۴۱۸/۱۹۹۷.

[۳۸] حرّعاملی، وسائل الشیعه، ج۶، ص۱۳ـ۱۴.

۳.۵ – تکرار تکبیر‌هالاحرام

در باره این‌که آیا تکرار تکبیره‌الاحرام موجب بطلان نماز می‌شود یا نه، فقهای امامی اختلاف نظر دارند.
این امر به تفسیر آنان از واژه رکن باز می‌گردد.

۳.۵.۱ – نظر مشهور

بنا بر نظرِ مشهور فقهای امامی در باره رکن، چنان‌چه نمازگزار برای شروع نماز « اللّه اکبر » بگوید و سپس آن را به قصد تکبیره‌الاحرام تکرار کند، نماز باطل می‌شود و برای شروع نماز باید تکبیر سوم را بگوید.
به همین ترتیب تکبیر چهارم آن را باطل می‌کند و به تکبیر پنجم نیاز است.

[۳۹] علی بن حسین محقق کرکی، جامع المقاصد فی شرح القواعد، ج۱، ص۴۳۳، قم ۱۴۰۸ـ۱۴۱۱.

[۴۰] زین الدین بن علی شهیدثانی، روض الجنان فی شرح ارشاد الاذهان، ج۱، ص۲۵۸، چاپ سنگی تهران ۱۳۰۳، قم ۱۴۰۴.

[۴۱] محمدکاظم بن عبدالعظیم طباطبائی یزدی، العروه الوثقی، ج۱، ص۶۲۶، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

[۴۲] روح اللّه خمینی، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، ج۱، ص۱۴۶، تحریرالوسیله، بیروت ۱۴۰۷/ ۱۹۸۷.

[۴۳] ا بن فهد حلّی، المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، ج۱، ص۳۵۶ـ۳۵۷، چاپ مجتبی عراقی، قم ۱۴۰۷ـ۱۴۱۳.

[۴۴] ج ۲۳، ص ۱۰۹ـ۱۲۰، ج۱، ص۷۸۴ـ۷۸۹ و در فقه اهل سنّت رجوع کنید به الموسوعه الفقهیّه، احمد بن محمدمهدی نراقی، عوائد الایام، قم ۱۳۷۵ ش.

۳.۵.۲ – نظر غیرمشهور

بر پایه نظری دیگر، افزودن تکبیر موجب بطلان و اعاده نماز نمی‌شود.
مستند این نظر فقهی، فقدان دلیل شرعی بر بطلان نماز در این مورد و نیز مفهومِ رکن بودن تکبیره‌الاحرام است، زیرا واژه رکن اصطلاحی است که فقها آن را به کار برده‌اند و در قرآن و احادیث به کار نرفته است؛ ازینرو، رکن را باید به معنای لغوی آن ( پایه و ستون ) دانست.

[۴۵] احمد بن محمد مقدس اردبیلی، مجمع الفائده والبرهان فی شرح ارشادالاذهان، ج۲، ص۱۹۵، چاپ مجتبی عراقی، علی پناه اشتهاردی، و حسین یزدی اصفهانی، ج ۲، قم ۱۳۶۲ ش.

[۴۶] احمد بن محمدمهدی نراقی، عوائد الایام، ج۱، ص۷۸۸ـ۷۸۹، قم ۱۳۷۵ ش.

[۴۷] مرتضی بروجردی، مستندالعروه الوثقی، ج۳، ص۱۰۴، تقریرات آیه اللّه خوئی، ج ۳، قم ۱۴۱۳.

۴ – شروط صحت تکبیره‌الاحرام

صحت تکبیره‌الاحرام شروطی دارد که اهمّ آنها عبارت است از:

۴.۱ – تقارن با نیت

تقارن آن با « نیتِ » نماز.

[۴۸] احمد بن محمدمهدی نراقی، مستندالشیعه فی احکام الشریعه، ج۱۱، ص۲۵۶، ج ۱۱، قم ۱۴۱۷.

[۴۹] محمدحسن بن باقر نجفی، جواهرالکلام فی شرح شرائع الاسلام، ج۹، ص۱۷۴، ج ۹، چاپ عباس قوچانی، بیروت ۱۹۸۱.

[۵۰] الموسوعه الفقهیه، کویت: وزارت الاوقاف و الشئون الاسلامیه، ج۱۳، ص۲۱۹، ج ۱۳، ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸، ج ۲۳، ۱۴۱۰/ ۱۹۹۰.

۴.۲ – قیام

ایستادن ( قیام ) در هنگام ادای تکبیره‌الاحرام.

[۵۱] ا بن قدامه، المغنی، ج۱، ص۴۶۳، بیروت: عالم الکتب، (بی تا).

[۵۲] یحیی بن شرف نووی، المجموع: شرح المهذب، ج۳، ص۲۹۶، بیروت: دارالفکر، (بی تا).

[۵۳] محمد بن علی موسوی عاملی، مدارک الاحکام فی شرح شرائع الاسلام، ج۳، ص۳۲۲، قم ۱۴۱۰.

[۵۴] محمدکاظم بن عبدالعظیم طباطبائی یزدی، العروه الوثقی، ج۱، ص۶۲۸، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

۴.۳ – گفتن الله‌ اکبر

گفتن اللّه اکبر به همین صورت؛ ازین‌رو، الفاظ دیگر ــ هر چند با آن هم معنا باشند ــ کفایت نمی‌کند و چه بسا که موجب بطلان نماز می‌شود.

[۵۵] مالک بن انس، المدونه الکبری، ج۱، ص۶۲ـ۶۳، قاهره ۱۳۲۳، چاپ افست بیروت (بی تا).

[۵۶] محمد بن حسن طوسی، المبسوط فی فقه الامامیه، ج۱، ص۱۰۲، ج ۱، چاپ محمدتقی کشفی، تهران ۱۳۸۷.

[۵۷] محمدحسن بن باقر نجفی، جواهرالکلام فی شرح شرائع الاسلام، ج۹، ص۲۰۵ـ ۲۰۶، ج ۹، چاپ عباس قوچانی، بیروت ۱۹۸۱.

[۵۸] عبدالرحمان جزیری، کتاب الفقه علی المذهب الاربعه، ج۱، ص۲۲۶، استانبول ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.

[۵۹] محمد بن ادریس شافعی، الاُمّ، ج۱، ص۱۰۰، چاپ محمد زهری نجار، بیروت (بی تا).

۴.۳.۱ – نظر ابوحنیفه

ابوحنیفه ذکر هر تعبیر حاکی از تعظیم و تجلیل خداوند

[۶۰] رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، تحریرالوسیله، بیروت ۱۴۰۷/ ۱۹۸۷.

را به جای «اللّه اکبر» جایز دانسته است.

[۶۱] محمود بن احمد عینی، البنایه فی شرح الهدایه، ج۲، ص۱۹۷، بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۰.

[۶۲] عبدالرحمان جزیری، کتاب الفقه علی المذهب الاربعه، ج۱، ص۲۲۰، استانبول ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.

[۶۳] وهبه مصطفی زحیلی، الفقه الاسلامی و ادلّته، ج۲، ص۸۱۵ ـ ۸۱۸، دمشق ۱۴۱۸/۱۹۹۷.

[۶۴] ا بن ادریس حلّی، کتاب السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، ج۱، ص۱۱۶، قم ۱۴۱۰ـ۱۴۱۱.

[۶۵] ا بن قدامه، المغنی، ج۱، ص۴۶۱، بیروت: عالم الکتب، (بی تا).

[۶۶] علی بن محمدعلی طباطبائی، ریاض المسائل فی تحقیق الاحکام بالدلائل، ج۳، ص۱۱۷، قم ۱۴۱۸ـ۱۴۲۱.

[۶۷] محمدحسن بن باقر نجفی، جواهرالکلام فی شرح شرائع الاسلام، ج۹، ص۲۱۳، ج ۹، چاپ عباس قوچانی، بیروت ۱۹۸۱.

[۶۸] محمدکاظم بن عبدالعظیم طباطبائی یزدی، العروه الوثقی، ج۱، ص۶۲۷، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

۴.۴ – خلاصه شروط

آنچه در نماز شرط است ـ مانند طهارت، پوشش، قیام، استقرار، استقبال، ترتیب (گفتن”أَکْبَر”بعد از”اللّه ) و موالات بین حروف و کلمات ـ در تکبیره‌الإحرام نیز همانند سایر اجزای نماز، شرط است.

[۶۹] العروه الوثقی، ج۱، ص۶۲۸.

[۷۰] جواهر الکلام، ج۹، ص۲۱۳.

[۷۱] جواهر الکلام، ج۹، ص۲۲۲.

۵ – ادای تکبیره‌الاحرام به غیر زبان عربی

۵.۱ – نظر ابوحنیفه

ابوحنیفه ادای تکبیره‌الاحرام را به فارسی ، حتی در صورت توانایی شخص بر تکلم به زبان عربی ، جایز دانسته است.

[۷۲] محمود بن احمد عینی، البنایه فی شرح الهدایه، ج۲، ص۲۰۲، بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۰.

[۷۳] ا بن عابدین، حاشیه ردّالمحتار علی الدّر المختار: شرح تنویر الابصار، ج۱، ص۴۵۲ـ۴۵۳، چاپ افست بیروت ۱۳۹۹/۱۹۷۹.

[۷۴] وهبه مصطفی زحیلی، الفقه الاسلامی و ادلّته، ج۲، ص۸۱۸، دمشق ۱۴۱۸/۱۹۹۷.

۵.۲ – نظر مشهور

بیش‌تر فقیهان بر لزوم ذکر تکبیره‌الاحرام به زبان عربی، فتوا داده‌اند.

[۷۵] محمد بن حسن طوسی، المبسوط فی فقه الامامیه، ج۱، ص۱۰۲، ج ۱، چاپ محمدتقی کشفی، تهران ۱۳۸۷.

[۷۶] ا بن قدامه، المغنی، ج۱، ص۴۶۲، بیروت: عالم الکتب، (بی تا).

[۷۷] یحیی بن شرف نووی، المجموع: شرح المهذب، ج۳، ص۳۰۱، بیروت: دارالفکر، (بی تا).

[۷۸] محمدکاظم بن عبدالعظیم طباطبائی یزدی، العروه الوثقی، ج۱، ص۶۲۷، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

۵.۳ – شافعیان و حنبلیان

شافعیان و حنبلیان ذکر آن را به زبان دیگر تنها در صورتی جایز دانسته‌اند که شخص قادر به ادای الفاظ تکبیره‌الاحرام به عربی نباشد.

[۷۹] الموسوعه الفقهیه، کویت: وزارت الاوقاف و الشئون الاسلامیه، ج۱۳، ص۲۲۰ـ۲۲۱، ج ۱۳، ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸، ج ۲۳، ۱۴۱۰/ ۱۹۹۰.

۶ – کیفیت تکبیرهالإحرام

صورت تکبیره‌الإحرام عبارت