توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ترور (دیدگاه اسلام) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ترور (دیدگاه اسلام) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ترور (دیدگاه اسلام) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ترور (دیدگاه اسلام) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

تروریسم به عنوان کاربرد زور یا تهدید به زور در داخل یک کشور به منظور ایجاد ترس و وحشت در جامعه، تضعیف و حتی سرنگونی نهادهای موجود و ایجاد تغییرات سیاسی تعریف شده است.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – تعریف ترور
۲.۱ – ترور در فرهنگ علوم سیاسی
۲.۱.۱ – ترور به معنای ترس
۲.۱.۲ – فعالیت‌های خشونت آمیز
۲.۱.۳ – اقدام خشونت بار
۲.۱.۴ – اعمال خشن و غیرقانونی
۲.۱.۵ – آدم کشی و تهدید
۲.۱.۶ – خشونت و قتل
۲.۱.۷ – کشتار بیرحمانه مخالفان
۲.۱.۸ – اقدام خشن و خطرناک
۲.۱.۹ – جمع بندی نهایی
۲.۲ – ترور در ادبیات عرب
۲.۲.۱ – ترور به معنای فتک
۲.۲.۲ – ترور به معنای ارهاب
۲.۲.۳ – ترور به معنای اغتیال
۲.۳ – ترور در زبان فارسی
۳ – شاخصه‌های ترور
۴ – حرمت شرعی ترور در روایات
۴.۱ – روایت اول
۴.۲ – روایت دوم
۴.۳ – روایت سوم
۴.۴ – روایت چهارم
۴.۵ – جمع‌بندی کلی
۵ – ترور یا مجازات اسلامی
۵.۱ – آیات دال بر جواز کشتن
۵.۱.۱ – مراد از قصاص قاتل
۵.۱.۲ – جمع‌بندی نهایی
۵.۲ – روایات نبوی دال بر جواز کشتن
۵.۲.۱ – حدیث اول
۵.۲.۲ – حدیث دوم
۵.۳ – سیره ائمه اطهار
۵.۳.۱ – خبر اول
۵.۳.۲ – خبر دوم
۵.۳.۳ – صدور حکم در مقام قضا
۵.۳.۴ – علت صدور حکم قتل
۶ – نمونه‌هایی از نفی ترور
۶.۱ – نمونه اول
۶.۲ – نمونه دوم
۶.۳ – نمونه سوم
۶.۴ – نمونه چهارم
۶.۵ – نمونه پنجم
۷ – فرجام سخن
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – مقدمه

وقوع قتل پی در پی در پاییز ۱۳۷۷ ایران، که به قتل‌های زنجیره‌ای معروف شد، مساله ترور اسلامی؟! یا انسانی؟! بودن آن را به یک بحث جنجال برانگیز داخلی تبدیل کرد. عملیات تروریستی تابستان ۱۳۸۰ آمریکا نیز، ترور را در صحنه جهانی، بر سر زبانها انداخت. این عملیات در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۲ مصادف با ۲۰ شهریور ۱۳۸۰ انجام شد. هم در حادثه قتل‌های زنجیره‌ای ایران، و هم، در عملیات تروریستی آمریکا، عده‌ای کوشیدند این دو اقدام را به اسلام و مسلمانان رادیکال؟! و بنیادگرا؟! نسبت دهند. بنابراین، مقاله حاضر می‌کوشد، به این سؤالات پاسخ دهد: آیا اسلام با ترور موافق است یا خیر؟ آیا مسلمانان اجازه دارند با استناد به سیره معصومین، دست به ترور بزنند؟ و سرانجام ترور چه نسبتی با مجازات اسلامی دارد؟
این مقاله در پاسخ به سؤالات فوق، نخست ترور را در فرهنگ علوم سیاسی تعریف و مؤلفه‌های آن را تعیین می‌کند. آنگاه به جستجوی معادل کلمه ترور در ادبیات قدیم و جدید عرب می‌پردازد. سپس به آیات و روایاتی که ترور را رد می‌کند، اشاره دارد، و تفاوت مجازات اسلامی با ترور را در قرآن، سیره پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و ائمه اطهار (علیهم السلام) نشان می‌دهد، و تفاوت این دو را با ذکر نمونه‌هایی از نفی ترور در تاریخ اسلام و انقلاب اسلامی توضیح می‌دهد، و سرانجام، مقاله با استخراج منطقی نکاتی از مطالب مطرح شده به پایان می‌رسد.

۲ – تعریف ترور

در فرهنگ و عرف سیاسی، تعاریف مختلفی از ترور و تروریست (terrorist) و تروریسم (terrorism) ارائه شده که در عین تنوع، بسیار به هم شبیه اند. در عوض، معنای ترور در اسلام چندان از پراکندگی برخوردار نیست، و اغلب در یک گستره و فضای محدود به کار رفته است. به همین جهت، قبل از ورود به بحث، تشریح مفهوم ترور در فرهنگ علوم سیاسی که بیشتر متاثر از فرهنگ غرب است و نیز توضیح ترور در فرهنگ اسلامی اجتناب ناپذیر است.

۲.۱ – ترور در فرهنگ علوم سیاسی

منابع و مآخذ فرهنگ علوم سیاسی، ترور و مشتقات آن را، این گونه معنا می‌کنند:

۲.۱.۱ – ترور به معنای ترس

«تروریسم که از ریشه لاتین terror به معنای ترس و وحشت گرفته شده است، به رفتار و اعمال فرد یا گروهی اطلاق می‌شود که از راه ایجاد ترس، وحشت و به کار بستن زور می‌خواهد به هدف سیاسی خود برسد. همچنین، کارهای خشونت آمیز و غیر قانونی حکومتها برای سرکوب مخالفان خود و ترساندن آنان نیز در ردیف تروریسم قرار دارد، که از آن به عنوان تروریسم دولتی یاد می‌شود.»

[۱] علی زاده، حسین، فرهنگ خاص علوم سیاسی، روزنه، تهران، ۱۳۷۷، ص۲۷۴.

۲.۱.۲ – فعالیت‌های خشونت آمیز

«تروریسم فعالیت‌های عاملان دولتی یا غیر دولتی است که در کوشش‌های شان برای دست یابی به اهداف سیاسی از روشها و وسائل خشونت آمیز استفاده می‌کنند. شیوه‌های به کار برده شده از طرف تروریستها عبارتند از: هواپیما ربایی، گروگان گیری، خراب کاری، بمب گذاری، بانک زنی، آدم ربایی سیاسی و آدم کشی. سازمان‌های تروریستی نوعا سعی می‌کنند که با اقداماتشان توجه رسانه‌های گروهی و مردم را جلب کنند… بسیاری از دولتها نیز برای نیل به اهداف سیاسی شان از اشکال گوناگون تروریسم – از جمله ضربات هوایی، اعدام‌های وسیع و بازداشت‌های گسترده استفاده می‌کنند.»

[۲] جک سی. پلینو و روی آلتون، فرهنگ روابط بین الملل، ترجمه و تحقیق حسن پستا، ۱۳۷۵، ص۲۴۳.

۲.۱.۳ – اقدام خشونت بار

«به شکلی از اقدام خشونت بار دولتی و یا غیر دولتی که با هدف دست یابی به یک منظور سیاسی صورت می‌گیرد، تروریسم گویند. تروریسم با انواع دیگر خشونت شباهتی ندارد. تروریسم تلاش دارد توجه بین المللی را به جانب یک بی عدالتی، خواه واقعی خواه خیالی، بکشاند. تروریست‌ها، شیوه‌های گوناگونی را به کار می‌گیرند که از جمله عبارتند از: هواپیماربایی، بمب گذاری، گروگان گیری، ترور افراد، سرقت از بانک‌ها و خرابکاری.»

[۳] جفری‌ام الیوت و رابرت رجینالد، فرهنگ اصطلاحات سیاسی استراتژیک، ترجمه میر حسن رئیس زاده لنگرودی، ۱۳۷۴، ص۲۶.

۲.۱.۴ – اعمال خشن و غیرقانونی

«ترور در لغت، و در زبان فرانسه، به معنای هراس و هراس افکنی است. و در سیاست به کارهای خشونت آمیز و غیرقانونی حکومتها برای سرکوبی مخالفان خود و ترساندن آنان ترور گویند؛ و نیز کردار گروه‌های مبارزی که برای رسیدن به هدفهای سیاسی خود دست به کارهای خشونت آمیز و هراس انگیز می‌زنند، ترور نامیده می‌شود. ترورگری، روش حکومتهایی است که با بازداشت و شکنجه و اعدام و انواع آزارهای غیرقانونی، از راه پلیس سیاسی مخفی، مخالفان را سرکوب می‌کنند.»

[۴] آشوری، داریوش، دانش نامه سیاسی، سهروردی و مروارید، ۱۳۶۶، ص۹۸.

۲.۱.۵ – آدم کشی و تهدید

«تروریسم به مفهوم آدم کشی و تهدید و ایجاد خوف و وحشت در میان مردم برای نیل به هدفهای سیاسی و یا بر انداختن حکومت و در دست گرفتن زمام امور دولت یا تفویض آن به گروه دیگری است که مورد نظر باشد… تروریسم دولتی اصطلاحی است مشعر به دخالت یک یا چند دولت در امور داخلی یا خارجی دولت دیگر، که به منظور ایجاد رعب و وحشت، از طریق اجرا یا مشارکت در عملیات تروریستی و یا حمایت از عملیات نظامی به منظور زوال، تضعیف و براندازی دولت مذکور و یا دستگاه رهبری بر آن صورت می‌گیرد.»

[۵] علی بابایی، غلامرضا، فرهنگ روابط بین الملل، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، ۱۳۷۷، ص۶۳.

۲.۱.۶ – خشونت و قتل

«ترور… اصطلاحا به حالت وحشت فوق العاده‌ای اطلاق می‌شود که ناشی از دست زدن به خشونت و قتل و خون ریزی از سوی یک گروه، حزب و یا دولت به منظور نیل به هدفهای سیاسی، کسب و یا حفظ قدرت است… ترور شخصیت یا ترور روانی یعنی ترساندن و تهدید افراد از طریق هدف قرار دادن روحیه، حس شهامت و اعتبار آنها. رژیم ترور به رژیمی اطلاق می‌شود که از طریق ایجاد وحشت، تهدید، حبس و کشتار مخالفان خود حکومت می‌کند.»

[۶] آقا بخشی، علی، فرهنگ علوم سیاسی، مرکز اطلاعات و مدراک علمی، ۱۳۷۴، ص۳۳۶.

۲.۱.۷ – کشتار بیرحمانه مخالفان

«حکومت‌های تروریستی به رژیم‌هایی اطلاق می‌شود که با شیوه‌های فاشیستی و از طریق ایجاد رعب و وحشت و کشتار بیرحمانه مخالفان خود حکومت می‌کنند. ترور در اصطلاح عام، بیشتر به قتل‌های سیاسی گفته می‌شود که البته معنی واقعی این کلمه نیست، ولی کاملا رواج یافته، و اصطلاح عملیات تروریستی غالبا به جای قتل‌های سیاسی به کار گرفته می‌شود… تروریسم بین المللی اصطلاحی است… که به منظور تامین مقاصد سیاسی در سطح بین المللی انجام می‌شود.»

[۷] طلوعی، محمود، فرهنگ جامع سیاسی، علم و سخن، ۱۳۷۲، ص۳۵۶.

۲.۱.۸ – اقدام خشن و خطرناک

در قانون داماتو «اصطلاح اقدام تروریسم بین المللی به عملی گفته می‌شود که: الف برای جان انسان، خشونت آمیز یا خطرناک باشد، یا این که ارتکاب آن در حوزه صلاحیت ایالات متحده یا هر کشور دیگر، جرم جنایی محسوب شود. ب ظاهرا با اهداف زیر صورت گیرد: ۱ – ایجاد ارعاب و وحشت و فشار بر اشخاص غیر نظامی. ۲ – حکومت از طریق ارعاب و فشار. ۳ – تاثیر گذاری بر رفتار حکومت از طریق سوء قصد یا آدم ربایی.

[۸] فرزین نیا، زیبا، «از نفوذ تا سد نفوذ»، فصلنامه سیاست خارجی، سال ۱۱، بهار ۱۳۷۶، ش۱، ص۱۱۸.

۲.۱.۹ – جمع بندی نهایی

در یک جمع بندی کلی در باره ترور می‌توان به سخنان والتر لاکوئیور رئیس شورای پژوهش بین المللی مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی آمریکا استناد کرد. به عقیده وی: «تروریسم به عنوان کاربرد زور یا تهدید به زور در داخل یک کشور به منظور ایجاد ترس و وحشت در جامعه، تضعیف و حتی سرنگونی نهادهای موجود و ایجاد تغییرات سیاسی تعریف شده است. او می‌افزاید بزرگترین تحولی که طی سالهای اخیر صورت گرفته، این است که تروریسم دیگر، فقط جنبه نظامی ندارد و فعالیتهای تروریستی از حمله علیه اهداف ویژه، همچون مقامات سیاسی به سمت کشتارهای عمومی و کور در حال حرکت است. البته تاریخ نشان می‌دهد که تروریسم غالبا تاثیر سیاسی اندکی داشته است. و گروه‌های تروریستی پس از سالها مبارزه مسلحانه و از دست دادن تعداد زیادی از نیروهای خود، شاهد پیشرفتی در کارشان نیستند. بلکه تروریسم مایه تشدید خصومت و جنگ و مانع از برقراری صلح است. بنابراین، برخلاف انتظار، عملیات تروریستی نتایج معکوس در افکار عمومی به وجود آورده است. به این دلیل که، تصمیم به استفاده از خشونت تروریستی، همیشه یک تصمیم عقلانی نیست؛ زیرا اگر این طور بود، باید میزان تروریسم در جهان بسیار اندک باشد. تلاش تروریستی، در ۹۹ درصد محکوم به شکست است، اما همان یک موردی که شانس موفقیت دارد، می‌تواند قربانیان زیادی برجا گذارد، خسارات مادی بسیاری به بار آورد و وحشت و هراس بزرگتر از هر چیزی که جهان تاکنون تجربه کرده است، ایجاد کند.

[۹] لاکوئیدر، والتر، تروریسم فرامدرن، ترجمه علی صباغیان.

۲.۲ – ترور در ادبیات عرب

معادلی که برای واژه ترور، در ادبیات قدیم و جدید عرب به کار می‌رود، با هم متفاوت است؛ اما در معنا، تفاوتی بین آن دو به چشم نمی‌خورد. در مجموع، در زبان عربی برای کلمه ترور سه معادل وجود دارد:

۲.۲.۱ – ترور به معنای فتک

فتک؛ در کتاب فرهنگ اصطلاحات معاصر، فتک به معنای، ترور کرد، کشت، از میان برد، و به قتل رسانده، آمده است.

[۱۰] میرزایی، نجف علی، فرهنگ اصطلاحات معاصر، ۱۳۷۶، ذیل کلمه فتک.

در لسان العرب، الفتک؛ یعنی هر شخصی که فردی را بی خبر و از روی غفلت بکشد، و نیز، به معنای شخصی است که از غفلت فرد دیگری استفاده می‌کند و او را می‌کشد یا مجروح می‌سازد.

[۱۱] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۰، ص۴۷۲، ذیل کلمه فتک.

در لغت نامه دهخدا، این واژه به معنی، به ناگاه گرفتن، ناگاه کسی را کشتن و یا کشتن غافلگیرانه مقتول است.

[۱۲] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ذیل کلمه فتک.

در فرهنگ نوین، فتک به حمله برد، یورش برد، به ناحق کشت، خون ناحق ریخت، فتک به آدم کشی و فتاک به بسیار آدم کش ترجمه شده است.

[۱۳] الیاس، انطون، فرهنگ نوین، ترجمه مصطفی طباطبایی، ۱۳۷۰، ذیل کلمه فتک.

در هر حال، فتک؛ یعنی انسان در مکانی پنهان شود، سپس از مخفی گاه خارج گردد، و به کسی حمله آورد، و او را بی محابا و بدون ترس به قتل رساند. بنابراین در لسان امروزی عرب، ترور مصداق دقیق واژه فتک است.

[۱۴] جمعی از نویسندگان، حقوق بشر از منظر اندیشمندان، ۱۳۸۰، ص۵۸۴.

۲.۲.۲ – ترور به معنای ارهاب

ارهاب؛ کلمه ارهاب و مشتقات آن، در ادبیات قدیم عرب به معنای ترس، ترسانیدن و دچار هراس کردن بود. قرآن هم بر همین معنا تاکید دارد. به عنوان نمونه به این آیه بنگرید: «ایای فارهبون

[۱۵] بقره/سوره۲، آیه۴۰.

در راه انجام وظیفه، و عمل به پیمانها، تنها از من بترسید.» الارهابی؛ یعنی کسی که برای برپا داشتن قدرت و سلطه خود به ترساندن متوسل می‌شود. الحکم الارهابی، نوعی حکومت است که بر ارعاب و زور قرار دارد.

[۱۶] معلوف، لویس، المنجد، ترجمه مصطفی رحیمی، ۱۳۷۷، ذیل کلمه رهب.

در کتاب فرهنگ اصطلاحات معاصر، ارهاب به معنای ترساندن، ایجاد ترس و وحشت، تهدید نمودن، ترور، هشدار مسلحانه، خشونت، ارعاب و تروریسم به کار می‌رود. و نیز، ارهاب دولی به تروریسم دولتی یا بین المللی، ارهابی به تروریست و تروریستی و شبکه ارهاب به باند ترور و شبکه ترور ترجمه می‌شود.

[۱۷] میرزایی، نجف علی، فرهنگ اصطلاحات معاصر، ذیل کلمه ارهاب.

بنابراین، می‌توان گفت: ارهاب در ادبیات قدیم و در قرآن به معنای ترور به کار نرفته، ولی در دوره معاصر به معنای ترور به کار می‌رود.

۲.۲.۳ – ترور به معنای اغتیال

اغتیال؛ اغتیالا یا قتله غیلتا؛ یعنی پنهانی و به شکلی که مقتول با خبر نشود، او را از پای در آوردن.

[۱۸] جمعی از نویسندگان، حقوق بشر از منظر اندیشمندان، ۱۳۸۰، ص۵۸۴.

در المنجد، الغیله به معنی فریب دادن و به ناگاه کشتن و قتله غیله به معنی به او نیرنگ زد و به ناگاه او را کشت، آمده است.

[۱۹] معلوف، لویس، المنجد، ترجمه مصطفی رحیمی، ذیل کلمه غیله.

به عبارت دیگر، اغتیال به معنای ترور و سوء قصد و محاوله الاءغتیال به معنای طرح ترور و توطئه ترور به کار می‌رود.

[۲۰] سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین، ۱۳۶۵، ذیل کلمه اغتیال.

در فرهنگ بزرگ، اغتیال به آدم کشی و غیله به حیله، مکر و فریب ترجمه شده است.

[۲۱] سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین، ۱۳۶۵، ذیل کلمه اغتیال.

در مجموع هلاک کردن، به ناگاه کشتن، با خدعه کشتن، در پنهان کشتن، ناگاه کشتن و گرفتن، فریب دادن و به خلوت بردن و سپس کشتن از معنای اغتیال است.

[۲۲] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ذیل کلمه اغتیال.

غیله به معنای علی غفله منه یا کسی را به غفلت و غافلگیرانه کشتن است.

[۲۳] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ذیل کلمه اغتیال.

۲.۳ – ترور در زبان فارسی

در فرهنگ فارسی عمید ترور (Terreur) به معنی ترس زیاد، بیم هراس، خوف و وحشت است، و در اصطلاح سیاست؛ یعنی کشتن و از بین بردن مخالفان و ایجاد رعب و وحشت در میان مردم. تروریست (Terroriste) به عامل ترور، طرفدار ترور، آدم کش، آن که برای رسیدن به هدف خود کسی را به طور غافلگیرانه بکشد و یا ایجاد وحشت و هراس کند. تروریسم (Terrorisme) روش کسانی است که آدم کشی و تهدید مردم و ایجاد خوف و وحشت را به هر طریق که باشد، برای رسیدن به هدفهای سیاسی خود از قبیل تغییر حکومت یا در دست گرفتن زمام امور لازم و مباح می‌دانند.

[۲۴] عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، ذیل کلمه ترور.

در لغت نامه دهخدا آمده است: واژه ترور از فرانسه اقتباس شده و به معنی قتل سیاسی به وسیله اسلحه است. تازیان معاصر اهراق را به جای ترور به کار می‌برند، و این کلمه در فرانسه به معنی وحشت و خوف آمده و حکومت ترور هم اصول حکومت انقلابی بود که پس از سقوط ژیروندن‌ها از ۳۱ مه ۱۷۹۳ تا ۱۷۹۴ در فرانسه مستقر گردید و اعدام‌های سیاسی فراوانی را به دنبال داشت. ترور کردن نیز به معنای قتل سیاسی با اسلحه و تروریست به معنی کسی که طرفدار اصول تشدد، حامی شدت عمل و ایجاد رعب و ترس می‌باشد. این کلمه در زبان فارسی به شخصی اطلاق می‌شود که با اسلحه مرتکب قتل سیاسی شود. تروریسم در زبان فارسی به اصلی گفته می‌شود که در آن از قتل‌های سیاسی و ترور دفاع گردد.

[۲۵] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ذیل کلمه ترور.

۳ – شاخصه‌های ترور

بنابراین، شاخصه‌های ترور بر پایه بیشتر تعاریف و معانی فوق عبارتند از:
۱ – هر اقدامی که ایجاد ترس، وحشت، هراس، خوف و رعب در میان مردم یا مخالفان بیانجامد، و این اقدام، خشونت آمیز، زورمدارانه، غیرقانونی و هراس انگیز باشد.
۲ – این اقدام با هدف برانداختن حکومت، یا به منظور در دست گرفتن امور، یا به جهت ضعیف کردن حاکمیت و دستگاه رهبری و یا با هدف تاثیر بر رفتار مخالفان صورت می‌گیرد.
۳ – اقدام مذکور توام با قتل پنهانی، ناگهانی و غافلگیرانه است و آن نیز، با خدعه و فریب، مکر و حیله همراه و همگام است.
به طور خلاصه می‌توان گفت: ترور در لغت به معنای ترس، هراس، خوف و وحشت است و در اصطلاح سیاسی به معنای کشتن و از بین بردن مخالفان و ایجاد رعب و وحشت میان مردم می‌باشد. تروریست به عامل ترور، آدم کشی، و به طور کلی به کسی اطلاق می‌گردد که برای رسیدن به هدف خود، کسی را غافلگیرانه بکشد و یا ایجاد وحشت و هراس نماید.
تروریسم روش کسانی است که آدم کشی و تهدید مردم و ایجاد خوف و وحشت را به هر طریقی که باشد برای رسیدن به هدفهای خود لازم و درست می‌دانند. در نتیجه، علاوه بر شیوه و روش اقدام، انگیزه افراد یا گروه‌ها در انجام عمل، ملاک تروریستی بودن یا تروریستی نبودن عمل را مشخص می‌کند؛ یعنی اگر فرد یا گروهی با هدف سرقت یا کسب منفعت اقتصادی اقدام به آدم کشی نمایند، به این عمل، عمل تروریستی اطلاق نمی‌گردد؛ چرا که می‌بایست انگیزه فرد یا گروهی که دست به آدم کشی یا ایجاد رعب و وحشت می‌زنند، سیاسی باشد. به عنوان مثال، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، برخی از گروه‌های سیاسی، با قتل، آدم کشی و ایجاد رعب و وحشت، قصد ساقط نمودن انقلاب اسلامی و به دست گرفتن امور را داشتند؛ یعنی برای وصول به اهداف سیاسی، اقدام به قتل و خون ریزی می‌کردند، از این رو اقدام آنها دقیقا یک اقدام تروریستی بود.
علاوه بر افراد یا گروه‌های سیاسی که ممکن است برای وصول به اهداف سیاسی اقدام به عملیات تروریستی نمایند، گاهی اوقات دولتها در داخل مرزهای جغرافیایی و حتی در ورای مرزهای جغرافیایی خود دست به ترور می‌زنند و برای دست یابی به اهداف سیاسی، مخالفین خود را با عملیات تروریستی به قتل می‌رسانند، به این گونه اعمال «تروریسم دولتی» اطلاق می‌گردد. به عنوان نمونه می‌توان از عملیات سازمان C. I. A ایالات متحده آمریکا نام برد که بر اساس آنچه توسط اعضای سازمان تحت عنوان خاطرات منتشر شده و یا اطلاعاتی که سازمان راسا به چاپ رسانده، در پنجاه سال اخیر این سازمان دهها عملیات تروریستی را در ورای مرزهای جغرافیایی خود از آمریکای لاتین گرفته تا آفریقا، آسیا، خاورمیانه و خاور دور انجام داده است. مانند کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ایران.
البته همان طوری که یورگن هابر مارس گفته است: «تروریسم به رغم بیان و زبان مذهبی آن، پدیده‌ای مدرن (غیر مذهبی) است.» [۳]

۴ – حرمت شرعی ترور در روایات

روایات متعدد و فراوانی در حرمت و منع ترور و قتل پنهانی وجود دارد که هیچ گونه تردیدی را درباره حرمت ترور از دیدگاه اسلام باقی نمی‌گذارد.

۴.۱ – روایت اول

پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: وقتی در معراج بودم، چیزها و مواردی را دیدم. پرسیدم اینها چیست؟ گفتند: اینها نشانه‌های آخرالزمان است. پرسیدم: «الهی فمتی یکون ذلک؟ فاوحی الی عزوجل: یکون ذلک اذا رفع العلم و ظهرالجهل و کثرالقراء و قل العمل و کثر الفتک و قل الفقهاء الهادون و کثر فقهاء الضلاله الخونه و کثرالشعراء؛ چه زمانی آخرالزمان است؟ خداوند عزوجل فرمود: آخرالزمان وقتی است که علم محو شود و جهل ظاهر گردد، قاریان قرآن زیاد شوند و عمل کاهش یابد، ترور بالا رود، فقهای هدایتگر اندک و فقهای گمراه و خیانتکار زیاد و شاعران فراوان شوند.»

[۲۶] جمعی از نویسندگان، حقوق بشر از منظر اندیشمندان، ۱۳۸۰، ص۵۸۶.

[۲۷] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۷۷.

۴.۲ – روایت دوم

در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید آمده است: هنگامی که پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) رحلت فرمود و علی (علیه‌السّلام) به غسل و دفن آن حضرت مشغول بود، با ابوبکر برای خلافت بیعت شد. در این هنگام زبیر و ابوسفیان و گروهی از مهاجران با عباس و علی (علیه‌السّلام) برای تبادل نظر و گفت وگو خلوت کردند. آنان سخنانی گفتند که لازمه تهییج مردم و قیام بود. عباس (که خدایش از او خشنود باد) گفت: سخنان شما را شنیدم و چنین نیست که به سبب اندک بودن یاران خود از شما یاری بخواهیم و چنین نیست که به سبب بدگمانی، آرای شما را رها کنیم. ما را مهلت دهید تا بیندیشیم، اگر برای ما راه بیرون شدن از گناه فراهم شد، حق میان ما و ایشان بانگ برخواهد داشت؛ بانگی چون زمین سخت و دشوار، و در آن صورت دستهایی را برای رسیدن به مجد و بزرگی فرا خواهیم گشود که تا رسیدن به هدف، آنها را جمع نخواهیم کرد. و اگر چنان باشد که به گناه درافتیم، خودداری خواهیم کرد و این خودداری هم به سبب کمی شمار و کمی قدرت نخواهد بود. به خدا سوگند اگر نه این است که اسلام مانع از هرگونه غافلگیری (فتک و ترور) است، چنان سنگ‌های بزرگ را بر هم فرو می‌ریختم که صدای برخورد و ریزش آن از جایگاه‌های بلند به گوش رسد.

[۲۸] ابوحامد عبدالحمید، ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۱۹.

۴.۳ – روایت سوم

علی (علیه‌السّلام) در فرمانش به مالک اشتر نوشت: «ثم اکثر تعاهد قضائه و افسح له فی البذل ما یزیل علته، و تقل معه حاجته الی الناس، واعطه من المنزله لدیک ما لا یطمع فیه غیره من خاصیتک لیامن بذلک اغتیال الرجال عندک.»

[۲۹] امام علی علیه‌السّلام، نهج البلاغه، ن۵۲، ج۱، ص۲۹۵.

سپس قاضی را به حال خود مگذار و در کار او بررسی و تحقیق فراوان انجام بده و در بذل حقوق برای قاضی، آن اندازه وسعت بده که نیاز او را برطرف نماید و احتیاجش به مردم از بین برود، و آن مقام را در نزد خود برای قاضی منظور مدار که کسانی دیگر از خواص کارگردانان تو در آن طمع نکنند، و تا بدین جهت از غافلگیر کردن (ترور) و دستبرد دیگر مردانی که در دستگاه تو هستند، در امان بماند.

۴.۴ – روایت چهارم

ابوصباح کنانی به امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) می‌گوید: «ان لنا جارا من همدان یقال له الجعد بن عبدالله یسب امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) افتاذن لی ان اقتله؟ قال: ان الاسلام قید الفتک، و لکن دعه فستکفی بغیرک قال: فانصرفت الی الکوفه فصلیت الفجر فی المسجد و اذا انا بقائل یقول: وجد الجعدبن عبدالله علی فراشه مثل الزق المنفوح میتا، فذهبوا یحملونه اذا لحمه سقط عن عظمه، فجمعوه علی نطع و اذا تحته اسود فدفنوه؛ یکی از همسایه هایم که از قبیله همدان و نامش جعد بن عبدالله است، به علی (علیه‌السّلام) دشنام می‌دهد. آیا اجازه می‌دهی که او را بکشم؟ فرمود: اسلام ترور را منع کرده است. او را رها کن؛ زیرا به زودی فرد دیگری این کار را انجام می‌دهد. ابوصباح کنانی می‌گوید: به سوی کوفه رفته و در مسجد مشغول نماز صبح شدم. در این حال گوینده‌ای می‌گفت: جعد بن عبدالله مانند مرده‌ای که باد کرده بود، در رختخوابش پیدا شد. سپس گروهی رفتند و او را حمل کردند. در این حال گوشتش از استخوانش جدا می‌شد. از این رو، جسد او را بر روی پوستی جمع کردند. در این شرایط دیدم که زیر جسد او سیاه بود. سپس او را به خاک سپردند.

[۳۰] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۷، ص۱۳۷.

۴.۵ – جمع‌بندی کلی

نتیجه‌ای که از این روایات می‌توان گرفت، آن است که «الایمان قید الفتک، المؤمن لایفتک‌ ای الایمان، یمنع من الفتک کما یمنع القید عن التصرف» ؛ ایمان مانع ترور است و مؤمن ترور نمی‌کند؛ یعنی این که ایمان ترور را منع می‌کند، همانند کسی که دستش بسته است و قادر نیست کاری انجام دهد. بنابراین، از روایات استفاده می‌شود که هرگونه کشتن به صورت پنهانی (ترور) شرعا حرام و ممنوع است. اسلام حتی خدعه و نیرنگ در جبهه اسلامی و خودی را جایز نمی‌داند. خلاصه این که یک مسلمان، مسلمان را در مسائلی که با هم اختلاف دارند، نمی‌کشد.

[۳۱] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۷، ص۱۳۷.

۵ – ترور یا مجازات اسلامی

در برخی از آیات و روایات، به ظاهر منعی بر کشتن برخی از انسانها وجود ندارد، اما بررسی عمیق این آیات و روایات، نتیجه دیگری به دنبال دارد.

۵.۱ – آیات دال بر جواز کشتن

در آیات ذیل، کشتن برخی از انسانها مجاز شمرده شده است:
•«یا ایها الذین ءامنوا کتب علیکم القصاص فی القتلی؛

[۳۲] بقره/سوره۲، آیه۱۷۸.

ای افرادی که ایمان آورده‌اید! حکم قصاص در مورد کشتگان، بر شما نوشته شده است.»

[۳۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۶۰۲-۶۱۰.

[۳۴] طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱، ص۶۵۵.

[۳