توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تحلل (دانشنامه‌حج) ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تحلل (دانشنامه‌حج) ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تحلل (دانشنامه‌حج) ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint :

تحلل

مقالات مرتبط: تحلل (فرهنگ‌فقه‌مطابق‌مذهب‌اهل‌بیت).

تحلل، یکی از اصطلاحات فقهی به معنای بیرون آمدن حاجی از محرمات احرام است. سبب‌های تحلل در حج یا عمره عبارت‌ از تقصیر، حلق، طواف، سعی، طواف نساء، قربانی کردن و اشتراط تحلل است. حج‌گزار با هر یک از این اعمال از محدودیت‌های که به خاطر احرام داشت رها می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی و اصطلاحی
۲ – اهمیت
۳ – اسباب تحلل
۳.۱ – تحلل در احرام عمره
۳.۲ – تحلل در احرام حج
۴ – دیدگاه فقیهان امامی
۴.۱ – تحلل اول
۴.۲ – تحلل دوم
۴.۳ – تحلل سوم
۵ – دیدگاه فقیهان اهل سنّت
۵.۱ – تحلل اول
۵.۲ – تحلل دوم
۶ – در احصار و صد
۷ – اشتراط تحلل
۸ – فهرست منابع
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – معنای لغوی و اصطلاحی

«تحلل» از ریشه «ح ـ ل ـ ل» به معنای گشوده شدن گره

[۱] فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۳، ص۲۷، «حلل».

[۲] ابن عباد، اسماعیل، المحیط فی اللغه، ج۲، ص۳۱۴، «حل».

[۳] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۴، ص۱۵۹.

و از میان رفتن ممنوعیت

[۴] قرشی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۶۷.

[۵] مصطفوی، حسن، التحقیق، ج۲، ص۲۷۲، «حل».

است. ریشه آن نیز به معنای جایز بودن است.

[۶] ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغه، ج۲، ص۲۱.

[۷] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۱، ص۱۶۷.

[۸] طریحی، فخرالدین‌ بن محمد، مجمع البحرین، ج۵، ص۳۵۴، «حل».

در اصطلاح فقهی، تحلل به معنای بیرون آمدن از احرام و حلال شدن کارهایی است که به سبب احرام بر احرام‌گزار حرام شده است.

[۹] کاسانی، ابوبکر بن مسعود، بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۷۷.

[۱۰] محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۳۰.

[۱۱] دسوقی، محمد بن احمد، حاشیه الدسوقی، ج۲، ص۴۶.

از اصطلاحات هم‌معنا با آن، «احلال»

[۱۲] ابن فهد حلی، احمد بن محمد، المهذب البارع، ج۱، ص۲۱۴-۲۱۵.

[۱۳] کاسانی، ابوبکر بن مسعود، بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۵۹.

[۱۴] محقق کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۳، ص۱۱۵-۱۱۶.

و از واژه‌های مرتبط با آن، «حلّ»

[۱۵] ابن حمزه، الوسیله، ص۱۶۴-۱۶۵.

[۱۶] ابن حمزه، الوسیله، ص ۱۹۵.

[۱۷] دسوقی، محمد بن احمد، حاشیه الدسوقی، ج۲، ص۹۶.

است.

۲ – اهمیت

اهمیت تحلل از آن‌رو است که اگر احرام‌گزار پس از احرام، کارهایی را که موجب تحلل می‌شود، انجام ندهد، محرمات احرام همچنان بر او حرام خواهد بود و وی بر احرام خود باقی می‌ماند.

[۱۸] کاسانی، ابوبکر بن مسعود، بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۷۷.

[۱۹] نووی، یحیی بن شرف، المجموع، ج۸، ص۲۰۵.

[۲۰] بهوتی، منصور بن یونس، کشاف القناع، ج۲، ص۵۸۸.

آیه «وَ اِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا

[۲۱] مائده/سوره۵، آیه۲.

» به مسئله تحلل اشاره دارد. برخی مفسّران «قضاء تفث» را در آیه ۲۹ سوره حج

[۲۲] حج/سوره۲۲، آیه۲۹.

کنایه از تحلل دانسته‌اند.

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۷، ص۱۳۱.

[۲۴] زحیلی، وهبه، التفسیر الوسیط، ج۲ص۱۶۴۲.

[۲۵] علامه طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۳۷۱.

۳ – اسباب تحلل

سبب‌های تحلل در حج یا عمره عبارتند از: تقصیر، حلق، طواف، سعی، طواف نساء، قربانی کردن، و اشتراط تحلل.
احکام تحلل: احکام تحلل در چهار محور بررسی می‌شود: ۱. تحلل در احرام عمره. ۲. تحلل در احرام حج. ۳. تحلل در احصار و صدّ. ۴. اشتراط تحلل.

۳.۱ – تحلل در احرام عمره

در باور مشهور فقیهان امامی، به پشتوانه احادیث

[۲۶] شیخ کلینی، الکافی، ج۴، ص۴۳۸-۴۳۹.

[۲۷] شیخ طوسی، التهذیب الاحکام، ج۵، ص۱۵۷.

احلال در عمره تمتع با تقصیر یعنی کوتاه کردن مو یا ناخن پس از انجام دادن سعی، صورت می‌گیرد.

[۲۸] شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۳۶۳.

[۲۹] شهید ثانی، الروضه البهیه، ج۱، ص۱۸۹-۱۹۰.

[۳۰] موسوی عاملی، سید محمد بن علی، مدارک الاحکام، ج۸، ص۱۰۵.

شماری از فقیهان به رغم آن‌که حلق (تراشیدن سر) را در عمره تمتع جایز ندانسته‌اند، آن را از آن‌رو که متضمّن تقصیر نیز هست، موجب تحلل دانسته‌اند.

[۳۱] طباطبایی، علی بن محمدعلی، ریاض المسائل، ج۷، ص۱۸۶.

اما فقیهان دیگر با ردّ این استدلال، تحلل از احرام عمره تمتع را با حلق نپذیرفته‌اند.

[۳۲] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۰، ص۴۵۳.

[۳۳] خویی، سید ابوالقاسم، المعتمد، ج۴، ص۱۶۷.

در باور مشهور فقیهان امامی، با حصول تحلل در عمره تمتع، همه محرمات احرام جز صید حرمی (صیدی که حرمت آن برآمده از حضور در حرم مکه است) بر احرام‌گزار حلال می‌شود.

[۳۴] شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۳۶۳.

[۳۵] ابن زهره حلبی، غنیه النزوع، ص۱۷۹.

[۳۶] علامه حلی، منتهی المطلب، ج۱۰، ص۴۳۳.

شماری از فقیهان به پشتوانه دو حدیث

[۳۷] شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۵۰۵.

که مورد توجه و التزام مشهور قرار نگرفته است،

[۳۸] خوئی، سید ابوالقاسم، موسوعه الامام الخوئی، ج۲۹، ص۱۶۷.

حلق را نیز حرام دانسته‌اند.

[۳۹] شهید ثانی، الروضه البهیه، ج۱، ص۱۹۰.

[۴۰] کاشف الغطا، انوار الفقاهه، ص۱۵۳.

[۴۱] خوئی، سید ابوالقاسم، موسوعه الامام الخوئی، ج۲۹، ص۱۶۷.

به باور فقیهان اهل سنت،

[۴۲] ابن قدامه مقدسی، المغنی، ج۲، ص۳۵۴.

[۴۳] نووی، یحیی بن شرف، المجموع، ج۸، ص۱۹۶.

[۴۴] ابن نجیم، زین‌الدین بن ابراهیم، البحر الرائق، ج۲، ص۳۸۷.

اگر حج‌گزار قربانی همراه نداشته باشد، تحلل در عمره تمتع به پشتوانه گزارش ابن عمر

[۴۵] بخاری، صحیح البخاری، ج۲، ص۱۶۷.

[۴۶] قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۴، ص۴۹.

[۴۷] ابی داود، سلیمان، سنن ابی داود، ج۵، ص۱۵۱.

با حلق یا تقصیر صورت می‌گیرد، هر چند تقصیر بر حلق رجحان دارد.

[۴۸] ابن قدامه مقدسی، المغنی، ج۳، ص۴۱۰.

[۴۹] بهوتی، منصور بن یونس، کشاف القناع، ج۲، ص۵۶۸.

[۵۰] آبی ازهری، صالح، الثمر الدانی، ص۳۷۸.

اگر احرام‌گزار با خود، قربانی آورده باشد، در باور فقیهان شافعی و مالکی، تحلل با حلق یا تقصیر تحقق می‌یابد.

[۵۱] نووی، یحیی بن شرف، المجموع، ج۷، ص۱۸۱.

[۵۲] قرافی، احمد بن ادریس، الذخیره، ج۳، ص۳۶۳.

حنفیان و حنبلیان برآنند که در این صورت، تحلل از عمره جایز نیست و تحلل از عمره همراه با تحلل از حج صورت می‌گیرد.

[۵۳] سمرقندی، محمد بن احمد، تحفه الفقهاء، ج۱، ص۴۱۱.

[۵۴] کاسانی، ابوبکر بن مسعود، بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۴۹.

[۵۵] کاسانی، ابوبکر بن مسعود، بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۶۸.

[۵۶] بهوتی، منصور بن یونس، کشاف القناع، ج۲، ص۵۶۸.

به اجماع فقیهان اهل سنت، پس از وقوع تحلل از عمره تمتع، همه محرمات احرام بر احرام‌گزار حلال می‌شود.

[۵۷] کاسانی، ابوبکر بن مسعود، بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۶۸.

[۵۸] ابن قدامه مقدسی، الشرح الکبیر، ج۳، ص۴۰۹.

[۵۹] نووی، یحیی بن شرف، المجموع، ج۷، ص۱۸۰.

به باور فقیهان امامی، در عمره مفرده دو تحلل یافت می‌شود: ۱. تحلل اول با حلق یا تقصیر صورت می‌گیرد

[۶۰] محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۷۶.

[۶۱] ابن ادریس حلی، محمد بن احمد، السرائر، ج۱، ص۶۰۱.

[۶۲] علامه حلی، مختلف الشیعه، ج۴، ص۳۶۵.

که با آن، همه محرمات احرام جز استمتاع جنسی بر شخص محرم حلال می‌گردد.

[۶۳] علامه حلی، مختلف الشیعه، ج۴، ص۳۶۵.

[۶۴] محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۷۷.

[۶۵] ابن ادریس حلی، محمد بن احمد، السرائر، ج۱، ص۶۰۲.

۲. تحلل دوم که به تصریح احادیث

[۶۶] شیخ طوسی، التهذیب الاحکام، ج۵، ص۲۵۴-۲۵۵.

با طواف نساء به دست می‌آید و به حلیت همه محرمات حتی کامیابی جنسی می‌انجامد.

[۶۷] علامه حلی، مختلف الشیعه، ج۴، ص۳۶۵.

[۶۸] محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۷۷.

[۶۹] ابن ادریس حلی، محمد بن احمد، السرائر، ج۱، ص۶۰۲.

فقیهان اهل سنت به پشتوانه روایاتی

[۷۰] بخاری، صحیح البخاری، ج۲، ص۱۶۷.

[۷۱] بیهقی، احمد بن حسین، السنن الکبری، ج۵، ص۲۱۶.

در عمره مفرده تنها به یک تحلل باور دارند و بیشتر آنان گفته‌اند که این تحلل با حلق یا تقصیر تحقق می‌یابد

[۷۲] ابن قدامه مقدسی، المغنی، ج۳، ص۴۱۲.

[۷۳] سرخسی، محمد بن احمد، المبسوط، ج۴، ص۳۰.

[۷۴] رافعی، عبدالکریم بن محمد، فتح العزیز، ج۷ص۳۸۳.

و همه محرمات احرام را حلال می‌سازد.

[۷۵] سمرقندی، محمد بن احمد، تحفه الفقهاء، ج۱، ص۴۰۳.

[۷۶] بهوتی، منصور بن یونس، کشاف القناع، ج۲، ص۵۶۸.

البته فقیهانی که حلق را از مناسک نمی‌دانند، بر آنند که تحلل با گزاردن طواف و سعی صورت می‌گیرد.

[۷۷] رافعی، عبدالکریم بن محمد، فتح العزیز، ج۷، ص۳۸۳.

۳.۲ – تحلل در احرام حج

در باور مشهور فقه امامی، انجام دادن محرمات احرام در حج به ویژه حج تمتع، در سه مرحله بر محرم حلال می‌شود و به تعبیر دیگر، حج دارای سه‌گونه تحلل است

[۷۸] شیخ طوسی، الخلاف، ج۲، ص۳۴۸.

[۷۹] محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۴۰.

[۸۰] خوئی، سید ابوالقاسم، موسوعه الامام الخوئی، ج۲۷، ص۱۷۶.

ولی فقیهان اهل سنت

[۸۱] سرخسی، محمد بن احمد، المبسوط، ج۴، ص۷۰.

[۸۲] رافعی، عبدالکریم بن محمد، فتح العزیز، ج۷، ص۳۷۲.

[۸۳] بهوتی، منصور بن یونس، کشاف القناع، ج۲، ص۵۸۵.

و شماری از فقیهان امامی

[۸۴] علم‌الهدی، علی بن حسین، الانتصار، ص۲۵۵.

[۸۵] حلبی، تقی بن نجم‌الدین، الکافی، ص۲۱۶.

به دو‌گونه تحلل در حج باور دارند:

۴ – دیدگاه فقیهان امامی

در باور مشهور فقیهان امامی، تحلل اول برای حج‌گزار با حلق یا تقصیر (ازاله یا کوتاه کردن مو) تحقق می‌یابد.

[۸۶] شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۳۶۳.

[۸۷] شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۳۷۷.

[۸۸] شیخ طوسی، الخلاف، ج۲، ص۳۴۸.

[۸۹] محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۴۰.

البته درباره جزئیات این حکم، میان احرام‌گزار مرد و زن و نیز میان کسی که نخستین حج واجب خود را به جا می‌آورد و دیگر حج‌گزاران تفاوت‌هایی دیده می‌شود. پشتوانه نظر مشهور، روایات گوناگون از جمله احادیثی از امام صادق (علیه‌السلام) است.

[۹۰] بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق، ج۱۷، ص۲۵۲-۲۵۳.

[۹۱] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲۵۱-۲۵۲.

به تصریح فقیهان، حلق یا تقصیر تنها در صورتی موجب تحلل می‌شوند که پیش از آن، رمی جمره عقبه و قربانی انجام شده باشند.

[۹۲] شهید اول، الدروس الشرعیه، ج۱، ص۴۵۵.

[۹۳] شهید ثانی، الروضه البهیه، ج۱، ص۱۹۹.

[۹۴] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲۵۶.

در باور‌ اندکی از فقیهان امامی، به پشتوانه روایتی، با رمی جمره عقبه، تحلل اول تحقق می‌یابد.

[۹۵] شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۵۴۹.

[۹۶] علامه حلی، مختلف الشیعه، ج۴، ص۲۹۹.

[۹۷] شهید اول، الدروس الشرعیه، ج۱، ص۴۵۵.

نیز بر پایه سخنی کمیاب در فقه امامی، در حج تنها دو تحلل وجود دارد و تحلل اول در حج پس از گزاردن طواف زیارت و سعی به دست می‌آید.

[۹۸] علم‌الهدی، علی بن حسین، الانتصار، ص۲۵۵.

[۹۹] حلبی، تقی بن نجم‌الدین، الکافی، ص۲۱۶.

۴.۱ – تحلل اول

به باور مشهور فقیهان امامی، پس از تحلل اول در حج، به پشتوانه احادیث

[۱۰۰] بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق، ج۱۷، ص۲۵۲-۲۵۳.

[۱۰۱] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲۵۱-۲۵۲.

انجام دادن همه محرمات احرام جز کامیابی جنسی و کاربرد بوی خوش حلال می‌شود.

[۱۰۲] شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۳۷۶-۳۷۷.

[۱۰۳] شیخ طوسی، الخلاف، ج۲، ص۳۴۸.

[۱۰۴] محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۴۰.

[۱۰۵] شهید ثانی، الروضه البهیه، ج۱، ص۱۹۹.

البته در باور شماری از فقیهان، به پشتوانه حدیثی، صید کردن احرام‌گزار یا «صید احرامی» یعنی صیدی که حرمت آن برآمده از احرام باشد، نیز پس از تحلل اول بر حرمت خود باقی می‌ماند.

[۱۰۶] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲۵۵.

[۱۰۷] خوئی، سید ابوالقاسم، موسوعه الامام الخوئی، ج۲۹، ص۳۳۶.

در حج قران و افراد، در باور فقیهان امامی، پس از تحلل اول کاربرد بوی خوش نیز حلال می‌شود.

[۱۰۸] علامه حلی، مختلف الشیعه، ج۴، ص۲۹۷.

[۱۰۹] شهید اول، الدروس الشرعیه، ج۱، ص۴۵۵.

[۱۱۰] خوئی، سید ابوالقاسم، موسوعه الامام الخوئی، ج۲۹، ص۳۳۳.

البته‌ اندکی از فقها

[۱۱۱] شهید اول، الدروس الشرعیه، ج۱، ص۴۵۵.

این تحلل را وابسته به آن دانسته‌اند که طواف و سعی پیش از اعمال منا انجام شده باشد؛ ولی دیگر فقیهان به پشتوانه اطلاق ادله، چنین شرطی را باور ندارند.

[۱۱۲] بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق، ج۱۷، ص۲۵۸-۲۵۹.

[۱۱۳] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲۵۷.

در فقه امامی، در جزئیات آن‌چه با تحلل اول بر احرام‌گزار حلال می‌شود یا همچنان حرام می‌ماند، تفاوت دیدگاه دیده می‌شود. برای نمونه، در باور مشهور فقیهان امامی

[۱۱۴] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲۶۲-۲۶۳.

به پشتوانه روایات بسیار

[۱۱۵] شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۵۰۷.

[۱۱۶] شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۲۳۲، ۲۳۶.

پس از تحلل اول، افزون بر بوی خوش، هر‌گونه کامیابی جنسی هم بر احرام‌گزار حرام باقی می‌ماند؛ اما شماری از فقیهان به پشتوانه حدیثی

[۱۱۷] شیخ کلینی، الکافی، ج۴، ص۴۴۵.

[۱۱۸] شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۴۴۸.

تنها حرمت آمیزش جنسی را برقرار می‌دانند.

[۱۱۹] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۸، ص۳۷.

[۱۲۰] خوئی، سید ابوالقاسم، موسوعه الامام الخوئی، ج۲۹، ص۳۵۶.

[۱۲۱] خوئی، سید ابوالقاسم، موسوعه الامام الخوئی، ج۲۹، ص۳۶۰.

در برابر،‌ اندکی از فقیهان پس از تحلل اول، افزون بر کامیابی جنسی، به پشتوانه ادله‌ای همچون استصحاب، حتی انجام دادن عقد نکاح و شهادت بر آن را نیز ممنوع شمرده‌اند.

[۱۲۲] شهید اول، الدروس الشرعیه، ج۱، ص۳۶۸.

[۱۲۳] شهید ثانی، الروضه البهیه، ج۱، ص۱۸۲.

نیز‌ اندکی از فقیهان امامی، از جمله ابن ابی‌عقیل عمانی، به پشتوانه احادیثی که ظاهر آن‌ها بر حلّیت کاربرد بوی خوش پس از تحلل اول دلالت دارد، به جواز این کار پس از تحلل اول باور دارند.

[۱۲۴] علامه حلی، مختلف الشیعه، ج۴، ص۲۹۸.

[۱۲۵] موسوی عاملی، سید محمد بن علی، مدارک الاحکام، ج۸، ص۱۰۵.

در باور دیگر فقیهان، این روایات درخور تخصیص هستند و همچنین می‌توان آن‌ها را به معنای تقیه دانست.

[۱۲۶] موسوی عاملی، سید محمد بن علی، مدارک الاحکام، ج۸، ص۱۰۳-۱۰۴.

[۱۲۷] بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق، ج۱۷، ص۲۵۵-۲۵۷.

البته اگر طواف زیارت پیش از اعمال منا انجام شده باشد، با حلق یا تقصیر، کاربرد بوی خوش حلال می‌گردد.

[۱۲۸] بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق، ج۱۷، ص۲۵۰.

۴.۲ – تحلل دوم

در باور شماری از فقیهان امامی، تحلل دوم با طواف حج که به آن طواف زیارت نیز گفته می‌شود، تحقق می‌یابد.

[۱۲۹] شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۳۷۷.

[۱۳۰] ابن ادریس حلی، محمد بن احمد، السرائر، ج۱، ص۶۰۱.

[۱۳۱] ابن حمزه، الوسیله، ص۱۸۷.

حتی شماری از فقیهان، گزاردن نماز طواف را نیز برای تحلل لازم ندانسته‌اند.

[۱۳۲] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲۵۷-۲۵۸.

[۱۳۳] فاصل هندی، محمد بن حسن، کشف اللثام، ج۶، ص۲۲۵.

ولی بیشتر فقیهان به پشتوانه روایات و استصحاب، بر آنند که تحلل دوم پس از انجام دادن سعی میان صفا و مروه تحقق می‌یابد.

[۱۳۴] حلبی، تقی بن نجم‌الدین، الکافی، ص۲۱۶.

[۱۳۵] علامه حلی، مختلف الشیعه، ج۴، ص۲۹۹-۳۰۰.

[۱۳۶] موسوی عاملی، سید محمد بن علی، مدارک الاحکام، ج۸، ص۱۰۶.

به باور همه فقیهان امامی، با تحلل دوم، کاربرد بوی خوش بر احرام‌گزار حلال می‌شود.

[۱۳۷] شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۳۷۷.

[۱۳۸] شیخ طوسی، الخلاف، ج۲، ص۳۴۸.

[۱۳۹] محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۴۰.

البته اگر اعمال مکه (طواف و سعی) به سبب عذر پیش از وقوفین انجام شده باشد، در باور مشهور فقیهان امامی، کاربرد بوی خوش پس از حلق یا تقصیر حلال خواهد شد، در واقع، چنین حج‌گزارانی دو مرحله تحلل دارند.

[۱۴۰] شهید اول، الدروس الشرعیه، ج۱، ص۴۵۶.

[۱۴۱] موسوی عاملی، سید محمد بن علی، مدارک الاحکام، ج۸، ص۱۰۶.

[۱۴۲] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲۵۸.

ولی‌ اندکی از آنان باور دارند که تحلل از بوی خوش همواره پس از گزاردن طواف و سعی صورت می‌پذیرد؛ حتی اگر این دو رفتار پیش از اعمال منا انجام شده باشند.

[۱۴۳] شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۲، ص۳۲۴-۳۲۵.

[۱۴۴] موسوی عاملی، سید محمد بن علی، مدارک الاحکام، ج۸، ص۱۰۶.

۴.۳ – تحلل سوم

به اجماع فقیهان امامی، تحلل سوم با گزاردن طواف نساء تحقق می‌یابد.

[۱۴۵] شیخ طو