توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیشینه نفوذ بنی امیه در شام ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیشینه نفوذ بنی امیه در شام ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیشینه نفوذ بنی امیه در شام ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل پیشینه نفوذ بنی امیه در شام ۳۷ اسلاید در PowerPoint

پاورپوینت کامل پیشینه نفوذ بنی امیه در شام ۳۷ اسلاید در PowerPoint از جمله مسائل مطرح شده در واقعه کربلا بوده و نشان دهنده اهمیت و دشواری بیدارگری و پیام‌رسانی اسیران اهل بیت در شام است، که اسرای کربلا چگونه توانستند تبلیغات چندین ساله بنی امیه را خنثی، و آنان را رسوا نمایند. مردم اهل شام با نفوذ بنی امیه مسلمان شده و اسلام را شناخته بودند، لذا محبت و اطاعت بنی امیه را در دل داشته و با مکتب اهل بیت (علیهم‌السلام) آشنا نبودند، بنابراین رفتار آنها با اسرای کربلا بسیار متفاوت‌تر از رفتار اهل کوفه با اسرا، بود؛ اما با این وجود اسرای اهل بیت توانستند پیام واقعه کربلا را به آنها رسانده و تبلیغات بنی امیه را خنثی سازند.

فهرست مندرجات

۱ – اسرای کربلا و مردم شام
۲ – آغاز حکومت بنی‌امیه در شام
۳ – نفوذ معاویه بر شام و بلاد اسلامی
۴ – گزارش‌ها از نفوذ بنی‌امیه در شام
۴.۱ – گزارش قزوینی و ابن طقطقی
۴.۲ – گزارش دینوری
۴.۳ – سخن معاویه درباره مردم شام
۴.۴ – سخنان امام علی درباره مردم شام
۴.۵ – گزارش مسعودی
۴.۶ – سخنان مردم شام
۵ – پانویس
۶ – منبع

۱ – اسرای کربلا و مردم شام

پیش از پرداختن به سرگذشت اسرا در شهر دمشق، لازم است قدری درباره نفوذ بنی‌امیه در آن شهر توضیح دهیم تا این نکته روشن شود که اسرای اهل بیت را به شهری بردند که در فضای آن، حب بنی امیه موج می‌زد و بغض علی (علیه‌السلام) و فرزندانش از افتخارات اهالی آن به شمار می‌آمد، و این امر به تنهایی مصیبت‌های آن اسیران داغ دیده را دوچندان می‌کرد. از این نظر، برای اسرای اهل بیت، فضای اموی دمشق کاملا متفاوت از فضای کوفه بود که سابقه تشیع داشت. واکنش مردم این دو شهر نیز هنگام مشاهده خیل اسرا، با هم تفاوت داشت.
از بررسی منابع تاریخی بر می‌آید که در آن زمان میان بنی امیه و مردم شام، رابطه‌ای عمیق و ناگسستنی برقرار بود و سابقه این امر، به سال‌ها پیش باز می‌گشت.

۲ – آغاز حکومت بنی‌امیه در شام

به گواهی تاریخ، برای نخستین‌بار در زمان خلافت ابوبکر بود که پای یکی از اعضای خاندان ابوسفیان، به شام باز شد؛ یعنی هنگامی که ابوبکر، یزید بن ابی‌سفیان را به عنوان یکی از فرماندهان سپاه اعزامی به شام منصوب کرد.

[۱] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۴۲۷.

[۲] یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۳۳.

بعدها در زمان خلافت عمر بن خطاب، یزید بن ابی‌سفیان (پس از فتح دمشق) به حکمرانی دمشق و اردن منصوب شد.

[۳] بلاذری، انساب الاشراف، ج۵، ص۱۱.

[۴] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۲۸۹.

در سال هفدهم هجرت (یعنی در نیمه دوم خلافت عمر)، که یزید بن ابی‌سفیان در اثر طاعون عمومی در شام درگذشت، عمر، برادر یزید (معاویه بن ابی‌سفیان) را برای حکمرانی بر دمشق و اردن برگزید.

[۵] یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۵۰.

[۶] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۲۸۹.

این چنین بود که نفوذ و سلطه بنی امیه در شام عملا آغاز شد. معاویه تا هنگام مرگ عمر (یعنی حدود پنج سال)، در این سمت باقی بود.

[۷] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۲۸۹.

[۸] ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۴۰۶.

این برای او فرصت خوبی بود تا موقعیت خود را در شام استحکام بخشد و شالود حکومت آینده خویش را در این سرزمین بریزد.

۳ – نفوذ معاویه بر شام و بلاد اسلامی

با آغاز خلافت عثمان، دایره نفوذ و قدرت معاویه افزایش یافت؛ زیرا عثمان، که خود از بنی امیه بود، نه تنها او را در حکمرانی «دمشق» و «اردن» ابقا کرد، بلکه «حِمص»، «فلسطین» و «قِنِّسرِین» را نیز به قلمرو ولایت او افزود

[۹] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۲۸۹.

و به این ترتیب امکان بیشترین تسلط و نفوذ را برای معاویه فراهم آورد. معاویه تا هنگام قتل عثمان (در سال ۳۵ق)، یعنی حدود دوازده سال، حکمرانی این مناطق را به عهده داشت. بنابراین هنگامی که علی (علیه‌السّلام) به خلافت رسید، معاویه حدود هفده سال در شام حکمرانی کرده بود. او در این مدت با اختیارات و آزادی عملی که دو خلیفه پیشین به او داده بودند، مردم شام را هماهنگ با افکار و‌ اندیشه‌های خود، که برآمده از فرهنگ جاهلیت بود، تربیت کرد تا آنها را در جهت اهداف خود به کار بگیرد. فرهنگ سازی‌های او برای نشاندن بذر محبت بنی امیه در دل‌های شامیان، از مؤثرترین اقدامات او بود. مخالفت معاویه در برابر علی، به اتکای حمایت و پشتیبانی بی‌دریغ شامیان بود.
محبت مردم شام به بنی امیه، امری بود که معاویه همواره در محافل عمومی و خصوصی، آن‌را گوشزد می‌کرد و بر حفظ آن پافشاری می‌نمود. او درباره مردم شام به فرزندش یزید وصیت کرد: «آنان را همچون دو چشم خود و از خواص خویش قرار ده و ایشان را برای مدت طولانی از شام بیرون مبر؛ مبادا به عادت‌های دیگران خو بگیرند».

[۱۰] دینوری، احمد بن داود، الاخبار الطوال، ص۲۲۶.

همچنین به او گفت: «به مردم شام عنایت کن که ایشان یاران خودی تو هستند. هرگاه دشمنی سر برداشت، از ایشان یاری بجوی، و چون کار دشمنت را ساختی، اهل شام را به وطنشان برگردان؛ زیرا اگر شامیان در سرزمین دیگری بمانند، اخلاقشان دگرگون خواهد شد».

[۱۱] ابن طقطقی، الفخری فی الآداب السلطانیه و الدول الاسلامیه، ص۱۱۵.

معاویه با نفوذ عمیقی که تا آغاز حکومت علی در شام به دست آورده بود، در کل دوران حکومت علی (علیه‌السّلام) از تسلیم در برابر حکومت مشروع و مردمی آن حضرت طفره رفت، و پس از شهادت امام علی (علیه‌السّلام) (در سال چهلم هجرت) و بعد از قضیه صلح با امام حسن (علیه‌السّلام)، نه به عنوان حکمران منطقه، بلکه این‌بار به عنوان خلیفه، به مدت بیست سال (۹۰-۶۰ق) نه تنها بر شام، بلکه بر کل کشور اسلامی حکومت کرد. در پی فعالیت‌های او در این دو دهه، نفوذ و سلطه او در شام به اوج