توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بدوّ (بر وزن علوّ) ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بدوّ (بر وزن علوّ) ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بدوّ (بر وزن علوّ) ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

بدوّ – بر وزن علوّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

مقالات مرتبط: بدوّ – به ضم باء و دال (مفردات‌قرآن).

پاورپوینت کامل بدوّ (بر وزن علوّ) ۱۲ اسلاید در PowerPoint یا ابداء یا بادی از مفردات نهج البلاغه به معنای ظهور، آشکار، آشکار شدن و آشکار کردن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در موارد گوناگونی از این واژه در همین معانی استفاده نموده است.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۲.۱ – ظهور مصلحت و رای
۲.۲ – توصیه به زبیر
۲.۳ – افزایش ایمان
۲.۴ – توصیف قرآن
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

پاورپوینت کامل بدوّ (بر وزن علوّ) ۱۲ اسلاید در PowerPoint یا ابداء یا بادی به معنای ظهور، آشکار، آشکار شدن و آشکار کردن آمده است. چنان‌که راغب، آن را به معنای ظهور شدید دانسته است.

[۱] راغب أصفهانی،المفردات فی غریب القرآن، ص۱۱۳.

۲ – کاربردها

این واژه در معانی یاد شده، کاربردهای گوناگونی دارد که عبارتند از:

۲.۱ – ظهور مصلحت و رای

این واژه به جای ظهور مصلحت و رای نیز به کار می‌رود، چنان‌که آن حضرت (علیه‌السلام) در بیانی فرموده است: «و بدا من الایام کلوحها؛

[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۷، خطبه۱۰۱.

از روزها عبوس و ترشروهای آن آشکار شد.»

۲.۲ – توصیه به زبیر

امام (صلوات‌الله‌علیه) به ابن عباس می‌فرماید پیش زبیر برو و رسالت مرا برسان و آن وقتی بود که هنوز جنگ بصره شروع نشده بود: «الق الزبیر فانّه الین عریکه فقل له: یقول لک ابن خالک عرفتنی بالحجاز و انکرتنی بالعراق فما عدا ممّا بدا؛

[۳] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۷۴، خطبه۳۱.

زبیر را ملاقات کن که آدمی نرمخوست و به او بگو پسر دایی‌ات علی می‌گوید: مرا در حجاز شناختی (و بیعت کردی) امّا در عراق نشناختی (و به‌جنگم آمدی) چه چیز تو را منصرف ک