توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بارگاه امام هادی ۷۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بارگاه امام هادی ۷۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل بارگاه امام هادی ۷۸ اسلاید در PowerPoint :

حرم مقدس امامین عسکریین (علیهماالسّلام)

آستان مقدس امامین عسکریین (علیهماالسّلام) در شهر سامراء در استان صلاح‌الدین، در نیمه شمالی عراق و در شرق استان انبار و غرب استان‌های دیالی و سلیمانیه، واقع است. مرکز این استان، شهر تکریت است. از مهم‌ترین و بهترین شهرهای آن سامرّا می‌باشد که حرم مقدس امام‌هادی و امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) را دربردارد.
این آستان مقدس، از دیرباز تاکنون، یکی از زیارتگاه‌های مهم شیعه در جهان بوده و وجود آن در شهر سامرا، این شهر را به یکی از چهار شهر زیارتی مهم شیعیان در عراق، تبدیل کرده است.

فهرست مندرجات

۱ – تاریخچه آستان سامرا
۲ – بازسازی‌ها
۲.۱ – دوره عباسیان
۲.۲ – دوره آل‌جلایر
۲.۳ – دوره حکومت احمدخان دنبلی
۲.۴ – دوره قاجار
۲.۵ – سایر بازسازی‌ها
۳ – مدفونان در آستان
۴ – تخریب حرم توسط سلفی‌ها
۵ – معماری آستان مقدس‌
۶ – سرداب غیبت‌
۶.۱ – دیدگاه اهل‌سنت
۶.۲ – دیدگاه شیعه
۶.۳ – چاه غیبت
۶.۴ – معماری سرداب
۶.۵ – بازسازی‌
۷ – پانویس
۸ – منبع

۱ – تاریخچه آستان سامرا

آستان عسکریین (علیهماالسلام) محل خاک سپاری پدربزرگ، پدر و مادر حضرت مهدی (علیه‌السلام) می‌باشد. آستان عسکریین (علیهما‌السّلام) در شهر سامرا در ۱۲۰ کیلومتری شمال بغداد و در شرق دجله قرار دارد. محل دفن امام‌هادی (علیه‌السّلام)

[۱] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۹۸.

و امام عسکری (علیه‌السلام)،

[۲] شیخ طوسی، محمد بن حسن، کتاب الغیبه، ص۲۱۸.

جد و پدر بزرگوار حضرت مهدی (علیه‌السّلام)

[۳] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۴، ص۱۲۳.

و نیز مقبر نرجس خاتون مادر ایشان و حکیمه خاتون عم پدر آن حضرت، آن‌جا قرار دارد. در ضلع غربی آستانه، سرداب معروف به «غیبه المهدی»، محل پنهان شدن حضرت مهدی (علیه‌السّلام) واقع شده است.

[۴] یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان،، ج۳، ص۱۷۶.

این آستان مقدس، از دیرباز تاکنون، یکی از زیارتگاه‌های مهم شیعه در جهان بوده و وجود آن در شهر سامرا، این شهر را به یکی از چهار شهر زیارتی مهم شیعیان در عراق، تبدیل کرده است.
هسته اولیه آستان سامرا، خانه امام‌ هادی (علیه‌السّلام) است که پس از احضار شدن به سامرا به دستور متوکل عباسی، برای سکونت خود از «دلیل بن یعقوب نصرانی»، خریداری نمود.

[۵] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۷.

این خانه، در یکی از محلات سامرا، به نام عسکر المعتصم واقع بود و امام یازدهم شیعه (علیه‌السّلام) نیز با انتساب به همین محله، به لقب «عسکری» شهرت یافت.

[۶] دایره المعارف الاسلامیه الشیعیه، ج۱۳، ص۱۳۸.

درباره تاریخچه و روند ساخت بارگاه امامین عسکریین (علیهماالسّلام) در قرون اولیه اسلامی، اطلاعات موثق چندانی در منابع معتبر تاریخی، به چشم نمی‌خورد. اما مرحوم شیخ محمد سماوی تاریخچه احداث آستان سامرا را در منظومه‌ای به زبان عربی، سروده است. بر این اساس، در سال ۳۳۳ ه. ق، ناصرالدوله حمدانی، گنبدی روی قبر دو امام، بنا کرد و برای شهر سامرا، حصاری بنیان نهاد.

[۷] محلاتی، ذبیح‌الله، مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء، ج۱، ص۳۱۸.

در سال ۳۳۷ ه. ق، معزالدوله دیلمی پس از پیروزی بر ناصرالدوله، وارد سامرا شد و اموالی برای آبادانی شهر، صرف نمود و اقدامات عمرانی ناصرالدوله را تکمیل کرد. به دستور وی، صندوقچه‌ای از چوب، بر قبر مطهر نهادند. پس از وی نیز برادرزاده‌اش، عضدالدوله دیلمی، در سال ۳۶۸ ه. ق، گنبد و بارگاه سامرا را بازسازی کرد و صحن آن را توسعه داد و حصار پیرامون شهر را بازسازی کرد.

[۸] محلاتی، ذبیح‌الله، مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء، ص۳۲۱-۳۲۴.

شیعه و اهل سنت، اتفاق‌نظر دارند که امام‌ هادی (علیه‌السّلام) پس از شهادت، در خان خود به خاک سپرده شد. پیکر مطهر امام عسکری (علیه‌السّلام) نیز پس از شهادت، در کنار مرقد مطهر پدر بزرگوارش به خاک سپرده شد.

[۹] شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۲۸۵.

[۱۰] شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۳۰۱.

[۱۱] شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج۱، ص۱۵۰.

از آن جا که اطراف آن پادگان نظامی بود، شیعیان و دوستداران خاندان عصمت و طهارت، پنهانی به زیارت آن دو امام می‌شتافتند. این بارگاه ملکوتی، در طول تاریخ، کانون توجه و علاق دوستداران خاندان وحی بوده و هم اکنون نیز یکی از مهم‌ترین زیارتگاه‌های شیعیان و هزاران عاشق شیفته است.

۲ – بازسازی‌ها

گفتنی است، این بازسازی‌ها، بیشتر در منابع جدید، ذکر شده و در منابع کهن، نیامده است. البته اقدام به احداث و بازسازی این آستان، از سوی شخصیت‌هایی همچون ناصرالدوله حمدانی و عضدالدوله دیلمی، با توجه به اقداماتی که برای احیای دیگر زیارتگاه‌های شیعه داشته‌اند، بعید نمی‌نماید. اما همان‌گونه که بیان شد، در منابع تاریخی معتبر، از این بازسازی‌ها، یاد نشده است. به هرحال، آنچه در این منابع، بدان تصریح شده، آن است که ارسلان بساسیری (متوفای ۴۵۱ ه. ق)، از امرای شیعه مذهب که علیه خلفای عباسی خروج کرد، در حدود سال ۴۵۰ ه. ق، به بنای بارگاهی بر قبر امامین عسکریین (علیهماالسّلام) اقدام نمود.

[۱۲] ابن فوطی بغدادی، عبدالرزاق بن احمد، الحوادث الجامعه، ص۷۹.

[۱۳] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۱۳، ص۱۸۶.

۲.۱ – دوره عباسیان

عبدالجلیل قزوینی رازی، بنای گنبد آستان سامرا را به امیر شرف‌الدوله مسلم بن قریش عقیلی (متوفای ۴۷۸ ه. ق)، حاکم شیعه مذهب موصل و حلب، نسبت داده است.

[۱۴] رازی قزوینی، عبدالجلیل، النقض، ص۲۳۸.

شاید اقدام یاد شده مسلم بن قریش، شامل اصلاحات یا اضافاتی در حرم سامرا بوده است. از خلیفه عباسی، الناصر لدین الله، نیز درِ چوبی نفیسی برای سرداب غیبت امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، باقی مانده است که نشان‌ دهنده اهتمام وی، به این آستان مقدس است.
به نوشته مورخان، ساختمان باقی‌مانده از سوی بساسیری، در سال ۶۴۰ ه. ق، در آتش سوخت و نام وی که روی بنا ثبت شده بود، در این آتش‌سوزی از بین رفت. پس به دستور مستنصر عباسی، مطابق وضعیت قبل، بازسازی گردید.

[۱۵] ابن فوطی بغدادی، عبدالرزاق بن احمد، الحوادث الجامعه، ص۷۹.

[۱۶] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۱۳، ص۱۸۶.

همچنین به دستور این خلیفه، صندوق‌هایی بر قبر دو امام (علیه‌السّلام) نصب شد که گویا بعدها در جریان یک آتش‌سوزی در سال ۱۱۰۶ ه. ق، از بین رفت.

[۱۷] محلاتی، ذبیح‌الله، مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء، ج۱، ص۳۷۴.

با توجه به اینکه در دوره مستنصر، صندوق‌های چوبی مزین به نقوش اسلامی و کتیبه‌های عربی، روی قبور شریف امامان معصوم (علیه‌السّلام) در عراق، نصب گردید که از این میان، صندوق قبر امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) نیز در کاظمین باقی مانده است، به‌نظر می‌رسد، صندوق‌های قبر امامین عسکریین نیز مشابه همان صندوق باشد.

۲.۲ – دوره آل‌جلایر

به گفته مرحوم سماوی در منظومه خود، بازسازی دیگر حرم سامرا، در دوره آل جلایر به دست سلطان حسن جلایری، صورت گرفته است.

[۱۸] محلاتی، ذبیح‌الله، مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء، ج۱، ص۳۷۷.

در سال ۱۱۰۶ ه. ق، آتش‌سوزی بزرگی در آستان مقدس رخ داد که باعث از بین رفتن درها، فرش‌ها و صندوقچه‌های قبور و سایر اشیای نفیس موجود در حرم گردید. پس از این آتش‌سوزی، حرم مطهر سامرا، به دستور شاه سلطان حسین صفوی، بازسازی و تعمیر گردید و ضریح و صندوقچه‌های جدیدی در ایران، ساخته شد که شاه سلطان حسین، آنها را به دست چند تن از علما و مشاهیر، به سامرا ارسال کرد و در مراسم باشکوهی بر قبور شریف، نصب گردید.

[۱۹] محلاتی، ذبیح‌الله، مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء، ج۱، ص۳۷۴-۳۸۰.

۲.۳ – دوره حکومت احمدخان دنبلی

حدود سال ۱۲۰۰ ه. ق، احمدخان دنبلی، حاکم آذربایجان، میرزا محمد رفیع بن میرزا محمد شفیع مستوفی الممالک را مامور بازسازی آستان مقدس کرد و دستور داد تا سرداب، حرم مطهر، رواق‌ها، ایوان‌ها و صحن شریف، مشابه حرم امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) در نجف، بازسازی و توسعه یابد.

[۲۰] محلاتی، ذبیح‌الله، مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء، ج۱، ص۳۸۶-۳۸۷.

[۲۱] شوشتری، میرعبداللطیف‌خان، تحفه العالم، ص۱۴۲.

در کتیبه باقی‌مانده از این تعمیرات، نام میرزا محمد رفیع، دیده می‌شود. این تعمیرات، به سبب کشته شدن احمدخان دنبلی، ناتمام ماند و فرزندش، حسین‌قلی‌خان دنبلی، ۲۵ سال بعد، آن را دنبال کرد. او کاشی‌های گنبد را بازسازی نمود و برای زائران، حمام، کاروانسرا و مسجد ساخت. حسین‌قلی‌خان بر مزار نرگس خاتون و حکیمه خاتون نیز ضریحی قرار داد.

[۲۲] قائدان، اصغر، عتبات عالیات عراق، ص۲۰۲.

[۲۳] مهدوی، مصلح‌الدین، تاریخچه شهر سامرا، ص۳۸-۴۰.

۲.۴ – دوره قاجار

در دوره قاجار، شیخ عبدالحسین تهرانی، معروف به شیخ‌العراقین، براساس وصیت امیرکبیر، از ثلث اموال وی، بازسازی کامل و همه‌جانبه‌ای را در حرم انجام داد که عبارت‌ بود از: طلاکاری گنبد، تعمیر صحن و ایوان، تعبیه سنگ‌های مرمر سبز در دیوارهای رواق‌ها و حرم، ترمیم بخش‌هایی از دیوارهای صحن و کاشی‌کاری آنها. این اقدامات در ۱۲۸۵ ه. ق، پایان یافت.

[۲۴] قائدان، اصغر، عتبات عالیات عراق، ص۲۰۲.

۲.۵ – سایر بازسازی‌ها

در دوره حضور میرزای شیرازی (متوفای ۱۳۱۲ ه. ق) در سامرا، در اوایل قرن چهاردهم هجری، حرم و رواق‌ها، آینه‌کاری و سنگ‌های کف صحن شریف، ترمیم شد و ساعت بزرگی بر درِ قبله، نصب گردید.

[۲۵] دائره المعارف تشیع، ج۱، ص۹۴.

در سال ۱۳۵۵ ه. ق، عده‌ای شبانه به آستان مقدس حمله‌ور شدند و مقداری از طلاهای گنبد را سرقت کردند. در ماه صفر سال ۱۳۵۶ ه. ق، نیز قفل درِ آستانه را شکستند و شمعدان‌های حرم را که از نقره خالص بود و هریک، هشتاد کیلو وزن داشت، ربودند.
در سال ۱۳۸۰ ه. ق، تعمیرات و اقدامات وسیعی به دست حاج علی اصفهانی کهربایی از تجار معروف کربلا، در آستانه عسکریین آغاز شد که از آن جمله، می‌توان به نصب ضریح نقره و طلاکوب بر قبور شریف، اشاره کرد. همچنین ایشان در سال ۱۳۸۷ ه. ق، هر دو گلدسته آستانه را به هزینه شخصی خود، طلاکاری نمود و خانه‌های قسمت شمال و شرق صحن شریف را خریداری کرد و بر مساحت صحن شریف افزود.

[۲۶] دائره المعارف تشیع، ص۹۴.

۳ – مدفونان در آستان

حضرت امام‌ هادی (علیه‌السّلام) پس از وفات، در خانه خود به خاک سپرده شد. سپس امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) را نیز پس از درگذشت، کنار قبر شریف ایشان، به خاک سپردند. افزون‌ بر این دو امام، شخصیت‌های دیگری از خاندان ایشان، از جمله حکیمه، دختر امام محمد جواد (علیه‌السّلام)، نرجس، همسر امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) و مادر امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، جعفر کذاب، فرزند امام‌ هادی (علیه‌السّلام) نیز در همین خانه، به خاک سپرده شدند.

۴ – تخریب حرم توسط سلفی‌ها

با آغاز درگیری‌های فرقه‌ای در عراق که مدتی پس از سقوط رژیم بعثی این کشور آغاز شد، در ساعت ۴۵: ۶ یا ۷ صبح روز چهارشنبه، ۲۳ محرم ۱۴۲۷ ه. ق، (مصادف با ۲۲ فوریه ۲۰۰۶ م و ۳/ ۱۲/ ۱۳۸۴ ه. ش)، عده‌ای از نیروهای سلفی وابسته به سازمان تروریستی القاعده، با پوشیدن لباس پلیس عراق، وارد حرم مطهر امامین عسکریین (علیهماالسّلام) شدند و اسلحه نگهبانان را گرفتند و حرم شریف را با مواد منفجره به وزن حدود ۲۰۰ کیلوگرم، بمب‌گذاری کردند.

[۲۷] نیشابوری، عبدالحسین، تقویم شیعه، ص۴۰.

در نتیجه انفجار هولناک ناشی از این بمب‌گذاری، گنبد و بخش‌هایی از ساختمان حرم مطهر ویران گردید.
به فاصله یک سال و‌اندی از این بمب‌گذاری، آستان مقدس سامرا در ساعت ۹ صبح روز ۲۷ جمادی الاولی ۱۴۲۸ ه. ق (مصادف با ۱۳ ژوئن ۲۰۰۷ م و ۲۳/ ۳/ ۱۳۸۶ ه. ش)، هدف دو انفجار تروریستی دیگر قرار گرفت که در نتیجه آن، دو گلدسته طلایی این آستان مقدس و بخش‌های دیگری از حرم مطهر ویران گردید و سقف سرداب غیبت فرو ریخت.

[۲۸] نیشابوری،