توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ام – به ضم اول (مفردات‌قرآن) ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ام – به ضم اول (مفردات‌قرآن) ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ام – به ضم اول (مفردات‌قرآن) ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

ام – به ضم الف (مفردات‌قرآن)

مقالات مرتبط: ام (مقالات مرتبط).

مقالات مرتبط: عناوین کتاب قاموس قرآن (جلد ۱).

اُمّ از واژگان بکار رفته در قرآن کریم به معنای مادر، اصل و پایه هر چیزی‌که چیزهای دیگر به آن منضمّ شود و معظم چیزها است. هر سه معنا در قرآن کاربرد دارد. به عنوان نمونه ام موسی به معنای مادر حقیقی، ام الکتاب به معنای اصل و پایه و ام القری به معنای معظم چیزها معنا شده است.

فهرست مندرجات

۱ – واژه‌شناسی
۲ – کاربرد قرآنی
۲.۱ – مادر حقیقی
۲.۲ – اصل و پایه
۲.۲.۱ – آیات محکم
۲.۲.۲ – لوح محفوظ
۲.۳ – معظم شیء
۳ – امّهات‌ مؤمنین
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – واژه‌شناسی

اُمّ

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۰۵.

[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۸۵.

به معنای مادر، اصل و پایه هر چیزی‌که چیزهای دیگر به آن منضمّ شود و معظم چیزها است. امّ النجوم یعنی کهکشان

[۳] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۸۵.

[۴] قزوینی رازی، احمد بن فارس، معجم مقائیس اللغه، ج۱، ص۲۴.

در حدیث آمده: از خمر بپرهیزید که آن‌ اُمُ‌ الخبائث است.

[۵] ابن اثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث و الاثر، ج۱، ص۶۷.

به جرأت می‌توان گفت که «امّ» مشترک معنوی است و معنی جامع آن‌ همان اصل و پایه است، النهایه استعمال آن در مادر حقیقی به قدری شهرت دارد که احتمال داده می‌شود: در «مادر» حقیقت و در معانی دیگر مجاز است.

۲ – کاربرد قرآنی

موارد استعمال آن در کلام اللَّه مجید به قرار ذیل می‌باشد:

۲.۱ – مادر حقیقی

(وَ اَوْحَیْنا اِلی‌ اُمِ‌ مُوسی‌ اَنْ اَرْضِعِیهِ)

[۶] قصص/سوره۲۸، آیه۷.

۲.۲ – اصل و پایه

مثل امّ الکتاب در آیه‌ (هُوَ الَّذِی اَنْزَلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ مِنْهُ آیاتٌ مُحْکَماتٌ هُنَ‌ اُمُ‌ الْکِتابِ وَ اُخَرُ مُتَشابِهاتٌ)

[۷] آل عمران/سوره۳، آیه۷.

یعنی: «خدا کسی است که بر تو کتاب نازل کرد، بعضی از آن، آیات محکم و واضح الدلاله است و آنها پایه‌ی کتاب‌اند و بعضی دیگر متشابهاتند».

۲.۲.۱ – آیات محکم

در تفسیر المیزان از عیون الاخبار شیخ صدوق از امام رضا (علیه‌السّلام) نقل است که فرمود: هر که متشابه قرآن را به محکم آن برگرداند به صراط مستقیم هدایت یافته است بعد فرمود: در اخبار ما نیز مانند قرآن متشابه هست متشابه آن را به محکمش برگردانید، از متشابه آن پیروی نکنید مبادا گمراه شوید.

[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۳، ص۱۰۴.

بنا بر این آیات محکم و واضح الدلاله از آن جهت امّ الکتاب نامیده شده‌اند که ریشه و پایه‌ی کتابند و آیات متشابه با برگرداندن به آنها، روشن می‌شوند مثلا در سوره حجر آیه ۷۸ می‌خوانیم‌ (وَ اِنْ کانَ اَصْحابُ الْاَیْکَهِ لَظالِمِینَ)

[۹] حجر/سوره۱۵، آیه۷۸.

، نمی‌دانیم اصحاب ایکه قوم کدام پیغمبرند آنگاه در سوره شعراء آیه ۱۷۶ چنین می‌خوانیم‌ (کَذَّبَ اَصْحابُ الْاَیْکَهِ الْمُرْسَلِینَ. اِذْ قالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ اَ لا تَتَّقُونَ)

[۱۰] شعراء/سوره۲۶، آیه۱۷۶.

معلوم می‌شود که اصحابی که، قوم شعیب‌ هستند. یا مثلا در یک جا می‌خوانیم‌ (وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناضِرَهٌ اِلی‌ رَبِّها ناظِرَهٌ)

[۱۱] قیامت/سوره۷۵، آیه۲۳.

از این آیه به نظر می‌آید که خداوند جسم است و روز جزا بعضی‌ها باو نگاه می‌کنند، و در آیه‌ی دیگر می‌خوانیم‌ (لا تُدْرِکُهُ الْاَبْصارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الْاَبْصارَ)

[۱۲] انعام/سوره۶، آیه۱۰۳.

پی می‌بریم که مراد از آیه فوق، معنی دیگری است زیرا که این آیه محکم و صریح‌ است در اینکه چشم‌ها، خدا را درک نمی‌کند، چه بسیار از آیات متشابه که با ارجاع به آیات محکم، واضح و روشن می‌شوند رجوع شود به «شبه» (یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ‌ اُمُ‌ الْکِتابِ)

[۱۳] رعد/سوره۱۳، آیه۳۹.

به نظر می‌آید که مراد از امّ در این آیه، علت و ریشه باشد و نیز احتمال دارد که کتاب به معنای مصدری باشد.
(اِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ. وَ اِنَّهُ فِی‌ اُمِ‌ الْکِتابِ لَدَیْنا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ)

[۱۴] زخرف/سوره۴۳، آیه۴.

در اینجا می‌فرماید: قرآن در اصل کتاب که نزد ماست، بلند پایه و محکم است اگر «لَدَیْنا» را صفت‌ اُمِّ الْکِتابِ‌ بگیریم، روشن می‌شود که امّ الکتاب نزد خداست، و «فی» در فِی‌ اُمِ‌- الْکِتابِ‌ به معنی ظرفیت است می‌رساند که ا