توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الله (قاموس‌قرآن) ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الله (قاموس‌قرآن) ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل الله (قاموس‌قرآن) ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

الله (مفردات‌قرآن)

اللَّه‌ از اصطلاحات قرآنی و علم در (اسم) خداوند است. در این کلمه صفت به خصوص از صفات خدا منظور نیست و آن فقط علم ذات باری است، ولی التزاما به جمیع صفات خدا دلالت دارد و شاید از این جهت گفته‌اند: اللَّهُ‌ نام ذات واجب الوجودی است که جامع تمام صفات کمال است. این لفظ مجموعا دو هزار و هفتصد و دو بار در قرآن مجید آمده است که پنج بار آن «اللّهم» و بقیّه «اللَّه» می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – واژه‌شناسی
۲ – اوصاف خدا در قرآن
۲.۱ – یکتایی
۲.۲ – خالق بودن
۲.۳ – مربی تمام موجودات
۲.۴ – قدرت
۲.۵ – زنده‌کننده و میراننده
۲.۶ – شروع‌کننده آفرینش
۲.۷ – استمداد و احتیاج همه از او
۲.۸ – منشأ عزن و ذلت
۲.۹ – هدایت و گمراهی در اختیار او
۲.۱۰ – مبغوضین خدا
۲.۱۱ – محبوبین خدا
۲.۱۲ – موارد دیگر
۳ – اللّهم
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – واژه‌شناسی

بعضی گویند اصل آن اله است، همزه‌اش حذف شده و الف و لام بر آن اضافه گشته و لام در لام ادغام گردیده است، صاحب قاموس گوید: اصحّ آنست که علم غیر مشتقّ است.

[۱] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۲۸۰.

وجود خدا و توحید او اساس دین مبین اسلام و تمام ادیان آسمانی است، هیچ دینی و هیچ دانشمندی، موقعیّت و عظمت و وجود و صفات خدا را مانند قرآن تعریف نکرده و نشان نداده است.

۲ – اوصاف خدا در قرآن

در اینجا به برخی از اوصاف خدا در قران اشاره می‌کنیم:

۲.۱ – یکتایی

«قُلْ هُوَ اللَّهُ‌ اَحَدٌ اللَّهُ‌ الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ؛

[۲] اخلاص/سوره۱۱۲، آیه۱-۴.

بگو: او خدای بی‌همتاست خدای که مقصود همه است، نزاده و زائیده نشده، هیچکس همتای او نیست»، ناگفته نماند چنانکه در «احد» گذشت: این کلمه فقط در ذات باری بمعنی وصفی استعمال‌ گردیده است بنا بر این لازم است احد را در قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ، بی همتا معنی کنیم، در این صورت، تمام سه آیه که بعد از آیه اولی آمده است شرح احد می‌باشد. یعنی بی‌همتاست زیرا که مقصود همه است و زائیدن و زائیده شدن که از خواصّ تمام موجودات است، در او نیست و بالاخره هیچکس کفو و برابر او نیست.

[۳] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۳۳.

این است خدائی که قرآن معرّفی می‌کند یعنی خود خدا معرّفی می‌کند زیرا قرآن کلام خداست. از نظر علم و عقل و فطرت فقط این خدا قابل قبول است نه خدایان دروغین و نه خدائی که ادیان تحریف شده می‌گویند.

۲.۲ – خالق بودن

خدا خالق و آفریننده تمام اشیاء و تمام جهان و جهانیان و تمام موجودات است. و جز او هر چه هست آفریده اوست‌ «لا اِلهَ اِلَّا هُوَ خالِقُ کُلِّ شَیْ‌ءٍ»

[۴] انعام/سوره۶، آیه۱۰۲.

«قُلِ‌ اللَّهُ‌ خالِقُ کُلِّ شَیْ‌ءٍ»

[۵] رعد/سوره۱۳، آیه۱۶.

«اللَّهُ‌ خالِقُ کُلِّ شَیْ‌ءٍ وَ هُوَ عَلی‌ کُلِّ شَیْ‌ءٍ وَکِیلٌ»

[۶] زمر/سوره۳۹، آیه۶۲.

«ذلِکُمُ‌ اللَّهُ‌ رَبُّکُمْ خالِقُ کُلِّ شَیْ‌ءٍ»

[۷] غافر/سوره۴۰، آیه۶۲.

«وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ».

[۸] انعام/سوره۶، آیه۱۰۱.

۲.۳ – مربی تمام موجودات

تربیت تمام اشیاء و موجودات بدست اوست و او مربّی همه‌ی مخلوقات است‌ «الْحَمْدُ لِلَّهِ‌ رَبِّ الْعالَمِینَ»

[۹] حمد/سوره۱، آیه۲.

فَلِلَّهِ‌ الْحَمْدُ رَبِّ السَّماواتِ وَ رَبِّ الْاَرْضِ رَبِّ الْعالَمِینَ»

[۱۰] جاثیه/سوره۴۵، آیه۳۶.

کلمه‌ «رَبِّ الْعالَمِینَ» ۴۲ بار در قرآن آمده است. و خلاصه بند ۲ و ۳ این است که آفرینش و پرورش هر دو از خدا و در دست خداست و به تعبیر دیگر چنین است‌ «اَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْاَمْرُ تَبارَکَ‌ اللَّهُ‌ رَبُّ الْعالَمِینَ»

[۱۱] اعراف/سوره۷، آیه۵۴.

بدان آفریدن و تدبیر و دستور فقط برای اوست، بلند مرتبه است خدا، که پرورش دهنده مخلوقات است. در «ربب» خواهیم گفت که «ربّ» تربیت دهنده است.

۲.۴ – قدرت

خدا بر هر چیز قادر و تواناست و هیچ چیز از حیطه قدرت و توانائی او بیرون نیست و او بر کار خود پیروز است‌ «تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَ هُوَ عَلی‌ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»

[۱۲] ملک/سوره۶۷، آیه۱.

«وَ اللَّهُ‌ غالِبٌ عَلی‌ اَمْرِهِ»،

[۱۳] یوسف/سوره۱۲، آیه۲۱.

جمله‌ «هُوَ عَلی‌ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ» و «اللَّهَ‌ عَلی‌ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ» مجموعا ۳۴ بار در قرآن تکرار شده.

۲.۵ – زنده‌کننده و میراننده

حیات و مرگ مطلقا در دست اوست، و اوست که حیات می‌بخشد و می‌میراند «وَ اللَّهُ‌ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ اللَّهُ‌ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ»

[۱۴] آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۶.

«اِنَّا لَنَحْنُ نُحْیِی وَ نُمِیتُ وَ نَحْنُ الْوارِثُونَ»،

[۱۵] حجر/سوره۱۵، آیه۲۳.

این دو تعبیر ۱۱ مرتبه در قرآن آمده است.

۲.۶ – شروع‌کننده آفرینش

شروع آفرینش و اعاده آن از او و بدست اوست، که آفریده و اوست که بعد از ویرانی، نظم جدید برقرار کرده و آفریدن را از سر می‌گیرد «یَوْمَ نَطْوِی السَّماءَ کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ کَما بَدَاْنا اَوَّلَ خَلْقٍ نُعِیدُهُ وَعْداً عَلَیْنا اِنَّا کُنَّا فاعِلِینَ»

[۱۶] انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۰۴.

روزی آسمان را می‌پیچیم و جمع می‌کنیم. همانطور که طومار نوشته‌ها را می‌پیچد و جمع می‌کند.
پس از آن همچون آفرینش اوّل، آفریدن را دوباره شروع می‌کنیم، این وعده بر ما حتمی است و ما آن را عملی خواهیم کرد. «قُلِ‌ اللَّهُ‌ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ».

[۱۷] یونس/سوره۱۰، آیه۳۴.

۲.۷ – استمداد و احتیاج همه از او

او هر روز در کاری است. همه از او می‌خواهند، از او استمداد می‌کنند و دست نیاز بسوی او دراز کرده‌اند اگر چه عدّه‌ای متوجّه نیستند. «یَسْئَلُهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَاْنٍ»

[۱۸] رحمن/سوره۵۵، آیه۲۹.

هر که در آسمان‌ها و زمین هست‌ حاجت خود را از او می‌خواهند، او هر روز در کار بخصوصی است.
آیه شریفه راجع به اصل احتیاج و استمداد از خداست، بحکم آیه‌ «لِلَّهِ‌ ما فِی السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ»

[۱۹] لقمان/سوره۳۱، آیه۲۶.

و آیه‌ «یا اَیُّهَا النَّاسُ اَنْتُمُ الْفُقَراءُ اِلَی‌ اللَّهِ‌ وَ اللَّهُ‌ هُوَ الْغَنِیُّ»،

[۲۰] فاطر/سوره۳۵، آیه۱۵.

بشر از خود چیزی ندارد، او مطلقا فقیر و محتاج است، در مقابل، هر چیز از خدا و ملک خدا و خدا غنیّ مطلق است، پس تمام مردم اعمّ از خدا شناس و غیره که برای رفع حاجت خود به وسائل مادّی متوسّل می‌شوند، به وسائل خدا متوسّل می‌شوند. و از خدا می‌خواهند، این آیه، نظیر آیه‌ی‌ «وَ آتاکُمْ مِنْ کُلِّ ما سَاَلْتُمُوهُ»

[۲۱] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۴.

است مردم همه چیز را از خدا نخواسته‌اند، بلکه خدا مطابق احتیاج واقعی آنها وسائل زندگی بوجود آورده است، این سئوال، سئوال فطری و واقعی است که همان احتیاج بوده باشد.
و امّا «کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَاْنٍ» خداوند ربّ العالمین است، معنای ربوبیّت آنست که ربّ هر روز در کاری نظیر کار گذشته یا غیر آن بوده باشد مثل بنّاء که هر روز یک جور کاری در ساختمان، نظیر روز قبل یا غیر آن را می‌کند تا بنای آن سر آید.
امام خمینی معتقد است که خداوند متعال به‌مقتضای اسم (کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَاْنٍ)

[۲۲] الرحمن/سوره۵۵، آیه۲۹.

در هر لحظه و آنی، شانی دارد و تنها بر انسان کامل که مظهر جامع اوست با تمام شئون تجلی می‌کند؛ زیرا هر یک از موجودات از عوالم عقول مجرده و ملائکه مهیمه تا نفوس کلیه و ملائکه مدبره مظهر اسم خاص هستند که ربشان بر آنها تجلی کرده است.

[۲۳] خمینی، روح‌الله، شرح دعاء السحر، ص۱۴۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۶.

و ازآنجاکه سلطنت اسمای خاص محدود است و هر اسمی دولت خاص خود را دارد، دوره نبوت انبیایی که مظهر این اسماء هستند نیز محدود است.

[۲۴] خمینی، روح‌الله، مصباح الهدایه، ص۸۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۶.

به اعتقاد امام خمینی ذات مقدس الهی به‌حسب کل یوم هو فی شان در کسوه اسما و صفات، تجلی به قلوب انبیا و اولیا م