توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل السیاسه (کتاب) ۹۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل السیاسه (کتاب) ۹۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل السیاسه (کتاب) ۹۳ اسلاید در PowerPoint :

جمهوری (کتاب)

جُمْهوری، عنوان اثرِ مشهورِ افلاطون، فیلسوف یونانی سد ۴ق‌م (۴۲۸-۳۴۸ق‌م) است. جمهوری از ۱۰ دفتر فراهم آمده، و موضوع اصلی آن عدالت ( o) است. افلاطون در این رساله میان مفهوم عدالت و دیگر مباحث اساسی فلسف خود پیوندی برقرار کرده، و در نظامی منسجم هم وجوه مفهوم عدالت را توضیح داده است. بر خلاف مترجمان جدید، که رسال افلاطون را از زبانهای جدید اروپایی، و با گرته‌برداری از واژ republica عنوان آن را جمهوری یا جمهور ترجمه کرده‌اند، مترجمان آغاز دور اسلامی، که زبان یونانی می‌دانستند و به متن این رساله دسترسی داشتند، عنوان آن را با دقت بیشتری السیاسه ترجمه کرده‌اند. بسیاری از مباحث رسال جمهوری از طریق ترجم عربی آن به دور اسلامی انتقال یافت و به موضوع تأملِ فیلسوفان این دوره تبدیل شد. مهم‌ترین رسال فارابی دربار سیاست، آراء اهل المدینه الفاضله است که در آن معلم ثانی طرحی از سیاست افلاطونی را با نظری به دیدگاههای امامی عرضه کرده است. فارابی با نظری مدین فاضله، که مبنای نظریِ آن را به طور عمده از جمهوری افلاطون گرفته، و با منابع ایرانی و اسلامی جمع کرده بود، راهی در برابر فیلسوفان متأخر هموار کرد که در حوز فلسف سیاسی، ابن سینا و ابن رشد مهم‌ترین آنها به شمار می‌آمدند. از مهم‌ترین منابع فلسفه در دور اسلامی که با نظری به جمهوری افلاطون نوشته شده، مباحثی است که ابن سینا در فصول پنج‌گانه از مقال دهم الهیات شفا دربار سیاسات آورده است.

فهرست مندرجات

۱ – نام کتاب
۲ – گفت‌و‌گوهای فلسفی
۳ – زمان تدوین
۴ – موضوع اصلی
۵ – تقسیم‌بندی
۵.۱ – مقدمه
۵.۲ – بخش دوم
۵.۲.۱ – شهر زیبای افلاطونی
۵.۳ – بخش سوم
۵.۴ – خاتمه
۶ – جمهوری نزد فیلسوفان دوره اسلامی
۶.۱ – رویکرد فارابی
۶.۱.۱ – مدینه فاضله
۶.۱.۲ – تاثیر بر فلاسفه
۶.۲ – رویکرد ابن سینا
۶.۲.۱ – مقررات ازدواج
۶.۳ – رویکرد ابن رشد
۶.۳.۱ – حکمت عملی و حکمت نظری
۶.۳.۲ – هم‌رأیی با فارابی
۷ – فهرست منابع
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – نام کتاب

این عنوان را مترجمان متأخر به عنوان معادلی برای واژ یونانی olt آورده‌اند. در نوشته‌های قدما این عنوان سابق استعمال ندارد. در هم تاریخهای قدیم فلسفه، به اثری از افلاطون با عنوان السیاسه اشاره شده که گویا منظور از آن همین اثر است. مترجمان متأخر عنوان جمهوری یا جمهور را به عنوان معادلی برای Republic در زبانهای جدید اروپایی آورده‌اند

[۱] افلاطون، جمهور، ترجم فؤاد روحانی.

[۲] افلاطون، جمهوری، ترجم محمدحسن لطفی و رضا کاویانی.

.
پیش‌تر، مترجمان لاتینیِ نوشته‌های فیلسوفان یونانی اصطلاح respublica را به عنوان معادلی برای واژ یونانیِ ot برگزیده بودند که از آن پس مترجمان زبانهای جدید اروپایی نیز آن را پذیرفتند

[۳] .Guthrie، W. K. C.، A History of Greek Philosophy، Cambridge، ۱۹۸۹، IV، p434

[۴] .Allen، R. E.، introd. The Republic، p8، (vide: Plato)

؛ که اگرچه اصطلاح رایج Republic را در عنوان ترجم انگلیسی اخیر خود حفظ کرده، اما به درستی در متن آن را به constitution یعنی نظام یا شیو حکومتی برگردانده است

[۵] .Allen، R. E.، introd. The Republic، p10، (vide: Plato)

.

۲ – گفت‌و‌گوهای فلسفی

جمهوری از مفصل‌ترین گفت‌و‌گوهای فلسفی افلاطون است و حجم آن به تنهایی معادل ۵ رسال پروتاگراس، گرگیاس، فِدون، مِنِکسِنُس و لوسیس است.

۳ – زمان تدوین

دربار زمان نوشته شدنِ جمهوری اجماعی در میان مفسران آثار افلاطون وجود ندارد. برخی از آنان برآن‌اند که ویراست نخست از این اثر وجود داشته که نسخه‌ای از آن در حدود سال ۳۹۰ق‌م انتشار یافته بوده، در حالی که نسخ کامل آن، به صورتی که اینک در دست است، در حدود سال ۳۷۰ ق‌م در اختیار نسخه‌نویسان قرار گرفته است

[۶] .Diès، A.، introd. Plato’s، Œuvres complètes، vol.VI، La république، p124، Paris، ۱۸۹۸

[۷] .Allen، R. E.، introd. The Republic، p7، (vide: Plato)

. دییس با بررسی انتقادی دیدگاههای مفسرانی که قائل به دو ویراست متفاوت جمهوری بوده‌اند، و با پیروی از نظر مفسرانی مانند ویلاموویتس و تسلر که تاریخ تدوین نهایی آن رساله را در فاصل سالهای ۳۷۵-۳۷۲‌ق‌م، و برخی دیگر که در فاصل سالهای ۳۸۰-۳۷۰ق‌م دانسته‌اند، بر آن است که حد وسط ۳۷۵ق‌م تا به دست آمدن قرائن دقیق‌تر می‌تواند تاریخ مناسبی باشد

[۸] .Diès، A.، introd. Plato’s، Œuvres complètes، vol.VI، La république، p133، Paris، ۱۸۹۸

[۹] .Guthrie، W. K. C.، A History of Greek Philosophy، Cambridge، ۱۹۸۹، IV، p437

. گاثری با توجه به پژوهشهای تیلر و اَدِم، و بر مبنای قرائنی که در متن وجود دارد، زمان تاریخی وقوع گفت‌و‌گو را حدود سال ۴۲۱ق‌م دانسته است

[۱۰] .Guthrie، W. K. C.، A History of Greek Philosophy، Cambridge، ۱۹۸۹، IV، p438

.

۴ – موضوع اصلی

جمهوری از ۱۰ دفتر فراهم آمده، و موضوع اصلی آن ــ چنان که در عنوان فرعی رساله آمده ــ عدالت ( o)
است

[۱۱] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، p327A، ۲۰۰۶

. افلاطون در دیگر رساله‌های خود نیز به این بحث پرداخته بود، اما آنچه این رساله را از دیگر رساله‌های او متمایز می‌کند، پیوندی است که افلاطون در این رساله میان مفهوم عدالت و دیگر مباحث اساسی فلسف خود برقرار کرده، و در نظامی منسجم هم وجوه مفهوم عدالت را توضیح داده است. وی در ایـن رساله ــ چنان‌که اگوست دییس نشان می‌دهد ــ به نوعی مباحث رساله‌های پیشین خود را بسط داده، و مباحث خود این رساله نیز خاستگاه بسیاری از مباحثی است که در رساله‌های متأخر این فیلسوف آمده است. جمهوری اثری است که در کانون نوشته‌های افلاطون قرار دارد و «ترکیبی از گذشته و آیند این اندیش پیوسته در حرکت و همیشه واحد عرضه می‌کند»

[۱۲] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، p132، ۲۰۰۶

.

۵ – تقسیم‌بندی

مفسران ۱۰ دفتر جمهوری را به یک مقدمه، ۳ بخش و یک خاتمه تقسیم کرده‌اند. برابر این تقسیم‌بندی، دفتر نخست مقدمه، دفترهای دوم تا چهارم بخش نخست، دفترهای پنجم تا هفتم بخش دوم، دفترهای هشتم و نهم بخش سوم، و دفتر دهم خاتم رساله را تشکیل می‌دهند.

۵.۱ – مقدمه

مقدمه (دفتر نخست)، با بحثی دربار دیدگاههای رایج، به ویژه دیدگاه خطیبان و سوفسطاییان، دربار عدالت آغاز می‌شود و در آن به نظریه‌های سوفسطاییان به ویژه اینکه عدالت حق کسی است که قوی‌تر از دیگران باشد، اشاره شده است

[۱۳] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، p336B-338C، ۲۰۰۶

.

۵.۲ – بخش دوم

در آغاز بخش دوم (آغاز دفتر دوم)، سقراط که در این رساله همانند بسیاری از رساله‌های افلاطون طرف اصلی گفت‌و‌گو ست، نخست، به وجه فساد اقوال سوفسطاییان اشاره می‌کند و برای اینکه تعریف دقیقی از عدالت عرضه کند، پیشنهاد می‌کند که عدالت را در شهر () ــ یا بـه تعبیر حکمای دور اسلامی، مدینه ــ تعریف کنند، زیرا عدالتی در فرد، و عدالتی در شهر وجود دارد، ولی عدالت در شهر «با حروف بزرگ‌تری نوشته شده است»

[۱۴] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، p368D، ۲۰۰۶

. افلاطون این بخش را با توضیحی دربار تکوین شهر، طبقات شهروندان، آموزشهای ویژ هر یک از این طبقات به ویژه پاسداران شهر، دنبال، و عدالت در شهر را هماهنگی میان ۳ طبق شهروندان تعریف می‌کند

[۱۵] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، p369B-444A، ۲۰۰۶

. آن‌گاه به قیاس همین تعریفِ عدالت در شهر، افلاطون عدالت در فرد را نیز که از ۳ قو نفسانی تشکیل شده است، به مثاب هماهنگیِ ۳ قو نفسانی تعریف می‌کند

[۱۶] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، p434C-444A، ۲۰۰۶

.

۵.۲.۱ – شهر زیبای افلاطونی

به تعبیر فیلسوفان دور اسلامی مدین فاضله ۴ فضیلت را در خود جمع‌آورده است که عبارت‌اند از حکمت، شجاعت، عفت، و عدالت. هر یک از طبقات سه‌گان شهروندان دارای فضیلت خاص طبق خود است. بدین‌سان: حکمت فضیلت صاحبان مناصب عالی، شجاعت فضیلت جنگاوران، و عفت ــ که هماهنگی میان فرمانروایان و شهروندان را ایجاد می‌کند ــ فضیلت هم شهروندان است؛ در حالی‌که عدالت، به عنوان مثال اعلای فضیلت، نظمی است که موجب می‌شود هر یک از طبقات در شهر، و هر یک از قوای نفس در فرد انسانی در جای خود قرار گیرند.
در دومین بخش از رسال جمهوری بحث مفصلی دربار طبق فرمانروای شهر آمده است، زیرا برای اینکه عدالت در شهر بتواند تحقق پیدا کند، باید گروهی از فرمانروایان وجود داشته باشند که جایگاه هر طبقه‌ای را می‌دانند و با عمل خود ــ در تعبیر فارابی: مهنه

[۱۷] فارابی، ابونصر، المله و نصوص الاخری، ص۷۰.

ــ آنها را در جای خود نگاه می‌دارند

[۱۸] .Walzer، R.، introd. On the Perfect State …، P407، (vide: Al-Farabi)

، که این اصطلاح را معادلِ t یونانی، یا صناعت در تعبیر رایج فیلسوفان دور اسلامی می‌داند). گروه فرمانروایان شهر، برای اینکه بتوانند جایگاه هر طبقه‌ای را مشخص، و هماهنگی میان آنها را برقرار کنند، باید از هواهای نفسانی و نیز قید و بندهایی که خانواده برای آنان ایجاد می‌کند، آزاد باشند تا بتوانند وقت خود را تنها صرف «دانش ایجاد شهر زیبا» کنند که در نظر افلاطون همان فلسفه است، زیرا فلسفه یگانه شرط تحقق عدالت کامل است

[۱۹] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، V-VII، ۲۰۰۶

.

۵.۳ – بخش سوم

در سومین بخش از جمهوری (دفترهای هشتم و نهم) بحث دربار شهر زیبا ادامه می‌یابد و افلاطون این پرسشِ اساسی را مطرح می‌کند که آیا تحققِ چنین شهری ممکن است و اگر امکان دارد، مکان آن کجا ست؟ پاسخ افلاطون به این پرسش این است که چنین شهری که «در قلمرو سخن» (ˆ o) بنا شده است

[۲۰] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، P592A-B، ۲۰۰۶

، در مکان طبیعی جا ندارد، بلکه در «ناکجا آباد»

[۲۱] سهروردی، یحیی، آواز پر جبرئیل، مجموعه مصنفات، ص۲۱۱.

معادل تعبیر افلاطونیِ (oo) قرار دارد

[۲۲] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، P472C-473B، ۲۰۰۶

. مهم‌ترین نتیجه‌ای که افلاطون از این بحث می‌گیرد، این نظری او ست که اصلاح شهرهای موجود تنها در صورتی امکان‌پذیر خواهد شد که فرمانروایان به فلسفیدن روی آورند، یا فیلسوفان به فرمانروایی برسند

[۲۳] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، P473C-D، ۲۰۰۶

.

۵.۴ – خاتمه

واپسین بخش رسال جمهوری (دفتر دهم) خاتمه‌ای است که در آن افلاطون شعر را به عنوان امری وهمی و مضر به شهر و مخالف فلسف راستین ــ که در دفترهای پیشین به تفصیل دربار آن بحث کرده بود ــ محکوم کرده است

[۲۴] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، P595A- 608B، ۲۰۰۶

. این دفتر با بحثی دربار خلود نفس و پاداشهای کسانی که به عدالت عمل می‌کنند، در این جهان و جهان دیگر، اشاره شده است

[۲۵] .Plato، The Republic، tr. and introd. R. E. Allen، New Haven، P608B-621D، ۲۰۰۶

.

۶ – جمهوری نزد فیلسوفان دوره اسلامی

اشاره‌ای به این رسال افلاطون در کهن‌ترین منابع دور اسلامی دربار تاریخ فیلسوفان یونانی آمده است. بر خلاف مترجمان جدید، که رسال افلاطون را از زبانهای جدید اروپایی، و با گرته‌برداری از واژ republica عنوان آن را جمهوری یا جمهور ترجمه کرده‌اند، مترجمان آغاز دور اسلامی، که زبان یونانی می‌دانستند و به متن این رساله دسترسی داشتند، عنوان آن را با دقت بیشتری السیاسه ترجمه کرده‌اند. این رساله را حنین بن اسحاق، که پیشروِ مترجمان یونانی به عربی و سریانی بود، گویا در زندان «جاثلیق» مسیحیان عصر معتصم، به عربی ترجمه کرد

[۲۶] ابن‌ ندیم، ابوالفرج، الفهرست، ص۳۰۵.

[۲۷] بیهقی، علی، درهالاخبار و لمعهالانوار، ص۶.

[۲۸] قفطی، علی، تاریخ الحکماء، ص۱۷.

[۲۹] شهرزوری، محمد، نزههالارواح و روضهالافراح، ج۲، ص۲.

.
بسیاری از مباحث رسال جمهوری از طریق ترجم عربی آن به دور اسلامی انتقال یافت و به موضوع تأملِ فیلسوفان این دوره تبدیل شد.

۶.۱ – رویکرد فارابی

تردیدی نیست که مؤسس فلسفه در دور اسلامی، ابونصر فارابی، این رسال افلاطون را با عنوان اصلی آن می‌شناخت. فارابی مهم‌ترین فیلسوف سیاسی دور اسلامی بود و در سیاست از هواداران نظری افلاطونیِ شهر زیبا یا مدین فاضله به شمار می‌آمد و نظری افلاطونی را با توجه به مبانی اندیش اسلامی بسط داد. در میان نوشته‌های فارابی، افزون بر رساله‌های سیاسی او، مانند آراء اهل المدینه الفاضله که در آنها مبنای سیاست افلاطونی بسط داده شده است، یادداشتهایی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد فارابی به متن رسال جمهوری دسترسی داشته است، چنان که در بخشهایی که عبدالرحمان بدوی با عنوان «فلسفه افلاطون و اجزاءها» چاپ کرده است، با نقل خلاصه‌ای از عبارتهای افلاطون دربار تعریف مدینه، و ضرورت آن برای نیل به سعادت می‌نویسد: و هذا فی کتابه فی السیاسه

[۳۰] افلاطون فی‌الاسلام، به کوشش عبدالرحمان بدوی، ص۲۴.

. اشاره به اینکه برای نیل به معنای عدل باید دربار عدل در مدینه تحقیق کرد، اشاره‌ای به بیان افلاطون است که پیش‌تر از او نقل شد. فارابی از افلاطون نقل می‌کند که هیچ یک از مدینه‌های موجود که انباشته از ستم و انواع شرورند، نمی‌توانند انسان را به سعادت برسانند و ضرورت دارد که مدینه‌ای تأسیس شود که عدل حقیقی و خیرات در آن تحقق پیدا کرده باشد. چنین مدینه‌ای در صورتی تحقق پیدا خواهد کرد که وظیف پادشاهی در آن بر عهد فیلسوفان گذاشته شود

[۳۱] افلاطون فی‌الاسلام، به کوشش عبدالرحمان بدوی، ص۲۳.

.

۶.۱.۱ – مدینه فاضله

مهم‌ترین رسال فارابی دربار سیاست، آراء اهل المدینه الفاضله است که در آن معلم ثانی طرحی از سیاست افلاطونی را با نظری به دیدگاههای امامی عرضه کرده است. رسال فارابی از بسیاری جهات تالیِ رسال افلاطون است، چنان که او نیز مانند افلاطون بحث دربار عدالت را در کانون رسال خود قرار داده، و در فرد و مدینه به تحقیق دربار آن پرداخته است. اگر چه برخی از مقدمات آراء فارابی در فصلهای آغازین و فل