توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اقتصاد اعراب جاهلی ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اقتصاد اعراب جاهلی ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اقتصاد اعراب جاهلی ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل اقتصاد اعراب جاهلی ۵۷ اسلاید در PowerPoint

مهمترین فعالیت‌های اقتصادی شبه جزیره عربستان کشاورزی و دامپروری بود. به جهت عبور خطوط بازرگانی از عربستان، اعراب نیز پا به عرصه تجارت نهادند و توانستند به موفقیت‌های چشمگیری دست یابند.

فهرست مندرجات

۱ – کشاورزی در عربستان
۲ – دامداری اعراب
۳ – تجارت در میان مردم شهرنشین
۳.۱ – بحریه اعراب جاهلی
۳.۲ – دولت‌های یمنی
۳.۳ – اعراب جنوبی
۳.۴ – اعراب شرق عربستان
۳.۵ – مکه
۳.۶ – دیگر بازارهای عربستان
۴ – دیگر فعالیت‌های اقتصادی
۵ – پانویس
۶ – منبع

۱ – کشاورزی در عربستان

از آن جایی که شبه جزیره عربستان از آب و هوای خشک و بیابانی برخوردار می‌باشد و از حیث نزولات آسمانی و نیز جریان آب‌های سطحی بشدت در تنگنا بوده و هست؛ طبیعتا نباید کشاورزی پر رونقی را از آن انتظار داشت؛ اما مناطقی در جنوب و شرق جزیرهالعرب، مانند: یثرب و خیبر و طائف وجود داشت که به جهت فراوانی آب بنیان ثروتشان بر کشاورزی استوار بود.
متاسفانه؛ از مراجع مکتوب جاهلی، خبر چندانی از کشت و زرع و تفصیل آن در عربستان به‌دست ما نرسیده است؛ اما آنچه که از منابع به‌دست می‌آید، این است که یمن عکس حالا، سرزمینی آباد بوده و به جهت کثرت درختان و میوه‌ها و کشت زارهایشان به «خضرا» معروف بوده است.

[۱] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۳، ص۱۰۳۵.

ادویه و حبوبات و قارچ و نیز درختان نخل و انگور و دیگر درختان میوه، عمده‌ترین محصولات زراعی یمن را، تشکیل می‌داد.

[۲] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه، بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰، ص۷۶.

در منطقه حجاز و یمامه، به جهت برخورداری از آب فراوان، در آن روزگار «از همه جا سرسبزتر و آبادتر و حاصلخیزتر بود و همه نوع میوه و باغ‌های شگفت و قصور بلند در آن وجود داشت.»

[۳] طبری، تاریخ طبری، ترجمه ابو القاسم پاینده، تهران، اساطیر، چاپ چهارم، ج۲، ص۵۴۵.

از حیث کثرت درختان خرما، یمامه در حجاز نظیر نداشت.

[۴] اصطخری، محمد بن ابراهیم، مسالک و ممالک، کتاب خانه صدر، ص۱۹.

وادی‌های عرض و منطقه قران نیز که از توابع یمامه به‌شمار می‌آمدند، نیز مملو از درختان خرما بودند.

[۵] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه، بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰، ص۳۹.

در شمال یثرب نیز به برکت چشمه‌های پر آب و فراوانی آب، درختان نخل و زراعت به‌عمل می‌آمد. در منطقه جوف و نیز مناطق سه‌گانه مهم یثرب یعنی عقیق، بطحان و قناه، همچنین، اطراف یثرب به‌خاطر وجود قنات‌های پر آب، علاوه بر زراعت، نخل نیز بعمل می‌آمد.

[۶] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه، بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰، ص۴۱.

طائف هم با درختان میوه انبوهش، تأمین کننده اصلی میوه مکه به‌شمار می‌آمد.

[۷] اصطخری، محمد بن ابراهیم، مسالک و ممالک، کتاب خانه صدر، ص۱۱۹.

از باغات وسیع انگور طائف، مویز و کشمش حاصل می‌آمد که به سواحل مدیترانه تجارت می‌شد.

[۸] اصطخری، محمد بن ابراهیم، مسالک و ممالک، کتاب خانه صدر، ص۱۱۹.

«نجد» هم به‌خاطر فراوانی آب، دارای درختان میوه و زمین‌های مزروعی بسیار بود.

[۹] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه، بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰، ص۳۹.

در شرق عربستان، هجر و احساء و مناطق تابعه‌شان، از مناطق عمده کشاورزی بشمار می‌آمدند که در آن انواع سبزیجات و درختان میوه و نخل حاصل می‌شد.

[۱۰] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه، بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰، ص۴۴.

[۱۱] اصطخری، محمد بن ابراهیم، مسالک و ممالک، کتاب خانه صدر، ص۱۱۹.

مناطق قطر و کاظمه و مرائض نیز از دیگر نقاط عمده کشاورزی در شرق به شمار می‌آمدند.

[۱۲] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه، بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰، ص۴۴.

در عمان نخل زیاد بود و درختان موز و انار و میوه درخت سدر در حد وفور یافت می‌شد.

[۱۳] اصطخری، محمد بن ابراهیم، مسالک و ممالک، کتاب خانه صدر، ص۲۵.

۲ – دامداری اعراب

علاوه بر پرورش انواع دام و طیور در یمن، اعراب بدوی تهامه و نجد و نفود و شام و دهناء و بحرین نیز به شبانی می‌زیستند.

[۱۴] ضیف، شوقی، عصرجاهلی، ترجمه علیرضا زکاوتی قراگوزلو، تهران، امیرکبیر، ص۸۸.

شتر عمده دامی بود که به جهت سازگاری‌اش با محیط خشک صحرا در سراسر عربستان اقبالی عمومی داشت.

۳ – تجارت در میان مردم شهرنشین

تجارت در میان مردم شهرنشین، بسیار وسیع‌تر و گسترده‌تر از اعراب بادیه‌نشین بود، چرا که تجارت با مردم جزیره‌العرب و کشورهای بزرگ اطراف و نیز دیگر سرزمین‌های دور و نزدیک را در برمی‌گرفت. در این میان یمنی‌ها به‌عنوان اولین شهرنشینان شبه جزیره که در صنایع و علوم و فنون تجاری نیز تبحری تام داشتند. پیشتاز این تجارت در سطح وسیع آن بودند. آنان با تشکیل اولین دولت‌های عربی در منطقه، در توسعه تجارت کوشیدند.

[۱۵] فروخ، عمر، تاریخ الجاهلیه، بیروت، دارالعلم للملایین، چاپ اول، ۱۹۶۴، ص۶۶.

آنها از حاصلخیزی زمین، نزدیکی به دریا و محل ممتاز آن بر سر راه هند که مایه پیشرفت این سرزمین را فراهم می‌آورد، حداکثر بهره را بردند.

۳.۱ – بحریه اعراب جاهلی

از تجارت بحریه اعراب جاهلی چندان اطلاعی در دست نیست؛ اما شواهد و قراین به‌دست آمده نشانگر آن است که یمنی‌ها قرن‌های متمادی در قبل و بعد میلاد بر تجارت منطقه سیادت داشتند؛ اما رفته رفته تجارت دریایشان مغلوب برتری‌های ناوگان دریایی روم و یونان گردید،

[۱۶] حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، محمد باقر کتابچی، ج۱، ص۷۶.

و از آن پس تجارت‌های دریایی بیشتر از سوی دریانوردان رومی و یونانی و نیز دریانوردان هندی و ایرانی صورت می‌گرفت.

[۱۷] حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، محمد باقر کتابچی، ج۱، ص۷۶.

۳.۲ – دولت‌های یمنی

دولت‌های یمنی از طریق خشکی از راه یمن تا شام را در امتداد سواحل غربی شبه جزیره می‌پیمودند، راهی که از مکه و پترا می‌گذشت و در انتهای شمالی به جانب مصر و شام و عراق منشعب می‌گردید و در راه شام در نزدیک غزه به دریا می‌رسید.

[۱۸] حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، محمد باقر کتابچی، ج۱، ص۶۵.

راه کاروان‌رو حضرموت که به لحاظ تجارت کندر و بخور ثروتمند شده بود، به مارب می‌رسید و از آن جا به شاه‌راه بزرگ تجاری می‌پیوست؛

[۱۹] حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، محمد باقر کتابچی، ج۱، ص۶۵.

اما در شرق شبه جزیره وجود بندرگاه‌های بزرگ و مهمی چون مسقط، کماکان تجارت دریایی اعراب را فعال نگه داشته بود.
کشتی‌های این بندر از طریق خلیج‌فارس تا بابل پیش می‌رفتند و طلا و قصدیر و چوب‌های خوب و عاج و صندل و ادویه و پنبه و انواع عطرها را به آنجا تجارت می‌کردند.

[۲۰] عنان، زید بن علی، تاریخ یمن، مطبعه سلفیه، ص۷۶.

اعراب شرق شبه‌ جزیره علاوه بر طریق بحری راهی را در امتداد سواحل خلیج‌فارس و دریای عمان می‌پیمودند و از آنجا کالا به عراق می‌فرستادند.

[۲۱] حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، محمد باقر کتابچی، ج۱، ص۳۳۳.

۳.۳ – اعراب جنوبی

اعراب جنوبی در تورات و کتب یونان و روم بلادی ثروتمند معرفی شدند که قافله‌هایشان طلا و نقره و چوب‌های ذی‌قیمت را به بلاد شام و آشور و عراق تجارت می‌کردند. در این کتب ذکر شده که یمنی‌ها ظروف و مصنوعات طلایی و نقره‌ای و در و پنجره‌های مرصع از عاج و طلا و نقره و دیگر سنگ‌های قیمتی و نیز عسل و شمع‌های ساخته شده از موم را به شام تجارت می‌کردند.

[۲۲] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه، بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰، ص۲۳۵.

عمده صادرات اعراب به خارج مواد خام بود که از بلاد عرب حاصل می‌آمد یا از افریقا و هند و ماوراء هند به عربستان می‌آمد. مهمترین این مواد، انواع عطرها و پوست بود.

[۲۳] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه، بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰، ص۲۳۷.

عطرهایی که در بازار عرضه می‌شد، به دو دسته مردانه و زنانه تقسیم می‌شد. این عطرها از سوی اعراب جنوبی به شام و مصر و عراق و نیز در مناطق عربی از جمله خود یمن توزیع می‌شد. عطرها با انواع متعددش از اشجاری حاصل می‌آمدند که بعضی از آنها از هند و افریقا وارد می‌شد و از مصر و شام به عراق صادر می‌شد.

[۲۴] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه، بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰، ص۲۳۷.

بخور و لباس‌های خوشبو نیز از پر ارزش‌ترین کالاها بودند.

[۲۵] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه، بغدا