توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوالقاسم اشعری قمی ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوالقاسم اشعری قمی ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوالقاسم اشعری قمی ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

شیخ‌الطائفه ابوالقاسم سعد بن عبدالله اشعری قمی

ابوالقاسم سعد بن عبدالله اشعری قمی، ملقب به شیخ‌الطائفه، از محدثان بزرگ شیعه در قرن سوم هجری بود.

فهرست مندرجات

۱ – استاد محدثان
۲ – معرفی اجمالی
۳ – فعالیت‌های علمی
۴ – اساتید
۴.۱ – استادان شیعی اشعری
۵ – شاگردان
۶ – آثار
۷ – مناظره‌های علمی
۸ – منزلت روایی
۹ – گرایش روایی
۹.۱ – وجوب جهاد
۹.۲ – انواع قتل
۱۰ – تاثیر روایات اشعری در مبانی و احکام
۱۱ – حکومت‌های عصر اشعری
۱۲ – اشعری شیفته ولایت
۱۳ – دیدار با ماه و مشتری
۱۴ – در مکتب اشعری
۱۵ – وفات و مرقد اشعری
۱۶ – پانویس
۱۷ – منبع

۱ – استاد محدثان

در طول تاریخ حیات بشر، ستارگان علم و معرفت از افق هستی طلوع کرده‌اند و با نور خود انسان‌ها را به طریق هدایت رهنمون شده‌اند.
ستارگانی که دانش را از منبع الهی فرا گرفتند و برای حفظ و بشر آن تلاش فراوان از خود نشان دادند. پاداش این تلاش و جهاد جاودانگی دین و ماندگاری یاد و اثر آن‌هاست. دانشمندان قم بیشترین نقش را در میان این گروه بزرگ ایفا کرده‌اند، زیرا قم به عنوان محل پرورش استعدادها و مهد انتشار حدیث بارها مورد ستایش ائمه (علیهم‌السّلام) قرار گرفته است،

[۱] صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۱، اقتباس از مقدمه کتاب.

و بین آنان اشعریان نمونه راویان نور بوده‌اند.
اشعریان که پس از سرکوبی قیام ابن اشعث و سخت‌گیری حجاج بر علیه شیعیان کوفه به قم کوچیدند، در ترویج مذهب تشیع کوشش فراوان کردند به طوری که شمار محدثان اشعری که با امامان معصوم (علیهم السلام) دیدار کرده، از آن بزرگواران حدیث شنیده‌اند، به بیش از یکصد تن می‌رسد

[۲] دائره المعارف تشیع، ج۲، ص۱۹۸.

(زندگی برخی از این ستارگان پرفروغ در همین مجموعه «ستارگان حرم» آمده است.)

۲ – معرفی اجمالی

ابوالقاسم سعد بن عبدالله اشعری قمی، ملقب به شیخ‌الطائفه، از محدثان بزرگ شیعه

[۳] نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ج۱، ص۱۷۷.

در قرن سوم هجری بود.

[۴] الاعلام، ج۳، ص۸۳.

وی مدتی در بغداد سکونت داشت

[۵] بغدادی، اسماعیل، هدیه العارفین، ج۵، ص۳۸۴.

اما احتمالا اقامت دائمی‌اش در قم بود. (از سلاله سعد بن عبدالله در قرن اخیر بزرگانی مانند ملا محمدباقر اشعری، عبدالله اشعری و ملا محمدطاهر اشعری، از اساتید امام خمینی و مدفون در زرند ساوه)
سعد اشعری دوران امامت امام حسن عسکری (علیه السلام) و دوران غیبت صغری و حضرت صاحب الزمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) را درک کرد. پدرش نیز از راویان و محدثان شیعه بود، اما رجال‌شناسان از او با عنوان «محدث قلیل‌الحدیث» یاد کرده‌اند.

[۶] جزایری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۱، ص۴۰۹.

۳ – فعالیت‌های علمی

اشعری به تحصیل دانش و جمع‌آوری حدیث اشتیاق زیادی داشته و همت بلندش برای کسب معارف او را بر آن داشت تا ضمن سفر به شهرهای مختلف از علوم دانشمندان بهره گیرد.

۴ – اساتید

سعد از محضر بزرگان حدیث بهره‌مند گشته. او استادان متعدد داشته است که عبارتند از:
۱ – ابوعلی حسن بن عرفه عبدی بغدادی (متوفی ۲۵۷ ه” ق) ادیب و محدث و صاحب آثاری در حدیث و… از جمله کتاب الجزء است وی در سال ۲۵۷ در سامرا در گذشت.

[۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۴۵.

۲ – ابوجعفر محمد بن عبدالملک دقیقی واسطی (متوفی ۲۶۶ ه” ق) او ساکن بغداد بود و تا زمان مرگش به کسب حدیث پرداخت.

[۸] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۲، ص۳۴۶.

۳ – ابوحاتم محمد بن ادریس رازی (متوفی ۲۷۷)
محمد در شهر ری به دنیا آمد. او به عراق و شام و مصر و شهرهای روم سفر کرد و در فهم حدیث و شناخت سند تبحر یافت. آنگاه به جمع‌آوری روایات و بررسی رجال آن پرداخت. آثاری نیز از وی در زمینه‌های تفسیر و فقه بر جای مانده است.

[۹] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۳۵.

۴.۱ – استادان شیعی اشعری

۱ – ابومقاتل سیل دیلمی (نقیب ری)
او راوی از امام‌ هادی (علیه‌السّلام) و مؤلف کتاب «الاحتجاج فی الامامه» مشتمل بر حدیث و بحث‌های کلامی است.

[۱۰] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۱۳۴.

۲ – ابومقاتل ضریر
از شاعران بزرگ عصر خود بود، او قصیده مشهور ری درباره حسن بن زید که در طبرستان قیام کرد (۲۵۰ – ۲۷۰) و به حکومت رسید سرود.

[۱۱] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۱۳۴.

۳ – احمد بن محمد بن خالد برقی (متوفی ۲۷۴ یا ۲۸۰ ه” ق).
راوی بزرگ و معروف شیعی و از اصحاب امام جواد و امام‌ هادی (علیه‌السّلام) بود و در قم سکونت داشت. احمد نزدیک به یکصد کتاب قهی، تاریخی، انساب و رجال و غیره تالیف کرد.

[۱۲] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۴۹.

۴ – علی بن مهزیار.
۵ – ابراهیم بن مهزیار.
۶ – ابوایوب مکی.
شمار محدثانی که سعد اشعری از آنها روایت نقل کرده، به بیش از ۳۴ نفر می‌رسد.

[۱۳] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۷۴.

۵ – شاگردان

تربیت شاگردان بزرگ از فعالیت‌های دیگر سعد بود. او عمر خود را در راه به دست آوردن حدیث و سخنان و علوم امامان معصوم (علیه‌السّلام) سپری کرد و برای حفظ و نشر آن به تشکیل محافل علمی و حوزه‌های فرهنگی روی آورد. در این مجامع علمی به گفت و شنود حدیث و تبادل‌ اندیشه‌ها پرداخت، عاشقان فقه جعفری و علوم علوی را تربیت کرد، کثرت شاگردان و تالیفات فراوان او از وجود چنین حوزهایی خبر می‌دهد. از میان شاگردان اشعری می‌توان به این افراد اشاره کرد:
۱ – ابوالحسن علی بن حسین بن بابویه قمی(متوفی ۳۲۹ ه” ق).
پدر شیخ صدوق بود. فرزنداش، جعفر بن محمد بن قولویه و احمد بن داوود قمی از جمله شاگردان او بودند و از وی حدیث نقل کرده‌اند. ابوالحسن نزدیک به صد کتاب تالیف کرد.

[۱۴] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۱۸۵.

۲ – محمد بن یعقوب کلینی (متوفی، شعبان ۳۲۹ ه” ق).
اهل ری و از بزرگان فقهای شیعه بود و کتاب‌های «الکافی» (۹ جلد) «تعبیر الرؤیا و الرجال» از آثار اوست. کلینی بعد از وفات در «باب الکوفه» به خاک سپرده شد. قبر او در بغداد زیارتگاه شیعیان است.

[۱۵] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۵۴.

۳ – جعفر بن محمد بن قولویه قمی.
استاد شیخ مفید و راوی موثق و در فقه حدیث از بزرگان شیعه بود. درباره او گفته‌اند: «هر ه مردم به فقاهت و علم توصیف شوند، او برتر از همه آنهاست». «کامل الزیارات از جمله آثار اوست.

[۱۶] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۷۶.

۴ – احمد بن محمد بن یحیی عطار.
احمد از پدرش محمد بن یحیی، عبدالله بن جعفر حمیری و سعد بن عبدالله روایت نقل کرده است. او استاد شیخ صدوق بود و دانشمندانی چون تلعکبری و غضائری از او حدیث نقل کرده‌اند.

[۱۷] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۵۷.

۵ – ابویعلی حمزه بن قاسم علوی عباسی.
راوی، از محمد بن اسماعیل برمکی و جعفر بن محمد فزاری و صاحب کتاب‌های حدیثی است. کتاب «المنتخبات» اثر استادش، سعد بن عبدالله اشعری را روایت کرده است.

[۱۸] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۱۲۳.

۶ – آثار

مجموعه روایت‌های سعد در کتاب‌های چهارگانه روائی شیعه (التهذیب، الاستبصار، الکافی و من لا یحضره الفقیه) به ۱۱۴۲ مورد می‌رسد،

[۱۹] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۷۹.

افزون بر آن روایت‌هایی از او در «بحارالانوار» «وسائل الشیعه» «کمال الدین» و… ثبت شده است.
وی بیش از ۳۶ عنوان کتاب در موضوعات مختلف (فقه، کلام، تفسیر، رجال و…) نوشته که تعداد‌ اندکی از این آثار در لابلای کتاب‌های روایی و حدیثی موجود است. از جمله «بصائر الدرجات» گویا سعد این کتاب را به پیروی از کتاب بصائر الدرجات تالیف محمد بن حسن صفار قمی معاصر خود تالیف کرد و موضوع آن هم فضائل و مناقب ائمه اطهار (علیه‌السّلام) است. اصل کتاب در دسترس نیست و آنچه که اکنون موجود است، مختصری از آن است که توسط شیخ حسن بن سلیمان حلی، شاگرد شهید اول انتخاب شده است. ذکر این نکته ضروری است که «بصائر الدرجات» مذکور غیر از آن کتابی است که مرحوم علامه مجلسی در «بحار» از آن نقل می‌کند زیرا منظور از آن کتاب که علامه با رمز (یر) نشان می‌دهد، بصائر الدرجات تالیف محمد بن حسن صفار قمی است.

[۲۰] ماهنامه کوثر، ش ۷، ص۷۶، ص۳۶.

تنها کتابی که تا کنون به صورت مستقل به چاپ رسیده، «المقالات و الفرق» است که به گفته محقق به تازگی نسخه‌ای از آن به دست آمده و پس از اصلاح، اضافات و توضیحات به زیور چاپ آراسته شده است. وی در این کتاب به بیان فرقه‌ای مختلف شیعی (از زمان حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) تا زمان تالیف) پرداخته، ادله و دیدگاه‌های آنان را طرح و گاه نقد کرده است.

[۲۱] اشعری قمی، سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، مقدمه.

فهرست تعدادی از کتاب‌های سعد به این صورت است.
الرحمه، بصائر الدرجات، الضیاء، فرق الشیعه (المقالات و الفرق)، کتاب الرد علی الغلاه، ناسخ القرآن و منسوخه و محکم و متشابهه، فضل الدعاء و الذکر، مناقب، رواه الحدیث، فضل قم و الکوفه، الامامه، فضل النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و مناقب الشیعه.

[۲۲] نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی ج۱ ص۱۷۷.

۷ – مناظره‌های علمی

سعد برای نشر فرهنگ تشیع و نقد مکتب‌های غیر شیعی، به برگزاری مجالس بحث و مناظره روی آورد. خود به تشکیل چنین محافلی اشاره می‌کند و می‌نویسد: «اشتیاق فراوانی به جمع‌آوری کتاب‌هایی مشتمل بر مباحث دقیق داشتیم. علاقه‌ام به این جهت بود که دانش‌های مفید را بیاموزیم و مسائل پیچیده را در نشست‌های علمی با مخالفان مطرح سازیم. اعتقاد کامل به مذهب امامیه داشتم. به راحتی و سلامتی و امنیت خود نمی‌اندیشیدم و بیشتر به نقد دیدگاه‌های آنان در مبانی ولایت و خلافت پرداخته، از ستم‌های پیشوایانشان سخن می‌گفتم.

[۲۳] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲ ص۷۸.

»
البته کتاب‌های سعد که درباره فرقه‌های مختلف شیعه، مناقب شیعه، الامامه و… نوشته شده، خود گویای این انست که او اهل بحث، استدلال و مناظره بود.

۸ – منزلت روایی

سعد نزد دانشمندان، محدثی معتبر به شمار می‌آید، شیخ طوسی می‌نویسد: «او محدثی جلیل‌القدر، مورد اعتماد بود، راوی اخبار و نویسنده چندین کتاب است.

[۲۴] شیخ طوسی، محمد بن حسن، فهرست طوسی، ص۱۳۵.

»
شیخ در کتاب رجال نیز از سعد به نیکی یاد می‌کند: «سعد اشعری از اصحاب امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) و معاصر آن حضرت بود، اما به روایتش از امام (علیه‌السّلام) دسترسی ندارم.

[۲۵] شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، ص۴۳۱.

»
و به همین دلیل نام سعد را در ردیف کسانی که از امامان معصوم (علیه‌السّلام) روایت نقل نکرده‌اند، آورده است.

[۲۶] شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، ص۴۷۵.

نجاشی درباره‌اش می‌نویسد: «ابوالقاسم سعد بن عبدالله اشعری، فقیه و محدثی جلیل‌القدر و موثق، از بزرگان خاندان اشعری و از استادان آن بود.»
آنگاه نجاشی به فهرست کتاب‌های او پرداخته، می‌نویسد: «سعد حدود ۳۶ تالیف از خود بر جای گذاشت.

[۲۷] نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ج۱، ص۱۷۷.

[۲۸] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۲۵.

» (شهید ثانی در حاشیه بر رجال ابن داوود معتقد است بین علمای شیعه درباره ثقه بودن، بزرگی و دانش او اتفاق نظر وجود دارد.)
بسیاری از رجال‌شناسان همچون کشی،

[۲۹] کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، ص۵۲۸.

ابن شهر آشوب،

[۳۰] ابن‌ شهر آشوب مازندرانی‌، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۵۴.

علامه مجلسی،

[۳۱] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۸۶.

علامه حلی

[۳۲] علامه حلی، حسن بن یوسف، الخلاصه، ص۱۵۶.

و… نیز از سعد به نیکی یاد کرده‌اند.

۹ – گرایش روایی

در روایات که سعد نقل کرده است موضوع، تاریخ و فرق برجستگی خاص دارد، البته وی در زمینه فقه تلاش بیشتری صرف کرده است و باید اذعان کرد که در عموم دانش‌ها (فقه، تاریخ، تفسیر، کلام، رجال و…) مهارت داشته.
برخی از روایات فقهی او را که در کتب فقهی شیعه ثبت شده است، می‌خوانیم: در فضیلت نماز امام صادق (علیه‌السّلام) به نقل از رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «ما من صلاه یحضر وقتها الا نادی ملک بین یدی الله، ایها الناس قوموا نیرانکم التی اوقد تموها علی ظورکم فاطفؤها بصلاتکم» هرگاه زمان برپایی نماز فرا رسد، فرشته ندا می‌دهد این مردم بپا خیزید و با برپایی نماز، آتش‌هایی را که به وسیله گناهانتان بر افروخته‌اید خاموش سازید.

[۳۳] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۲، ص۲۳۸.

»

۹.۱ – وجوب جهاد

امام صادق (علیه‌السّلام) از قول رسول خدا فرمود: «جبرئیل بر من نازل شد و گفت: ‌ای محمد هر کس از امت تو در راه خدا بجنگد و در این راه بلایی به او برسد، یا دچار سردردی شود، خداوند برای او ثواب شهادت می‌نویسد (پاداش شهید به او می‌دهد).

[۳۴] حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۱۱.

»

۹.۲ – انواع قتل

امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: «قتل دو گونه است: قتلی که کفاره گناهان است و قتلی که موجب بالا رفتن مرتبه می‌شود. جنگ نیز دو گونه است، نبرد با کفار برای آنکه به اسلام روی آورند و جنگ با گروهی که به مسلمانان تجاوز کنند.

[۳۵] حر عاملی، محمد بن