توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابواسماعیل محمد ترمذی ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابواسماعیل محمد ترمذی ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابواسماعیل محمد ترمذی ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

محمد بن اسماعیل ترمذی

ابواسماعیل محمد بن اسماعیل ترمذی (پس از ۱۹۰-۲۸۰ق)، قاضی، مفسر، فقیه حنبلی مذهب قرن سوم هجری قمری در بغداد بود که در آگاهی نسبت به مذهب اهل‌سنت شهرت داشت.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – وفات
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

ابواسماعیل محمد بن اسماعیل بن یوسف سلمی ترمذی بغدادی سالمی، بعد از سال ۱۹۰ق متولد شد.

[۱] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۲۴۲.

به نوشته ابوسعد سمعانی، اصل وی از ترمذ، اما خود اهل بغداد بود.

[۲] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۴۵.

از دوران حیات آموزشی وی اطلاعات تفصیلی وجود ندارد، اما آورده‌اند که برای کسب علم سفرهایی به حجاز، شام و مصر داشت

[۳] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۲۴۲.

و از کسانی چون محمد بن عبدالله انصاری، ابونعیم، حسن بن سوار بغوی و اسحاق بن محمد فروی حدیث شنید.

[۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۴۳۹.

ترمذی قاضی،

[۵] خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصه تذهیب تهذیب الکمال، ص۳۲۸.

مفسر،

[۶] نویهض، عادل، معجم المفسرین، ج۲، ص۴۹۴.

فقیه، خوش فهم، مورد وثوق و در آگاهی نسبت به مذهب اهل‌سنت شهرت داشت. او برای گسترش دانش خویش نیز سفرهایی داشت و در بغداد به نقل حدیث پرداخت و بزرگانی مانند ابوبکر بن ابی الدنیا، یحیی بن محمد بن صاعد، قاضی ابوعبدالله محاملی، محمد بن مخلد دوری، ابوبکر شافعی، ابوعیسی ترمذی و ابوعبدالرحمان نسائی از او بهره گرفتند.

[۷] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۲، ص۴۱.