توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابن قتیبه دینوری (دائرهالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی) ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابن قتیبه دینوری (دائرهالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی) ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابن قتیبه دینوری (دائرهالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی) ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

ابن قتیبه دینوری (دائرهالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی)

ابومحمد عبدالله بن مسلم بن قتیبه دینوری (۲۱۳-۲۷۶ق)، معروف به ابن قتیبه دینوری از محدثان، علما و دانشمندان برجسته اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری بود.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – دیدگاه علما
۳ – مذهب
۴ – ویژگی‌ها
۵ – وفات
۶ – تالیفات
۷ – پانویس
۸ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

ابومحمد عبدالله بن مسلم بن قتیبه دینوری مروزی، معروف به ابن قتیبه، در اول رجب

[۱] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۵.

سال ۲۱۳

[۲] داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۲۵۲.

در کوفه

[۳] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۵.

یا بغداد متولد شد، ولی چون پدرش اهل مرو بود، به وی مروزی گفته‌اند

[۴] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۱۶۸.

و به علت این که جدش قتیبه است، ابن قتیبه نیز به او گفته شده

[۵] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱۰، ص۳۴۰.

و بدان‌جهت که مدتی در دینور به عنوان قاضی سکونت داشت، به دینوری هم شهرت یافته است.

[۶] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۵.

او در بغداد مشغول تحصیل شد و حدیث را از اسحاق بن راهویه، و لغت را از ابوحاتم سجستانی فرا گرفت.

[۷] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۱۱، ص۵۶.

از عالمان دیگری چون محمد بن زیاد زیادی، زیاد بن یحیی حسانی، عباس بن فرج ریاشی و عبدالرحمان بن اخی اصمعی دانش آموخت.

[۸] ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، عیون الاخبار، ج۱، ص۱۲، مقدمه.

افرادی چون عبیدالله بن عبدالرحمان سکری، ابراهیم بن محمد بن ایوب صائغ و ابن درستویه فارسی از او روایت کرده‌اند.

[۹] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۱۶۸.

پسرش احمد، که مدتی قاضی مصر بود، تمام کتاب‌های پدرش را از او نقل می‌کند.

[۱۰] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۴۳.

۲ – دیدگاه علما

مورخان او را به عنوان فردی که در علوم مختلف مهارت داشت و درباره آنها کتاب‌های زیاد و ارزنده‌ای نوشت، ستوده‌اند. ابن ندیم می‌نویسد: ابن قتیبه در نقل روایت، صادق و عالم به لغت، نحو، فقه، شعر، غریب قرآن و معانی آن بود.

[۱۱] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۵.

خطیب بغدادی او را فردی ثقه، متدین، فاضل و دارای مصنفات مشهور و کتاب‌های معروف به حساب می‌آورد.

[۱۲] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۱۶۸.

ابن خلکان تمام نوشته‌های او را مفید می‌داند.

[۱۳] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۴۲.

ذهبی او را به عنوان علامه کبیر، ذوفنون و سرآمد در علوم مربوط به زبان عربی و تاریخ معرفی می‌کند.

[۱۴] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۲۹۶.

۳ – مذهب

وی از اهل‌سنت و متمایل به مذهب احمد بن حنبل، و جایگاه وی نسبت به اهل‌سنت همانند جایگاه جاحظ نسبت به معتزله بود همان‌طور که جاحظ خطیب معتزله به حساب می‌آمد، او نیز خطیب اهل‌سنت محسوب می‌شد.

[۱۵] ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، عیون الاخبار، ج۴، ص۱۶، مقدمه.

برخی او را مورد نکوهش قرار داده و متهم به کذب و متمایل به تشبیه و مذهب کرامیه نموده‌اند.

[۱۶] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۵۰۳.

۴ – ویژگی‌ها

ابن قتیبه به رغم داشتن شهرت زیاد و کتاب‌های فراوان، زندگی مشخصی ندارد و به خوبی روشن نیست به جز بغداد در کجا تحصیل کرده، چه مدت در دینور بوده و در چه زمانی و در کجا کتاب‌هایش را نوشته است. برخی بر این باورند که وی برای فراگیری دانش‌های متعارف زمان خود به بصره و نیشابور نیز مسافرت کرد و در بصره بیشتر علم کلام و فلسفه آموخت تا بتواند با مخالفان عقیدتی خود، با ادله کلامی مقابله نماید. بعضی زندگی وی را بر پایه گمان این‌گونه آورده‌اند که در ۲۷ سالگی قاضی دینور شد و در آنجا مدت هفده سال به قضاوت و تالیف آثار متعددش مشغول بود، سپس به بغداد رفت و در آنجا به تدریس و گاه تالیف و یا تکمیل آثار گذشته اشتغال ورزید.

[۱۷] مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۴، ص۴۴۹.

او در نقل و املای حدیث محتاط بود، چنان‌که می‌نویسند: عده‌ای کاتب برای نوشتن حدیث در بغداد نزد او رفتند و از او درخواست نقل حدیث کردند، وی امتناع ورزید و چون اصرار نمودند، به آنان گفت: در بغداد هشتصد محدث وجود دارد که تمام آنان همانند اساتید من هستند، و شما از من درخواست نقل حدیث می‌کنید، من چنی