توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آقا محمد بیدآبادی (دانشنامه‌جهان‌اسلام) ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آقا محمد بیدآبادی (دانشنامه‌جهان‌اسلام) ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آقا محمد بیدآبادی (دانشنامه‌جهان‌اسلام) ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل آقا محمد بیدآبادی (دانشنامه‌جهان‌اسلام) ۴۵ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: آقا محمد بیدآبادی.

آقا محمد بیدآبادی اصفهانی (متوفای ۱۱۹۷ یا ۱۱۹۸ق)، حکیم، عارف و قطب سلسله ذهبیه در قرن دوازدهم هجری قمری بود.
وی از شاگردان ملا عبدالله حکیم، ملا اسماعیل خواجویی و میرزا محمدتقی الماسی بود و شاگردان فلسفی و عرفانی توانمندی چون میرزای قمی، محمد ابراهیم کرباسی، ملا علی نوری، مولی مهدی نراقی و سید حسین قزوینی را تربیت کرده است. او را می‌توان احیاکننده و مروج فلسفه ملاصدرا دانست هر چند بیش‌تر در عرفان بروز و ظهور کرده و در عرفان، مرید سید قطب‌الدین نیریزی از ارکان سلسله ذهبیه بود و پس از مرگ او قطب این سلسله شد. طریقه و مشرب فکری آقا محمد، جمع میان عرفان، قرآن و برهان بود. از وی تالیفات بسیاری برجای مانده است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – استادان
۳ – احیاکننده فلسفه ملاصدرا
۴ – قطب سلسله ذهبیه
۵ – دیدگاه‌های فقهی
۶ – زهد و قناعت
۷ – شاگردان
۸ – تاریخ وفات
۹ – طریقه و مشرب فکری
۱۰ – آثار
۱۱ – محتوای رساله حسن دل
۱۲ – فهرست منابع
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

پدر آقا محمد بیدآبادی، مولی محمدرفیع از زاهدان و مجتهدان گیلان و مازندران بود که به اصفهان رفت و در محله بیدآباد این شهر ساکن شد.
آقا محمد در آن‌جا به دنیا آمد و شهرتش به سبب اقامت طولانی او در بیدآباد است.

[۱] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۱، ص۳۰۱، تهران ۱۳۶۹ ش.

[۲] حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الاثار در احوال رجال دوره قاجار، ج۱، ص۶۶، اصفهان ۱۳۷۷ ش.

۲ – استادان

استادان آقا محمد در معقول و منقول، ملا عبدالله حکیم (متوفی ۱۱۶۲)، ملا اسماعیل خواجویی (متوفی ۱۱۷۳) و میرزا محمدتقی الماسی (متوفی ۱۱۵۹) بوده‌اند.

[۳] آقا بزرگ طهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه: الکواکب المنتشره فی القرن الثانی بعدالعشره، ج۱، ص۶۹۵، چاپ علی نقی منزوی، تهران ۱۳۷۲ ش.

[۴] حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الاثار در احوال رجال دوره قاجار، ج۱، ص۶۷، ج ۱، اصفهان ۱۳۷۷ ش.

[۵] ملاصدرا، الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه، ج۱، ص۱۲۰، با حواشی ملاهادی سبزواری، چاپ جلال‌الدین آشتیانی، چاپ افست تهران ۱۳۶۰ ش.

۳ – احیاکننده فلسفه ملاصدرا

اساساً اهمیت ویژه بیدآبادی در انتقال میراث فلسفی ملاصدرا به نسل پس از خود است، زیرا اندیشه‌های ملاصدرا که ارزش و اهمیت والای آن تا مدتها ناشناخته مانده بود، به سعی شاگرد مشهور بیدآبادی، ملا علی نوری، به‌طور شایسته‌ای معرفی گردید.
بنابراین، بیدآبادی را می‌توان احیاکننده و مروج فلسفه ملاصدرا دانست

[۶] مطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، ج۱، ص۵۹۴، تهران ۱۳۷۰ ش.

هر چند بیش‌تر در عرفان بروز و ظهور کرده است.

۴ – قطب سلسله ذهبیه

بیدآبادی در عرفان، مرید سید قطب‌الدین نیریزی (۱۱۰۰ـ ۱۱۷۳)، از ارکان سلسله ذهبیه، بود و پس از مرگ او قطب این سلسله شد.

[۷] معصوم علیشاه، محمدمعصوم بن زین‌العابدین، طرائق الحقائق، ج۳، ص۲۱۵، چاپ محمد جعفر محجوب، تهران ۱۳۳۹ـ۱۳۴۵ش.

گفته‌اند سلسله عرفانی برخی عارفان متشرع ساکن نجف و کربلا، مانند سید احمد کربلایی، سیّد مرتضی کشمیری، ملا فتحعلی سلطان‌آبادی، ملا حسینقلی همدانی و سیّد مهدی بحرالعلوم به بیدآبادی متصل است.

[۸] آشتیانی، جلال‌الدین، منتخباتی از آثار حکمای الهی ایران: از عصر میرداماد و میرفندرسکی تا زمان حاضر، ج۲، ص۱۵، پانویس ۱۱، تهران ۱۳۵۴ ش، مشهد ۱۳۵۸ ش.

تبحُرّ وی در علم کیمیا نیز ادعا شده است.

[۹] خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۷، ص۱۲۳، چاپ اسدالله اسماعیلیان، قم ۱۳۹۰۱۳۹۲.

۵ – دیدگاه‌های فقهی

بیدآبادی در فقه قائل به وجوب نماز جمعه در عصر غیبت امام زمان (علیه‌السلام) بود، و چون در اصفهان نماز جمعه برگزار می‌شد، برای رعایت فاصله لازم بین دو نماز جمعه، به روستای رِنان در بلوک ماربین می‌رفت و در آن‌جا اقامه نماز جمعه می‌کرد.

[۱۰] آشتیانی، جلال‌الدین، منتخباتی از آثار حکمای الهی ایران: از عصر میرداماد و میرفندرسکی تا زمان حاضر، ج۲، ص۱۵، پانویس ۱۱، تهران ۱۳۵۴ ش، مشهد ۱۳۵۸ ش.

همچنین، خوانساری

[۱۱] خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۷، ص۱۲۴، چاپ اسدالله اسماعیلیان، قم ۱۳۹۰۱۳۹۲.

به نقل از منیه المرتاد میرزا محمد اخباری، بیدآبادی را در زمره مخالفان نظریه اجتهاد و مدافعان نظریه اخباری نام برده است.

۶ – زهد و قناعت

بیدآبادی به توجهی که حکومت وقت به وی می‌کرد بی‌اعتنا بود، و اموالی را که به رسم هدیه برای او می‌فرستادند، نمی‌پذیرفت.
وی به زهد و قناعت در معاش می‌کوشید، و برای امرار معاش، به زراعت و شعربافی می‌پرداخت.
در قحطی اصفهان، برای همدردی با قحطی‌زدگان، شش ماه به خوردن زردک خام اکتفا کرد.

[۱۲] مهدوی، مصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۹۱۴، اصفهان ۱۳۴۸ ش.

[۱۳] خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۷، ص۱۲۳، چاپ اسدالله اسماعیلیان، قم ۱۳۹۰۱۳۹۲.

۷ – شاگردان

شاگردان مهم بیدآبادی عبارت‌اند از:
ملا علی نوری، ملا محراب گیلانی، حاج محمد ابراهیم کرباسی ـ که طبق وصیت پدرش تحت تربیت و تعلیم خاصّ بیدآبادی بوده است

[۱۴] گزی برخواری، عبدالکریم بن مهدی، تذکره القبور، ج۱، ص۴۸، چاپ ناصر باقری بیدهندی، قم ۱۳۷۱ش.

ـ میرزا ابوالقاسم خاتون‌آبادی، ملا عبدالکریم اشراقی قاینی، سیّد حسین قزوینی، میرزا ابوالقاسم قمی، ملا نظرعلی گیلانی، صدرالدین محمد دزفولی، اسماعیل جزایری و میرزا هدایت‌الله مشهدی.
مولی مهدی نراقی و میرزا محمدعلی میرزامظفر، مدرس آثار شیخ اشراق، را نیز از زمره شاگردان او دانسته‌اند.

[۱۵] لاهیجی، محمدجعفر، شرح رساله المشاعر ملاصدرا، ج۱، ص۶۸، چاپ جلال‌الدین آشتیانی، قم (تاریخ مقدمه ۱۳۴۳ ش).

[۱۶] آشتیانی، جلال‌الدین، منتخباتی از آثار حکمای الهی ایران: از عصر میرداماد و میرفندرسکی تا زمان حاضر، ج۴، ص۲۹۶ـ۲۹۷، تهران ۱۳۵۴ ش، مشهد ۱۳۵۸ ش.

[۱۷] حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الاثار در احوال رجال دوره قاجار، ج۱، ص۶۷ـ ۶۸، اصفهان ۱۳۷۷ ش.

[۱۸] مدرس هاشمی، حسن، شرح رساله سیر و سلوک، ج۱، ص۱۳، چاپ علی کرباسی، (قم) ۱۳۷۷ ش.

[۱۹] مطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، ج۱، ص۵۹۵، تهران ۱۳۷۰ ش.

۸ – تاریخ وفات

بیدآبادی در ۱۱۹۷ (یا اول محرم ۱۱۹۸) وفات یافت، و مقبره وی در تخت فولاد اصفهان، جنب مقبره پدرش در شرق تکیه خوانساری‌ها، جای دارد.

[۲۰] خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۷، ص۱۲۳، چاپ اسدالله اسماعیلیان، قم ۱۳۹۰۱۳۹۲.

[۲۱] حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الاثار در احوال رجال دوره قاجار، ج۱، ص۶۹، ج ۱، اصفهان ۱۳۷۷ ش.

[۲۲] مهدوی، مصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۹۱۴، اصفهان ۱۳۴۸ ش.

۹ – طریقه و مشرب فکری

طریقه و مشرب فکری آقا محمد، جمع میان عرفان، قرآن و برهان